Lazarus - ลาซารัส
Episode III - ศึกกลางเมือง
คฤหาสน์ หลังโต คือสถานที่ที่ แอปบี้ ได้แนะนำให้โธมัสเดินทางมา เพราะเธอรู้ว่า วินเซนต์ ที่อาศัยอยู่ที่นี่สามารถช่วย โธมัส ได้ โดยเส้นทางที่จะพาเข้ามายังสถานที่แห่งนี้นั้นเต็มไปด้วย ต้นสนมากมาย และ ต้องใช้เวลาพอสมควรในการเดินทางจากถนนเข้ามาสู่ประตูรั้วอัตโนมัติ ซึ่งเป็นทางเข้าทางเดียว เมื่อผ่านประตูรั้วเข้ามาก็จะพบทางยาวมุ่งไปสู่คฤหาสน์หลังดังกล่าว ซึ่งเป็น คฤหาสน์ ที่ใหญ่มาก ส่วนด้านหน้าของคฤหาสน์ ก็จะเป็นลานกว้างที่สามารถใช้จอดรถยนต์ได้กว่า 20 - 30 คัน และมีป่าสนล้อมอยู่รอบๆ
โธมัส ได้เดินเข้าไปจนถึงห้องของ วินเซนต์ และ เขาก็ทักทายโธมัสว่า "สวัสดี โธมัส โตมาหน้าเหมือนพ่อมากๆ" คำพูดนี้ทำเอา โธมัส งงเป็นอย่างมาก ก่อนที่ วินเซนต์ จะแนะนำตัวต่อ...
วินเซนต์: เป็นไงบ้าง โธมัส แม่เธอสบายดีไหม ?
โธมัส: ขอโทษนะ คุณเป็นใคร รู้จักผมกับแม่ได้ยังไง ?
วินเซนต์: แม่ของเธอก็รู้จักฉัน ฉันชื่อ วินเซนต์ ดิลสตันร์ เป็นอดีตหน่วยรบพิเศษของกองทัพ ฟอจ
โธมัส: ฟอจ งั้นหรอ งั้นคุณก็ ....
วินเซนต์: ใช่แล้ว ฉันรู้จักไรอัน ไม่ใช่แค่รู้จักสิ เรา 2 คนเป็นเพื่อนสนิทกันเลยละ
โธมัส: ทำไมแม่ไม่เคยพูดถึงคุณเลย ?
วินเซนต์: เขาคงไม่มีเหตุผลที่จะต้องพูดละมั้ง
โธมัส: แล้ว แอปบี้ละ ทำไมเธอถึงรู้จักคุณ ?
วินเซนต์: เธอเคยพูดเรื่องพ่อของเธอให้นายฟังรึเปล่าละ ?
โธมัส: เท่าที่จำได้ ไม่เคยครับ ?
วินเซนต์: ฉันคือพ่อของ แอปบี้!!
โธมัส: โอ้ว้าว พ่อของ แอปบี้ เป็นหน่วยรบพิเศษเหมือนๆกับพ่อของฉัน
วินเซนต์: ตามฉันมา ฉันมีอะไรจะให้ดู อ้อแล้วก็ บอกเจ้าสุนัขนั่นพูดบ้างก็ได้ แอปบี้ บอกฉันทุกอย่างก่อนที่พวกเธอจะมาถึงแล้วละ.....
แล้ว วินเซนต์ ก็พาทั้งคู่ลงมาข้างล่าง ซึ่งมันจะมีห้องๆหนึ่งที่เต็มไปด้วยรูปภาพจำนวนมากมาย และ ภาพถ่ายระหว่าง ไรอัน พ่อของโธมัส และ วินเซนต์ เต็มไปหมด แล้วโธมัสก็ไปเห็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งเข้า....
โธมัส: คนนี้ใครหรอ ?
วินเซนต์: นั่นคือ ไมเคิล โคล์ ผู้นำรัฐบาล
โธมัส: ว่าแล้วทำไมคุ้นๆหน้า เคยเห็นในทีวีนี่เอง
วินเซนต์: เขาเข้ามาไม่ทันพ่อของเธอ เขามาหลังจากที่พ่อของเธอถูกฆ่าไปแล้ว 2 ปี
โธมัส: เกิดอะไรขึ้นกับพ่อผม ??
วินเซนต์: เราปฎิบัติภารกิจด้วยกันมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็น ภารกิจช่วยเหลือตัวประกัน, ภารกิจลอบสังหาร, ภารกิจสอดแนม, ภารกิจกู้ระเบิด, ทุกภารกิจจะไม่มีวันสำเร็จ หากไม่มีพ่อนายโธมัส
บรูโน่: ว้าววว โธมัส พ่อนายนี่มันเจ๋งสุดยอด
โธมัส: พ่อผมเสียชีวิตเพราะอะไร
วินเซนต์: ภารกิจปกป้อง เดฟสเต็ท พวกเราทำมันสำเร็จ แต่มันกลับต้องแลกด้วยชีวิตของพ่อนาย เมื่อ 1 ในทีมของเราเกิดทรยศหักหลังพวกพ้องของตนเอง
โธมัส: ผมอยากรู้เหตุการที่เกิดขึ้นวันนั้น
วินเซนต์: เรื่องมันได้เริ่มต้นขึ้นตรงที่ หน่วยข่าวกรองของ "ฟอจ" ได้รู้แผนการของพวก Bloody Army ว่าเจ้าพวกนั้นมีแผนที่จะชิง เดฟสเต็ท มาจากกองทัพของ "ฟอจ"
บรูโน่: เดฟสเต็ท ที่แปลว่า ทำลายล้าง นะหรอ ?
วินเซนต์: ใช่แล้วเจ้าหมาน้อย
โธมัส: มันคืออะไรหรอครับ ?
วินเซนต์: มันคือวัตถุชิ้นหนึ่ง ที่มีรูปร่างเป็นทรงกลมที่สมบูรณ์แบบมาก เหตุผลที่ทำให้มันได้ชื่อนี่ เพราะพลังอนุภาคในตัวมันมีมากอย่างมหาศาล และ หลายรูปแบบ ใครที่ได้ครอบครองมัน จะสามารถสร้างอาวุธได้หลายชิ้น ด้วยการปล่อยอนุภาคภายในของ เดฟสเต็ท เข้าไปในอาวุธ
โธมัส: พวกคุณปกป้องมันได้ใช่ไหม ?
วินเซนต์: ใช่ "ฟอจ" ได้สั่งให้หน่วยรบทุกหน่วยกระจายกำลังคุ้มกันฐานทัพเพื่อปกป้องมัน แต่พวกเราทุกคนคิดผิด
โธมัส: เพราะอะไร ?
วินเซนต์: พวกเราทุกคนต่างคิดว่าศัตรูจะบุกเข้ามาจากข้างนอก แต่ความจริงก็คือ ศัตรูอยู่ข้างในกับพวกเรามาโดยตลอด พ่อของนายยืนเฝ้าระวังอยู่หน้าห้องเก็บ เดฟสเต็ท ก่อนที่ไอ้คนทรยศจะเดินเข้ามาด้วยท่าทีเป็นมิตร และ ได้สังหารพ่อของเจ้า
โธมัส: มันรอดรึเปล่า ?
วินเซนต์: หลังจากได้รับแจ้งว่า ไรอัน ถูกสังหาร ฉันก็รีบเข้าไปทันที ฉันฆ่าไอ้เลวนั่นตอนที่กำลังพยายามขโมย เดฟสเต็ท ได้พอดี
โธมัส: บ้าเอ้ย!! พ่อฉันตายเพราะถูกคนที่ไว้ใจหักหลัง เพราะเรื่องแบบนี้ !!
บรูโน่: มันบ้ามากเลย สายพันธุ์ฉัน ไม่มีการหักหลังหรือตอแหลใส่กันเลย มนุษย์นี่มันใช้ชีวิตการยังไง
โธมัส: ทำไมคุณถึงไม่บอกผม ?
วินเซนต์: ถ้าฉันบอก เธอต้องตามหาฉันแน่ แล้วถ้าพวกของไอ้คนที่มันฆ่าพ่อเธอ รู้ว่าเธอเป็นลูก ไรอัน พวกมันไม่มีทางเก็บไว้แน่ นี่แหละคือเหตุผลที่ฉันไม่เคยให้ แอปบี้ พูดถึงฉันเลยไงละ
โธมัส: แล้วคุณทำอะไรอยู่ที่นี่ ซ้อนตัวหรอ หรือว่าคุณกลัว ?
บรูโน่: โธมัส ฉันว่านายใจเย็นๆก่อนดีกว่านะ
วินเซนต์: ถ้าอยากรู้ว่าฉันทำอะไรอยู่ที่นี่ ก็ตามฉันมา..
วินเซนต์ ได้พา โธมัส เดินไปยังห้องสมุด สิ่งที่เขาต้องการให้ โธมัส เห็นนั้นไม่ใช่ชั้นหนังสือต่างๆในนี้ แต่เป็นสิ่งที่อยู่หลังชั้นหนังสือต่างหาก โดยจะมีประตูลับอยู่ข้างหลังชั้นหนังสือ เมื่อเดินเข้าไปหลังชั้นหนังสือ โธมัส ก็พบกับกองเอกสารมากมาย รวมถึง อาวุธอีกหลายชนิดอีกด้วย....
โธมัส: คุณทำอะไรอยู่ที่นี่กันแน่เนี่ย
วินเซนต์: หลังจากที่พ่อเธอตาย ฉันก็ออกจากกองทัพ และใช้เวลาตั้งแต่ตอนนั้นหาตัวผู้นำของพวกมัน เพื่อล้างแค้นให้กับเพื่อนรักของฉัน
โธมัส: คุณสามารถเข้าถึง ฟอจ ได้รึเปล่า ?
วินเซนต์: แน่นอน ได้อยู่แล้ว
โธมัส: เจ้าบรูโน่นี่ จะเป็นหลักฐานสำคัญเลยครับในการเปิดโปงพวกเลวนั่น
วินเซนต์: เรื่องนั้นฉันทำแน่ แต่มันจะไม่ได้จบที่พวกนั้นถูกจับ
โธมัส: หมายความว่าไง แล้วมันจะจบแบบไหน ?
วินเซนต์: มันจะจบที่ โลกแตกสลาย!!
โธมัส: จะเกิดสงครามงั้นหรอ ?
วินเซนต์: ใช่ กองกำลังของ Bloody Army นั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าจะเข้าจับกุม สิ่งที่จะเกิดขึ้นก็คือมันจะกลายเป็นสงครามครั้งใหญ่ ระหว่าง "ฟอจ" และ "Bloody Army"
บรูโน่: ซวยแน่ๆเลยงานนี้
โธมัส: แล้วเราจะทำยังไงละครับ คุณวินเซนต์ ??
วินเซนต์: อยู่ที่เธอโธมัส เธอจะหนีอยู่แบบนี้ หรือ ต้องการให้เกิดสงคราม
กลุ่ม " Bloody Army " มีกองกำลังมหาศาล และ ยิ่งใหญ่ ถึงแม้จะเป็นกองกกำลังผู้ก่อการร้าย และกองทัพ " FOJ " จะพยายามกวาดล้างสักแค่ไหน มันก็ไม่มีวันที่จะหมดไปจากโลก เปรียบเทียบก็คงจะเหมือน สหรัฐอเมริกา กับ กองทัพตาลีบัน ในอดีต แต่เหตุผลที่การทดลองของ MDB ไม่สามารถให้ FOJ รู้ได้เด็ดขาดนั้น ก็เพราะการกระทำอันชั่วช้าครั้งนี้ มีบุคคลของรัฐบาลเข้ามาข้องเกี่ยวด้วยนั่นเอง และนี่ จึงเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไม วินเซนต์ ถึงไม่คิดจะไปบอกเรื่องนี้กับ FOJ เพราะต่อให้เขาสามารถทำแบบนั้นได้ คนที่จะถูกจัดการก็มีแค่คนของรัฐบาลที่เกี่ยวข้องเท่านั้น ส่วนสิ่งที่จะเกิดกับกลุ่ม Bloody Army ก็คือ การก่อสงครามของ FOJ กับ Bloody Army เท่านั้น
วินเซนต์: ว่าไงละ โธมัส เธอต้องการแบบไหน ?
บรูโน่: ไม่ว่านายจะทำอะไร ฉันจะอยู่กับนาย ไอ้เด็กส่งพิซซ่า....
โธมัส: ไอ้พวกเลวนั่นมันฆ่าพ่อผม แถมยังจะทำร้ายสิ่งมีชีวิตที่ไร้เดียงสาพวกนี้ด้วย ไม่ว่ายังผมก็ไม่มีทางให้อภัยพวกมันได้.....
วินเซนต์: สมแล้วที่เป็นลูกชายของ ไรอัน
บรูโน่: นายไม่กลัวสิ่งที่จะตามมาใช่ไหม ?
โธมัส: ต้องกลัวอยู่แล้วสิเจ้าบ้า แต่ยังไงฉันก็จะยืนอยู่บนความถูกต้อง
บรูโน่: นายแม่งได้ใจฉันไปเต็มๆเลยวะ ไอ้มนุษย์
เวลา 12:00 AM ณ อาณาจักร FOJ กองทัพที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก " ริชาร์ด รอสร์เวล" และ " เฮฟเวอร์ ครัมบ์ " มือขวา และ มือซ้ายของท่าน ควินดารัส และตอนนี้พวกเขาทั้ง 2 กำลังนั่งอยู่ต่อหน้า "ควินดารัส คอร์เนล" เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับความมั่นคงของประชาชนที่ตอนนี้เรื่องราวมันค่อยๆใหญ่ขึ้น เพราะประชาชนได้แบ่งแยกออกเป็น 2 ฝ่ายเกีายวกับการลงโทษที่โหดร้ายเกินไปต่อนักโทษ......
ริชาร์ด: จับ 1 ในคนพวกนั้นแบบที่ผมคิดไว้ตั้งแต่แรก เพื่อเป็นตัวอย่างแก่คนอื่นๆ ผมว่าเป็นการกระทำที่เหมาะ และ สมควรมากในสถานการณ์แบบนี้นะครับ
ควินดารัส: นั่นมันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง พวกเขามีสิทธิ์ที่จะต่อต้าน เพราะพวกเขาไม่ได้กระทำความผิดต่อผู้ใด สิ่งที่เราควรทำไม่ใช่ลงโทษพวกเขา แต่เป็นการหาวิธีที่จะทำให้พวกเขาเข้าใจเราต่างหาก
เฮฟเวอร์: ตอนนี้พวกเรา เพิ่งได้รับข่าวจากอาณาจักร คริวบัส ว่ามีการพบเห็นพวก เดทธ์ อีทเทอร์ ออกไล่สูบวิญญาณผู้บริสุทธิ์ไปหลายรายแล้วคร้บ
ริชาร์ด: จริงหรอ พวกมันไม่เคยเข้ามาในเขตของ มนุษย์ไม่ใช่รึไง ?
เฮฟเวอร์: เมื่อก่อนนะอาจใช่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนวิญญาณที่อยู่ในเขตของมัน และที่เราส่งไปให้ จะไม่พอต่อความต้องการสะแล้วสิ
ริชาร์ด: แล้วพวกเราจะทำยังไงละ ?
ควินดารัส: ริชาร์ด ไปบอก เอลฮาร์ด เตรียมกองทัพ โซล จำนวนหนึ่งแล้วเดินทางไปที่เมือง คริวบัส ส่วน เฮฟเวอร์ พาคนของเจ้าไปที่เมือง แอสเตอร์ ไม่ต้องถามว่าทำไม เจ้าจะรู้เองเมื่อไปถึง....
ในเวลาเดียวกัน ณ คฤหาสน์ของ วินเซนต์ ซึ่งตอนนี้ โธมัส กับ บรูโน่ กำลังดูเอกสารต่างๆที่ วินเซนต์ มีในตอนนี้ เพื่อใช้เป็นความรู้ต่อไปในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นการก่อการร้ายของพวกมัน, การประกาศสงครามกับทุกๆองค์กรบนโลก และ การคิดที่จะชิง เดฟสเต็ท ออกมาจาก FOJ แต่ล้มเหลว แต่สิ่งที่เขาพบนอกจากข่าวของ Bloody Army ยังมีอีกข่าวที่น่าสนใจ และ แปลกประหลาดมากสำหรับเขา เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตลึกลับที่อาศัยอยู่ในถ้ำที่ห่างไกลมนุษย์แถบทิศเหนือ
โธมัส: อะไรวะเนี่ย !?
บรูโน่: ไปเจออะไรเข้าให้ละ ?
โธมัส: นี่ไง สิ่งมีชีวิตลึกลับที่กินวิญญาณมนุษย์เป็นอาหารเนี่ยนะ
บรูโน่: มีของแบบนั้นอยู่ในโลกนี้ด้วยหรอวะเนี่ย!!?
วินเซนต์: นั่นคือพวก เดทธ์ อีทเทอร์ มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด หากมันพบเห็นใครทำสิ่งดีๆ พวกมันก็จะรู้สึกกระหายมากขึ้น
บรูโน่: เหมือนปีศาจจากหนังสือเลยแหะ
วินเซนต์: ใช่แล้วน้องหมา พวกมันเหมือนกับ ปีศาจ ที่หนังสือ หรือ ภาพยนตร์เลยละ
โธมัส: พวกมันกำเนิดมาได้ยังไงหรอครับ ?
วินเซนต์: เรื่องนั้นฉันก็ยังไม่รู้หรอกนะ พอดีไม่ได้สืบค้นเจ้าพวกนี้ขนาดนั้น
บรูโน่: อย่าเอาเรื่องปีศาจบ้านั่นเข้ามาในหัวเลย โธมัส เอาเรื่องของพวกเราให้รอดก่อนจะดีกว่านะ ได้ข่าวอะไรมาบ้างละ ?
โธมัส: เท่าที่อ่านมา ก็มี การวางเพลิง, ลอบสังหาร, ประกาศสงคราม แล้วก็พยายามชิง เดฟสเต็ท
บรูโน่: มีแต่คดีใหญ่ๆแหะ
โธมัส: แล้วคุณมีแผนยังไงหรอ ?
วินเซนต์: ฉันไม่มีหรอก แต่นายมี...
ณ บ้านของแอปบี้ โดยตอนนี้ โจลี่ กำลังนั่งคุยกับแอปบี้อยู่ภายในบ้าน....
โจลี่: ไม่เคยรู้เรื่องนี้มากาอนเลยจริงๆ
แอปบี้: วินเซนต์ ไม่ต้องการให้พวกคุณรู้เรื่องนี้ เพราะมันอันตรายเกินไปสำหรับพวกคุณ โธมัส อยู่กับเข้าแล้ว ไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วละ
โจลี่: เธออยากรู้ไหม ทำไมฉันถึงตั้งชื่อหมาตัวนั้นว่า บรูโน่ ?
แอปบี้: ทำไมหรอคะ ?
โจลี่: เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก อายุประมาณ 8 ขวบ พ่อของฉัน เขาได้ซื้อหมาตัวแรกมาเลี้ยง และ ฉันก็รักหมาตัวนั้นมาก ทุกๆครั้งที่ฉันลงมาจากรถโรงเรียน เขาก็จะมายืนต้อนรับฉัน เวลาที่ฉันเหงา หรือ เศร้า เขาก็จะมานั่งอยู่ข้างๆฉัน เขาให้ความอบอุ่นกับฉันได้ดีมากๆเลย แต่เขาอยู่กับฉันได้แค่ 5 ปี....
แอปบี้: เกิดอะไรขึ้นหรอคะ ?
โจลี่: จนฉันอายุ 13 ปี วันนั้นฉันลืมประเป๋าเงินไว้ที่บ้าน นึกขึ้นได้ก็ตอนที่รถวิ่งออกมาได้นานแล้ว เมื่อฉันเลิกเรียนก็ขึ้นรถกลับบ้านตามปกติ แต่เมื่อเดินมาถึงบ้าน ฉันกลับไม่พบเขาเหมือนที่ผ่านมา ฉันเดินเข้าไปในบ้าน เดินหาอยู่ทั่วบ้านแต่ก็ไม่พบตัวเขาเลย และ กระเป๋าตังที่ฉันลืมไว้ก็หายไปด้วย ไม่นาน พ่อ กับ แม่ ฉันก็กลับมาจากข้างนอก ฉันเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขาไปไหนมา แต่พวกเขาทำหน้าเศร้ามาก ก่อนจะยื่นกระเป๋าตังของฉันที่มีเลือดติดอยู่ ฉันถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วแม่ฉันก็ร้องไห้ออกมา และ ดึงตัวฉันเข้าไปกอด จากนั้นพ่อก็มานั่งลงข้างๆฉัน บอกกับฉันเบาๆว่า " เขาคาบกระเป๋าตังที่ฉันลืมไว้ หวังจะไปให้ฉันที่โรงเรียน แต่เขาดัน ถูกรถชนก่อน!!! "
แอปบี้: อะไรกัน!!
โจลี่: พ่อของฉันไปเจอตอนกำลังเดินตามหาเขา
แอปบี้: บ้าที่สุดเลย เรื่องแบบนี้
โจลี่: เพื่อนรักของฉันตัวนั้นชื่อว่า "บรูโน่"
โจลี่ ได้เล่าเรื่องอันแสนเศร้าเกี่ยวกับสุนัขตัวแรกของเธอ และยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สึดของเธอ ให้กับแอปบี้ฟัง จนตัวแอปบี้ถึงกับน้ำตาไหลออกมา และ นั่นคือเหตุผลที่เธอตั้งชื่อให้กับสุนัขที่ โธมัส รับมาว่า "บรูโน่"
ณ คฤหาสน์ของ วินเซนต์ เวลา 13:40 PM เสียงมือถือของ โธมัส ดังขึ้น คนที่โทรมาก็คือ โจลี่ แม่ของเขาเอง....
โธมัส: ฮัลโหล
โจลี่: โธมัส ลูกเป็นไงบ้าง ปลอดภัยใช่ไหม
โธมัส: ปลอดภัยดีครับแม่
โจลี่: ลูกไม่ควรจะหลอกแม่แบบนี้นะรู้ไหม
โธมัส: ผมขอโทษครับ แต่เพื่อความปลอดภัยของแม่ ผมต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง
โจลี่: คิดว่าแม่ต้องการอยู่ในที่ปลอดภัย โดยการให้ลูกออกไปเสี่ยงอันตรายงั้นหรอ ??
โธมัส: เดี๋ยวๆแค่นี้ก่อนนะแม่ ผมมีธุระ รักษาตัวนะครับ รักแม่ครับ...
โธมัส ต้องรีบตัดสายแม่เขา เมื่อจู่ๆเขาก็ได้ยิน เอ็มม่า เธอมารายงานกับคุณ วินเซนต์ ว่าในเมือง แอสเตอร์ เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น โดยมีกองกำลัง 2 ฝ่ายกำลังสาดกระสุนใส่กันกลางเมือง โดยมีฝ่ายของ ฟอจ กับฝ่ายของ Bloody Army โดยตอนนี้ทุกคนงงมาก ว่าทำไม ทั้ง FOJ และ Bloody ถึงมาอยู่ในเมือง แอสเตอร์ เมืองที่ห่างจากจุดที่เขาอยู่ไม่เกิน 10 ไมล์ (ไม่เกิน16 กิโลเมตร)
โธมัส: ทุกคน ผมคิดแผนเจ๋งๆออกแล้ว....
ภายในเมือง แอสเตอร์ ขณะนี้เต็มไปด้วยเสียงปืน และ ปลอกกระสุนอยู่เต็มถนน โดยกลุ่มของ FOJ จะมีสีที่เป็นเอกลักษณ์คือสี น้ำเงิน ส่วนฝั่งของ Bloody ก็ตรงตัวตามชื่อเลยก็คือ สีแดง ดำ และ ดูเหมือนว่าฝั่งของ FOJ กำลังเสียเปรียบเนื่องจากจำนวนคนที่น้อยกว่า เฮฟเวอร์ ผู้นำหน่วยจึงจำเป็นต้องขอกำลังเสริม แต่กว่ากำลังเสริมจะมาก็ต้องใช้เวลาเกือบ 1 ช.ม โดยฝั่งของ Bloody ที่ได้เปรียบก็เพราะ การสาดยิงที่ไม่ต้องกลัวว่าคนธรรมดาจะโดนลูกหลงหรือไม่ ต่างกับพวก FOJ ที่ไม่สามารถทำแบบนั้นได้
ผ่านไปไม่นาน จู่ๆก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้นมา ทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายต้องหยุดยิงและวิ่งไปหลบตามมุมต่างๆ เพราะต่างฝ่ายต่างไม่รู้ว่าคือเสียงอะไร แต่เมื่อฟังไปสักพัก พวกเขาก็รู้ว่าเสียงนั้นมันมาจาก หอกระจายข่าวที่อยู่รอบๆเมือง มันเป็นเสียงเพลง แดนซ์ จังหวะกวนๆ ซึ่งมันได้ถูกใครบางคนเปิดผ่านหอกระจายข่าว
สมาคมBloody: อะไรกันวะ , ใครเเปิดเพลง , เกิดอะไรขึ้น
สมาชิกFOJ : เสียงเพลงจากหอกระจายข่าวงั้นหรอ , อะไรกันวะเนี่ย..
เฮฟเวอร์: ทุกคนตื่นตัวไว้ มันอาจเป็นตัวล่อ
เสียงเพลงยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง ก่อนที่จะเงียบไป ซึ่งไม่นาน ทั้ง 2 ฝ่ายก็กลับมายิงกันอีกครั้ง แต่เสียงปืนดังขึ้นแค่แปปเดียว เสียงเพลงจากหอกระจายข่าวก็ดังขึ้นอีก ทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายเริ่มที่จะโมโห โดยฝั่งของ Bloody ได้มีบางคนหันปากกระบอกปืนไปทางลำโพง และ กระหน่ำยิงเพื่อจะทำลายเสียงเพลงนั่น
สมาชิกFOJ: คุณเฮฟเวอร์ ต้องมีคนตั้งใจจะปั่นหัวพวกเราแน่ๆ
เฮฟเวอร์: ถึงจะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังไม่รู้ว่าบุกคลลึกลับนั่นเป็นฝ่ายใคร
ตอนนั้นเอง ก็ได้มีระเบิดแฟรชหล่นลงไปในพื้นที่ของ Bloody เมื่อมันระเบิด ทุกคนที่อยู่ในรัศมีของระเบิดแฟรชนั่นก็จะรู้สึกแสบแก้วหู และ ดวงตา และตามมาด้วยระเบิดควัน ที่หล่นลงไปในกลุ่มของ Bloody และเมื่อระเบิดควันทำงาน รถกระบะคู่ใจของ โธมัส มันก็วิ่งผ่านพวก Bloody และ ขับหนีไปทันที ถึงจุดนี้พวก FOJ กำลังได้เปรียบ และรู้แล้วด้วยว่าบุคคลลึกลับนั่นอยู่ฝั่งเดียวกับเขา พวกเขาจึงสาดกระสุนใส่พวก Bloody ที่กำลังแสบแก้วหู และ ดวงตา จะไม่สามารถโต้ตอบ หรือแม้แต่หลบได้เลย ทำให้ศึกนี้ FOJ เป็นฝ่ายชนะ
สมาชิกFOJ: คนพวกนั้นเป็นใครกันครับ ทำไมเขาถึงช่วยเรา ?
เฮฟเวอร์: ฉันเองก็ไม่รู้ แต่ฉันต้องรู้ให้ได้ กระจายกำลังหาพวก Bloody อาจยังมีหลงเหลืออยู่ ตื่นตัวไว้ตลอดเวลาด้วย
ณ รถกระบะคู่ใจของ โธมัส ตอนนี้ได้มีคนของ Bloody ที่ถูกจับขึ้นรถมาด้วย 1 คน ซึ่งคนที่จับก็คือ วินเซนต์ ที่แอบอยู่หลังกระบะตอนที่โธมัสขับผ่าน และ ให้เอ็มม่า ช่วยในเรื่องปาระเบิดอยู่บนตึกเล็กๆแถวนั้น ก่อนที่โธมัสจะขับรถกลับไปรับเมื่อ เอ็มม่า หลังจากที่ได้ตัวคนของ Bloody มาแล้ว และ กลับมาสู่ คฤหาสน์ของ วินเซนต์ ด้วยความรวดเร็ว....
โธมัส: วู้วๆ เป็นไงบ้างแผนของฉันสุดยอดไปเลยใช่ไหมละ รู้นะว่านายอยากชมฉันอะ บรูโน่ ชมมาเลยไม่ต้องอาย
บรูโน่: เห่อ ฉันมาอยู่กับคนติงต๊องแบบนายได้ยังไงกันเนี่ย....
วินเซนต์: แผนใช้เพลงเป็นตัวล่อ ก่อนจะทำลายการมองเห็น และ ได้ยินจากระเบิดแฟรช ไอเดียไท่เลวเลยนะ โธมัส
โธมัส: ขอบคุณครับ
บรูโน่: แล้ว.... จะเอายังไงกับไอ้สารเลวนี่ดีละ ?
โธมัส: ถามทุกอย่างที่เราอยากรู้จากมันไง
วินเซนต์: บรูโน่ ลองดูสิ ไอ้หมอนี่มีเครื่องติดตามอยู่รึเปล่า
บรูโน่: เห่ออ หน้าที่หมา.....ไม่มีอะ ไม่ได้กลิ่นเลย
หนึ่งในคนของ Bloody ถูกจับตัวโดยพวกของโธมัส และถูกมัดไว้กับเก้าอี้ หน้าที่ของการสืบหาความจริงตกเป็นของ วินเซนต์ เพราะเขาคืออดีตหน่วยรบพิเศษของ FOJ....
วินเซนต์: ไงไอ้ระยำ!! แกอาจไม่รู้จักฉัน แต่ฉันรู้จักพวกแกดี !!
วินเซนต์ พูดพร้อมกับชกไปที่หน้าของมันไป 1 ครั้ง ต่อ 1 ประโยค ตามสเต็ปของการสอบสวน...
วินเซนต์: ตอบฉันมาสิ กองบัญชาการของพวกแกอยู่ที่ไหน มีการป้องกันอะไรบ้าง !! ตอบฉ้นมาเดี๋ยวนี้ ไอ้สารเลวเอ้ย!!
บรูโน่: ดูท่าเขาคงโกรธมากจริงๆ
โธมัส: ใช่ หวังว่ามันจะยอมปริปากออกมาบ้างนะ
บรูโน่: โอ้ว ให้ตายสิเพื่อน
โธมัส: ทำไมหรอ เกิดอะไรขึ้น มีอะไร ?!
บรูโน่: ฉันหิวแล้วอะ หาอะไรให้ฉันกินหน่อยสิ
โธมัส: ตกใจหมดเลย ไอ้หมาตะกละเอ้ยย......
เวลา 16:00 PM ณ ฐานทัพของ Bloody Army ข่าวการทำงานพลาดของกลุ่มที่ไปยังเมือง แอสเตอร์ ก็มาถึงหูของเหล่าหัวหน้าภายในเวลาไม่ช้า.....
เชสเตอร์: อะไรนะ ?!?!
เซบาสเตียน: คุณได้ยินไม่ผิดหรอกครับ หน่วยที่เราส่งไปเมือง แอสเตอร์ ตอนนี้ ตายเรียบ
ดักลาส: เป็นไปได้ไงวะ แพ้พวก FOJ งั้นหรอ ??
เซบาสเตียน: เรื่องนั้นฉันเองก็ยังไม่รู้
แจ็คกี้: แล้วของที่ให้ไปเอามาละ ตอนนี้มันยังอยู่ที่เดิมรึเปล่า ??
เซบาสเตียน: ถ้าพวก FOJ ไม่ชิงเก็บไปสะก่อนนะ
เชสเตอร์: บ้าเอ้ย !!!!
ในเวลาเดียวกัน ณ ดินแดนของ FOJ เฮฟเวอร์ ได้กลับมา และนำของที่พวก Bloody ต้องการชิงไปกลับมาด้วย และ ส่งมันให้กับท่าน ควินดารัส ซึ่งของที่ว่านั้นก็คือ แบบแปลนการสร้างอาวุธที่สามารถใช้สังหารกลุ่ม เดทธ์ อีทเทอร์ ได้นั่นเอง โดยมันเคยถูกเก็บรักษาไว้ที่เมือง แอสเตอร์ ก่อนที่ท่าน ควินดารัส จะสั่งให้นำมาเก็บไว้ที่นี่ และ ส่งเฮฟเวอร์ ไปเพื่อดูแลแบบแปลนนี้ แต่มันผิดคาด ทำให้ เฮฟเวอร์ เกือบจะได้เป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้.......
เฮฟเวอร์: เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นครับ
ควินดารัส: เกิดอะไรขึ้น ?
เฮฟเวอร์: จริงๆแล้วพวกเราเกือบจะได้เป็นฝ่ายพ่ายแพ้แล้วครับ เราอาจจะไม่ได้กลับมา หากไม่ได้คนกลุ่มนึงช่วยไว้....
ควินดารัส: คนกลุ่มนึงงั้นหรอ ใครกัน ?
เฮฟเวอร์: ผมไม่เห็นเขาครับ มันเกิดขึ้นเร็วมาก
ควินดารัส: ไม่ว่าเขาผู้นั้นจะเป็นใคร จงตามหาเขาให้เจอ และ พาพวกเขามาหาข้า
เฮฟเวอร์: ครับท่าน......
เวลา 18:00 PM ณ คฤหาสน์ของ วินเซนต์ เขาได้ใช้เวลากว่า 3 ช.ม ในการสอบปากคำคนของ Bloody ที่จับตัวมาได้ ส่วนโธมัส เขา กับ บรูโน่ กำลังทานอาหารกันอย่างอร่อยในห้องรับประทานอาหาร ด้วยฝีมือของ เอ็มม่า......
บรูโน่: รสชาติอาหารแย่มาก บอกเลยว่าแย่สุดๆเท่าที่ฉันเคยกินมาเลย
เอ็มม่า: ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ฉันไม่สามารถทำอาหารให้ถูกปากคุณได้
โธมัส: รสชาติก็ไม่เลวนะ บรูโน่ นายคิดไปเองรึเปล่า
บรูโน่: คุณวินเซนต์ คงเผลอทำหมอนั่นตายสะแล้วมั้ง ?
โธมัส: ฉันว่าฉันไปดูหน่อยดีกว่า
บรูโน่: ถ้าหมอนั่นยังไม่ตาย ฝากบอกคุณวินเซนต์ เหลือไว้ให้ฉันเคี้ยวบ้างนะเฟ้ย.....
โธมัส ตัดสินใจลุกไปดู แต่คุณวินเซนต์ ก็เดินออกมาพอดี อย่างน้อยคนของ Bloody ก็ยังไม่ตาย.....
โธมัส: เป็นไงบ้างครับ ?
วินเซนต์: ปากแข็งเป็นบ้าเลย แต่อย่างน้อยก็บอกข้อมูลสำคัญๆให้ได้รู้ละ เจ้าพวกเวรนั่นฝึกคนมาดีจริง
โธมัส: เขาบอกอะไรคุณบ้าง ?
วินเซนต์: โอเค ไปที่ห้องฉันกัน เรียกบรูโน่ กับ เอ็มม่ามาด้วย
วินเซนต์ ได้เรียกทุกนให้มาฟังความจรืงที่ห้องของเขา ้เนื่องจากห้องของเข้ามีจอภาพจากกล้องวงจรปิดที่อยู่ทั่วคฤหาสน์ เมื่อทุกคนมาถึง เขาก็เริ่มเล่าถึงสิ่งที่ได้ยินมา.....
วินเซนต์: ฐานทัพลับของพวกมันตั้งอยู่ห่างออกไปทางทิศตะวันตก ประมาณ 300 ไมล์ (480 กิโลเมตร) แถมการทดลอง MDB ยังคงมีต่อไป เพราะพวกมันต้องการหาสุนัขที่มีพรสวรรค์เหมือน บรูโน่
บรูโน่: บ้าจริงๆเลย การตายของสุนัขยังคงมีอยู่ จนกว่าพวกมันจะตายห่ากันหมดสินะ
โธมัส: เราจะต้องช่วยพี่น้องของนายให้ได้
บรูโน่: เห้ออ ขอบใจเพื่อน
โธมัส: แล้วพวกมันมาทำอะไรกันที่ แอสเตอร์ ??
วินเซนต์: พวกมันต้องการ แบบแปลน ในการสร้างอาวุธที่ใช้ในการฆ่าพวก เดทธ์ อีทเทอร์
บรูโน่: แล้วการป้องกันของฐานทัพมันละ ?
วินเซนต์: บอกตรงๆว่ามันไม่ง่ายเลยละที่จะเข้าไปข้างใน มันมีป้อมปืนกว่า พันป้อม หน่วยรบอีกกว่า แสนคน!!
โธมัส: โอโห ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆแบบนี้ เราจะเอาคนที่ไหนไปสู่กับคนเยอะขนาดนี้ละเนี่ย
บรูโน่: ยังไงมันก็ต้องมีวิธี
โธมัส: ให้ตายสิ ฉันไม่ถนัดในการทำสงครามหรอกนะ ฉันเป็นแค่เด็กส่งพิซซ่า
บรูโน่: แต่พ่อของนายคือ วีรบุรุษ เชียวนะ
โธมัส: ฉันไม่เหมือนพ่อฉันหรอก
บรูโน่: ฉันเข้าใจนายนะ ถ้านายจะรู้สึกกลัว ฉันทำให้นายต้องมาลำบาก
วินเซนต์: เธอไม่เอาด้วย ฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ
โธมัส: เปล่า ฉันจะบอกว่าเราต้องหาคนเพิ่มต่างหากละ
บรูโน่: เยี่ยมมากๆเลย เราจะหาคนเพิ่มยังไงละ ฉันไม่คิดว่าจะมีใครพร้อมจะสู้รบกับพวกนั่นนะ
โธมัส: วินเซนต์ คุณมีแผนยังไงครับ
วินเซนต์: ฉันพอรู้จักเพื่อนๆสมัยก่อนอยู่ พวกเขาอาจช่วยเรื่องนั้นได้
บรูโน่: แล้วกองทัพหมาละ ?
วินเซนต์: อะไรนะ ?
บรูโน่: กองทัพหมาไง ฉันหาให้พวกนายได้นะ
โธมัส: จริงด้วย นายคุยกับหมารู้เรื่อง
บรูโน่: ใช่ เพื่อช่วยพี่น้องของฉัน
วินเซนต์: เยี่ยมมาก เจ้าหมาน้อย....
โธมัส ตัดสินใจแล้วว่าเขาจะช่วย บรูโน่ แล้วทำลายองค์กรนี้ ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงเด็กส่งพิซซ่าก็ตาม
วินเซนต์: พรุ่งนี้เช้าเเราจะเริ่มวางแผนกัน คืนนี้เรานอนพักผ่อนกันก่อน เอ็มม่า เธอไปทำที่นอนให้พวกเขาทีนะ
พวกเขาทั้งหมดจึงตัดสินใจเข้านอนกันก่อนเพื่อเก็บแรงไว้เดินทางไปหาพรรคพวกเก่าๆของ วินเซนต์ แต่แล้ว กลางดึกคืนนั้นเอง เวลาประมาณตี 1 จู่ๆบรูโน่ ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะความรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกเหมือน มีบางอย่างกำลังมา เขาจึงเริ่มที่จะไปปลุกทุกคนให้ตื่นเพื่อบอกถึงความรู้สึกนี้ และ ตอนนั้นเอง เสียงระเบิด ก็ได้ดังขึ้น ต้นเสียงมาจาก ประตูรั้ว นั้นนั่นเอง ทุกคนจคงรีบลุกขึ้นด้วยความตกใจ วินเซนต์ รีบวิ่งไปที่จอภาพจากกล้องวงจรปิด.......
วินเซนต์: เอ็มม่า ไปเตรียมรถไว้ทางประตูฝั่ง ทิศตะวันออกเร็ว!!!
เอ็มม่า: คะ!!
บรูโน่: เจ้าพวกนั้นใช่ไหม !?
โธมัส: เกิดอะไรขึ้น คุณวินเซนต์ !?!?
วินเซนต์: มีพวก Bloody อยู่นอกคฤหาสน์เต็มไปหมดเลย!!!
" To Be Continue "
Episode. IV
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments