ในวันที่5 ฉันไม่ได้ทำอะไรมากนอกจากเล่นเกมกับเพื่อน (ฉันจำได้แค่นี้)
วันที่ 6 มกราคม
ในวันนี้แม่พาฉันไปเที่ยวที่เขาใหญ่แต่..ตอนนั้นฉันยังไม่มีโทรศัพท์อะนะ
โทรศัพท์ฉันพังก็เลยไม่มีใช้อะ
วันนั้นตอนเที่ยงแม่พาฉันไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็นข้าวเที่ยงแทนข้าว
วันที่ 7 มกราคม
วันนี้ฉันนอนพักในช่วงกลางวัน แต่ตอนกลางคืนเวลา19:**ฉันรีบอาบน้ำและกลับมานอนพัก
[ 00 : 36 น. ]
ฉันได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ของแม่ที่เลิกงานตอนเที่ยงคืนและเสียงฝีของเขาที่รีบวิ่งลงไปหาแม่เพื่อจะเอารถมอเตอร์ไซค์มาจอดในรั้วบ้าน
ฉันง่วงมากในตอนนั้นฉันจึงยังลุกจากที่นอนไม่ได้ แม่เลยขึ้นมาดูว่าฉันทำอะไรอยู่ก่อนที่พ่อกับแม่จะช่วยกันขนของ ของฉันขึ้นท้ายกระบะรถยนต์ พ่อและแม่พกเสื้อผ้าไปหนึ่งกระสอบ แม่ก็ไม่ได้อยู่นานหรอก
หลังจากขนของเสร็จก็ตี1พอดี และหลังจากที่ขึ้นรถไปฉันก็นอนทันที
เช้าวันถัดมาฉันไม่ได้บันทึกอะไรใว้ในวันนี้สักเท่าไรส่วนมากก็สิ่งที่ไม่ควรจะบรรยาย
และความคิดของฉัน •~•
บันทึกที่1 ช่วงเช้าเวลา 08:24 น.
ฉันน่ะคิดว่า ถ้าฉันตายไปก็ดีนะ และก่อนตายฉันอยากมีความสุขก่อนล่ะนะ
อายุ20 ฉันหวังอย่างนั้นนะ เป็นตามคำปราถนาของฉันได้รึเปล่า
บันทึกที่ 2 ช่วงบ่ายเวลา 14:13 น.
ตอนเที่ยงฉันได้กินอาหารฝีมือของตามันห่วยแตกมาก ตอนเด็กฉันก็กินข้าวฝีมือของยายเพราะตาทำอาหารไม่เป็น..ทำเป็นก็แค่ฝานแตงในเป็นเส้นและใส่น้ำปลาและกิน
และฉันก็ไปนอน ก่อนที่จะไปเที่ยวในตอนกลางคืน
บันทึกที่ 3 ช่วงมืดเวลา 20:13 น.
ื ฉันคิดว่าคนที่อ่านคงเคยคิดจะสาปแช่งเพื่อนครอบครัวหรือคนรักของตนกันบ้าง หรือบางคนอาจจะไม่ ส่วนฉันน่ะเคยคิดจะสาปแช่งเพื่อน ว่า ให้ตายไปเร็วๆ ฉันไม่ได้คิดอะไรเพราะฉันแค่อิจฉา ตัวพวกเขาที่ไม่เคยพูดความจริงกับฉันสักครั้ง
จบบันทึก
บันทึกในตอนนี้ดูสั้นแต่บันทัดต่อของแต่ละบันทึกมันดูรุนแรงกว่าเดิม มันไม่เหมาะสมที่จะลงเท่าไร แต่ฉันว่าหัวข้อของเรื่องใน novel toonมันเริ่มจะแปลกขึ้นทุกวันละนะ
เอาล่ะ ไว้เจอกันตอนจบ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments