สารภาพความจริง

วันรุ่งขึ้น

เหวยหลงก็ต้องตกใจว่าทำไมตัวเองถึงมานอนอยู่ข้างถนนแบบนี้ แต่เหวยหลงยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ ก็ต้องรีบลุกเพราะตอนนี้มีคนมามุงดูเหวยหลงเต็มไปหมด ซึ่งพระเอกที่เดินผ่านมาก็ได้เข้ามาดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า พอเห็นว่าเป็นเหวยหลงพระเอกก็ต้องตกใจที่เห็นเพื่อนของตนเองมานอนข้างถนนทั้งคืน พระเอกจึงไล่พวกชาวบ้านให้กลับบ้าน และพาเพื่อนกลับบ้าน

ณ บ้านเวยหลง

หวังเฟิงพูด " นายไปนอนทำไมที่ข้างถนน บ้านก็มีทำไมไม่กลับมานอนบ้าน " เหวยหลงพูด " ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อคืนยังนั่งดื่มชาเขียวอยู่เลย หลังจากนั้นก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น " ซึ่งหวังเฟิงก็ดูออกว่าเพื่อนของตนไม่ได้โกหกและในขณะนั้นสายตาของหวังเฟิงก็ได้เหลือบไปเห็นรอยจูบที่อยู่ตรงปากของเหวยหลงซึ่งเป็นลิปสติกเดียวกับของนางเอก พระเอกจึงคิดว่าเมื่อคืนที่พระเอกเห็นคนกำลังจูบกันคงจะเป็นเพื่อนของเค้าและนางเอกอย่างแน่นอนพระเอกจึงถามเพื่อนไปว่า " เมื่อวานนายจูบกับผู้หญิงคนนึงใช่มั้ย " เหวยหลงพูด " ฉันไม่รู้ ฉันจำไม่ได้ " เมื่อพระเอกเห็นเพื่อนตอบแบบนี้จึงคิดว่านางเอกอาจจะเป็นพวกขาดผู้ชายไม่ได้จึงจะหลอกผู้ชายให้ไปมีอะไรด้วยแล้วก็ทิ้ง อย่างไม่ใยดี ซึ่งพระเอกก็ขอตัวกลับบ้านทันทีเผื่อที่จะไปไล่นางเอกออกจากบ้าน เพราะเค้าไม่อยากถูกนางเอกหลอก

ณ บ้านของหวังเฟิง

หวังเฟิงพูด " ผมเห็นนะว่าเมื่อวานคุณจูบกับเพื่อนของผม

ซึ่งคุณทิ้งเขาไว้ให้นอนตรงข้างถนนหลังจากมีอะไรเสร็จใช่มั้ย " เหมยซิงพูด " ไม่ค่ะไม่ใช่แบบนั้น " หวังเฟิงพูด

" ผมไม่ชอบผู้หญิงที่หลอกผู้ชายแบบคุณ เพราะฉะนั้นออกไปจากบ้านผมซะ " เหมยซิงจึงไม่รู้จะทำยังไงจึงเล่าเรื่องที่ตนเป็นจิ้งจอกที่อยากจะเป็นมนุษย์ให้กับหวังเฟิงฟังรวมถึงภารกิจที่ต้องจูบกับชายสิบคนเพื่อแลกกับการเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งหวังเฟิงเป็นคนที่ไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติจึงคิดว่านางคงจะแก้ตัวเพื่อที่จะหลอกเค้าอีกคน เหมยซิงจึงไม่มีทางเลือกจึงได้แปลงร่างเป็นจิ้งจอกขาวเก้าหางให้กับหวังเฟิงได้ดู ซึ่งหวังเฟิงก็ต้องตกใจกับจิ้งจอกตัวใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าและสลบลงไป

ติดตามตอนต่อไปนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

จูบที่เร่าร้อน

บทต่อไป

รู้สึกหึงหวง

