เริ่มเรียนรู้

ซิงเยียนออกจากกระท่อมพร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เพิ่งเปลี่ยนจากชุดที่เปียกปอนของเธอ

'เอาหละทีนี้ก็ไปหาพี่ห่าวซิน...เฮ้อ!!ฉันจะไปถูกไหมนะเคยไปแค่ครั้งเดียวเอง ไม่เป็นไรเราเดินไปตามทางเดิน ไม่มีทางก็ไม่ต้องเดินไป แค่นี้ก็ไม่หลงแล้ว'

จากกระท่อมเดินไปตำหนักกลาง ก็ประมาณ 15 นาที แต่กว่าซิงเยียนจะมาถึง ก็ใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วยาม เพราะเอาแต่แวะชมทิวทัศน์ที่สวยงามตามรายทาง

ซิงเยียนเดินทางมาถึงลานหน้าตำหนักกลาง ในจังหวะเดียวกันกับที่มีหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งหน้าตาสะสวย ในมือถือถาดชงชาเดินออกมาจากประตูพอดี เธอหยุดรอเมื่อเห็นซิงเยียนเดินมา ซิงเยียนเห็นก็รีบวิ่งไปหาเธอพร้อมกับคำนับเธอ

'พี่ห่าวซิน' ...

'ทำไมฉันถึงคำนับเธอนะหรอ ทั้งๆที่ดูแล้วหน้าเธอเด็กมากและดูอ่อนกว่าฉัน ที่อายุ 35 แล้วนะหรอ เพราะที่นี่ตระกะเรื่องอายุใช้ไม่ค่อยได้ ที่นี่ใช้ระบบชนชั้นวรรณะที่ขึ้นอยู่กับการบำเพ็ญตบะของแต่ละคน อย่างโหย่วอี้เห็นอย่างนั้นเป็นเซียนอยู่สองหมื่อปี (ตอนที่ได้ยินฉันอ้าปากค้างไป 5 วิ) กว่าจะผ่านด่านเคราะห์ขึ้นมาเป็นเทพ (ขั้นเสินจวิน ลำดับ 3) ตำแหน่งบนพิภพเทพ

1.เทพประมุข เป็นตำแหน่งที่ปกครองทั้ง 3 พิภพ

2.สัจจเทพทั้ง 6 เป็นตำแหน่งเทพสูงสุด

3.ซ่างเสิน

4.เสินจวิน (ชาย) /เสินหนวี่ (หญิง) มี 5 ลำดับ

เทพประมุขอยู่ที่ตำหนักสวรรค์ และที่ภูเขาพมไผ่ นี้ที่อยู่ของสัจจเทพองค์หนึ่ง คือเทพรัตติกาล

พี่ห่าวซินอยู่ตำแหน่ง เสินหนวี่ ลำดับ 1 ซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดของตำแหน่งนี้ ไม่กล้าคิดเลยว่าอายุอานามจะสักเท่าไหร่..ส่วนฉันบุคคลไร้ซึ่งตำแหน่งและลำดับใดๆทั้งนั้น เป็นผู้น้อยจึงต้องทำความเคารพผู้ใหญ่กว่า'

'ฮวา ซิงเยียน ..เจ้ามาช้านะ'

'ฉันขอโทษค่ะ พอดีฉันไม่ค่อยคุ้นชินกับทางเท่าไหร่'

'เฮ้อ!เอาเถอะๆข้าก็ยังไม่ชินกับการพูดของเจ้าสักที งั้นเจ้าช่วยข้าทีก็แล้วกันในระหว่างนั้นข้าจะไปเอาชุดที่เตรียมไว้มาให้เจ้า'

'ให้ช่วยอะไรหรือค่ะ'

'เจ้าช่วยเอาชุดชงชานี้ไปที่ตำหนักจิ่นติ้งให้ข้าที' ซิงเยียนรับถาดชุดชงชามาจากมือพี่ห่าวซิน พร้อมถามขึ้นว่า

'ไปยังไงหรือค่ะ?'

ห่าวซินชี้ไปทางขวามือพลางพูดว่า

'เจ้าเดินตามทางนี้ไปแล้วเลี้ยวตรงหัวมุมจะเจอตำหนักที่มีต้นเหมยต้นใหญ่อยู่ นั้นแหละตำหนักจิ่นติ้ง เป็นที่พำนักขององค์เทพ เจ้าเอาไปวางที่โต๊ะชงชาแล้วก็รีบกลับมาหาข้า...อย่าเถลไถลไปไหนอีก'

'ได้ค่ะ.. วางแล้วรีบกลับออกมา ไม่เถลไถล'

'เดี๋ยวข้าจะรอเจ้าที่นี่ รีบไปเถอะ'

ซิงเยียนพยักหน้ารับแล้วหันหลังเดินไปตามทางเดิน

ห่าวซินยืนมองซิงเยียนเดินไปด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงและกังวลเล็กน้อย พลางคิดในใจว่า 'คงไม่เป็นไรกระมัง วันนี้องค์เทพไปเข้าเฝ้าเทพประมุข ไม่มีใครอยู่คงไม่เกิดเรื่องอะไร..'

______________________________________

***ช่วงพูดคุยท้ายตอน***

-1ชั่วยาม \= 2 ชั่วโมง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เริ่มต้นใหม่

บทต่อไป

เริ่มสำรวจ

