กรุบๆๆๆ...
เสียงขบวนฝีเท้าม้า ที่เหลือรอดไม่ถึงครึ่ง เดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อย จากการ สู้รบ คราวนี้
" เปิดประตูเมืองงงง... "
เสียงทหารที่ยืนอยู่บนกำแพงไม้ คอยเฝ้าประตูเมือง ตะโกน เพื่อเป็นสัญญาณ ให้ทหาร ที่อยู่ข้างล่างเปิดประตู ให้กับทหารที่ กำลังจะถึงประตูเมือง พร้อมกับ ชาวเมืองที่ออกมาต้อนรับ
กรุบๆๆๆ...
ทหารที่เหลือรอดมีอาการเหนื่อยล้ากำลังเคลื่อนผ่านหน้าชาวเมืองที่มามุงดู บางคนร้องไห้ กับการสูญเสีย คนรัก บางคนดีใจที่คนในครอบครัว ยังอยู่รอด พร้อมกับเสียง ปรบมือ ของชาวเมือง แคชเมียร์
พ่อบ้าน ซัลลี่ วิ่งแทรกผ่านฝูงชนเข้าไป อย่างลุกลี้ลุกลน จนถึงตัวท่านแม่ทัพ
" นายท่าน...นายท่าน นิโคลัส ท่าน
เฮนรี่ กำลังเรียกหานายท่าน แฮ่กๆ "
พ่อบ้านประจำบ้าน นิโคลัส รายงานอย่างเหนื่อยหอบ
" ข้าจะไปเดียวนี้ "
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส รีบลงจากหลังม้า
" รองแม่ทัพ ข้าฝากที่เหลือด้วย "
" ครับ ท่านแม่ทัพ "
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส ได้เดินนำหน้า พ่อบ้านไป ที่บ้านของเขา
ลักษณะบ้านหลังใหญ่โต ยังกับปราสาท มีคนรับใช้ แม่บ้าน พ่อบ้านมากมาย มีสิ่งของตกแต่งบ้าน หรูหรา
นิโคลัส รีบก้าว กึ่งวิ่งกึ่งเดิน ตรงไปทางห้องของลูกชายทันที
............
ภายในห้องของลูกชาย เป็นห้องที่ผนังห้อง มีแต่หนังสือต่างๆ เยอะมาก วางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ มีโต๊ะอ่านหนังสือ มีเตียงนอนอยู่อยู่ภายในนั้น
" เฮนรี่ เฮนรี่ลูกพ่อ พ่อมาแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส ถึงแม้จะดูเข้มขรึม แต่เมื่อต่อหน้าลูกชายอันเป็นที่รัก กลับกลายเป็นคนละคน
ทางด้านลูกชายที่นอนป่วย กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง ก็ได้วางหนังสือลง หันไปทางต้นเสียง
" พ่อฮะ พ่อไปใหนมา หลายวัน แฮ่กๆ "
ลูกชายตอบด้วยน้ำเสียงที่แห้ง เพราะอาการป่วย
" พ่อไปช่วยเมือง กำจัดผู้รุกรานมา ดูนี่ซะก่อน พ่อเอาอะไรมาฝากเจ้าด้วย "
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส หยิบหนังสือออกมาให้ ลูกชาย ที่ตนเองซุกใส่อยู่ด้านหลัง
" ว้าว ขอบคุณคับพ่อ มันคือหนังสืออะไรเหรอฮะ แฮกๆ"
" มันคือหนังสือของเผ่าคนเถื่อน "
" โอ้โห....ฟังดูน่าสนใจนะคับ "
ลูกชายตอบด้วยความ สน อก สนใจ
"พ่อก็ อยากรู้เหมือนกัน ในนี้จะมีอะไรนะ อาจมีสิ่งที่เราสองคนยังไม่รู้ก็ได้นะ "
ท่านแม่ทัพ นิโคลัส พูดให้ดูสนใจมากยิ่งขึ้น
" ฮะ ผมก็ไม่รู้จะอยู่อ่านหนังสือที่เหลือ กว่าครึ่งห้อง ที่พ่อเอามาฝาก ได้หมดหรือไม่ "
เฮนรี่ มองไปที่หนังสือรอบห้อง ที่พ่อเขามักเอามาฝาก จากเมืองต่างๆ
" ไม่เป็นไร ลูกจะต้องแข็งแรง มีหนังสือนอกเมือง อีกเยอะแยะ รอให้ลูก อ่านมันอยู่ "
ฝ่ายพ่อ นิโคลัส ได้พูดให้กำลังใจลูกชาย
"ใช่คับพ่อ ผมจะอ่านหนังสือพวกนี้ ให้หมดเลย มันจะพาผมไปที่ต่างๆ ที่แปลกใหม่ ความลับในหนังสือ มันทำให้ผมตื่นเต้น แม้ตัวผมจะป่วยไปใหนไม่ได้ก็ตาม"
นิโคลัสเอามือมาลูปหัวลูกชายด้วยความเอ็นดู
" งั้นเมื่อลูกหายดีเมื่อใหร่ พ่อจะออกจากทหาร แล้วพ่อพาลูกไปให้ทั่วดินแดนสุดไกลโพ้นเลย "
"ว้าว จริงเหรอฮะ ผมดีใจจัง พ่อฮะทะเลเป็นยังไง มันมีจริงมั้ย ที่ว่า เป็นแม่น้ำที่กว้างใหญ่ มองออกไปไม่เห็นฝั่ง น้ำก็เค็ม ที่ผมอ่านเจอ ในหนังสือ ผมอยากเห็นของจริง แค๊กๆ.."
เฮนรี่ ไอออกมา เพราะรีบพูดไปหน่อย
"ได้เลย ใว้เจ้าหาย พ่อจะพาเจ้าไป"
นิโคลัส หันหลัง ไปหยิบ สำรับอาหาร จากพ่อบ้าน ที่ยืนรออยู่ข้างหลัง ได้สักพักแล้ว
" แต่ก่อนอื่นเจ้าจะต้องกิน อาหารพวกนี้ให้ร่างกายเจ้าแข็งแรง พ่อบ้านซัลลี่มาฟ้องพ่อว่า เจ้าไม่ค่อยกินอาหารเลย "
" ก็ผมไม่อยากกิน กินทีไรจะอ้วกออกมาทุกที "
" นั้นเพราะเจ้ายังไม่แข็งแรง เอาหละวันนี้พ่อจะป้อนเจ้า กินให้เยอะๆเมื่อเจ้าแข็งแรงแล้วเราออกไป ผจญภัย กัน "
"ครับ "
แล้วท่านแม่ทัพก็ตักอาหารป้อนลูกชาย อยู่บนเตียงอย่าง ด้วยความดีใจ
หมายเหตุ... พ่อบ้าน ซัลลี่ คือคนที่
นิโคลัส ช่วยมา สมัยหนุ่มๆ อยู่กับนิโคลัสมานาน เป็นหัวหน้าพ่อบ้าน นิสัย พูดน้อย ทำอาหารอร่อย เป็นบุคคลที่ นิโคลัสใว้ใจ คอยดูแล เฮนรี่ หลังจากที่แม่ เฮนรี่ เสียไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments