[ตำหนักหน้า]
หยางจวินลู่เดินไปมาอย่างกระวนกระวายใจ
"ฮ่องเต้ขอรับ"ฮุ่ยหมิงเรียก
"เข้ามา"
"เหตุใดท่านถึงเดินไปเดินมาเช่นนี้ล่ะขอรับ"
"เจ้ามาก็ดี ข้ามีเรื่องจะปรึกษา"
"ยินดีขอรับ"
หยางจวินลู่เล่าเรื่องที่หลิวฉิงพูดด้วยให้ฮุ่ยหมิงฟังจนจบ
"ห๊า"ฮุ่ยหมิงทำหน้าหนักใจ
"ข้าขอคำปรึกษาจากเจ้า มิได้ให้เจ้าทำหน้าหนักใจแทนข้า!"
"ปัญหาใหญ่เช่นนี้ ข้าน้อยมิกล้าออกความคิดเห็น"
"เจ้าให้คำปรึกษาข้าไม่ได้ งั้นข้าคงต้องถามองครักษ์ใหม่ของข้า"
"พอพูดถึงแม่นางผู้นั้นละเจ็บใจขอรับ"
"ยังไง?"
"นางรู้ว่าข้าน้อยแอบจับผิดนาง แถมยังกล่าวว่าท่านเป็นจอมขี้ขลาดอีกด้วย"
"นางชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว ตอนนี้นางอยู่ที่ไหน"
"ข้าน้อยถามแล้วแต่นางไม่ตอบขอรับ...หากท่านอยากพบนางข้าน้อยจะไปตามมาให้เดี๋ยวนี้"
"ไม่ต้อง...ข้าสั่งสอนนางเอง!"
[คุกใต้ดิน]
"ท่านพี่"ไป๋เจี๋ยเรียกชื่อพี่ของตน
"เป็นยังไงบ้าง เจ้าสบายดีไหม"
"สบายดีขอรับท่านพี่"
"เจ้าไม่เป็นไรก็ดีแล้ว"
"แย่แล้ว แย่แล้ว มีคนแหกคุก"เหล่าทหารพากันไล่จับนักโทษ
"เดี๋ยวข้ามา"ไป๋ฮวาหันไปบอกไป๋เจี๋ย
"ระวังตัวด้วยขอรับ"
"หยุดนะ!"ไป๋ฮวาดักทางนักโทษแหกคุก
"หลีกไปหากไม่อยากเจ็บตัว"นักโทษขู่
"รู้จักข้าน้อยไปแล้ว"พูดจบไป๋ฮวาใช้วรยุทธที่เรียนรู้มาลงมือได้สำเร็จ
"ปล่อยข้าไป!"นักโทษดิ้นอย่างคลุ้มคลั่ง
"จับตัวมันไว้"เหล่าทหารรีบวิ่งมาจับกุมนักโทษเเหกคุก
"ขอบพระคุณแม่นางเป็นอย่างสูง หากไม่ได้ท่านช่วยไว้ พวกเราคงแย่"หัวหน้าทหารกล่าวขอบคุณไป๋ฮวา
"ไม่เป็นไร"
"หากเเม่นางไม่รังเกียจ มาดื่มยาดองที่พวกข้าหมักไว้เพื่อแทนคำขอบคุณดีหรือไม่"
"ไม่เป็นไรหากพวกท่านอยากจะขอบคุณข้าจริงไปล่ะก็..."ไป๋ฮวาหันไปมองไป๋เจี๋ย
"ฝากดูแลน้องชายข้าดีๆด้วย"
"เป็นเกียรติอย่างยิ่งขอรับ"
"ข้ามีงานต้องทำ ขอตัวก่อน"
[จวนหลัง]
"กลับมาแล้วหรือ?"หยางจวินลู่พูดขึ้น
"ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่จวนข้า?"
"ไม่สำคัญ!"หยางจวินลู่เดินเข้าไปใกล้ไป๋ฮวา
"ข้าใจดีกับเจ้ามากไปแล้วสินะ!?"หยางจวินลู่กล่าวโทษ
"ไปคุกเข่าสำนึกผิดซะ!"พูดจบหยางจวินลู่เดินออกไปอย่างหัวเสีย
"ไม่" พูดจบไป๋ฮวาเหาะไปนั่งอ่านตำราบนต้นไม้
"เจ้าลงมาเดี๋ยวนี้!"
"จะกล่าวโทษผู้อื่นต้องมีทั้งเหตุและผล"
"งั้นข้าจะบอกให้เจ้ารู้ตัว"
"ว่ามา"
"เดิมกฎภายในวังได้กล่าวไว้ว่าห้ามพูดจาดูหมิ่นเบื้องบนแต่ดูเจ้าสิพูดจาไร้ก็มารยาทสิ้นดีอีกทั้งเอาชื่อข้าไปล้อต่อหน้าผู้อื่นไม่หมดเพียงเท่านี้ข้อเสนอที่ตกลงกันไว้ให้เจ้าเป็นองครักษ์ข้างกายข้า ทว่าเจ้ากลับเที่ยวเตร่
ไม่ปฏิบัติตามข้อเสนอ...เหตุผลนี้มากพอหรือไม่"
"เดิมทีนิสัยข้าเป็นเช่นนี้อยู่แล้ว หากเจ้าคิดว่าข้าไม่ให้เกียรติเจ้า เหตุใดจึงส่งคนมาจับตาดูข้า อีกทั้งข้อเสนอข้าได้บอกไปชัดเจนแล้วว่าข้าไม่ได้อยู่เฝ้าเจ้าตลอดเวลา"
"กลับไปทบทวนให้ดีซะ!"หยางจวินลู่พูดจบเดินออกไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments