จากองค์หญิงบ้านนอกสู่จักรพรรดินี ( ฮาเร็ม )
11. เสียงในหัว
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
//ยกตำราอีกเล่มนึงขึ้นมาให้
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ต่อไปเป็นวิชามารยาทขุนนางและประชาชน
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เจ้าพอจะรู้พื้นฐานในเรื่องนี้ไหม
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
พอรู้เจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(ฉันอ่านมาแล้วล่วงหน้า ไม่พลาดหรอก)
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ลองพูดให้ข้าฟัง
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
พูดในแบบที่เจ้าเข้าใจมาซิ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ได้เจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ประชาชน ขุนนาง และองค์จักรพรรดิ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ต้องเกื้อกูลซึ่งกันและกัน
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ขาดสิ่งใดไปไม่ได้
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(ถ้าองค์จักรพรรดิทำตัวให้น่าเคารพนับถือ ปกครองด้วยคุณงามความดีจริง ๆ นะน่ะ)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ขุนนางรับใช้องค์จักรพรรดิ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
และขุนนางก็ต้องดูแลปกป้องประชาชน
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ในขณะเดียวกัน
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ประชาชนก็ต้องบำรุงขุนนางและองค์จักรพรรดิ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
เป็นเช่นนี้เจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(แต่ฉันน่ะ..ไม่ค่อยชอบระบบอะไรแบบนี้เท่าไหร่หรอกนะ)
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
//หยุดนิ่งด้วยความแปลกใจ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ข้าไม่เคยเห็นเด็กคนไหนพูดได้ละเอียดเช่นนี้มาก่อนเลย
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ศิษย์ไม่บังอาจ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
แค่จำได้จากตำราหนังสือที่เคยอ่านเจ้าค่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ถึงอย่างนั้นก็ดีแล้ว
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
จักรวรรดิของเราเป็นจักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เจ้าควรภูมิใจที่ได้เป็นลูกหลานขุนนาง
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ได้คอยรับใช้องค์จักรพรรดิ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ดูแลประชาชนของพระองค์
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ข้าจะจำไว้เจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(คำพูดสวยหรูขนาดนี้ แต่ทำไมแคว้นของฉันถึงแร้นแค้นขนาดนี้ล่ะ)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(ประชาชนต่างก็พึ่งพาตนเอง ตั้งแต่เกิดมายังไม่เห็นคนของจักรวรรดิมาช่วยอะไรเลย)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(จะมีก็แต่ท่านแม่ที่ยังห่วงใยประชาชนคอยตัดสินคดีความตรวจตราความสงบเรียบร้อย)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(ถึงแม้ว่าตระกูลของเราจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรขนาดนั้นก็เถอะ)
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
งั้นมาเริ่มเรียนมารยาทต่างๆ และการปฏิบัติตัวกันเถอะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เข้าเรื่องเลย
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
รับทราบเจ้าค่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
//เริ่มสอนมารยาทต่างๆ ตั้งแต่แบบสามัญชน ขุนนาง และราชนิกูลต่างๆ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//ตั้งใจเรียนอยากมีสมาธิ
ในระหว่างที่ยูมิกำลังตั้งอกตั้งใจเรียน
ก็มีเสียงของใครบางคน หรืออาจจะไม่ใช่คน
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 เจ้ามาอยู่นี่เอง
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//ค่อยๆหันซ้ายหันขวา
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(นั่นเสียงใครนะ ไม่ใช่เสียงอาจารย์มานาเบะนี่)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//ไม่ได้ตกใจแต่ควบคุมอารมณ์ไว้ได้อยู่
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 นี่เจ้าไม่ตกใจหรอที่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงในหัวน่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//นิ่งไป+กำลังคิด
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(อะไรกันอีกละเนี่ย)
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 ข้าชื่อว่าเคอิ ตอนนี้เป็นเสียงในหัวเจ้านี่ไง
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 เจ้าสามารถสื่อสารกับข้าได้นะ
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 แค่เจ้าพูดในใจข้าก็เข้าใจแล้วล่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//แปลกใจ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
(ลองดูก็ได้)
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//กำลังแปลกใจกับเสียงในหัวอยู่
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//นั่งเหม่ออยู่นั่นเอง
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
จะ..เจ้าคะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ขออภัยเจ้าค่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
//อมยิ้มด้วยความเอ็นดู
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ไม่เป็นไรข้าเข้าใจ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เจ้าคงจะเหนื่อยกับการเรียนแล้ว
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ปกติเด็กอายุเท่าเจ้า เริ่มเรียนได้ไม่นานก็อยากง่วงเหงาหาวนอนแล้ว
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ถ้าเจ้าไม่ไหวก็พักก่อนก็ได้ วันหน้าค่อยมาต่อ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ไหวเจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ยังมีหลายเรื่องที่ข้าอยากรู้
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
แต่ขอพักสักครู่นะเจ้าคะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ได้สิ ข้าก็จะขอพักเช่นเดียวกัน
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เจ้าตั้งใจเรียน
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ข้าเองก็ตั้งใจสอนจนเหนื่อยเลยละ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ขนาดนั้นเลยเหรอเจ้าคะ 😅
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ใช่น่ะสิ 🤭
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
เอาล่ะข้าจะให้เจ้าพัก
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ถ้าพร้อมเรียนเมื่อไหร่ก็กลับมานะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ข้าจะรออยู่ที่ศาลานี่
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ได้เลยเจ้าค่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
แต่ว่าอย่าไปนานนักล่ะ
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ข้าก็อยากสอนเจ้าต่อ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
เจ้าค่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ข้าจะรีบไปรีบมา
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
ขอไปกินน้ำกินขนมสักหน่อย
มานาเบะ (บัณฑิต📜)
ตามสบายเถอะ
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼งู้ยยย เด็กดี
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼สงสัยข้าจะมารบกวนเวลาเรียนของเจ้าหรือเปล่าเนี่ย
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
🌼 ไม่เป็นไร
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
🌼 ให้ข้าพักสมองซะหน่อย
เคอิ 🌼 (ผู้ช่วยของพระเจ้า+เสียงในหัว)
🌼 ได้เลยเดี๋ยวค่อยมาคุยกับข้าก็ได้
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
🌼อื้มม ได้จ่ะ
ยูมิ (น.อ.ตอนเด็ก)
//เดินไปหาท่านแม่ที่ห้องพัก
นิยายเรื่องนี้อาจจะดำเนินเรื่องช้าๆหน่อยนะ ว่าจะแต่งแบบสบายใจ ชิลล์ ๆ น่ะเจ้าค่ะ
ถ้าไม่สนุกต้องขออภัยด้วยนะเจ้าคะ
Comments
นกกระแต
นางเหมือนแมวที่ศาลเจ้าอ่ะ
2023-01-28
0
ถังไป๋ฉิน😈☠🔪
ศิษย์มิบังอาจ
2022-09-10
3
Saisai Fahfah
.
2022-06-05
1