ตอนที่ 1

“โอ้ย ปวดหัวจัง แล้วนี่ความรู้สึกนี่มันอะไร โคลงเคลงเหมือนอยู่บนเรือเลย” หญิงสาวพูดด้วยความงัวเงียพร้อมกับขยี้ตา

“กรี๊ดดดดดดดดด พวกนายเป็นใคร แล้วฉันอยู่ที่ไหน”

“กัปตันครับ เธอตื่นแล้วครับ” ชายหนุ่มที่แต่งตัวแปลกๆตะโกนบอกใครสักคนที่อยู่ข้างนอก

“นี่ พวกนายจับฉันมาทำไม ฉันต้องรีบไปช่วยคนบาดเจ็บนะ” ชาร์ล็อตกล่าวด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มตัวสูงหน้าตาหล่อเหลาตาสีฟ้าผมสีบลอนด์เดินเข้ามาพร้อมกับคนอื่นๆอีกที่แต่งตัวคล้ายๆกัน

“เธอคนนี้แต่งตัวแปลกๆ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยความสงสัย

“นี่ พวกนายจับฉันมาทำไม จะถ่ายละครหรือยังไง แต่งตัวเป็นธีมกันขนาดนี้ ฉันรู้อยู่ว่าฉันสวย แต่ขอบายนะฉันไม่อยากแสดงละคร” ชาร์ล็อตกล่าวพร้อมกับกอดอกแล้วมองที่กลุ่มคนที่อยู่ข้างหน้า

“ฉันต่างหากที่ต้องถามเธอว่าเธอขึ้นมาบนเรือของฉันได้ยัง” ชายหนุ่มตอบกลับทันที

“โอ้ยยย นี่ฉันจะไปรู้ไหม แล้วพวกนายก็ปล่อยฉันไปได้แล้ว ฉันจะรีบไปทำงาน พวกนายรู้ไหม ฉันเป็นหมอนะ”

“จับเธอไปขังไว้ก่อน”

“ครับกัปตัน”

“กะ…กัปตัน” หญิงสาวกล่าวพร้อมมองด้วยความสงสัย

ชายหนุ่มสองคนเดินเข้ามาพร้อมกับจับตัวชาร์ล็อตไปเพื่อไปขังไว้

“นี่พวกนายเป็นบ้าอะไรเนี่ย จับฉันมาขังไว้ทำไม”

“ฉันจะขังเธอไว้จนกว่าเธอจะสงบปากสงบคำ” ชายหนุ่มที่คนอื่นเรียกว่ากัปตันได้กล่าวกับชาร์ล็อต

“โว้ยยยย นี่มันอะไรเนี่ย หล่อซะเปล่า โหดเกิน!”

ชาร์ล็อตนั่งลงและเริ่มคิดทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“เดี๋ยวนะ ตอนนั้นฉันกำลังวิ่งข้ามถนนเพื่อไปช่วยคนที่ได้รับบาดเจ็บ แล้วฉันเห็นรถตรงมาที่ฉัน จากนั้นก็เกิดภาพตัด……”

“หรือว่า……”

“นี่ฉันทะลุมิติมาที่ยุคของโจรสลัดเหรอเนี่ย!!!!”

“ละ…แล้วฉันต้องทำยังไงเนี่ย!!!!” ชาร์ล็อตพูดกับตัวเองพร้อมกุมขมับ

“ก่อนอื่นเลย ฉันมาที่นี่เพราะเกิดอุบัติเหตุ แล้วถ้าฉันจะกลับไปโลกของฉัน ฉันก็ต้องทำอะไรเสี่ยงตายแบบนี้อีกเหรอ???!!”

“แต่ว่า ตอนนี้ ฉันยังอยู่ในเสื้อกาวน์ ขอดูหน่อยว่ามีอะไรบ้าง”

“ยาแก้ปวด ยาปฏิชีวนะ ยาฆ่าเชื้อ”

“อะไรกัน!!! ทำไมเหลือแค่นี้ ถ้าเกิดอะไรกับฉันขึ้นมาฉันจะทำยังไง!!!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าของใครสักคนกำลังเดินเข้ามา

“นี่ เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อไปไหม” ชายหนุ่มกล่าว

“ใครมันจะไม่อยากอยู่ล่ะถามได้” ชาร์ล็อตตอบกลับทันที

“ฉันมีข้อเสนอ คือว่าตอนนี้ที่ครัวของเรากำลังขาดคน”

“ทะ..ทำครัว ไม่เอาโว้ย!!!”

“เลือกเอานะ ระหว่างไปเป็นผู้ช่วยแม่ครัว กับ ตาย” ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“หึๆ แน่นอนอยู่แล้ว คนแบบฉัน…..ก็ยอมทำงานสิโว้ยยยยย ใครมันจะยอมตาย ฉันเกิดมาสวยขนาดนี้!!!”

“ก็ดี” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มมุมปาก แล้วปล่อยชาร์ล็อตออกมา

“ตามฉันมา”

ชาร์ล็อตรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งตามชายหนุ่มไป

“ป้าโซเฟีย ผมมีลูกน้องคนใหม่มาให้ป้า”

หญิงวัยกลางคนหยุดหั่นผักแล้วหันมามอง

“หา นี่ใครกันล่ะเมสัน”

“เธอเป็นใครไม่รู้ แต่อยู่ๆก็มาโผล่บนเรือของเรา”

“ไอ้นี่มันชื่อเมสันเหรอ หึๆ” ชาร์ล็อตพูดในใจ

“มาสิ เธอทำอะไรเป็นบ้างล่ะ” โซเฟียเอ่ยถามชาร์ล็อต

“เอ่อ ก็ทำอาหารพอได้ คิดว่านะ” ชาร์ล็อตกล่าว

“แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ”

“ชื่อชาร์ล็อตค่ะ”

“มาเถอะชาร์ล็อต รีบทำกับข้าวกัน”

เมสันมองชาร์ล็อตแล้วเดินออกไปจากครัว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***