ตอนที่ 3

.

.

.

ในฝัน

ฉันเห็นองค์หญิงชาร์ลอต

ว้าววว~ ออนนี่นี่นา

" เฮือกก! นี่มันพี่ชาร์ลอตนี่นา!!? " จียอนอุทานขึ้นมาอย่างตกใจ

" ทำไมฉันถึงกลายเป็นพี่สาวเธอได้? " ชาร์ลอตถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ช่างสง่างามอะไรอย่างนี้เนี่ยยย~

" นั่นก็ เป็นคำเรียกที่แสดงความชื่นชอบไงละคะ >///< " จียอนตอบแบบกรี๊ดไอดอลในใจ

" ... \=\=! " ชาร์ลอตทำหน้าแบบนั้นแหละ😑 แล้วตัดบทไป

" ช่างเถอะ ยังไงตอนนี้นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ เธอฟังที่ฉันพูดให้ดี " ชาร์ลอตเอ่ยเข้าเรื่อง

" ค่ะ พูดมาได้เลยค่ะออนนี่! " จียอนตาประกายมองพี่สาวคนสวยไอดอลของเธอ

" ฉันมาเพื่อบอกวิธีแก้ไขเกี่ยวกับโรคนั้น...โรคนั้นไม่มีทางรักษาได้ นอกจากใช้ยาให้พอทนไปกับความเจ็บปวด ตอนนี้อาการกำลังแย่ลง " ชาร์ลอตอธิบายเข้าเรื่อง

" เอ๋? แต่ว่าฉัน... " จียอน

" ไม่ได้เจ็บปวดใช่มั้ยละ " ชาร์ลอตตอบกลับ

" ...ค่ะ " จียอนแน่นิ่ง

" นั่นเพราะเจ้าไม่ใช่เจ้าของร่างไงละ " ชาร์ลอตอธิบายสิ่งที่จียอนกำลังสงสัย

...เป็นอะไรที่จับต้องไม่ได้สินะ

แต่การที่ฉันได้เข้ามาสิงร่างพี่สาวแบบนี้

รู้สึกดีสุดๆ >///<

ไม่สิ!!!

ตอนนี้มันไม่ใช่สถานการณ์ธรรมดาแล้ว ตั้งสติหน่อยซงจียอน!! 

จียอนเลยถามชาร์ลอตต่อเกี่ยวกับวิธีรักษา

" งั้นวิธีรักษาละคะ? "

เพราะนั่นคือสิ่งสำคัญในตอนนี้

" จุดบอดของโรคนี้ เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณ ทำให้ไม่สามารถรักษาได้ และนั่นเป็นเหตุผลที่ฉันเรียกเธอมา... "

เห...?!

จียอนนึกขึ้นได้แล้วตบมือดัง แปะ! 

" อ๊ะ! ถ้างั้นพี่เป็นคนเรียกฉันมางั้นเหรอ ว้าวว~ ทำได้ยังไงกัน แล้วทำไมถึงเป็นฉันได้ละคะ " 

" คำถามดี นั่นก็เพราะเธออ่านเรื่องนี้ และเสียชีวิตลงพอดี " ชาร์ลอตตอบคำถามของจียอน

" อ่าฮะ งั้นพี่ก็เลือกคนที่ตรงตามเงื่อนไขสินะ! " จียอนเริ่มเข้าใจแจ่มแจ้ง

" ก็ประมาณนั้น... " ชาร์ลอต

" ตายจริง งั้นฉันก็โชคดีน่ะสิ! " จียอนยิ้มแฉ่ง 

ได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง แถมเป็นตัวละครที่ฉันชอบมากที่สุด!!! >>///<< ชีวิตติ่งของฉันสำเร็จ ยะฮุ้วววว /

" ก็โชคดีน่ะสิ เพราะเธอไม่ต้องมาตายเหมือนกับฉันก็ได้ " ชาร์ลอตกอดออกมาจียอนที่กำลังดีใจแบบเนือยๆ

>>>////<<<

" มันเป็นโรคเกี่ยวกับวิญญาณ พอวิญญาณถูกเปลี่ยน (หัวขวับ) โรคนั้นก็จะหายไปหากวิญญาณของเธอรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่าง " ชาร์ลอตอธิบายต่อ

" โล่งอกไปทีนะคะ " จียอนตอบด้วยความเบาใจ

บริการหลังการขายนี่ดีจริงๆ!!

" ถึงจะต้องไอเป็นเลือด หรือเป็นลมนิดหน่อย \=\= " ชาร์ลอตบอกอารการกับจียอน

" คะ? \=\="" " จียอนหน้าซีดเมื่อชาร์ลอตพูด " อะ..อาเจียน เป็นเลือดเหรอคะ?! " งักๆ หน้าซีดกลัว เหงื่อแตกพลั๊กๆๆ555

" ...ภายใน1ปีนับจากนี้ เธอจะต้องความทรงจำที่หลงหลืออยู่ในร่างกาย แต่ทุกๆครั้งที่ความทรงจำกลับมา เลือดจะไหลออกจากรอยเยอะของจิตวิญญาณ " ชาร์ลอตอธิบายรัวๆ " ฉันได้ฝากความทรงจำไว้ 100 ความทรงจำตามลำดับเวลา เพราะฉะนั้นเธอค่อยๆหาในทุกๆ 3 วันก็ได้ " ชาร์ลอตแสยะยิ้มเย็นยะเยือก

" เอ่อ...พี่สาว งั้นแสดงว่าทุกๆ3วันฉันขะอาเจียนเป็นเลือด1ครั้งสินะ? " จียอนพยามยามทำความเข้าใจ

" ใช่แล้ว " ฟริ้งงง~~  ชาร์ลอตยิ้มหวานให้กับจียอน

" พูดเรื่องน่ากลัวได้สดชื่นสุดๆเลยนะคะ " สมกับเป็นออนนี่ของฉัน! " อ่า..แล้วมันตะปลอดภัยมั้ยคะ? " งักๆๆ

" ไม่รู้สินะ? " ชาร์ลอตตอบเรียบเฉย

เปรี๊ยะะะะ เหมือนร่างของจียอนแตกเป็นเสี่ยงๆดมื่อได้ยินคำพูดนั้น

" ก็นะ ทนไปแค่ปีเดียวเอง จนกว่ามันจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอย่างสมบูรณ์ ระหว่างนี้สภาพร่างกายคงไม่ดีนัก " ชาร์ลอตพูดให้จียอนเข้าใจยิ่งขึ้น

ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ตายเพราะโรคแต่ตายเพราะอาเจียนเป็นเลือดหรอกใช่มั้ย

พลักๆๆ"" จียอนเริ่มหวาดกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้น

" ฉันใจดีมากนะ ที่ให้ความทรงจำขึ้นมาทุกๆ3วัน " ชาร์ลอตยิ้มยะเยือก "เตรียมเผื่อเธอหาความทรงจำไม่ได้ " 

" ยะ...อย่างนั้นสินะคะ " จียอนเริ่มสั่นไหว

" เธอควรขอบคุณฉันนะ " ชาร์ลอตแสยะยิ้ม

พี่สาวที่บอกให้ฉันของบคุณพร้อมทั้งรอยยิ้มมุมปากชั่วร้ายแบบนั้น

ถึงจะดูงดงาม...แต่มันน่ากลัวมาก!!!

บรืยยย!!

" จนถึงการฟื้นความทรงจำครั้งสุดท้าย เธออาจไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยก็ได้... " ชาร์ลอตบอกว่างั้นแหละ

หงึก " เข้าใจแล้วค่ะ " จียอนพยายามทำใจ ฟู่วว 

" แต่ว่าพี่คะ? ...คำพูดของพี่ทั้งเซ็กซี่และเยือกเย็นแบบนั้นได้ไงคะ? เท่ฝุดๆ " วิ้งๆ~ ตาประกายมองไอดอลกลับมาอีกครั้ง~~ ความประทับใจของติ่งนี่รุนแรงยิ่งนัก!!

" .....! อะไรทำให้เธอเข้ามายุ่งเกี่ยวได้กัน... " ชาร์ลอตเหงื่อตก

มันดีกว่าตอนอ่านหนังสือสะอีก..

เป็นความรู้สึกที่พิเศษมากจริงๆ กับการที่ได้มาพบองค์หญิงชาร์ลอตตัวเป็น!

เพราะแบบนั้น...ทำให้ฉัน

.

ชอบพี่สาวมากขึ้นไงละ!!!!!!

จ้องเขม็ง \=\=

​​อึก! " ว่าแต่แล้วฉันต้องใช้ร่างนี้ทำอะไรบ้างคะพี่ " จียอนทำท่าอ่อนน้อมพร้อมเหงื่อแตกพลักๆเพราะสายตาที่น่ากลัวของชาร์ลอต​

" จะต้องล้างแค้าเพื่อตอบแทนชีวิตใหม่!! อะไรแบบนี้มั้ยคะ " จียอนกำมือแน่นทำท่ามุ่งมั่นสุดๆ

องค์หญิงนั้นเป็นตัวร้าย และต้องพบจุดจบที่น่าเศร้าสลด การคิดแบบนั้นจึงสมเหตุสมผล บอกตามตรงว่าฉันไม่มันใจว่าจะล้างแค้นให้พี่สาวได้เลยสักนิด! เพราะอะไรน่ะหรือ นอกจากพี่สาวแล้วยังมีตัวละครอีกเยอะที่ฉันชอบ จริงๆแล้วชอบทุกคนเลยละ!

ยกเว้นแค่

.

.

พระเอกเจฮา​​ กับ นางเอกอเดล!!

แต่หากเป็นชาร์ลอตที่ให้ชีวิตใหม่กับฉันแล้วละก็

อืม...

" ฉันจะทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เลยค่ะ! " จียอนมุ่งมั่นที่จะทำเพื่อชาร์ลอตผู้ให้ชีวิตใหม่

" ... " พลิ้วว~ " ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอก "

เอ๊ะ? " ...ไม่มี? " จียอนสงสัยในคำพูดนั้น

" เจ้าเพียงแค่...ใช้ชีวิตอย่างอิสระก็พอ เพราะจากนี้คือชีวิตของเธอแล้ว " ชาร์ลอตพูดเช่นนั้น ทำให้จียอนยิ่งปราบปลื้มในเสน่ห์ของชาร์ลอตมากยิ่งขึ้น

วิ้วว~~ พลิ้วว~~ ผมสีดำของชาร์ลอตปลิวไสว 

" พี่คะ..!!! " ลมพัดมาภาพของชาร์ลอตที่อยู่ตรงหน้าของจียอนเริ่มเลือนราง

" ฉันจะคืนความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องต้นฉบับที่เธอรู้จักให้เธอโดนสมบูรณ์ จากนั้นความทรงจำของร่างกายจะเริ่มกลับมาตามลำดับเวลา.....ขอให้เธอโชคดี " ชาร์ลอตเอ่ยกับจียอนครั้งสุดท้ายก่อนหายไป

....

เบิกโพลง!😳

หลังจากจบคำพูดนั้น ฉันก็ตื่นขึ้นมาจากความฝัน...

^^^#โปรดติดตามตอนต่อไป^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***