...****************...
เมื่อฉันมองไปที่ช่วงล่างของฉัน ชายคนนั้นส่งยิ้มที่สดใสราวกับเด็กน้อย เขาเริ่มขยับมันช้าๆพร้อม เสียงหายใจด้วยความเหนื่อยหอบเบาๆ
"ฉันเจ็บ"
ฉันพูดออกไปด้วยนำ้เสียที่อ่อแรงและแผ่วเบา เขามองหน้าฉันสักพักแล้วยิ้มมุมปากเป็นรอยยิ้มที่ร้ายกาจมาก
"ครั้งแรกหรอครับ"
เสียงของชายหนุ่มเอ้ยถาม ฉันพยักหน้าเล็กน้อย เขาหยุดขยับ และทำมันช้าลงและนุ่มนวลมากขึ้น
หลังจากที่เรามีอะไรกันเสร้จเรียบร้อยแล้ว ฉันรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของฉันมันออ่นแรงไปหมด ชายคนนั้นเขากอดฉันไม่ห่างจากตัวเลยแม้แต่น้อย ฉันจึงลุกขึ้น และแต่งตัวเพื่อกลับบ้าน
"เดี่ยวผมรับผิดชอบเอง"
ฉันตกใจกับประโยคนี้เล็กน้อย ใช่เขาตื่นก่อนฉันแต่ทำไมเขาถึงต้องแกล้งนอนหลับต่อด้วยหล่ะ
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ"
ฉันรีบปฎิเสธออกไปโดยทันทีเพราะฉันรู้ว่าฉันไม่เหมาะสมกับชายคนนี้แน่นอนและฉันก็คิดว่ายัยน้องสาวตัวดีของฉันก็ตงจะมาแย้งไปอีกแนนอน
"ผมรักคุณนะครับคุณมิว ให้ผมได้รับผิดชอบคุณเถอะครับ"
ฉันตกใจเล็กน้อยที่เขาสารภาพรักกับฉัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผู้ชายที่เพิ่งเจอกันเพียงชั่วข้ามคืนจะมาสารภาพรักกับฉัน
"ทำไมคุณถึงชอบฉัน"
"คุณคิดว่าที่ผมเจอกับคุณเมื่อคืนมันเรื่องบังเอิญหรอครับคุณมิว"
สีหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความร้ายกาจและเจ้าเลห์
ใช่ฉันนึกออกแล้ว ชายคนนี้ ฉันเห็นเขาเกือบทุกวัน เห็นทุกที่ ไม่ว่าจะร้านอาหาร ที่ทำงาน หรือถนนทางเดิน นี่เขาติดตามฉันตลอดเวลาเลยหรอกเนี่ย
"ทำไมถึงรักฉัน ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง"
"คุณมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมชอบ เรียกง่ายๆว่าสเปกของผมครับ"
ฉันไม่ตอบอะไร กำลังจะเปิดประตูห้องเพื่อกลับบ้านชายหนุ่มจับแขนของฉันไว้พร้อมกับสวมแหวงเพชรเม็ดงามให้ฉันที่นิ้วนางข้างซ้าย พร้อมกับจูบมือของฉันเบาๆ ใช่มันถูกต้องที่เขาจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เขาได้ล่วงเกินกับฉัน แต่ฉันไม่ได้รักเขา ฉันจึงไม่อยากให้เขามารับผิดชอบเรื่องนี้
แต่จะทำยังไงได้หล่ะในเมื่อคนที่ฉันรักหักหลังฉันไปเป็นชู้กับน้องสาวของฉัน น่าตลกสิ้นดี ฉันพยักหน้าตอบรับคำขอของเขาเล็กน้อย เขากอดฉันอย่างแน่น และจุ๊ทั่วบริเวณใบหน้าของฉัน
"ฉันขอกลับบ้านก่อนนะ"
ชายคนนั้นพยักหน้าให้ฉันเล็กน้อย ก่อนฉันจะเดินออกมาจาก ผับแห่งนั้น
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments