1 ภาคปฐมบท ขอเข้ากายเพื่อใช้

หมายเหตุ* เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์หรือกฎต่างๆ ที่มีอยู่ในชีวิตจริง แต่อาจอ้างอิงชื่อสถานที่ในชีวิตจริงมาใช้

มีการใช้คำพูดและการกระทำที่ไม่เหมาะสม ไม่ตรงตามหลักความเป็นจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพ

ณ ห้องนอนที่ปิดไฟแล้ว มีเด็กสาวหน้าตาน่ารักนอนหัวฟุบติดกับหมอน แต่ทำไมหน้าตาถึงดูซีดจัง

( คึกๆ คึกๆ )

เสียงเหมือนฝีเท้าใครบางคนกำลังเดินอยู่ ณ ห้องที่มืดมิดนี้ มีใครกำลังตื่นอยู่งั้นหรือ

" เด็กคนนี้ได้ตายอย่างสงบ— "

เสียงแผ่วเบาๆที่เอ๋ยขึ้นมานั้น มาจากฝีปากของชายคนหนึ่ง ก่อนที่จะพูดอีกครั้งว่า

" อายุยังน้อยอยู่เลย——· "

แล้วจู่ๆ ผ้าม่านบริเวณริมหน้าต่างในห้องของเด็กสาวก็ค่อยๆขยับเหมือนมีลมพัด มีควันสีม่วงและสีขาววงเวียนอยู่เต็มห้อง ก่อนที่จะมารวมตัวกันเป็นกลุ่มควันรูปคล้ายทรงกลมบนมือขนาดใหญ่

' งั้นขอนำวิญญาณมาประสาน '

แล้วจู่ๆก็ลมก็พัดแรงขึ้น! ก้อนควันสีขาวนั้นคงเป็นวิญญาณบริสุทธิ์ของเด็กสาว ส่วนควันสีม่วงคงเป็นของชายคนนั้น

ชายคนนั้นยกมือที่มีกลุ่มควันนั้นสูงขึ้นก่อนจะพูดในใจว่า

' พลังวิญญาณจงแข็งแกร่ง— ยืมร่างตนนี้ ปลุก ร่างเก่าแตกสลาย ขออภัยที่ลวงเกิน บัดนี้ " ข้าขอเข้ากายเพื่อใช้ " '

เวลาล่วงเลยมาถึงเช้า ผู้หญิงท่าทางเหมือนคุณแม่ของเด็กสาว ได้เข้ามาดูในห้องก็ได้ตกใจ

" ยังไม่ตายแฮะ "

นั่นคือสิ่งที่ผู้เป็นแม่พูดงั้นหรือ

" มันโถจ๋าา มาเปลี่ยนชุดเตรียมไปโรงเรียนเร็วเข้า~ "

" ค่าาา "

เด็กสาวได้ตื่นขึ้น เธอมีนามว่ามันโถ เด็กสาววัยอนุบาลน้อย หลังจากที่แต่งตัวด้วยชุดนักเรียนแล้ว ก็ได้ไปรับประทานอาหารกับคุณพ่อคุณแม่ของมันโถ

" วันนี้จะหาเพื่อนได้หรือปล่าว~ "

คุณพ่อได้กล่าวขึ้น!

" วันนี้นะ มันโถจะหาเพื่อนให้ได้เลยค่ะ! "

" รีบหาเร็วเข้าน้าาา "

คุณแม่กล่าว

ณ โรงเรียนนามว่า " จักรวัง "

" อี๋! ยัยแปลกประหลาดมาโรงเรียนแล้วหวะ! "

" เด็กผีสิงๆ "

" อย่าไปเล่นกับเด็กคนนั้นนะลูก "

" อย่าไปเล่นกันมัน น่าอวก "

เสียงเจี๊ยวจ๊าวยามเช้า เมื่อมันโถมาถึงโรงเรียน ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยากที่จะเข้าใกล้เธอเลยด้วยซ้ำ ผู้ปกครองหลายคนที่ส่งลูกมาโรงเรียนต่างก็ไม่อยากให้ลูกของตัวเองไปเข้าใกล้มันโถ

" ท่านผอ.คะ! ถ้าเด็กคนนี้ยังอยู่อาจทำให้โรงเรียนขายขี้หน้าแถมเสียชื่ออีกนะคะ! "

" นั้นสิครับ ท่านผอ. ตอนนี้ตั้งแต่เกิดเหตุมา 3 เดือนนี้ มีผู้ปกครองให้นักเรียนย้ายโรงเรียนไปเกือบ 40 คนแล้วนะครับ โดยเฉพาะในชั้นปฐมวัย "

เสียงพวกคุณครูกำลังให้ท่านผอ. ทำอะไรสักอย่าง

" ยังไงก็ตาม... เด็กคนนั้นควรที่จะได้รับการศึกษาเหมือนคนทั่วไป แต่... เด็กคนนั้นต้องมีผู้ที่เหมือนเขามาช่วยไว้ "

" บุคลากรของเราก็ไม่มีความสามารถในการช่วยเหลือเด็กคนนั้น... "

ณ หลังเลิกเรียน

' บางทีการกลับมาเรียนอนุบาลบาลใหม่ก็เป็นเรื่องที่ยาก แต่ก็ไม่ได้ยากเย็นนัก '

' จะใช้ความสามารถที่มีอยู่ตอบคำถามให้ถูกคงน่าสงสัยเกินไป '

มัดฮวาคิด

มันฮวานั้นคือชื่อของชายผู้เข้าร่างเด็กสาวนั้นเอง

' เพราะเกิดใหม่ไม่ได้——· '

' เลยสิงซะเลย——· '

( ตึกๆ ตักๆ )

เสียงเดินจากฝีเท้าของมันโถ ด้วยร่างกายของเด็กน้อย การเดินสำรวจรอบโรงเรียนที่กว้างให้เช่นนี้คงเหนื่อยเกินไป

' แต่ก็ต้องขอบคุณเด็กคนนี้ที่ให้ร่างนะเนี่ย '

' การเข้ามาในร่างเด็กคนนี้ทำให้เราได้รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนี้ ความสามารถ ความชอบ สาเหตุ สิ่งที่เกลียด สิ่งที่ถนัด '

มัดฮวาได้คิดไปเดินไป ขนาดที่เธอเดินก็ยังมีเสียงเจี๊ยวจ๊าวดูถูกและต่อว่าเธออยู่เสมอตลอดทาง

" อย่าให้เธอโดนน้ำเชี่ยวนะ55 "

" ถึงโดนแล้วไงอะ เธอจะวิ่งมาบอกพวกเราหรอ55 "

กลุ่มเด็กวัยรุ่นฟุตบอลชาย กำลังพูดกันอย่างสนุกปากเลยทีเดียว

' ใช่แล้วเด็กคนนี้มีพลังวิเศษเมื่อโดนน้ำ หรือเห็น ถึงอย่างนั้นฉันก็เป็นผู้มีฝีมีในการควบคุมพวกนี้อยู่แล้ว ฉันไม่ใช่สุ่มสี่สุ่มห้าหรอก '

มัดฮวาคิด

ณ บ้านมันโถ

หลังจากที่คุณพ่อไปรับมันโถจากโรงเรียน คุณแม่ที่รออยู่ที่บ้านก็ได้พูดขึ้น

" มันโถกลับมาแล้วหรอจ๊ะลูก♡ วันนี้ได้เพื่อนมาหรือเปล่าหละ?- มาๆๆ มานั่งกินข้าวไปพูดไปนะ "

เมื่อเวลาพลบค่ำ คุณแม่ได้พามันโถ เข้านอน

" ฝันดีนะ~ "

//ปิดประตู//

ห้องของเด็กคนนี้ไม่เหมือนห้องของเด็กวัยนี้เลยด้วยซ้ำไป!

' มันโถเอ๋ย มันโถ~ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กคนนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักกะคน '

' ลองดูรอบๆห้อง มีทั้งหนังสือการ์ตูนภูติผี ภาพวาดที่วาดเองและเกี่ยวกับภูติผี ผ้าห่มรูปดาวสีเหลือง '

นอนคว่ำบนเตียง

' ถึงคุณแม่จะพูดสุภาพและยิ้มอย่างนั้น แต่ก็เป็นคนที่วางยาพิษลูกตัวเองแท้ๆ ทั้ง2คนก็ยังดูเด็ก '

" เฮ้อออออ "

//ถอนหายใจ//

' จริงก็น่าจะสงสัยกันอยู่ว่าทำไม่ลูกตัวเองถึงไม่ตาย '

" จริงสิ! "

' พรุ่งนี้ต้องลองหาเพื่อนสักคนให้มันโถซะแล้วสิ '

' และก็..... '

' ถ้าเกินโดนวางยาอีกครั้งจะทำยังไงดีหละ '

มัดฮวาครุ่นคิด และหลับตาลง

' ใช่ '

' ก็แค่ปิดปากพวกมัน:) '

วันรุ่งขึ้น มัดฮวาที่ร่างกายเป็นมันโถ ก็ได้มาที่โรงเรียน

' ฮึๆ เราต้องสืบว่าใครกันที่ชอบเรื่องภูติผี และไม่ได้มีอคติกับเรา และเขาต้องไม่มีเพื่อน เขาจะได้เชื่อใจแค่ฉัน ฮิๆ '

เวลาผ่านไปไม่นาน' ใช้พลังมันก็อย่างงี้แหละนะ '

' เจอตัวแล้วยัยหนู '

มันโถได้เดินไปแตะที่ไหล่ของเด็กหญิงวัยปฐมวัยคนหนึ่ง

" อะ "

เด็กหญิงคนนั้นตกใจ เธอกำลังนั่งเหงาๆที่ชิงช้าสนามเด็กเล็ก

" อะ เธอคือ วะๆ ว้าว มันโถนี้เองหรอ แฮะๆๆ "

พูดติดๆขัดๆ

" มีอะไรงั้นหรอ อ๋อและก็ที่ฉันรู้จักเธอหนะเพราะได้ยินมาบ่อยหนะ! อย่าเข้าใจผิดนะ>:0 "

" อ๋อๆงั้นหรอ "

' มันก็แน่อยู่แล้วสิ '

มัดฮวาคิด

" สรุปมีอะไร— งั้นหรอ? "

เด็กหญิงคนนั้นกล่าวขึ้น

' การที่ฉันที่เป็นชาย มาอยากเป็นเพื่อนกับเด็กหญิงนี้ช่างดูแปลกเสียจริง '

" มาเป็นเพื่อนกันไหม?- "

" อะเอ๋! "

// ตกใจ //

ติดตามตอนต่อไป—

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***