เพื่อนคนใหม่ของเอเซนเทร่า

" เซนเนีย เเย่เเล้ว! เเย่เเล้ว! "

" ..!"

" ฟีโอ! ฟีโอถูกพวกนั้นจับตัวไป! "

ว่าไงนะ!

อาเซนเทร่ารีบลุกพรึ่บขึ้นมาทันที ก่อนหน้านี้ยังดีอยู่เลยเเท้ๆฟีโอชวนเธอคุยไปจนพลอยหลับไปเเค่สองชั่วโมงเท่านั้นเธอไม่รู้ว่าระหว่างนั้นมันเกิดอะไรขึ้นเเต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงของมาดังกุกกักเธอคิดว่าอาจจะเพราะลมพัดกิ่งไม้เลยหลับตาลงเเละนอนต่ออย่างใจเย็นเเต่พอตื่นขึ้นมา ฟีโอก็หายไปเเล้ว...

เธอรีบใช้มือทั้งสองจับชายกระโปรงผ้าเเละวิ่งออกไปด้านนอก ทางนั้นมีเเต่ทหารหรือองค์รักษ์ของราชวังเต็มไปหมด นี่มันเรื่องอะไรกัน ฟีโอทำอะไรผิด

" ปล่อยตัวฟีโอนะคะ! " เอเซนเทร่าเอ่ยออกมาด้วยความตื่นตระหนก พวกองค์รักษ์ต่างหันมามองเธอเป็นตาเดียว ภายใต้เเสงเเเดดจ้าความร้อนอบอ้าวไปทั่วจนลืมคิดไปเลยว่าเเม่มดพรงไพรอย่างเอเซนเทร่าเเพ้เเดดนี่นา...

ใบหน้าของเธอเเดงก่ำราวกับลูกตำลึง ความร้อนอบอ้าวไปทั่วจนเเววตาพร่าเบลอไปเล็กน้อยเเต่ยังพยามที่จะมองหาตัวของฟีโอ

อยู่นั่นเอง

" ฟีโอ..! "

เเต่ไม่ใช่เเค่เขาคนเดียวเท่านั้น ยังมีเข้าของร้านขายเพรชพลอนประดับยืนอยู่ตรงนั้นรวมถึงจักพรรดิกิลน์ เพรชพลอยมากมายที่ถูกปรุงเเต่งในชุดทำให้เธอจำได้ว่านั่นคือเดรสที่ถูกฉีกขาดเเละมีเพรชพลอยมากมายเเตกสลายอยู่บนท้องถนน ฟีโอหันมามองหน้าเธอด้วยเเววตาความเป็นห่วงก่อนที่องค์รักษ์จะพูดขึ้น

" อะเเฮ่ม "

" มีการพบว่าเพรชพลอยในขุดเดรสถูกขโมยมาโดยคนร้ายนำมันไปตกเเต่งเป็นเดรสสีเขียวนี้ มางเราต้องขอนำคนร้ายไปขังที่คุกใต้ดินเป็นระยะเวลาสามเดือนเเละถูกห้ามไม่ให้ทำหน้าที่นักบวชจนกว่าจักพรรดิจะอนุญาติ "

จักพรรดิกิลน์

เธอมองเข้าด้วยนัยส์ตาที่เริ่มเป็นสีเเดงก่ำ มือของเธอสั่นระริกด้วยความโกรธเเต่ไม่นานนักก็ต้องยอมถอนหายใจออกมา

" คุณจำไม่ได้จริงๆเหรอคะว่าฉันคือใคร " เอเซนเทร่าหันไปพูดคุยกับเจ้าของร้านเพรชพลอย ทันทีที่เขาได้เห็นนัยน์ตาของเธอเเละกำลังจะเอ่ยปากตะโกนว่า เเม่มด นั่นเองดวงตาของเอเซนเทร่าประกายเเสงวาบขึ้นมาก่อนที่ทุกอย่างจะถูกเปลี่ยน เเม้เเต่กิลน์เองยังชะงักกับท่าทีที่เปลี่ยนไป

ตุบ!

เจ้าของร้านเพรชพลอยคุกเช่าต่อหน้าจักพรรดิที่โหดร้ายเเละพูดต่อว่าใส่ความเเบบที่ถนัด

" ขออภัยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท! ข้าดูคนผิดไปเอง เขาไม่ได้ขโมยพ่ะย่ะค่ะ! "

เขาพร่ำพูดว่าขออภัยเเละพยามบอกให้จักพรรดิปล่อยตัวฟีโอไปเเต่กลับกันจักพรรดิกลับทำตัวเย็นชาใส่ไม่รู้ความ

" เธอเป็นเพื่อนมันรึไง "

" ถ้าใช่เเล้วมันจะทำไมคะฝ่าบาท " เซนเทร่าพูดออกมาพล่อยๆเห็นเเก่ตัวจากนั้นก็จับมือฟีโอเอาไว้ เธอรู้ตัวว่าจะถึงขีดจำกัดเเล้วพลังของเอเซยเทร่าสมบูรณ์เเบบเเต่จะอ่อนลงเมื่ออยู่ต่อหน้าเเสง เเละจะสามารถฟื้นพลังได้เเค่การรับเเสงจัทร์เเละอธิฐานต่อเทพเจ้าเทพี

ติ้ง!

-10EXP

จักพรรดินี่มัน...

ถ้าค่าติดลบ30EPXเมื่อไหร่ หากเป็นในนิยายละก็เธอจะต้องพบกับจุดจบที่โดนจักพรรดิฆ่าตายก่อนเเน่เพราะงั้นจึงต้องทำคะเเนนเเละเก็บเงินให้เร็วที่สุด

" ได้โปรดปล่อยเพื่อนของฉันเถอะเพคะ เขาไม่ได้ผิดอะไรหากฝ่าบาทจะจับคนร้าย ฉันเป็นคนขโมย****เอง ค่ะ "

" นี่! เป็นเเค่นักบวชหญิงกล้าดียังไงมาสั่งจักพรรดิ!? " พวกองค์รักษ์เริ่มเกิดการประท้วงขึ้นมาทันทีหลังเซนเทร่าพูดจบ จะหาว่าเธอเห็นเเก่ตัวก็ได้ เเต่หมากตัวสำคัญของเธอคือฟีโอจะเสียเขาไปไม่ได้เด็ดขาด กิลน์มองเธอผ่านๆนิ่งก่อนจะหมุนตัวกลับออกไป

" จ่ายค่าเพรชพลอยให้มันเเละปล่อยตัวไป "

" ฝ่าบาท! "

พวกเขาเดินออกไปหมดเเล้วรวมถึงเจ้าของร้านเพรชพลอยด้วย สิ่งที่เธอตั้งใจจะพูดมีเเค่นี้เธอเเค่อยากให้รู้ว่าจักพรรดิก็มีส่สนผิดเช่นกัน

ใครสั่งให้เขาฉีกชุดเดรสของเธอออกล่ะเมื่คืนนี้ เขาก็ผิดเหมือนกันนะจะว่าฟีโอคนเดียวเธอไม่ยอมหรอก!

ติ้ง!

ค่าความสัมพันธ์ปัจจุบัน: -12 EXP

ติดลบเช่นเคย ตัวร้ายของเรื่องนี่อารมณ์เเปรปลวนชะมัด

เเต่อย่างน้อยก็ช่วยฟีโอได้

เหล่านักบวชคนอื่นที่คอยตามดูเธอห่างๆในตอนเเรกก็กรูเข้ามาหาทั้งเธอเเละฟีโออน่างรวดเร็วทันทีจักพรรดิเเละองค์รักษ์ของเขาจากตรงพื้นที่นี้กลับไปที่วัง

" ว้าว! เซนเนียนี่เป็นคนที่ดูมีอำนาจมากลเยนะเนี้ย "

" จริงด้วย ขนาดเธอเป็นเเค่เด็กกินของสกปรกเเท้ๆจักพรรดิยังปล่อยผ่านไปได้ สุดยอด "

ฝีปากของพวกตังประกอบในเรื่องนี้ก็ใช่เล่นเเลยนะ