บังเอิญ

แสงเเดดอ่อนๆยามเช้าที่สาดส่งลงมากระทบที่ม่านตา..ทำให้คนที่หลับอยู่นั้นรู้สึกตื่นตัวขึ้น...ร่างหนาที่เปลื่อยกายขยับบิดขี้เกียจไปมาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นเล็กน้อย...

"อืมมม~

มองขึ้นไปบนเพดานจ้องมองไปบนหลอดไฟเหมือนกับนึกคิดอะไรบางอย่าง เพราะร่างหนาจำเรื่องเมื่อคือได้ไม่ละเอียดมากนักน่ะสิ

"โอ็ยย!!ทำไมปวดหัวเเบบนี้วะ

ก่อนจะยกมือหนาขึ้นมากุมขมับทั้งสองข้าง...พลางมองไปรอบๆห้องที่ตอนนี้มีเค้าอยู่เเค่คนเดียว

"เมื่อคืน?..มาสอง...แต่

เขาเองกับไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นเลย..ไม่รู้ด้วยว่าออกไปตั้งเเต่ตอนไหน...เพราะจากที่สำเร็จรักอันนักหน่วงไปเต็มเนี่ยว เขาก็ภาพตัดไปเลย

"อย่างน้อยก็น่าจะอยู่ให้เห็นตอนตื่นหน่อยสิ

ชายหนุ่มพรึ่มพรำกับตัวเองก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงเพราะจะต้องไปอาบน้ำเเล้วเข้าบริษัท....เเต่เเล้ว

"หื้มม....

ร่างหนาหันซ้ายขวาเหมือนหาอะไรบางอย่างเเต่ไม่เจอ...

"มันต้องมีสักทีดิวะ!!โอ็ยย

ใช่เขาหาถุงยาง...ที่ใช้เสร็จก็ต้องโยนออกมาที่ใดที่นึงเเต่นี่ไม่มีเพราะ..ตอนตัวเองมีอะไรกับใครเค้าเองจะไม่ประมานเด็ดขาดเปอโยเป็นคนที่ระมัดระวัง..เกิดพลาดทำใครท้อง ผลต้องตามมาไม่ดีเเน่ๆ

"ไม่ได้ใส่เเน่ๆ...โอ็ยย ทำไมมันนึกอะไรไม่ออกเลยวะเนี้ย!!!!

ยกมือขยี้หัวตัวเองเเรงๆให้กับความเมาของตัวเองเค้าจำไม่ได้เเม้กระทั้งหน้าตาของผู้หญิงคนที่เค้ามีอะไรด้วย...เเม้เเต่ชื่อก็ไม่รู้อีก

"หวังว่าคงจะจบจริงๆนะ

ก่อนจะเดินเข้าไปชำระร่างกายภายในห้องน้ำ....กว่าจะออกมาตอนนี้ก็ยังไม่สายมากนัก ชายหนุ่มว่าจะเเวะไปที่บ้านก่อน...เพราะป้าเคทบอกว่าเเม่มาถึงเเล้ว

"อ้าวว!!คุณโย..ทำไมยังอยู่นี่ล่ะ

ก่อนจะออกไปทางประตูหลังคนตัวโตดันไปเจอเข้ากับทามเลอร์ที่กำลังเดินมาดิ่งมาทางเค้า

"คืออ...

"อ๋ออ!!ผมรู้เเล้วๆ ไอ้ผมก็นึกว่าคุณจะกลับไปตั้งเเต่ตอนนั้นสะอีก

"หึ....

"แอบดีใจนะ..คิดว่าคุณจะเปลี่ยนใจสะอีก

"ฮึ....อ๋อเรื่องนั้นคุณสบายใจได้เลย ผมไม่เปลี่ยนใจเเน่ๆ

"......

"เชิญคุณชักชวนคนอื่นเถอะ..ผมขอตัว

ก่อนที่เปอโยจะเเทรกตัวเดินออกมา ปล่อยให้ความเงียบควบคุมทามเลอร์ที่ตอนนี้กำลังกำหมัดอย่างไม่พอใจ..เเต่ก็ไม่ได้ทำให้สีหน้าคนที่ไม่พอใจเปลี่ยนเพราะทามเลอร์ไม่ได้เเสดงสีหน้าโกรธเเต่อย่างใดเพียงเเค่ยิ้มมุมปากอย่างร้ายๆ

"หัวรั้นไปเถอะ...เดี๋ยวเเกก็รู้!!ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมทำอวดดี

----บ้าน----

เมื่อรถจอดถึงหน้าบ้านก็มีป้าเคทมารอรับ...ทันทีที่ลงรถชายหนุ่มก็เอาของที่ตนซื้อมาฝากเเม่ ให้ถือเข้าไปไว้ในบ้าน

"ป้าเคทครับอันนี้ของน้าพลอย เเละก็ของมาม๊าครับ

"ค่ะ..เดี๋ยวป้าถือให้ค่ะ..มีอะไรอีกมั้ยคะคุณโย

"มีครับ..ส่วนอันนี้ผมซื้อมาฝากป้านะ

ร่างหนายื่นถุงที่บรรจุขนมอยู่ในถุงนั้น3กล่อง

"อู้ยยเยอะจังค่ะคุณโย

"หึ...ไม่เป็นไรครับผมซื้อมาให้

"เเต่ป้า...จะกินหมดมั้ยเนี้ย

"หมดสิครับ..หึเจ้านี้อร่อยผมเลยซื้อมาฝาก

"โถ่คุณยังไงก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ

"ครับ..งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ

"อะ..อ่อๆได้ค่ะป้าก็จะเข้าไปแล้วเหมือนกัน

หญิงเเก่กว่าเดินนำเข้าไปก่อน...ก่อนจะนำของไปวางที่โต๊ะอาหาร

"ทำไมบ้านเงียบจังครับ

คนตัวโตมองไปรอบๆบ้านไม่เห็นใครจึงถาม

"อ้อ..คุณจาค็อปมีไปคุยงานต่างเเดนค่ะ ส่วนคุณพลอย มีประชุมที่บริษัทผลิตภัณท์ความงามน่าจะกับช่วงเย็นๆค่ะ

เมื่อรู้ว่าทั้งคุณน้าเเละน้าเขยไปที่ไหนเปอโย ก็อ๋อ..ขึ้นมา..เเละก็ไม่ลืมที่จะถามถึงใครอีกคน

"ละ..แล้ว แม่ล่ะครับ

"คุณท่านทานอาหารเช้าเเล้วก็กินยาเสร็จ ป้าพาขึ้นไปพักด้านบนเเล้วค่ะ

"(พยักหน้า)**อ่อ ครับๆ งั้นผมขึ้นไปดูแม่ก่อนนะครับ

"จ้ะ..งั้นป้าขอตัวจัดของก่อนนะคะ

ว่าเเล้วคนตัวโตก็ขึ้นไปที่ห้องนึง ซึ่งเป็นห้องที่เเม่นอนพักอยู่

แกร็กกก!!!

ชายหนุ่มเเง้มประตูเบาๆเพื่อดูว่าคนในห้องทำอะไรอยู่ก็ผมว่า..แม่นั้นนอนหลับอยู่และหันตะเเคงข้างไปอีกฝั่ง

"สงสัยจะเหนื่อย

สอดส่องสายตาไปที่มุมหัวเตียงที่มีเเก้วน้ำเเล้วเเก้วยาวางอยู่...ซึ่งเเม่ต้องกินเป็นประจำเพราะอาการโรคซึมเศร้าเเม่ได้ได้หายขาดเพราะมีเรื่องอะไรมากมาย มากระทบจิตใจ..มันจึงต้องดูเเลเเละต้องใช้เวลารักษาเยียวยา

"ผอมลงไปเยอะเลยนะครับมาม๊า

ชายหนุ่มไล่ตามองดูตามร่างกายของผู้เป็นเเม่ไม่ได้เจอกันนานร่กายก็เปลี่ยนไปไม่ได้เต่งตึงอย่างเมื่อตอนเขายังเด็ก...เปอโยค่อยๆปิดประตูเบาๆก่อนจะเดินไปที่ห้องของตัวเอง

--ห้องนอน---

วันนี้เปอโยเลือกสไตส์การเเต่งตัวที่เป็นลุคง่ายๆเเต่ดูมีภูมิฐาน

เพราะวันนี้เขามีสัมภารณ์งานพนักงานที่จะเข้ามา ปฏิบัติงานที่บริษัทโดยตำเเหน่งที่รับคือเลขา...เลขาคนเก่าพึ่งลาออกไปเพราะเหตุผลส่วนตัว เเล้วอีกอย่าง เปอโยเองก็งานเยอะมากต้องเดินทางบ่อยเเละเดินทางคนเดียวไม่ได้เลยต้องมีคนจัดเเจงตารางงานให้ ลำพังเเค่การ์ดคนเดัยวก็เป็นเเค่คนดูเเล ไม่ได้มีหน้าที่จัดตารางงานให้

"อืมมม~

เปอโยยืนเลือกน้ำหอมว่าวันนี้เค้าจะใช้เป็นกลิ่นใดดี...เเต่ก็ยืนเลือกอยู่นาน ก็ต้องมาจบที่ BLEU CHANEL เช่นเดิม เพราะมันเป็นกลิ่นที่ดูเฟรช เเละสปอร์ต...ไม่นานร่างหนาก็เดินลงมาจากชั้นบนเห็นป้าเคทกำลังยืนปอกผลไม้อยู่..จึงเอ่ยถาม

"เอาไปให้มาม๊าใช่มั้ยครับ

"ใช่ค่ะ..คุณโยจะเอาด้วยมั้ยคะ

"อ่อไม่ล่ะครับผมรีบด้วยวันนี้..เดี๋ยวไปตอนค่ำๆนะครับ

"งั้นก็ได้ค่ะ...ขับรถดีๆนะครับ

"ขอบคุณครับ ฝากดูเเลเเม่ด้วยนะครับ

"จ้ะ

เเล้วเปอโยก็เดินมาที่โรงจอดรถวันนี้เลือกรถไปทำงานเป็นปอร์เช่รถคู่ใจทั้งสุขุมเเละดูเรียบหรูด้วย....

รถคันหรูมุ่งตรงไปยังบริษัทใหญ่ในตัวเมืองสวิซเซอร์เเลนด์...ใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึงที่หมาย

พอรถของเจ้านายผู้ช่วยประธานอย่างคาร์สันก็ลงมาต้อนรับเจ้านายอย่างสมเกรียติ....

คาร์สันเป็นทั้งรุ่นพี่เป็นทั้งเพื่อน เป็นทั้งคนที่คอยดูเเลเปอโยมาตั้งเเต่สมัยยังฝึกงาน จนตอนนี้ได้ขึ้นเเท่นมาเป็นประธานหนุ่มผู้ถือหุ้นใหญ่ติด1ใน30ประเทศ ซึ่งเปอโยติดอันดับที่10ถือว่าเป็นอันดับต้นๆของตลาดหลักทรัพย์เลยก็ว่าได้

"สวัสดีครับท่านประธาน

ทันทีที่คาร์สันโค้งเพื่อทำความเคารพเปอโยนั้นก็โค้งตามทันที...อย่างทีเล่น

"สวัสดีครับคุณคาร์สัน

"จิ๊!!...คุณโย!!

คาร์สันตกใจจึงรีบมองสายมองขวาเขาเองไม่อยากให้เปอโยทำตัวเป็นกันเองแบบนี้ เพราะตนก็อยู่ในสถานะลูกจ้าง..ใครเห็นเกรงว่าจะไม่ดีนัก

"หึ...งั้นเดินตามมา

"ครับ

เปอโยพูดอย่างยิ้มๆก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบริษัท ตลอดทางก็มีคนทำความเคารพมากมาย..เพราะเปอโยทั้งขาว สูงหล่อ เเละดูดีเป็นที่จับตาของใครหลายๆคน เเต่ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้องใจเปอโยสักที...หรืออาจจะติดที่นิสัยของเขาเองก็เป็นได้

--ห้องทำงาน---

พอมาถึงห้องทำงานที่ตกเเต่งตามสไตล์ของชายหนุ่ม ที่ชอบเเต่งตามความรู้สึกตัวเอง..ใช้สีอบอุ่นเเละคุมโทนมองไปทางไหนก็รู้สึกเย็นตา

"เมื่อวานไปไหนมาครับ..ขออนุญาตถาม

"โถ่พี่ถึงห้องนี้เเล้วคุยเป็นกันเองเถอะครับ

"อ่ะ หึ่มม!!!!

คนตรงหน้ากระแอมคอเล็กน้อยก่อนยกมือขึ้นมาจับปกเสื้อตัวเอง

"งั้น...นายไปไหนมาทำไมไม่ชวนฉัน

"หึ.. เรื่องนี้เองอ่ะหรอ

"ก็ใช่น่ะสิ บินเดี่ยวเก่งเเล้วนะเเก

"ใครสอนผมล่ะ..พี่ไม่ใช่หรอ?

"กะ..ก็ฉันก็!!!

"เอาล่ะ..เอาล่ะ เดี๋ยวครั้งหน้าผมจะชวนพี่เเล้วกัน

"ดีมากน้องรัก...ว่าเเต่โจเซฟวันนี้มันบอกมันจะเข้า..จนปานนี้ยังไม่มาเลย

"นั่นสิครับ...เห็นบอกว่าจะเอาเเผนงานมาให้มันยังไม่โทรมาเลย

เปอโยพูดพลางเอาโทรศัทพ์ตัวเองออกมาดู

"เอ่ออ...เเล้วที่บอกว่าจะมีคนมาสัมภาร์ณงานนี่นัดเค้ากี่โมง..นี่ก็สายเเล้วนะครับ

ชายหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือเรือนหรูขึ้นมาดู

"เออว่าเเต่..ที่ไปเมื่อได้..สัก..คนมั้ย~

คาร์ถามอย่างยิ้มๆเค้ารู้อยู่เเล้วว่าคนอย่า เปอโยไม่มีทางพลาดเเน่ๆ

"ให้พี่ทาย

"ไม่จำเป็นหน้าแบบนี้เเกได้ชัวร์!

"หึ....

ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกเขินๆที่โดนเเซว

"จะไป...มันก็แปลกๆ

"แปลกยังไง?

คาร์สันถามด้วยความแปลกใจ

"แปลกตรงที่ว่าผมชอบสัมผัสเมื่อคืนมากที่สุด.. เเละมากกว่าที่ผ่านมาด้วย

"หึ่ยย!เเกอย่าล้อพี่เล่นนะ

คาร์สันเบิกตาโพรงเมื่อจ้องมองปฏิกิริยาของเปอโยดเล้วไม่ได้พูดเล่น

"ไม่รู้สิพี่..เเต่ผมชอบนะ

"เค้าเป็นใคร?

"ไม่รู้...ฮึ...

เปอโยหัวเราะในลำคอก่อนจะจับปากกาขึ้นมาวนเล่นเพื่อไม่ให้มือว่าง

"บ้า!!ละ..เเล้วเเกจะได้เจอเค้าอีกมั้ย...เซ็กส์ที่ถูกใจมันหายากสะด้วยสิ

"งานหินเเล้วล่ะ....หน้าเค้าผมยังเห็นไม่ชัดเลย...มันคงจบเเค่เมื่อนั่นเเหละ

ชายหนุ่มพูดอย่างไม่อะไร..ก่อนจะหันมาสนใจที่เเฟ้มเอกสาร

"แกนี่ไม่รอบคอบเอาสะเลย..ของดีมาอยู่ตรงหน้าเเล้วเเท้ๆ...เค้าอาจจะเป็นพรมลิขิตขีดไว้ก็ได้

คาร์สันพูดไปแบบนั้น...ทำให้เปอโยวางเเฟ้มลงในทันที

"ถึงชอบ...ผมก็น่าจะชอบเค้าเเค่เซ็กส์ ...พี่ก็รู้ผมไม่ชอบผูกมัด

".....เเกก็..วันใดวันนึงมันก็ต้องมี

"เเต่ผมไม่เคยคิด ...ทุกอย่างผมจัดการเองได้..ทุกวันที่ผมชอบการมีเซ็กส์แบบนี้..เพราะมัดไม่ผูกมัด..ต่างคนต่างก็อยากได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ พอเสร็จแล้วก็จบ..มันก็ถูกแล้ว

คาร์สันเงียบลง...เค้ารู้ไม่ว่าจะพูดยังไงเปอโยก็เห็นต่างอยู่ดีเลยไม่อยากที่จะพูดต่อ เค้าเองอยู่ใกล้ชิดเปอโยมากก็จริง เเต่ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมเปอโยถึงแอนตี้การเเต่งาน การใช้ชีวิตแบบครอบครัวเค้าเองก็ไม่เข้าใจ

"เอ่ออ....คุณเชอรีนที่นัดสัมภารณ์งานน่าจะมาถึงเเล้วเดี๋ยวพี่ลงไปรับเค้าก่อนนะ

"ครับ

เค้ายอมรับว่าตัวเขาเองก็ตั้งกำเเพงไว้หนามากเหมือนกัน....เเต่ใครกันล่ะที่จะมาพังกำแพงของเขาได้

ก๊อกๆ!!!

("ขออนุญาตให้เข้าไปนะครับ)

เสียงคาร์สันที่อยู่ด้านนอกบอกเป็นเชิงให้คนข้าในห้องทำงานเตรียมตัวให้เรียบร้อย

"เชิญครัญ

ก่อนที่จะตอบอนุญาตกับไป

แกร็กก!!

เสียงประตูห้องทำงานเปิดออกก่อนจะผมกับหญิงสาวใบหน้าคมคาย ผมยาวสรวย ที่มากับการเเต่งกาย..เสื้อผ้าที่ดูมิดชิด...ดูดีเป็นผู้ใหญ่

"เชิญนั่งครับ

ก่อนที่คนตัวโตจะเชิญให้หญิงสาวนั่งลง กับต้องขมวดคิ้วเพราะงงกับคำพูดของหญิงสาวที่ดูแปลกๆ