"แล้วทำไมเลือดชุ่มแบบนี้ล่ะ นายดูเหมือนฆาตกรมากเลยรู้ไหม" หญิงสาวในชุดโกธิคโลลิต้าผมสีชมพูกล่าวถาม
เด็กหนุ่มที่ได้ยินดังนั้นก็ก้มมองตัวเองทันทีพบว่าตัวเขาเปื้อนเลือดไปทั้งตัว
"..." เขาเข้าใจแล้วล่ะที่พวกเขาจะคิดว่าเป็นผีคงไม่แปลกด้วยสภาพแบบนี้
"นี่เป็นเลือดของผมเองแหละ ก่อนหน้านี้บาดเจ็บหนักน่ะ..." เด็กหนุ่มคลายข้อสงสัยพวกเขาพยักหน้าเข้าใจ
เด็กหนุ่มเดินตามพวกเขาขึ้นไปยังชั้น2
______________________________
กลุ่มผู้เล่น4คนเดินขึ้นมาชั้น2และแยกย้ายกันไปแต่ละห้องซึ่งอยู่ติดกัน เด็กหนุ่มมองพวกเขาอย่างงุนงง
"ทำอะไรกันหรอ?"
"เลือกห้องไง เวลาในภารกิจตั้ง7วันแน่นอนเราสามารถเลือกห้องพักได้เลย" เป็นชายหนุ่มผมสีทองที่ตอบเขา
"อ่า...." เขาครางเสียงตอบรับในลำคอ
เด็กหนุ่มละความสนใจจากพวกเขาและหันตัวเดินเข้าห้องแบบสุ่มๆซึ่งไม่ไกลจากกลุ่มผู้เล่นนัก
ดวงตาสีอำพันที่เย่อหยิ่งกวาดมองรอบห้อง ห้องสุ่มของเขาตามคาด มีเพียงเตียงใหญ่เก่าๆรูปทรงยุโรป โต๊ะและตู้เสื้อผ้าอันใหญ่และสูงมาก ขนาดที่ผู้ใหญ่3คนสามารถเข้าไปยืนอยู่ได้โดยไม่อึดอัด
สิ่งแรกที่เขาทำ แน่นอนคือการมองหาห้องน้ำ
เวลานี้ก็มีเสียงเคาะประตูจากหน้าห้องเขา
เรียวขาก้าวเดินไปเปิดประตูแง้มออกเบาๆ
หญิงกลางคนผิวสีซีดราวกับศพในชุดของคนรับใช้ชาวตะวันตกแบบย้อนยุค ดวงตาสีเทาหม่นเยือกเย็นของเธอมองมายังเขานิ่งๆและยืนสำรวมอย่างเรียบร้อย
ข้างๆเธอมีรถเข็น
'เธอ' กำลังเสิร์ฟอาหาร
แต่ไม่แน่ว่าอาจไม่อาหารสำหรับ'คน'
ดวงตาดอกท้อหรี่ตามองสังเกตคน(หรือผี?)ตรงหน้า
บรรยากาศเยือกเย็นและอุณหภูมิลดต่ำลงถึงขีดสุด แต่ไม่มีปฎิกิริยาใดๆของ'เธอ'เพียงยืนมองมานิ่งๆ
เขาเปิดประตูออกกว้าง เดินเข้าไปในห้อง
'แม่บ้าน'ก็ขยับในเวลานี้ ท่าทางแข็งทื่อของเธอเดินผลักรถเข็นตามเข้าไปในห้อง
มีโต๊ะเก่าๆทรงกลมกลางห้อง
'แม่บ้าน' หยิบผ้าปูสีแดงเลือดนกที่คลุมอยู่บนรถเข็นมาปูโต๊ะอย่างเรียบร้อย ตามด้วยถาดขนม กาน้ำชา จานและแก้ว
'แม่บ้าน'โค้งคำนับอย่างแข็งทื่อและเดินออกไป ประตูปิดลงตามหลังเธอโดยอัตโนมัติ
ดวงตาสีอำพันที่ส่องประกายแปลกประหลาดในความมืดจ้องมองจนกระทั่ง'แม่บ้าน'ออกไปจากห้อง
เขาละความสนใจจากประตู มองบนโต๊ะ
มีน้ำชาร้อนๆในแก้วคริสตัลที่สวยงาม ขนมกินเล่นชิ้นเล็กที่ตกแต่งอย่างสวยงามและน่ารัก อยู่บนผ้าปูโต๊ะสีแดงสดราวกับเลือดที่สวยงาม
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 4
Comments
อ่านทำไมมีใจหรอค๊ะ?
ในที่สุด กรี๊สสส,😭😭😭😭😭😭😭
2022-06-17
2
อิจฉาคนมีคู่เพราะกูไม่มีแฟน
ในที่สุดก็อัพรอนานมาก😭😭
2022-06-16
2