วางแผน

ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ที่มีดอกฟูจิบานอยู่รอบคฤหาสน์ทำให้ฉันเริ่มหน้ามืดและปวดหัวมากเลย ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว

'ตื่นได้แล้ว สาวน้อย'เสียงใครน่ะ ซาเนมิหรอ ทำไมถึงต่างกับตอนที่เจอกันเมื่อคืนล่ะ

' งืม...ซาเนมิหรอ...อ๊ะ!นายเป็นใคร!'

ฉันค่อยๆลืมตามาเริ่มเห็นภาพตรงหน้าอย่างพร่ามัว แต่ชายตรงหน้า ไม่ใช่คนที่ฉันเจอเมื่อคืนหนิ แล้วที่นี่ที่ไหน มันเหมือนเป็นบ้านหลังเล็กลงมาจากคฤหาสน์นิดหน่อย

'ฉันน่ะหรอ ฉันชื่อว่าเซนอิทซึ เป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ เพราะข้าชอบความสงบจึงแยกออกมาอยู่แถบแม่น้ำนี้ ส่วนเจ้าเป็นอสูร เเต่แปลกที่เจ้าไม่ทำร้ายมนุษย์ เจ้าจึงต้องถูกนำตัวมาศึกษา เพื่อรักษาอสูรตนอื่นให้กลายเป็นมนุษย์ แต่ถึงยังไงเจ้าก็เป็นอสูรจึงถูกดอกฟูจิไม่ได้ เจ้าจึงต้องอยู่ที่นี่ กับข้า' เซนอิทซึพูดยาวเหยียด แต่อย่างน้อยเค้าก็ดูไว้ใจได้แหละนะ มั้ง

ดูๆไปเซนอิทซึก็หล่อเหมือนกันนะ ตาสีเหลืองทองสง่าดูหายาก บวกกับผมสีเหลือง ทำให้ดูหล่อเข้าไปอีก

'นี่ สาวน้อย เธอจะมองหน้าฉันอีกนานแค่ไหน'เซนอิทซึพูดทำให้ฉันสะดุ้งรีบหลบตาต่ำ เพราะถ้าหากมองไปมากกว่านี้อาจจะตกหลุมรักก็ได้ แล้วฉันจะทนแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหนกันนะ

... เวลาผ่านไป 2 วัน...

ฉันเริ่มอึดอัดแล้วนะ เพราะเซนอิทซิเล่นไม่พูดกับฉันเลยสักคำ ตั้งแต่วันนั้น ชวนคุยก็แล้ว เป็นผู้ชายที่เงียบมากเลย ทนไม่ไหวแล้ว ต้องหาวิธีทำให้เซนอิทซึหันมาคุยกับฉันให้ได้

แผนที่1 เรียกร้องความสนใจ

'นี่เซนอิทซึ ดูนี่สิเชือกข้ามันขาด เกรงว่าถ้าปล่อยไว้จะไม่ดี

นายช่วยมันให้ข้าทีสิ' ฉันแกลังทำผ้าที่พันกระบอกไม้ไผ้ที่ปิดปากฉันหลุด พอเขามันให้ฉันจะได้ส่งสายตาอ่อนหวานให้เขาตกหลุมรัก แต่...ทำไมเค้าแค่หันมามองล่ะ สนใจฉันบ้างสิ

แผนที่1ล้มเหลว

แผนที่2 ทำตัวอ่อนแอ

'โอ๊ย!!! เจ็บจัง นายช่วยฉันทีสิ'ฉันเดินไปพลางแกล้งล้มลงตรงหน้าให้เขาสนใจ

'เจ้าเป็นอสูร เรื่องเล็กน้อยแค่นี่เจ้าน่าจะทนได้'หลังจากนั้นเขาก็เดินจากไป

คนอะไรใจเเข็งเป็นบ้า ทั้งที่อยู่กับสาวสวยแท้ๆ อีตาบ้าใจจืดใจดำ

แผนที่2ก็ไม่สำเร็จอีก😩

พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า

'เซนอิทซึ อยู่รึป่าว ข้ามาคุยเรื่องอสูรที่ข้าฝากดูแล'เสียงใครน่ะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ใครกันนะ

'ซาเนมิ นั่นเจ้าหรอ'

'ใช่ ข้าเอง'

'ทำไมเจ้าถึงปล่อยให้ข้าอยู่กับเซนอิทซึล่ะ เจ้ารู้มั้ยว่าเค้าไม่คุยกับข้าเลย ทำตัวเหมือนรังเกลียดข้าทั้งที่ข้าไม่ได้ทำร้ายใครมาก่อนแท้ๆ และข้าก็ไม่ได้เหมือนอสูรตนอื่นด้วย ฮืออ'ฉันปล่อยโฮออกมา มันก็จริงที่ฉันเป็นอสูร แต่ฉันต้องนอนเพื่อฟื้นฟูร่างกายแทนการกินมนุษย์ ฉันก็คือคนปกติธรรมดานะ 😢

'โถ่วเว้ย! นี่เจ้าจะร้องทำไม'

พรึ่บ

’ไม่ร้องนะ ข้าอยู่นี่ไง'

อยู่ๆซาเนมิก็ดึงฉันไปกอด นั่นทำให้ฉันได้ยินเสียงหัวใจของเค้าของชัดเจน มันดังมาก ดังเหมือนจะออกมา

เต้นช่าช่าเลย ซาเนมิ ชอบฉันงั้นหรอ...รึป่าวนะ

'นี่! จะกอดกันอีกนานมั้ย ถ้าจะกอดก็ไปกอดกันไกลๆ รกหูรกตา ยัยนี่ก็เหมือนกันป่วยรึป่าวหน้าแดงจังล่ะ'เซนอิทซึดุซาเนมิ แล้วก็หันมาพ้นไฟใส่ฉัน หึงล่ะสิ

'ก็ข้าแพ้น้ำตาผู้หญิง นายก็รู้หนิ'😅ซาเนมิแค่แพ้น้ำตาผู้หญิง ไม่ได้ชอบฉันงั้นหรอ หลงตัวเองซะแล้ว น่าอายจัง

'แล้วนี่มีเรื่องอะไร มาเรียกข้าซะดึกดื่น'เซนอิทซึเริ่มเอ่ยปากถาม หลังจากนอกเรื่องมานาน

'ข้าก็มาดูอสูรน้อยน่ะสิ ข้าเป็นคนพาตัวนางมาข้าก็เลยต้องดูแลเห็นแล้วนายท่านก็ฝากดูแลนางด้วยเพราะเห็นว่าสนิทกับเสาหลักคนไหนสักคนนี่แหละ'ซาเนมิพูดพลางมองฉันเป็นระยะๆ เขินนะไอ้บ้า

'นี่เจ้ารู้กับเสาหลักด้วยงั้นหรอ'เซนอิทซึหันมาถามฉัน

'ใช่ข้าสนิทกับกิยูน่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ชายข้าเอง พวกเจ้ารู้จักพี่กิยูด้วยงั้นหรอ ข้าอยากเจอเมื่อก่อนข้าสนิทกันมากเลยล่ะ'ตื่นเต้นจังเลยจะได้เจอพี่กิยูแล้ว

’คงไม่ได้หรอก เจ้าเป็นอสูรพี่เจ้าก็ทำหน้าที่ คงเจอเจ้าไม่ได้หรอกนะ เดี๋ยวข้าจะบอกพี่เจ้าให้แล้วกันนะ'ซาเนมิบอกด้วยเสียงอ่อนโยน

แอบเสียดายอยู่นะเพราะฉัน พี่ทันจิโร่ กับพี่กิยูสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่อยู่ๆวันนึงพี่กิยูไปเป็นนักล่าอสูร เราถึงต้องแยกกันเหลือแค่ฉันกับพี่ทันจิโร่สองคน ถ้าฉันได้เป็นนักล่าอสูรด้วยก็คงดี แต่!!! ฉันเป็นนักล่าอสูรได้นี่นาาา

'พวกนาย!!! ฉัน อยาก เป็น นัก ล่า อสูร!'จู่ๆฉันโพลงออกไป สองคนนั้นมองหน้าฉันอย่างอึ้งๆ แล้วก็มองหน้ากัน 'ทำไมมันน่าตกใจตรงไหนกันเห็นว่าที่นี่ก็มีเสาหลักตั้งสองคนนี่นา'

'มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ เจ้าเป็นอสูรวิชาปราณก็ใช้ไม่เป็น พอไปเจออสูรด้วยกันมันต่างกับเจ้ามากเลยนะ'ซาเนมิบอกด้วยความเป็นห่วง แต่ใครมันจะไปยอมกันล่ะ

'ถึงยังไงกายข้าก็ใช้อสูรโลหิตรักษาบาดแผลได้หนิ ให้ข้าลองเถอะนะ ถือว่าเป็นการศึกษากายของข้าด้วย'ใครมันจะไปยอม ในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วต้องไปให้สุด

'งั้นเจ้าต้องสัญญาก่อน ว่าจะไม่สร้างความวุ่นวายให้กับพวกเรา'หลังจากที่เซนอิทซึเงียบไปนานก็พูดขึ้น

'ได้ ข้าสัญญา'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***