ภายในห้องทำงานของ ท่านแม่ทัพ
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส นั่งที่เก้าอี้ไม้ พร้อมกับกระดกเหล้าหมัก อย่างครุ่นคิด มองออกไปภายนอกหน้าต่าง ที่อยู่ตรงหน้า
ตึก ตึก ตึก! เสียงเดิน ของ รองแม่ทัพ ซาลีมาน พร้อมกับ ทหาร 3-4 นาย หอบของ พะรุงพะรัง มาวางใว้ที่พื้นหน้าโต๊ะ โดย นิโคลัสหนันหลัง
" ท่านแม่ทัพ นี่คือของที่
พระราชาเอสเวิสด์ ประทานให้เป็นของรางวัล กับผลงานของท่าน ที่ปราบเผ่าคนเถื่อนได้ มี ทองแท่ง 100 แท่ง หนังสัตว์ 500 ผืน มี เหรียญทอง 1000 เหรียญกีเซล มีเหรียญ เงิน 10000 เหรียญกีเซล มี...."
" วางใว้ตรงนั้นแหละ ขอบใจเจ้ามาก
รองแม่ทัพ ซาลีมาน "
ท่านแม่ทัพพูดตัดบท โดยหันหลังให้และยังคงมองออกไปที่หน้าต่าง
" คับท่านแม่ทัพ "
" ข้าไม่ได้ใส่ ชุดเกราะ และข้าก็อยู่ในบ้านของข้า ไม่ต้องเรียกเต็มยศ ก็ได้ รองแม่ทัพซาลีมาน "
" คับ .... ท่าน นิโคลัส "
" หมดหน้าที่ข้าแล้ว ข้าขอตัวกลับ "
" ซาลีมาน " นิโคลัส พูด ห้วนๆ
ในจังหวะที่ รองซาลีมาน กำลังเอี้ยวตัวจะกลับ
" คับ ท่านนิโคลัส มีอะไรให้ผมรับใช้คับ "
" เจ้า เคยเห็นทะเลมั้ย "
รองแม่ทัพ ยืนงงนิดหน่อยกับคำถาม ที่ไม่คาดว่าจะได้ยิน
" ข้าไม่เคยเห็นคับ แต่เคยได้ยิน มาว่าเป็นแม่น้ำที่กว้างใหญ่ มากๆคับ "
" เจ้าอยากไปมั้ย "
นิโคลัสยังคงถามต่อ
" ที่ข้ารู้มาว่า ทะเลห่างจากเมืองเราออกไป หลายพันไมล์ ใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะถึง นอกจากเราจะไป เมือง โบโกต้า ที่มีเรือสินค้าเข้ามาอาจลดเวลาการเดินทาง ...แน่นอน ข้าอยากไป "
ซาลีมาน ตอบแบบ ให้ข้อมูลให้เห็นว่าใช้เวลาประมาณเท่าใหร่ ที่จะถึง ทะเล
" ใช่ ข้ากับลูกข้าก็อยากไป อยากเห็นมันสักครั้ง "
รองแม่ทัพ ซาลีมาน ยืนยิ้มมุมปาก
" งั้นไม่มีอะไรแล้ว ข้าขอตัว "
" อืม ขอบใจเจ้ามาก ซาลีมาน"
" พ่อบ้าน ซัลลี่ เอาของพวกนี้ไปเก็บ"
นิโคลัส สั่ง พ่อบ้านที่ยืนอยู่ มุมห้อง
" คับนายท่าน นิโคลัส "
...................
วันเวลาผ่านไป ในห้องทำงานของ นิโคลัส ซึ่งกำลัง เพ่งเล็ง แผนที่อาณาจักร ที่วางอยู่บนโต๊ะ กวาดสายตา อย่างตั้งใจ เพื่อศึกษา แผนการ รบ ต่อไป
" นายท่าน นิโคลัส " พ่อบ้ายืนเรียก
นิโคลัส ยังคงมองแผนที่ ไม่มีท่าทีตอบ
" นายท่าน นิโคลัส ท่าน เฮนรี่ ให้มาตามนายท่าน "
" นายท่าน! " พ่อบ้านยังคงย้ำ
" ข้าได้ยินแล้ว ซัลลี่ เดียวข้าตามไป "
นิโคลัส ตอบ พ่อบ้าน ขณะก้มหน้าดูแผนที่อาณาจักร
" ข้าจะไปรายงาน ท่านเฮนรี่ "
พ่อบ้านพูดจบได้เดินออกจากประตูไป
ภายในห้อง ของเฮนรี่
" ท่านว่าท่านพ่อจะอนุญาตุมั้ย ซัลลี่ แค่กๆ "
เฮนรี่ ไอ พร้อมกับถามความคิดเห็น พ่อบ้าน ซัลลี่
" ข้าว่า ต้องอนุญาติ แน่นอน หนูเฮนรี่"
่พ่อบ้าน ตอบแบบ ให้ความหวัง
ตึก ตึก ตึก...
เสียงมีคนเดินมา
" มาแล้ว พ่อมาแล้ว "
เฮนรี่ พูดด้วยความดีใจ หวังว่าเสียงคนเดินมานั่นจะเป็น พ่อ
เอี้ยด~
เสียงเปิดประตู
" ว่าไงหนุ่มน้อยของพ่อ เจ้าเรียกหาพ่อรึ "
นิโคลัส ทักทาย ลูกชาย พร้อม คำถาม
" ใช่ฮะ " เฮนรี่ ตอบทันใด
" เจ้ามีอะไรรึ หรือว่าวันนี้อาหาร ไม่ถูกปาก พ่อจะให้ ซัลลี่ ไปเอามาให้ใหม่ หรือ ว่า... "
" เปล่าฮะพ่อ "
ลูกชาย รีบตอบ ตัดบทพ่อ ก่อนที่จะร่ายยาวไปมากกว่านี้
" พ่อฮะ ผมอยากไปตลาดกลางเมือง "
" อะไรนะ " นิโคลัส ตกใจเล็กน้อย
" นะพ่อ ข้าไม่ได้ไปมานานหลายปีแล้ว "
เฮนรี่พูดเสริม เพื่อหวังที่จะได้ไป
ด้วยใบหน้าที่ เก็บอาการเพื่อที่จะไม่ให้ไอ ออกมา
" เจ้าลืมไปแล้วเหรอ คราวนั้นที่เจ้าไป เจ้ากลับมาก็ทรุดหนัก กว่าเดิม เพราะเจ้าไม่แข็งแรง "
" นะฮะพ่อ ข้าอยู่แต่ที่ห้องนอน เรื่มเบื่อ อยากเห็นข้างนอกมั่ง ที่ไม่ใช่สวนดอกไม้ ของ คฤหาสน์ เรา "
" นะฮะ พ่อ " เฮนรี่ยังคง รบเร้า เขย่ามือ นิโคลัส
" ข้าจะไม่เหยียบพื้นดิน ข้าจะอยู่แต่บนหลังม้า ก็ได้ "
เฮนรี่ ใช้ลูกตื้อไม่หยุด พร้อมข้อเสนอ
" เฮ้อ... " นิโคลัส ถอนหายใจยาว
นิโคลัส ยืนครุ่นคิด สักครู่
" เอางั้นก็ได้ พ่อก็จะอยู่บนม้ากับเจ้าด้วย "
" เย้ๆ ในที่สุดก็ได้ไปแล้ว ข้าคิดถึงผู้คน ข้าคิดถึงตลาด มีของขายแปลกๆมากมาย "
เฮนรี่ ร้องดีใจที่จะได้ไปตลาดกลางเมืองในรอบหลายปี
เฮนรี่ ยิ้ม แล้วหันเหลียวไป ยิ้มให้ พ่อบ้าน ซัลลี่ พร้อมกำหมัด เป็นสัญญานว่า มันได้ผล
" พ่อบ้านซัลลี "
นิโคลัส เรียกพ่อบ้าน ขณะกำลังอุ้มลูกชาย
"คับนายท่าน" พ่อบ้านรีบตอบทันใด
" เจ้าไปเตรียมม้า ให้ข้าที ข้าเปลี่ยนชุดให้ เฮนรี่ เสร็จ แล้วจะตามไป "
" คับนายท่าน "
" อีกอย่าง ไม่ต้องเอาทหารติดตามไป เจ้าไปกับข้าก็พอ "
" ได้คับ นายท่าน นิโคลัส "
พ่อบ้าน ซัลลี่ พูดเสร็จ ก็ได้เดินออกจากประตูไป
" ฮ่า ฮ่า ฮ่า เจ้าดีใช้มากๆ เลยใช่มั้ยหละ ข้ารู้ "
นิโคลัสพูดขณะกำลังอุ้มจะพาไปเปลี่ยนชุด
หมายเหตุ กีเซล คือ สกุลเงิน หรือ ทอง ลักษณะเป็นเหรียญ ใช้ภายใน
อาณาจักร แต่ถ้าออกนอก อาณาจักร อาจเรียกสกุลอื่นแทน แต่ วัตถุเหรียญ ทอง สมารถใช้ได้ทั่วโลก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments