วันรุ่งขึ้น
เสียงกรี๊ด~ หวังเฟิงพูด " เธอเป็นใคร ผมจะแจ้งตำรวจมาจับคุณเดี๋ยวนี้ ถ้าคุณยังไม่รีบออกไปจากบ้านผม " เหมยซิงพูด " เดี๋ยวก่อน!! คือฉันไม่มีบ้านอยู่ นายช่วยฉันได้มั้ย ฉันขออยู่บ้านนายสักพักได้มั้ย ถ้าฉันได้เงินเดือนแล้วฉันจะรีบออกไปทันที " หวังเฟิงพูด " ไม่ได้เด็ดขาด ผู้หญิงกับผู้ชายจะมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง " เหมยซิงพูด "ฉันแค่ขอให้คุณช่วย คุณช่วยฉันไม่ได้หรอ " หวังเฟิงพูด " นั้นมันเรื่องของคุณเกี่ยวอะไรกับผมล่ะ " เหมยซิงพูด " ถ้าฉันได้เงินเดือนมาฉันจะให้นายครึ่งนึงค่าที่อยู่และค่าอื่นๆ โอเคมั้ย? " หวังเฟิงพูด " อืมก็น่าสนใจดีนะ งั้นเรามาทำข้อตกลงกัน "
ณ ห้องนั่งเล่น
หวังเฟิงพูด" 1 อยู่บ้านผมได้แค่เดือนเดียว
2 คุณต้องนอนพื้น
3 คุณต้องหาอาหารกินเอง
4 พอคุณได้เงินมาให้เอามาแบ่งตามคำสัญญา โอเคนะ "
เหมยซิงพูด " อืม โอเคได้ เออ~~ฉันมีเรื่องอยากถามคุณ คือว่าเมื่อวานฉันเห็นคุณกับเพื่อนของคุณเดินด้วยกัน ฉันอยากจะทำความรู้จักกับเพื่อนของคุณได้มั้ย " หวังเฟิงพูด " เรื่องของคุณ จะมาถามผมทำไม " เหมยซิงได้คิดในใจว่าคราวนี้เเหละนางจะได้ทำภารกิจได้อย่างสบาย และเหมายซิงก็ได้วิ่งออกไปทำงานอย่างรวดเร็วเพราะตอนนี้ใกล้จะ8:00โมงแล้ว
ณ ที่ทำงาน
ในขณะที่เหมยซิงกำลังจะปิดร้านพร้อมกลับบ้าน
เหมยซิงก็ได้เหลือบไปเห็นลูกค้าคนนึงเดินเข้ามา ซึ่งคนนั้นก็คือเหวยหลงเพื่อนของพระเอก ซึ่งเหมยซิงก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปหาและตีสนิททันที เหมยซิงพูด " สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหมยซิงค่ะ " ซึ่งเหวยหลงก็งุนงงกับคำให้บริการของร้านนี้เพราะปกติเวลามีลูกค้าเดินมาพนักงานก็ต้องถามเมนูไม่ใช่บอกชื่อแต่เหวยหลงก็ยังคงตอบไปตามมารยาทเพื่อไม่ให้เหมยซิงหน้าเสีย เหวยหลงพูด
" อ๋อ สวัสดีครับ ผมชื่อเหวยหลงครับ " เหมยซิงพูด " รับอะไรดีคะ " เหวยหลงพูด " ขอเป็นชาเขียวแก้วนึงครับ " เหมยซิงพูด " ได้ค่ะ " หลังจากเหวยหลงดื่มชาเขียวเสร็จกำลังจะจ่ายตังให้กับเหมยซิง แต่เหมยซิงก็ได้ผลักเหวยหลงให้ชนกับกำแพง จนเหวยหลงคิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นบ้าไปแล้วหรอเนี่ย ยังไม่ทันคิดอะไรต่อ เหมยซิงก็ได้ขยับร่างกายให้ชิดกับเหวยหลง และจูบอย่างเร่าร้อน ซึ่งเหวยหลงก็ไม่อาจทนกลิ่นที่หอมและปากนุ่มๆที่มาประกบกับริมฝีปากของตนได้จึงกอดและจูบกลับอย่างเร่าร้อนเช่นกัน และในขณะที่ทั้งสองคนจูบกันอย่างเร่าร้อน พระเอกก็ได้เดินมาเห็นพอดีซึ่งพระเอกก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะไม่คิดว่าเป็นเพื่อนของเค้าและเหมยซิง พระเอกจึงเดินไปอย่างไม่คิดอะไร หลังจากที่เหมยซิงจูบจนพอใจแล้ว เธอจึงเอาตัวของเหวยหลงออกพร้อมกับลบความทรงจำของเหวยหลงออก เพื่อที่เหวยหลงจะได้จำเหมยซิงไม่ได้ และเหวยหลงก็ได้สลบลงไป เหมยซิงจึงรีบเดินออกมาก่อนที่คนอื่นจะมาเห็น และในขณะที่เหมยซิงเดินออกมานั้นเธอก็ได้เจอกับพระเอกที่เหมือนกำลังหาของอะไรบางอย่าง และพระเอกก็ได้หันมามองพอเห็นว่าเป็นเหมยซิง พระเอกจึงบอกเธอไปว่า " น่า
เกลียดจริงๆ ฉันเห็นหมดแล้วล่ะว่าเธอกับผู้ชายคนนั้นกำลังทำอะไรกัน " และพระเอกก็เดินจากไปนางเอกจึงคิดว่าพระเอกต้องยังบริสุทธิ์อยู่แน่ๆเรื่องปกติขนาดนี้ทำมาเป็นบอกว่าน่าเกลียด
ติดตามตอนต่อไปนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 7
Comments