บทที่หนึ่ง (3)

หลังจากปรับความเข้าใจกับพี่ใหญ่ ออดอ้อนออเซาะกันไปยกหนึ่งคุณแม่บ้านก็ยกอาหารขึ้นมา เป็นสัญญาณว่าควรพอกันแค่นี้ พี่ชายย้ายไปนั่งที่ของตน ส่วนผมก็รอคุณพ่อตักข้าวก่อนแล้วจึงตักตาม ดูท่าแล้ววันนี้จานข้าวของผมจะพูนจานกว่าทุกวัน ก็คงเป็นคุณป้าแม่บ้านที่ดูแลผมมาตั้งแต่ไหนแต่ไรตักมาให้อย่างเอาใจใส่ แถมทั้งพี่ชายและคุณพ่อก็ตักกับข้าวให้ตลอดๆไม่หยุดมือ

เมื่อทานอาหารกันเสร็จ พี่ชายก็จำใจเดินทางไปโรงเรียน แม้จะอิดออดไปบ้าง แต่พอจุ๊บแก้มเข้าไปทีหนึ่งก็ยอม โดยมีข้อตกลงคือตอนกลับมาผมต้องจุ๊บพี่ชายอีกรอบหนึ่ง เมื่อเป็นอย่างนั้นผมก็ได้แต่ตามน้ำไป แล้วก็ไปส่งคุณพ่อเข้าห้องทำงาน

เมื่อรู้สึกว่าว่างแล้วผมจึงกลับห้องของตนเอง ภายในห้องมีเครื่องเรือนค่อนข้างน้อยดูสบายตา มีชั้นหนังสืออยู่ฝั่งหนึ่งติดกำแพง ผมเลือกหยิบสมุดที่ใช้ทดเลขตอนเด็กมาเปิดหน้าสุดท้าย แอบชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นรูปวาดที่ไม่เป็นรูปเป็นร่างสักเท่าไหร่ ตัดสินใจเมินมันแล้วเขียนสิ่งที่ผมจำได้เกี่ยวกับความฝันเอาไว้

ผมจำได้ว่ามันเป็นหนังสือเล่มหนึ่ง ตัวอักษรพวกนั้นค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพราวกับละครม้วนหนึ่ง แม้ว่าเรื่องนี้จะมีตัวเอกเป็นหญิงสาวที่ชื่อมิลิน แต่ภาพที่ผมจำได้ดีที่สุดก็คือภาพของพี่ชายที่ดูเจ็บปวด เหมือนในเรื่องราวนั้น พี่ชายของผมจะรักหญิงสาวคนนั้นมาก และมันค่อนข้างพอดีกับที่ช่วงนี้พี่ชายผมชอบติดตามผู้หญิงคนหนึ่งพอดี เสียแต่ว่าผมไม่รู้ว่าเธอชื่ออะไร

บางทีอาจจะชื่อมิลินเหมือนในภาพที่เห็นก็ได้

และเรื่องราวหลักๆก็ดันมีเรื่องของผมด้วย ในนั้นบอกเหมือนว่าการที่ผมประสบอุบัติเหตุ ทำให้พี่ชายของผมห่างหายจากหญิงสาวคนนั้นไปชั่วหนึ่ง เป็นเวลาประจวบเหมาะของชายคนหนึ่งที่เหมือนจะเป็นพระเอกได้ปรากฎตัวขึ้น

และชายคนนั้นชื่อ...

—อะแฮ่ม! ผมจำไม่ได้...

เรื่องราวที่ผมโฟกัสไปกับมันมีแค่เรื่องของพี่ชาย ที่เพราะรักผู้หญิงคนนั้นมาก แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่ตอบรับความรู้สึก ทั้งยังทำเหมือนให้ความหวังไปเรื่อย สุดท้ายพี่ชายผมก็ถลำลึก ซึ่งเหมือนคนที่เป็นพระเอกที่เป็นตัวจริงของหญิงสาวคนนั้นก็สูงส่งมาก จึงทำให้พ่อของผมต้องลำบากไปด้วย สุดท้ายก็เกิดเหตุบางอย่างที่ทำให้เสียผมไป ทั้งพ่อและพี่ชายก็เหมือนตายทั้งเป็น ขาดที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ สุดท้ายก็เสียศูนย์แล้วล้มลง

พ่อผมแม้จะเก่ง แต่ที่เขาทำก็มีแค่เคลียร์งานที่มีอยู่ทุกวัน ไม่ได้สร้างอะไรใหม่ๆ เดิมทีเป็นเพราะงานของตระกูลก็เยอะอยู่แล้ว ตระกูลรองก็แสดงออกว่าไม่ยุ่งเกี่ยว พี่ชายก็เพราะตกหลุมรักผู้หญิงคนนั้น จากที่ต้องเติบโตขึ้นไปช่วยพ่อทำงานเป็นทายาทคนต่อไป ก็ดันมาตกม้าตายเพราะอำนาจหึงหวงของชายที่ขึ้นชื่อว่าพระเอก

แถมตัวผมน่าอนาถใจมากกว่า โผล่มาแค่บอกว่าพี่ชายและครอบครัวรัก แต่สุดท้ายก็ต้องตาย

ไม่เข้าใจเลยว่าจะใส่ตัวผมมาทำไม แต่ผมก็ยังฟันธงเชื่อมันไม่ได้ อย่างไรมันก็แค่ฝันตื่นหนึ่ง จะไปเชื่อมันเลยก็ไม่ถูก

ดังนั้นผมต้องการเบาะแสเพิ่ม เบาะแสที่ผมต้องการอย่างแรกสุดก็คือ

รู้ชื่อของผู้หญิงที่พี่ชายไปติดตามอยู่ช่วงนี้ก่อนยังไงล่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***