Act.2/2 การประชุมของเหล่าขุนนาง

ในขณะที่เฟอร์เดสกำลังถูกจับตัวส่งให้พ่อค้าในตลาดค้าทาสนั้น ในอีกด้านหนึ่ง ณ ราชวังของจักรพรรดิเกลาดิอัส เนอ เฟอดิอัสตัส จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิอัลลาเลส ได้มีการไต่สวนเรื่องราวในหมู่ราชวงศ์และขุนนางถึงการเสียชีวิตของ รุซโซ เอล ไฮน์เกรซ ภรรยา และ ผู้ติดตาม

รุซโซมีศักดิ์เป็นถึงดยุกแห่งจักรวรรดิ และเป็นขุนนางคนสนิทของจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน ทำให้การเสียชีวิตในครั้งนี้ถือเป็นเรื่องใหญ่ในจักรวรรดิ และต้องนำมาพิจารณาให้ถี่ถ้วนถึงสาเหตุของการเสียชีวิต

"ทำไมถึงต้องจัดการประชุมเหล่าขุนนางและราชวงศ์เพื่อไอคนนอกรีตพรรค์นั้นกันเล่า ท่านพ่อ" โคลวิส เนอ เฟอดิอัสตัส องค์ชายลำดับที่หนึ่งแห่งจักรวรรดิ กล่าว

"หุบปากเดี๋ยวนี้โคลวิส! และในที่สาธารณะเช่นนี้ ไม่ใช่ท่านพ่อแต่ต้องเป็นท่านจักรพรรดิ"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ท่านพี่ช่างน่าขันยิ่งนัก ความคิดท่านพี่ช่างตื้นเขินเหลือเกิน"

"ในเมื่อรุซโซเป็นถึงคนสนิทของท่านจักรพรรดิ และเป็นดยุกแห่งจักรวรรดินี้ เรื่องสาเหตุการเสียชีวิตนั้นเราก็ย่อมพูดถึงอยู่แล้ว เพราะถ้าหากไม่ใช่การเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แสดงว่า ต้องมีใครสักคนลอบสังหารใช่หรือไม่ท่านพี่"

"และถ้าเกิดมันเป็นการลอบสังหารจริงๆนั้นย่อมส่งผลต่อความสั่นคลอนอำนาจของเราและขุนนางคนอื่นๆ ใช่หรือไม่ล่ะ ท่านพี่โคลวิส?" การากัส เนอ เฟอดิอัสตัส องค์ชายลำดับที่สอง กล่าวถึงท่านพี่โคลวิส

"หรือว่าเป็นเจ้ากันล่ะ ที่เป็นคนริเริ่มการลอบสังหารรุซโซ ตอบข้ามาสิโคลวิส" จักรพรรดิเกลาดิอัส กล่าว

โคลวิสมีท่าทีที่ลุกลี้ลุกลน และมีพิรุธ เพราะตนเป็นหนึ่งในกลุ่มที่วางแผนลอบสังหารรุซโซและครอบครัวโดยมีเหล่าขุนนางมากกว่าครึ่งเห็นด้วยกับแผนการนี้ แต่ไม่ได้แสดงอาการออกจนถึงกับทำให้คนรอบข้างเริ่มสงสัย

"มะ มะ มันจะเป็นข้าได้อย่างไรล่ะ ที่ข้าพูดอย่างนั้น เพราะรุซโซมันเป็นคนนอกรีตที่ทำผิดต่อศาสนาเอกภาพมนุษย์ของจักรวรรดิเรานะขอรับท่านจักรพรรดิ"

"ศาสนาของเรานั้น พวกเราชาวมนุษย์เป็นหนึ่งเดียวในโลก พวกอมนุษย์คือผู้ที่คอยรับใช้ราชาจอมมาร เราจะต้องจัดการให้สิ้น มิเช่นนั้นโลกจะถึงคราวดับสูญไปชั่วนิรันด์กาล และรุซโซเป็นคนที่ริเริ่มให้ความเท่าเทียมกับพวกอมนุษย์ มันสมควรแล้วหรือ หรือว่าท่านจักรพรรดิลืมคำสอนของศาสนาไปแล้วอย่างนั้นหรือขอรับ" โคลวิส กล่าว

ในโลกแห่งนี้นั้น เผ่ามนุษย์เป็นเผ่าที่มีจำนวนมากที่สุดในโลก โดยเผ่ามนุษย์ปกครองทางตอนเหนือ ตอนกลาง และตะวันออกของโลก โดยมีความเชื่อที่ว่า ทางตอนเหนือ ตอนกลางและตะวันออกเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของเหล่าคนเป็นหรือที่พวกเขามักแทนตัวเองว่าเป็น"บุตรแห่งแสง" ส่วนทางด้านตอนใต้ และตะวันตกนั้นจะเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกเผ่าต่างๆ ที่ไม่ใช่มนุษย์ พวกมนุษย์มักแทนพวกเหล่าอมนุษย์นี้ว่า "ปีศาจแห่งนิรันด์กาล" โดยความเชื่อเหล่านี้ ถูกปลูกฝังในเผ่ามนุษย์มาตั้งแต่เมื่อสามพันปีก่อน และยังคงมีการต่อสู้ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อมนุษย์เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน โดยมนุษย์เชื่อว่าสงครามที่ดำเนินมายาวนานนี้ คือสงครามศักดิ์สิทธิ์ที่ยังไงก็ต้องฆ่าล้างเผ่าพันธุ์พวกอมนุษย์ให้หมดสิ้นในโลกใบนี้ให้จงได้

"ข้าไม่ได้ลืมคำสอนของศาสนาไปหรอกนะ แต่รุซโซเขามีประวัติผลงานที่ดีมาตลอด ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะทำเรื่องโง่ๆอย่างที่กล่าวหามาและผลผลิตจากเขตปกครองของเขาที่ส่งมาที่ส่วนกลางก็มีจำนวนและคุณภาพที่ยอดเยี่ยม"

"ท่านจักรพรรดิ แต่ถึงจะมีผลผลิตที่ยอดเยี่ยมก็ไม่ใช่ว่า เขาจะไม่ทำผิดต่อหลักศาสนาของเรานะขอรับ"

"งั้นเจ้าก็หาหลักฐานมาสิ ตอนนี้รุซโซก็ตายไปแล้ว จะไปหาหลักฐานเอาป่านนี้ ถึงมีหลักฐานไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรแล้ว"

หลังจากนั้นก็เริ่มไปที่การไต่สวนหาสาเหตุการเสียชีวิตของรุซโซ

"เจ้า...รายงานที่เกิดเหตุมาให้ข้าฟังหน่อย" จักพรรดิกล่าวบอกทหารนายหนึ่งที่สั่งให้ไปตรวจสอบที่เกิดเหตุ

"ขอรับ!...จากที่ตรวจสอบมาเป็นการลอบสังหารไม่ผิดแน่ขอรับ!"

"เจ้าแน่ใจนะที่พูดมา"

"แน่ใจขอรับ! มีร่องรอยการใช้เวทย์มนต์บริเวณที่เกิดเหตุ ทั้งตรงบริเวณหน้าผาที่หินหล่นลงมาและบริเวณรอบนอกที่เกิดเหตุรวมทั้งสิ้น 3 จุด มีการพบศพของท่านรุซโซ ภรรยา และ ผู้ติดตาม รวมทั้งสิ้น 4 ศพ ส่วนบุตรของท่านดยุกนั้นอยู่ระหว่างหายสาบสูญ ขอรับ!"

"ขอบใจเจ้ามาก...เจ้าไปได้"

"ขอรับท่านจักรพรรดิ!" นายทหารเดินออกจากห้องโถงไป

"เอาล่ะ ทีนี้ก็เป็นที่แน่ชัดแล้วสินะ ว่ามีการลอบสังหารเกิดขึ้น พวกเจ้ามีความคิดเห็นว่าอย่างไร" จักพรรดิกล่าวแก่ขุนนางทั้งหลาย พร้อมกับความกังวลที่เริ่มก่อตัวในใจ

"ท่านจักรพรรดิ....ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นฝีมือของพวกกบฏทาสหรือเปล่าขอรับ พวกมันนั้นอาจจะมีการรวมตัวกันอย่างลับๆเพื่อล้มล้างจักรวรรดินะขอรับ" ขุนนางคนหนึ่งกล่าวทูลแก่ท่านจักรพรรดิ

"ข้าเห็นด้วยขอรับ ไอพวกสัตว์ปีศาจพวกนั้น มันต้องวางแผนล้มล้างจักรวรรดิแน่ๆขอรับ"

"ใช่แล้วขอรับ ข้าก็เห็นด้วย"

"ข้าก็เห็นด้วยขอรับ ถ้าเป็นเช่นนั้น ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็จะลงตัวพอดี ขอรับ"

เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างเห็นด้วยกับคำกล่าวที่ว่านั้น แต่ทันใดนั้นมีเสียง เสียงหนึ่งได้พูดแทรกขึ้นมาว่า

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า หรือไม่ก็อาจจะเป็นฝีมือของคนใดหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งในจักรวรรดิเราที่คิดจะล้มล้างจักรวรรดิหรือเปล่าขอรับ" การากัส กล่าว

เหล่าขุนนางที่ต่างเห็นด้วยกันเมื่อสักครู่ถึงกับเงียบสงัด พร้อมมองการากัสด้วยสีหน้าที่เคียดแค้นอย่างมาก

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ท่านองค์ชายสิ่งที่ท่านกล่าวมามันก็เป็นเพียงมูลเหตุโคมลอยมิใช่หรือ หรือว่าท่านมีหลักฐานกันล่ะ" ขุนนางคนหนึ่งกล่าว

"ข้าก็ไม่ได้บอกนะว่าข้ามีหลักฐาน ข้าแค่กล่าวถึงความน่าจะเป็นที่มันอาจจะเป็นไปได้ก็เท่านั้น ส่วนเรื่องการตัดสินนั้นก็เป็นหน้าที่ของท่านจักรพรรดิ"

"พอกันเท่านั้นแหละ!....ก่อนอื่นเริ่มจากไปตรวจสอบพวกทาสในเขตต่างๆว่าได้รวมตัวกันก่อกบฏอย่างที่พูดมาจริงไหม ส่วนเรื่องคนในที่คิดจะล้มล้างจักรวรรดิ การากัสถ้าเจ้ายังไม่มีหลักฐานก็อย่าพูดซี้ซั้วดีกว่า ข้าไม่อยากให้เกิดเรื่องที่ทำให้ภายในต้องมาแตกหักทั้งๆที่มีศึกรอบตัวแบบนี้"

"ส่วนเรื่องเขตพื้นที่ปกครองของไฮน์เกรซนั้น โคลวิสข้าขอส่งเจ้าไปดูแลที่ดินแถบนั้นก่อนแล้วกัน"

"และเรื่องของบุตรของรุซโซ ขอให้ออกตามหาอย่างเร่งด่วนที่สุด"

"ขอรับท่านจักรพรรดิ!" โคลวิส การากัส และเหล่าขุนนางขานตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน

("เหอะ! ช่างน่าเบื่อและเน่าเฟะจริงๆสถานที่แห่งนี้")

("ลำพังพวกทาสมันจะรู้ได้อย่างไรถึงกำหนดการ เส้นทาง และเวลาของการเดินทาง ถ้ามันไม่มีใครไปจัดฉากเพื่อลอบสังหาร")

("มีแต่พวกโง่หรือไงกันนะ ทั้งท่านพ่อและไอพวกงี่เง่าพวกนั้น")

("ก่อนอื่นก็คง....นั่นสินะ ต้องตามหาเฟอร์เดสก่อนสินะ")

("คงต้องไปตามหาตัวในตลาดค้าทาสสักแห่งในแถบนั้นสินะ")

การากัส พึมพัมอยู่ในใจ พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา

ส่วนขุนนางคนอื่นๆและโคลวิสต่างยิ้มเยาะอยู่ในใจถึงแผนการที่สำเร็จไปตามที่วางไว้ และมีการนัดประชุมกันอีกครั้งหลังจบการไต่สวนนี้ เกี่ยวกับเรื่องการรัฐประหารเกลาดิอัส และให้โคลวิสขึ้นเป็นจักรพรรดิแทน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***