รู้สึกหึงหวง

พอหวังเฟิงตื่นขึ้นมา เค้าก็ยังคงตกใจที่เห็นจิ้งจอกตัวเป็นๆอยู่ต่อหน้าเค้าซึ่งตอนนี้จิ้งจอกตนนั้นก็กำลังทำอาหารให้กับเค้ากิน ด้วยความที่หวังเฟิงเกลียดสัตว์ทุกชนิดบวกกับความกลัวจึงรีบไล่ให้จิ้งจอกสาวออกจากบ้านตนเดี๋ยวนี้ แต่เหมยซิงก็พยายามอ้อนวอนขอให้ตนได้อยู่ต่อเพราะเงินเดือนขอตนก็ยังไม่ได้ เพราะพึ่งทำงานได้แค่อาทิตย์เดียว ถ้าขอเบิกเงินล่วงหน้าก็อาจจะไม่ได้ ถึงจะอ้อนวอนยังไงพระเอกก็ไม่ใจอ่อน นางเอกไม่รู้จะทำยังไงจึงพูดขึ้นว่าถ้านางทำภารกิจสำเร็จนางจะไปจากเค้าทันที หวังเฟิงพูด " แล้วเมื่อไหร่ภารกิจของคุณจะเสร็จสักทีล่ะ " เหมยซิงพูด " ก็จนกว่าฉันจะจูบกับผู้ชายให้ครบ 10 คนยังไงล่ะ และตอนนี้ฉันก็จูบเสร็จไปแล้วหนึ่งคนก็คือเพื่อนของนายไงล่ะ " หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ทำข้อตกลงกันใหม่ว่า ให้นางเอกออกจากการทำงานและหันมาทำภารกิจให้เสร็จอย่างรวดเร็วโดยที่พระเอกจะเป็นคนเลี้ยงข้าวทุกอย่างให้เองและจะช่วยภารกิจของนางเอกให้สำเร็จ

วันรุ่งขึ้น

นางเอกก็ต้องเดินทางไปกับพระเอกเพื่อที่จะลาออกจากงาน ซึ่งตอนแรกผู้จัดการไม่ยอมให้นางเอกลาออกเพราะตั้งแต่ที่นางเอกมาอยู่ที่นี่ ร้านของเค้าก็มีลูกค้าเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าเพราะลูกค้าส่วนใหญ่ชอบในหน้าตาที่สะสวยของเหมยซิงและการดูแลลูกค้าอย่างดี ผู้จัดการจึงไม่ยอมให้เสียพนักงานร้านที่ดีแบบนี้ไปอย่างแน่นอน แต่ก็ต้องยอมให้กับเหมยซิงเพราะพระเอกได้หาข้ออ้างบอกว่านางเอกจะไปต่างประเทศเพื่อไปหาพ่อแม่ที่ล้มป่วยและจะไม่กลับมาอีก ซึ่งนางเอกก็มีความรู้สึกเคืองนิดหน่อยเพราะเหมือนกับว่าถูกพระเอกแช่งยังไงก็ไม่รู้

และในขณะที่นางเอกเดินออกจากร้านที่ตนกำลังทำงานก็ได้เห็นสัญลักษณ์สีฟ้าอยู่ตรงกลางหัวผู้ชายคนนึงนางเอกจึงได้บอกว่าคนนี้คือคนที่สองที่นางต้องจูบ

เพราะมีสัญลักษณ์สีฟ้าอยู่ตรงกลางหัว พระเอกจึงบอกให้นางเอกรีบตามไป เดี๋ยวพระเอกจะคอยดูต้นทางให้เพื่อไม่ให้มีใครมาเห็นตอนที่นางเอกจะใช้พลังเพื่อลบความทรงจำคนที่กำลังจูบ ซึ่งขณะที่พระเอกกำลังดูต้นทางอยู่นั่น พระเอกก็ได้เผลอไปมองเหมยซิงที่กำลังจูบกับชายอื่นอย่างเร่าร้อน ซึ่งพระเอกก็เกิดความรู้สึกสึกหึงหวงอย่างบอกไม่ถูก

ติดตามตอนต่อไปนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

สารภาพความจริง

บทต่อไป

งอน

