และแล้วช่วงเวลาที่เฟอร์ดี้รอคอยก็มาถึง ช่วงบ่ายหลังจากที่ว่างงานแล้ว ครอบครัวก็สัญญาจะพาเข้าไปในเมืองเพื่อพาเฟอร์ดี้ไปซื้อของขวัญวันเกิด
"เซบาสเตรียมรถไว้แล้วเรียบร้อยใช่ไหม?"
"เตรียมรถไว้เรียบร้อยแล้วขอรับนายท่าน สามารถขึ้นรถเข้าไปในเมืองได้เลยขอรับ"
"ผมดีใจที่สุดเลยฮะ ท่านพ่อ ท่านแม่"
หลังจากขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว ทั้ง3คน ก็นั่งรถม้าเข้าไปในเมือง แล้วพอถึงเมืองประชาชนต่างก็มาแสดงความยินดีในวันเกิดของเฟอร์เดส
"สุขสันต์วันเกิดนะคะ นายน้อยเฟอร์เดส ขอให้เติบโตแข็งแรงนะคะ"
"สุขสันต์วันเกิดครับนายน้อย นี่ของขวัญวันเกิดจากครอบครัวของกระผมนะขอรับ"
"สุขสันต์วันเกิดนะคะ"
"สุขสันต์วันเกิดนะครับ"
ประชาชนจำนวนมากทั้งจากเผ่ามนุษย์และเผ่าอื่นๆแห่มาร่วมอวยพรเป็นอย่างมาก เนื่องจากครอบครัวไฮน์เกรซนั้นเป็นที่รักของประชาชน
"คนมาร่วมอวยพรวันเกิดเยอะเลยนะจ้ะเฟอร์ดี้" แม่กล่าว
"แฮะๆๆ ผมดีใจจังเลยครับท่านพ่อ ท่านแม่ อยากให้เวลาแบบนี้อยู่ไปตลอดจังเลยครับ"
"พ่อก็จะอยู่กับลูกตลอดไปเลยนะ เฟอร์ดี้"
หลังจากเดินทางชมเมืองและซื้อของขวัญให้เฟอร์เดสเสร็จเรียบร้อยแล้วก็กลับมาถึงคฤหาสน์ เป็นช่วงค่ำแล้ว เซบาสและพ่อบ้านคนอื่นๆ ก็เตรียมการต้อนรับกลับของเจ้านาย
"เหนื่อยหน่อยนะขอรับนายท่าน"
"ฮ่าๆๆๆ เห็นเฟอร์ดี้มีความสุขฉันก็ดีใจแล้วแหละนะ"
"เซบาส พรุ่งนี้เตรียมรถม้าให้หน่อยนะ พรุ่งนี้จะไปตรวจสอบทางเหนือที่เขตเนบาร์สแต่เช้าสักหน่อย เห็นว่ามีโจรชุมเลย"
"ได้ขอรับ นายท่าน แล้วผู้ติดตามล่ะขอรับ?"
"เอาเป็น เบติก กับ อัลฟ่า ที่เป็นคนใช้ส่วนตัวของเราไปแล้วกัน"
"ท่านพ่อฮะ พรุ่งนี้ผมขอไปด้วยได้ไหมฮะ ในฐานะผู้สืบทอดของตระกูล"
"นั่นสินะ เฟอร์ดี้ ลูกอายุ15แล้ว มีความเป็นผู้ใหญ่พอสมควร งั้นพ่ออนุญาตให้ไปดูงานได้ แต่ต้องระวังอันตรายด้วยนะ"
"ขอบคุณมากๆเลยฮะ ท่านพ่อ"
"ถ้าเช่นนั้นกระผมจะขอไปส่งนายน้อยเข้านอนก่อนนะขอรับ"
"โอเค ขอบใจที่เหนื่อยนะ เซบาส เบติก อัลฟ่า พวกเจ้าเองก็นอนพักผ่อนได้แล้วนะ"
"เยส มายลอร์ด"
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน และพอรุ่งสาง เบติก อัลฟ่า ก็เตรียมตัวสำหรับการเดินทางไปเขตเนบาร์ส โดยที่เบติกมาจากเผ่าบีสต์ และอัลฟ่ามาจากเผ่าแม่มด โดยทั้ง2คนเป็นคนรับใช้คนสนิทของเจ้านายที่มีฝีมือเป็นอย่างมาก
"รถม้าสำหรับการไปเขตเนบาร์สเตรียมพร้อมแล้วขอรับนายท่าน"
"ขอบใจนะ งั้นเดี๋ยวเราขึ้นรถแล้วเดินทางไปกันเลยดีกว่านะ อาคาน่า เฟอร์ดี้ พร้อมแล้วใช่ไหม?"
"พร้อมแล้วค่ะที่รัก"
"พร้อมแล้วครับ ท่านพ่อ"
"เยส มายลอร์ด งั้นเราเดินทางกันเลยนะขอรับ"
ในอีกด้านหนึ่งที่เขตปกครองเรเว่น
"ฮ่าๆๆๆๆ ป่านนี้ไอพวกนั้นคงจะออกเดินทางกันแล้วสินะ"
"เจ้าได้ไปจ้างวานนักผจญภัยพวกนั้นสำหรับฆ่าไอพวกไฮน์เกรซขยะนั่นแล้วสินะ"
"เรียบร้อยแล้วขอรับนายท่าน"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ข้าสะใจจริงๆ ให้ไอพวกนั้นตายๆไปให้หมด ไอพวกนอกรีต บนโลกใบนี้พระเจ้าได้กำหนดให้มนุษย์เป็นเผ่าพันธ์ุเดียวเท่านั้น ไอพวกเผ่าอื่นๆมันก็แค่พวกหมูสกปรก"
"และขุนนางคนอื่นๆล่ะ เขาว่ายังไงบ้าง"
"ทุกท่านเห็นชอบกับการกระทำนี้ขอรับ พร้อมส่งคนฝีมือดีเข้าไปช่วยสมทบแล้วขอรับ"
"เยี่ยม! เยี่ยมจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ "
ในระหว่างการเดินทางนั้น คนตระกูลไฮน์เกรซไม่ได้รู้สึกถึงอันตรายที่คืบคลานเข้ามาเลยแม้แต่น้อย จนทันใดนั้นเอง!
ระหว่างที่กำลังเดินทางผ่านหุบเหวลึกชัน อยู่ๆก็มีก้อนหินขนาดใหญ่หล่นมาจากหน้าผา หล่นทับรถม้าอย่างจัง ท่านผู้หญิงอาคาน่าเสียชีวิตทันที ส่วนทางรุซโซกับเฟอร์เดสนั้นได้ เบติกและอัลฟ่า ช่วยเหลือเอาไว้ทัน
"ท่านแม่!!!!! ท่านแม่!!!!!" เด็กน้อยครวญครางเสียใจอย่างมาก
"รีบหนีจากตรงนี้กันก่อนขอรับนายน้อย อาจจะมีผู้ไม่หวังดีมาจู่โจมเราแล้วขอรับ"
"รีบพา....เฟอร์เดสหนีไป......เราคง....ไปไม่ไหวแล้ว"
"อรั่ก!!!" นายท่านรุซโซกระอักเลือดออกมา
"ท่านพ่อ ท่านต้องไปด้วยกันกับข้าสิท่านพ่อ"
"เฟอร์ดี้... ลูกต้องไม่ลืมเจตนารมณ์ที่สัญญากันวันนั้นนะ รีบหนีไป พ่อคงไม่รอดแล้ว"
"ไปซะ.... ไปได้แล้ว"รุซโซได้ตะโกนให้รีบหนีด้วยสุดเสียงที่มี ก่อนที่จะสิ้นใจ
"เยส มายลอร์ด"
เบติกและอัลฟ่ารีบหอบตัวนายน้อยเฟอร์เดสหนีไปในทันที ระหว่างที่กำลังหลบหนี ได้เจอกลุ่มนักผจญภัยที่เรเว่นจ้างไว้ตลบหลังมาทัน ทำให้หมดซึ่งทางหนี
"จะหนีไปไหนกันจ้ะ ส่งตัวเด็กมา แล้วแกสองคนก็ตายไปซะ"
"จะดูถูกพวกกระผมไปหน่อยแล้วล่ะมั๊ง ขอรับ"
จากนั้นก็เกิดการต่อสู้ เบติกได้ล่อคู่ต่อสู้ไว้จำนวนหนึ่งและสั่งให้อัลฟ่ารีบพาตัวนายน้อยหนีไป
"อัลฟ่า! รีบพานายน้อยหนีไปซะ ส่วนตรงนี้ข้าจะจัดการไว้เอง"
"รีบตามมานะ เบติก ข้าจะรอเจ้ากลับคฤหาสน์ไปพร้อมกัน"
"แน่นอน แล้วข้าจะรีบตามไป"
ระหว่างที่เบติกกำลังต่อสู้ ด้วยพละกำลังของเผ่าบีสต์นั้น เขาสามารถล้มคู่ต่อสู้ได้หลายคน แต่เนื่องจากคู่ต่อสู้มีมากเกินไป เรี่ยวแรงก็เริ่มที่จะหมด ก่อนที่เขาจะถูกจัดการด้วยคมดาบสับไปที่คอจนขาดสะบั้น
ส่วนอัลฟ่าที่กำลังพานายน้อยหลบหนีไปนั้นก็ได้เจอกับกลุ่มอีกกลุ่มหนึ่งที่ตามมาทัน
"จะไปไหนจ้ะสาวน้อย เราขอตัวนายน้อยของเจ้าเถอะนะ"
"ฝันไปเถอะ พวกโจรชั่ว!"
"แด่พื้นพิภพที่หลับไหล ช่วยก่อให้เกิดหลุมยักษ์ตรงที่แห่งนี้ด้วยเถอะ อบิส กราวน์!! " อัลฟ่ากำลังร่ายเวทย์มนต์ใหญ่
หลังจากร่ายเวทย์เสร็จแล้ว กลุ่มโจรส่วนใหญ่ก็ตกลงไปในหลุมทันที และกลุ่มโจรที่เหลือบางส่วนก็ร่ายเวทย์โจมตีสวนกลับไป
เวทย์ธนูไฟ ไฟเออร์ โบว ก็ได้แทงสวนเข้ามาที่หน้าอกของอัลฟ่าทันที
"นายน้อย...ได้โปรด รีบหนีไปเถอะค่ะ"
"อัลฟ่า ไม่นะอัลฟ่าเจ้าต้องกลับคฤหาสน์ไปกับข้าสิ อัลฟ่า"
"ดิฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้วค่ะ แต่ดิฉันจะถ่วงเวลาให้นายน้อยนะคะ ได้โปรด รีบหนีไปเถอะค่ะ"
ก่อนที่อัลฟ่าจะสิ้นลมหายใจสุดท้าย เธอได้ร่ายเวทย์ปฐพีขนาดใหญ่ ก่อให้เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง และเกิดหุบเหว แยกบริเวณที่นายน้อยอยู่ กับ กลุ่มกองโจรอยู่
นายน้อยเฟอร์เดสวิ่งหนีไปพลางร้องไห้
"ท่านพ่อ ท่านแม่ เบติก อัลฟ่า ทุกคน ทุกคนทำไมถึงจากฉันไปกันหมด"
"โลกนี้มันเกิดอะไรขึ้นกัน ทำไมต้องพรากคนที่เรารักไปจากเราด้วย"
ทันใดนั้นก็มีกองโจรกลุ่มหนึ่งเข้ามาจับนายน้อยเฟอร์เดสไว้
"จับได้สักทีนะ ทำให้วุ่นไปหมดเลยฮ่าๆๆๆๆ"โจรคนหนึ่งกล่าว
"ปล่อยเรา ปล่อยเรานะ"เฟอร์เดสดิ้นรนสุดชีวิต
"ฮ่าๆๆๆ อย่างเจ้าเนี้ย ต้องขายได้ราคาดีแน่นอน แล้วเรื่องอะไรข้าจะต้องปล่อยเจ้าไป ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"จะ...จะขายเราอย่างนั้นหรอ"เฟอร์เดสรู้สึกสิ้นหวังมาก
"แล้วพวกเจ้ามาฆ่าท่านพ่อกับท่านแม่แล้วพวกเจ้าจะได้อะไร"
"นายน้อย ฮ่าๆๆๆๆ เจ้าช่างอ่อนต่อโลกยิ่งนัก ได้เงิน ได้เงินยังไงล่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ รุซโซกับอาคาน่า ผู้ประเสริฐแสนดี เปิดพื้นที่รับไอพวกหมูไปเป็นพวก ช่างนอกรีตสิ้นดี"
"สิ่งที่ท่านพ่อ กับ ท่านแม่ทำ ไม่ใช่สิ่งที่ผิดนะ เท่าเทียมกันแล้วมันผิดตรงไหนกัน"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ ข้าถึงบอกท่านยังไงล่ะ ท่านนายน้อย ว่าเจ้าช่างอ่อนต่อโลกยิ่งนัก"
เฟอร์เดสยิ่งรู้สึกผิดหวังและหมดหวังเป็นอย่างมาก
(ฆ่าพ่อกับแม่ของเราเพื่อเงินอย่างนั้นหรอ)
(พระเจ้าของโลกใบนี้ ท่านทนดูอยู่เฉยๆได้อย่างไรกับความอยุติธรรมนี้)
(ไม่ว่าใครที่ไหน หรือพระเจ้าองค์ไหน ที่เห็นด้วยกับความอยุติธรรมนี้ ข้า... ข้าจะล้างบางพวกมันให้หมด!!!!)
(ตายไปซะ ไอโลกที่บิดเบี้ยวใบนี้ ล่มสลายไปให้หมด)
(ตายไปซะ!!!!!!!!!!!!!!!!)
เฟอร์เดสโกรธเกรี้ยวในใจเป็นอย่างมาก เดือดดาลจนแทบจะระเบิดออกมา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments