ตอนที่4 ดาบที่4 ดาบปฐพี พิภพสั่นสะเทือน ปฐพีที่สั่นไหวสัตว์อสูรใต้หล้าปรากฏตัว

ความเดิมจากตอนที่แล้วหลังจากที่ผมได้เดทกับหลินเสร็จแล้วนั่นผมก็ได้เดินทางกลับกัน ขณะที่ผมกำลังจะกลับจู่ๆก็มีหางของอสูรใต้หล้าจะพุ่งเข้ามาแทงจิรุ แต่โชคยังดีที่จิรุไม่ได้เป็นอะไรแต่ผมนั่นเสียเลือดอย่างมากจนหมดสติไปแล้วเขานั้นจะสามารถเอาชนะอสูรใต้หล้าได้ไหมมาติดตามชมกันเลย ขณะที่ผมกำลังนอนหมดสติอยู่จู่ๆไรกะก็ตบหน้าขอจิรุเข้าดัง ผัวะ! แล้วบอกแค่ว่า เพราะเธอเคย์จิเลยต้องมาเป็นแบบนี่ จิรุเลยบอกทั้งที่มีน้ำตาแค่ว่า ฉันเองก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี่ขึ้นหรอกค่ะ ไรกะเลยบอกแบบโมโหว่า เคย์จิเป็นแบบนี่ก็เพราะเธอฉันไม่น่าให้เธอมาเป็นนักดาบด้วยเลย จิรุตอบกลับไปทั้งที่มีน้ำตาว่า เเล้วคุณเคยเข้าใจความรู้สึกของฉันบ้างรึเปล่าคะที่ต้องสูญเสียใครสักคน ไรกะเลยโมโหอีกรอบและจะเดินเข้าไปตบหน้าของจิรุอีกรอบแต่ยังดีที่เอนะห้ามไว้ทัน เอนะเลยบอกแค่ว่า ใจเย็นก่อนสิไรกะโมโหก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก หลินเลยบอกแค่ว่า ชะ ใช่ เรามาสนิทกันดีกว่า ไรกะเลยบอกแค่ว่า เฮอะ ฉันไม่สนิทด้วยกับยัยนี่หรอกนะ จิรุเลยตอบกลับมาแค่ว่า ฉันเองก็ไม่อยากสนิทกับคุณหรอกคะหลังจากนั้นผมก็ได้สติ แล้วบอกว่า ทะ ที่นี่ จะว่าไปก่อนหน้านี้ช่วยจิรุไว้นี่นาทำถึงได้...! เรย์เลยบอกแค่ว่า ฟื้นแล้วเหรอเคย์จิฉันเป็นห่วงแทบแย่ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ขอบคุณนะที่เป็นห่วง เรย์เลยตอบกลับมาแค่ว่า นายไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ ผมเลยถามไปแค่ว่า เสียงดักันแต่เช้าเลยนะมีเรื่องอะไรกันรึเปล่า  ผมเลยบอกกับเรย์แค่ว่า ช่วยฉันหน่อยเรย์  เรย์เลยพูดได้แค่ว่าแต่นาย...! ผมเลยตอบกลับไปว่า เอาเถอะน่าฉันเป็นห่วงจิรุและเรย์ก็ช่วยพยุงผมเดินไปหาจิรุกับไรกะตรงหน้าประตู ผมเลยบอกไปว่า พวกเธอสองคนนี่ยังทะเลาะกันไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ พอไรกะเห็นผมก็เดินเข้ามาหาผมแล้วบอกว่า ไม่บาดเจ็บตรงไหนสินะเคย์จิแต่ก็ยังดีแล้วล่ะที่ปลอดภัย  ขณะที่จิรุกำลังจะเดินมาหาผมไรกะเลยบอกว่า เธอไม่ต้องเข้ามาเคย์จิเลยเพราะเธอเคย์จิเลยต้องเป็นเเบบนี้ฉันเกลียดเธอ จิรุเลยบอกแค่ว่า แต่ฉันก็ไม่อยากเป็นแบบนี้นะคะ ผมเลยบอกว่า เอาน่าทั้งสองคนอย่าทะเลาะกันได้รึเปล่ามันลำบากใจฉันนะ ไรกะเลยถามผมเเค่ว่า นายลุกไหวรึเปล่า ผมเลยตอบเพียงสั้นๆว่า อ่า และจิรุเลยบอกกับผมว่า ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะคุณเคย์จิฉันขอตัว และจิรุก็วิ่งออกไปทั้งที่มีน้ำตา  ผมเลยบอกกับไรกะว่า เธอนะ ไปขอโทษจิรึเขาเลยนะ ไรกะเลยบอกว่า แต่จิรุทำให้นายต้องมาเป็นแบบนี้นะ ผมเลยตอบกลับไปว่า ยังไงก็เป็นนักดาบเหมือนกันสนิทกันไว้ไม่ดีกว่าเหรอ ไรกะเลยบอกกับผมแค่ว่า นายเห็นจิรุดีกว่าฉันงั้นเหรอเคย์จิ ฉันเกลียดนาย และไรกะก็วิ่งออกไปทั้งที่มีน้ำตา ผมเลยบอกได้แค่ว่า เดี๋ยวไรกะ ฉันยังไม่ได้...! ผมพูดได้แค่นั้นผมก็ล้มลงเพราะแผลที่ผมโดนมานั้นมันสาหัสมาก เรย์เลยเข้ามาประคองผมเอาไว้แล้วบอกแค่ว่า เป็นไรไหมเคย์จิ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า อ่า แค่นี้เองสบายมาก และเรย์ก็พาผมเข้ามานอนในห้องเหมือนเดิม ผมเลยบอกกับเอนะกับหลินไปว่า ฉันมีเรื่องให้เธอสองคนช่วยหน่อย หลินเลยถามผมเเค่ว่า แล้วจะให้ช่วยอะไรล่ะ ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ช่วยไปตามจิรุกับไรกะที หลินเลยบอกแค่ว่า ตกลง เดี๋ยวฉันจะไปตามจิรุเอง ผมเลยบอกกับเอนะเเค่ว่า เอนะฉันมีเรื่องจะขอร้องเธอหน่อย เอนะเลยบอกว่า เรื่องอะไรล่ะ และผมก็กระซิบข้างหูของเอนะ เอนะเลยบอกกับผมเเค่ว่า เอาจริงเหรอเคย์จิ ผมเลยตอบกลับไปว่า ใช่ ยัยไรกะก็นิสัยเดียวกันกับฉันถ้าให้เธอไปคุยไม่น่ามีปัญหา เอนะเลยบอกว่า จริงๆเลยนะนายเนี้ย แต่จะทำตามที่บอกแล้วกัน ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่า ฝากด้วยนะทั้ง2คน และเอนะกับหลินก็ออกไปตามหาจิรุกับไรกะ เรย์เลยถามผมแค่ว่า จะไม่เป็นไรจริงๆเหรอเคย์จิปล่อยสองคนนั้นไปแบบนั้นผมเลยตอบกลับไปว่า ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกถ้าเป็นสองคนนั้นทำได้อยู่แล้วฉันเชื่อแบบนั้น เรย์เลยบอกแค่ว่า เอาเถอะถ้านายเชื่อแบบนั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว เรย์เลยถามผมต่อว่า แล้วทำไมถึงให้เอนะไปคุยกับไรกะล่ะ ผมก็เลยบอกว่า ยัยไรกะนิสัยเดียวกันกับฉันเนี้ยแหละไม่ค่อยฟังใคร แต่ ยัยไรกะก็คิดถึงพวกพ้องอยู่เสมอถึงจะมีจุดที่ไม่ค่อยชอบใจอยู่บ้างก็เถอะ เรย์เลยตอบกลับมาแค่ว่า อ๋อ แต่จะได้ผลใช่ไหม ผมเลยตอบกลับมาแค่ว่า ถ้าเป็นยัยนั่นก็อาจจะหลังนั้นไม่นาน หลินก็ได้เจอกับจิรุเข้าพอดี แล้วบอกแค่ว่า จริงๆเลยนะ ให้คนอื่นเขาตามหาแทบแย่ รีบกลับไปกันเถอะ จิรุเลยบอกว่า ถ้าฉันกลับไปอาจจะโดนคุณไรกะมาตบหน้าฉันอีกก็ได้นะคะ หลินเลยบอกว่า เคย์จิเคยพูดเอาไว้นะว่า "ต่อให้เธอจะมีอดีตที่เลวร้ายแค่ใหนฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง" แล้วหลินเลยบอกต่อไปอีกว่า อย่างเคย์จิคงเข้าใจความรู้สึกของในตอนนี้อย่างแน่นอน จิรุเลยถามหลินไปว่า แล้วคุณไรกะล่ะคะ ฉันไม่อยากให้คุณไรกะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ เป็นเพราะฉันคุณเคย์จิก็เลย...! หลังจากนั้นไม่นานจู่ๆอสูรใต้หล้าก็ปรากฏตัวขึ้นขณะที่อสูรใต้หล้านั้นกำลังจะใช้หางเข้ามาโจมตีใส่จิรุ แต่คนที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าก็คือ ไรกะนั่นเอง ไรกะเลยบอกแค่ว่า จริงๆเลยนะ ชอบทำให้คนอื่นเขาเป็นห่วงอยู่เรื่อย แต่ก็ดีแล้วล่ะที่เธอปลอดภัย จิรุพูดได้เพียงแค่ว่า คุณไรกะคือฉัน...! ไรกะเลยตอบกลับมาว่า ยังไงฉันก็ขอโทษเธอเรื่องเมื่อเช้าด้วย คือแบบฉันพูดแรงไปอาจทำให้เธอรู้สึกไม่ดี ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะจิรุ จิรุเลยบอกว่า ฉันเองก็ต้องขอโทษคุณไรกะด้วยนะคะที่พูดกับคุณเเรงไป และจิรุก็นึกถึงคำพูดของผมที่ว่า " ตัวดาบจะตอบสนองต่อผู้ใช้ถ้าเกิดเธออยากปกป้องสิ่งสำคัญเหล่านั้นเอาไว้ละก็จงใช้เพลงดาบของเธอจัดการศตรูให้หมด ถึงตอนนี้เธอจะไม่ใช่นักดาบที่แท้จริงแต่ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ ฉันฝากความหวังไว้ที่เธอนะจิรุ และจิรุก็เลยบอกว่า คุณเคย์จิฉันจะปกป้องสิ่งสำคัญเอาใว้เองคะเพราะฉะนั้นเชื่อฉันได้เลยคะ และจิรุก็ใช้เพลงดาบปฐพีขบวนท่าที่1 พิภพสั่นสะเทือนจนทำให้อสูรใต้ล้าพร้อมกับผู้ใช้ของมันลงสู่พื้นปฐพี และผมก็ออกมาหาจิรุ พอจิรุเห็นก็วิ่งเข้ามากอดผมทั้งที่มีนํ้าตา แล้วบอกว่า คุณเคย์จิ คุณเคย์จิ ขอโทษนะคะ เพราะฉัน เพราะฉัน...! และผมก็กอดจิรุแล้วบอกว่า เธอปลอดภัยก็ดีแล้วล่ะฉันเป็นห่วงเธอนะ ขณะที่ผมกำลังลังจะจูบกับจิรุไรกะเลยบอกว่า  อะแฮ่ม! ขอโทษที่ขัดจังหวะนะทั้งสองคนแต่ฉากเลิฟซีนค่อยไปต่อจากนี้ได้รึเปล่า ผมเลยตอบกลับไปแค่ว่าเธอนี่มจริงๆเลยนะ แต่ช่างเถอะ ผมเลยถามโทวโกะไปว่า ต่อไปก็ตาเธอแล้วที่ไหนอยากไปรึเปล่า โทวโกะเลยตอบกลับไปแค่ว่า งั้นไปทะเลกัน ผมเลยตอบกลับไปเว่า มีเธออยู่ฉันคงจะสนุกต่อจากนี้นะ โทวโกะเลยตอบกลับมาว่า ไม่ต้องห่วงฉันจะทำให้นายสนุกในแบบของฉันเองเคย์จิ สายลมที่ซาดซัดกำลังพัดพาสู่การเดทริมทะเล ตอนหน้า ดาบที่5 ดาบวารี ผิวนํ้าที่สงบนิ่ง โปรติดตามชม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***