ตอนที่1กลับมา และตอนที่2 เมืองเดซี

ลุค วันนี้จะต้องเป็นวันที่ตระกูล อัลฟรอนโซ่ ของเราต้องถูกลบออกจากประวัติศาสตร์ เจ้าคือความหวังเดียวของพวกเรา ถึงในเกทจะอันตรายแต่อย่างน้อยข้าก็หวังว่าเจ้าจะมีชีวิตรอดและล้างแค้นให้กับตระกูลของเรา

จำเอาไว้ว่าสาเหตุที่ทำให้ตระกูลของเราต้องล่มสลายลงก็คือ นัมเบอร์

ถ้าหากเจ้าสามารถกลับออกมาจากเกทได้ ถึงตอนนั้นเจ้าคงมีความสามารถพอที่จะตามหาความหมายของมัน จงเอาชีวิตรอดและจงแข็งแกร่งขึ้นลูกชายข้า

ไม่ ไม่ ท่านพ่ออออ ตู้ม

เป็นอะไรรึเปล่า ลุค เจ้าฝันร้ายอีกแล้วหรอ

อืม ใช่ ข้าฝันถึงท่านพ่ออีกแล้วน่ะ

ผ่านมานานเท่าไหร่แล้วนะ ตั้งแต่ที่ข้าเข้ามาในนี้ บางทีถ้าพ่อของข้ารู้ว่าความจริงว่าที่นี่ไม่ใช่เกทสีฟ้าท่านจะยังส่งข้าเข้ามาไหม แต่ก็นะ จะโทษท่านก็ไม่ได้ขนาดบรรพบุรุษของตระกูลข้ายังไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย

ขนาดข้า ถ้าไม่หนีตายจนไม่รู้ทิศทาง ก็คงจะหาที่นี่ไม่เจอ ใครจะไปรูว่าในเกท จะมีเกทซ้อนอยู่ด้วย แต่สิ่งที่ข้าไม่เข้าใจก็คือ ทำไมเกทนี้ถึงไม่มีสี จากบันทึกประวัติศาสตร์ของอาณาจักรเบรย์เดนที่ข้าเคยอ่าน เกทที่เคยปรากฎออกมา มีแค่7สีเท่านั้น

ช่างเถอะ ไว้ออกจากที่นี่ข้าค่อยหาข้อมูลเพิ่มเติมทีหลังแล้วกัน

โคร ใช้รูปแบบเคียว กา กา

ควันดำลอยขึ้นบนมือของลุค แปรเปลี่ยนเป็นเคียวสีดำเงาขนาด2เมตร ลุคตวัดเคียวในมือฟันใส่อากาศ

วืดดดด ปรากฏรอยแยกขนาดเท่ากับเคียวพอดิบพอดี ถึงเวลาที่เราต้องออกจากที่นี่กันแล้วล่ะ

ตอนที่2 เมืองเดซี

เมืองเดซี กำแพงสูง5เมตรล้อมรอบตัวเมืองที่มีขนาด300เอเคอร์ นี่คือเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ2รองจากเมืองหลวงของอาณาจักรเบรย์เดน ดวงอาทิตย์กำลังจะตกดิน ประกอบกับหิมะกำลังตกหนัก ทำให้ทั้งบนกำแพงและบนหลังคาถูกปกคลุมไปด้วยหิมะหนาทึบ อากาศหนาวจัดพร้อมกับลมที่พัดเเรง บรรดาผู้คนต่างพากันคลุกตัวอยู่ในอาคารบ้านเรือน นั่งจับกลุ่มหน้าเตาผิงหรือดื่มเหล้าตามผับบาร์ให้ร่างกายอบอุ่น จะมีเพียงบางคนที่ยังคงสัญจรไปมาตามท้องถนนและควันไฟที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเท่านั้น ที่ยังสามารถมองเห็นได้

ในขณะที่บรรยากาศทั้งในเมืองและนอกเมืองดูเงียบเหงา ทางทิศตะวันตกของเมืองกลับมีรอยแยกยาวประมาณ2เมตรปรากฏขึ้น หากมีใครมาเห็นในตอนนี้นั้นได้มีขาข้างหนึ่งกำลังก้าวออกมาจากรอยแยกตามด้วยขาอีกข้าง หากสังเกตดีๆจะพบว่ามีชายสวมชุดหนังสัตว์ที่ปิดเฉพาะส่วนล่างของร่างกายคล้ายกับกระโปรงก็ไม่เชิง หน้าอกเปลือยเปล่า ยืนหันซ้ายหันขวาอยู่

ลุค หันมองรอบๆ จึงพบว่าที่ๆเขาเดินออกมานั้นคือสุสานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง

ตอนนี้ปีอะไรแล้วนะ ที่นี่คือที่ไหน ทำไมถึงดูคุ้นเคยจัง

โคร กา กาาา

อีกาที่เกาะอยู่บนไหร่ของ ลุค ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้อยู่ๆก็ร้องขึ้นมาหลังจากถูกเรียกว่า โคร

ไปสำรวจดูทีว่าที่นี่คือที่ไหน ปีนี้ปีที่เท่าไหร่ หาข้อมูลอื่นๆมาด้วย ข้าจะรออยู่ที่นี่ กา กา พรึ่บบบบ

หลังจากโครบินหายไปจากสายตา ลุคก็เดินสำรวจรอบๆสุสานไปพรางๆเผื่อจะเจอใครสักคนที่เขาสามารถสอบถามได้ แต่เดินมาได้สักพัก นอกจากหิมะที่ขาวโพลน ทับถมกันจนสูงถึงหัวเข่า ลุคก็ไม่เห็นใครสักคนเลย เนื่องด้วยสภาพแวดล้อมที่ถูกหิมะปกคลุมไปทั่ว ทำให้ลุคไม่ได้เอะใจอะไรเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้

แต่ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าซากปรักหักพักของอาคารขนาดใหญ่หลังหนึ่งซึ่งมันดูคุ้นเคยอย่างยิ่ง จู่ๆอากาศบริเวณรอบตัวของลุคก็มืดมน เย็นเฉียบ จนน่าขนลุก ยิ่งกว่าหิมะที่กำลังตก เป็นร้อยเท่าพันเท่า มือสองข้างของเขากำแน่นจนได้ยินเสียงกระดูกลั่นอย่างชัดเจน ออร่าสีเทาดำแผ่ขยายออกมาจากร่างกายเปลี่ยนเป็นแรงกดดันที่เเม้แต่เศษซากปรักหักพักตรงหน้ายังแตกละเอียดกลายเป็นฝุ่นผงในพริบตา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***