บทนำ

“ทำไมพวกเราสามคนต้องมาเผชิญชะตากรรมแบบนี้ด้วยวะ”

อิงนรีเอ่ยขึ้นหลังยกแอลกอฮอล์ในแก้วตัวเองสาดลงคอไปจนหมดเกลี้ยง

เพื่อนสาวอีกสองคนก็ได้แต่นั่งมองตาแป๋ว อีกคนก็หัวเสียไม่แพ้กัน

ส่วนอีกคนด้วยความที่เป็นคนหัวอ่อนเธอไม่ได้ร้อนใจกับเรื่องที่เพิ่งจะระบายกันสักเท่าไหร่

“แกยังดีหยาด

อย่างน้อยก็เคยเห็นหน้าค่าตากันบ้าง ว่าเจ้าบ่าวเป็นใครมาจากไหน

ฉันสิ...จนจะต้องบินไปหาเขาที่เชียงใหม่แล้ว ฉันยังไม่รู้เลยว่า

ว่าที่ผัวเนี่ยชื่ออะไร”

อิงนรีเอ่ยขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าเอาแก้วเหล้าของเพื่อนที่ดูไม่มีวี่แววจะยกขึ้นดื่มมาสาดลงคอ

“อิงใจเย็น ๆ” เจ้าของแก้วรีบร้องห้าม

“ไม่ต้องมาห้ามฉันเลยนะยายแก้ว

แกมัวแต่นั่งฟังฉันกับยายหยาดไม่ยอมยกสักที จนมันจืดหมดแล้วเนี่ย”

“แกจะมาบอกว่าฉันดีกว่าแก

เพราะรู้จักกันกับไอ้หมอสิบนั่นก็ไม่ได้หรอกนะ

ลืมไปแล้วหรือไงว่าฉันกับมันไม่ถูกกันมาตั้งแต่มัธยม คนเกลียดกันจะแต่งงานกันได้ยังไง”

หยาดฟ้าโวยขึ้นบ้าง

“อย่างน้อยแกก็มั่นใจได้

ว่าหมอสิบทิศน่ะหล่อ แล้วก็ร่างกายครบสามสิบสองส่วน เป็นคนแข็งแรงสมบูรณ์ดี

ฉันสิ...พิการหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่อย่างนั้นก็ต้องขี้ริ้วขี้เหร่จนไม่มีใครเอาแน่

แม่ถึงต้องมาหาจับผู้หญิงไปคลุมถุงชนกับลูกชายแบบนี้”

“อิง...ใจเย็น ๆ

เขาอาจจะไม่ได้แย่แบบนั้นก็ได้ ดูพวกเราสิ ก็แค่ไม่มีแฟนเลยโดนบังคับแต่งงาน

เขาเองก็อาจจะไม่มีแฟนสักที แม่เลยบังคับแต่งงานก็ได้”

มาลาแก้วที่ดูจะใจเย็นที่สุดกับเรื่องนี้พูดขึ้น

ทั้งอิงนรีและหยาดฟ้าต่างหันไปฟาดสายตาลงที่คนพูดพร้อมกัน

“อย่ามาโลกสวยแถวนี้นะยายแก้ว

คนอย่างไอ้หมอสิบน่ะ ถ้ามันจะไม่มีแฟนก็เพราะปากกับนิสัยมันนั่นแหละ ใครจะเอา”

“นี่ไง อย่างน้อยแกก็ยังรู้

ว่าหมอสิบทิศเขาเป็นคนยังไง ฉันไม่รู้อะไรเลยนะ” อิงนรีแทรกขึ้น

“เหอะ ถ้าฉันเลือกได้นะ

ขอแต่งกับคนที่ไม่รู้จักแบบแกดีกว่า ไปเรียนรู้กันใหม่

ไม่ใช่รู้อยู่แล้วว่ามันไม่ดี แบบนี้ เป็นตายยังไงฉันก็ไม่ยอมแต่งหรอก แกล่ะ”

“ฉันจะไปขัดป้าได้ยังไง

อีกอย่างคิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกัน แต่งแล้วก็ต้องไปอยู่ที่โน่น

ป้าจะได้ไม่มาบ่นอะไรฉันอีก” อิงนรีปลงเสียแล้ว เรื่องถูกป้าจับคลุมถุงชน

เธอเหนื่อยหน่ายที่จะต้องถูกลากไปดูตัวอยู่บ่อย ๆ แล้ว แต่ง ๆ ไปให้มันจบ ๆ ดีกว่า

ไม่แต่งกับคนนี้ ป้าของเธอก็ต้องหาคนนั้น คนโน้น มาบังคับให้เธอแต่งเหมือนเดิม

“แล้วแกล่ะยายแก้ว ยังไง”

หยาดฟ้าหันไปถามเพื่อนอีกคน

“ก็คิดเหมือนอิง ว่าแต่ง ๆ ไปให้มันจบ

ๆ ก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร แม่เลือกมาแล้วว่าดี มันก็น่าจะดีแหละ”

“แกดูใจเย็นกับเรื่องนี้มากนะ เฮ้อ!!!”

หยาดฟ้าถอนหายใจ ก่อนจะยกแก้วที่อิงนรีเพิ่งเทน้ำสีทองเติมให้ซดจนหมด

“เบา ๆ แกขับรถกลับเองไม่ใช่หรือไง”

คนรินว่าพร้อมกับดึงแก้วออกมาจากมือของเพื่อนสนิท

“ก็ฉันเครียดนี่"

"เครียดน่ะรู้ แต่มันอันตราย

พอเลยนะแกไม่ต้องกินแล้ว"

อิงนรีว่าพร้อมกับหันไปเทน้ำสีทองที่เหลือใส่แก้วตัวเองจนหมด

"แล้วนี่แกจะไปเชียงใหม่เมื่อไหร่"

มาลาแก้ว คนที่ดื่มน้อยที่สุดในโต๊ะเอ่ยถามขึ้น

"น่าจะอีกไม่กี่วันนี้แหละ

เห็นป้าโทรคุยกับเพื่อนทุกวัน"

"อ๋อ..."

"กลับยัง? แม่โทรตามแล้ว"

หยาดฟ้าเอ่ยถามขึ้น เธอดูจะเมามากแล้ว

อิงนรีหันไปมองหน้าเพื่อนอีกคนเพื่อขอความเห็น

แต่มาลาแก้วก็ทำได้เพียงส่ายศีรษะไปมาเท่านั้น

"เดี๋ยวฉันไปส่งแกดีกว่า

รถก็จอดไว้นี่แหละ ฉันว่าแกขับรถไม่ไหวแล้วนะหยาด" อิงนรีเสนอขึ้น

"ไม่ต้อง!! ฉันไหว

พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน จอดรถไว้นี่แล้วฉันจะไปทำงานยังไง แกไม่ต้องห่วงฉันหรอก

ระดับหยาด กินได้ก็กลับบ้านได้ สบายใจหายห่วง"

"จะไม่ห่วงยังไง

นั่งยังไม่ตรงเลยเนี่ย"

ครืดดด ครืดดด

-คุณป้าขา-

"ป้าโทรตามแล้ว รีบกลับเถอะ ฉันขี้เกียจจะโดนบ่นอีก"

อิงนรีหันไปบอกกับมาลาแก้ว ซึ่งเธอก็พยักหน้าตอบรับว่าเห็นด้วย

สามสาวพากันเดินออกมาจากร้านอย่างทุลักทะเลเพราะต้องคอยประคองคนเมา

"แกกลับไม่ไหวหรอกหยาด

เชื่อฉันเถอะ กลับแท็กซี่กับยายแก้ว แล้วจอดรถไว้นี่ซะ"

"ไม่!! ฉันไหว"

"หยาดอย่าดื้อได้ไหม

เป็นอะไรขึ้นมามันไม่คุ้มหรอกนะ"

"นี่พวกแกจำวันเกิดพี่ต้อมแฟนเก่าฉันไม่ได้เหรอ

เมายิ่งกว่านี้อีกฉันยังกลับถึงบ้านปลอดภัยเลย ไม่ต้องห่วงหรอกน่า กลับบ้านดี ๆ นะ

บ๊ายบาย"

"เอ้า!! หยาด!!

เฮ้ยเปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ" เผลอแวบเดียวเท่านั้นหยาดฟ้าก็เปิดประตูรถแล้วหนีเพื่อน

ๆ สองคนเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อย

ทิ้งให้อิงนรีและมาลาแก้วยืนงุนงงกับเหตุการณ์กันสองคน

"คงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วมั้ง

อิงก็ขับรถกลับดี ๆ นะ"

"แล้วแกล่ะ"

"แก้วนั่งแท็กซี่แป๊บเดียวก็ถึงบ้านแล้ว

ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าถึงแล้วจะไลน์บอกนะ"

"อืม ๆ กลับดี ๆ"

หลังล่ำลากันเรียบร้อยแล้ว ทั้งสามสาวก็แยกย้ายกันกลับ

ส่วนอิงนรีนั้นขับรถไม่ค่อยจะเป็นสุขเท่าไหร่

เพราะมีเสียงโทรศัพท์สั่นตามจิกจนถึงบ้าน

---------------------------------------------------

ขออนุญาตขายของค่ะ

นิยายภรรยายั่วรักเล่มกระดาษ 325 รวมส่ง จากราคาปก 355

ช่องทางสั่งจอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***