เจอหน้ากัน

หลักจากที่ชั้นฝึกได้ 3 วัน ก็ชำนาญขึ้นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการต่อสู้ การใช้เวทย์ มีแค่หัวหน้าทหารที่ชั้นแพ้ในการต่อสู้ แต่แค่นี้ก็โอเคแล้ว วันนี้ชั้นกาว่าจะไปเดินตลาดชั้นสูงที่มีแต่ชนชั้นสูง,ผู้มีตระกูลเวทย์เท่านั้นที่จะมาได้ เท่าที่จำได้ตลาดจะขายอาหาร ชุด อุปกรณ์ต่อสู้ ฯลฯ เหมือนตลาดปกติ แค่มีราคาและคุณภาพที่ดีกว่า แต่ตลาดนี้มีเงื่อนงำ ตลาดนี้ควรจะเป็นของตละกูล‘วอร์ก้าเซล้า’แต่กลับเป็นของตระกูล‘โรสอาจิกเคลล์’เพราะพื้นที่นี้ส่วนใหญ่เป็นของตระกูลวอร์ก้าเซล้า ค่อยไปคิดแล้วกัน ไปช็อปดีกว่า

“เตรียม black card มา”

“รับทราบค่ะ”

ถึงตลาดซักที วันนี้วันที่ 10 มีนาคม อีกตั้ง 21 วัน สิ่งที่เราจะซื้อคือ

1.อุปกรณ์ต่อสู้ เพื่อให้คุ้นชินกับการใช้

2.ผลไม้และผักที่ช่วยในการสร้างกลามเนื้อและพลังเวทย์

3.น้ำพุบริสุทธิ์ ซึ่งมันกินแล้วสดชื่นมาก เหมาะสำหรับเวลาซ้อมเสร็จ

4.พวกชุดเครื่องประดับ เพราะในตู้มีแต่สีขาวกับเหลือง ไม่เหมาะกับสีผมและนิสัยชั้นเลย

ร้านแรกก็ขอร้านขายอาวุธก่อนเลย

“สวัสดีครับคุณลูกค้า”

“สวัสดี”

“อ่าว คุณราฟาชาเองหรอครับเนี่ย”

“ใช่”

“ต้องการอาวุธแบบไหนครับ”

“ชั้นต้องการดาบที่รองรับการใช้เวทย์ได้”

“อันนี้เลยครับ เหล็กคาทอลไลน์ชั้นดีเลยครับความบริสุทธิ์อยู่ที่ 90% ไม่ขึ้นสลิ่ม ลองรับพลังเวทย์ได้มากแน่นอนครับแถวยังมีเพชรดูดซัพสีชมพูอยู่ตรงกลางด้วยครับ”

“กี่ซิลล์ฟ่า”

“5,000 ซิลล์ฟ่าครับ”

“แพงไปหน่อยมั้ย รู้ว่ามันเป็นเหล็กคาทอลไลน์ชั้นดีความบริสุทธิ์อยู่ที่ 90% แต่เพชรดูดซัพมันเป็นแค่สีชมพู ก่อนเล็กอีก ถ้าอันนี้ก็แค่ 3,000เท่านั้นแหละ”

“อ่า…ทางเราไม่มีเพชรดูดซัพสีอื่นแล้วครับ เนื่องจากหายากและค่อนข้างแพง”

“ถ้าอย่างงั้นเราไปร้านอื่นกันเถอะฟีเรีย”

“เดี๋ยวครับเดี๋ยว! ทางเราจะสร้างดาบขึ้นเป็นพิเศษให้ท่านเลยครับ เพชรดูดซัพจะเป็นสีม่วง 10 กะรัตขนาดใหญ่ ให้ครับ แต่แลกกับราคาที่เพิ่มมาจาก 5,000 เป็น 10,000 นะครับ”

“9,000?”

“10,000 เถอะครับ”

“ไปร้านอื่นเถอะ”

“9,000 ก็ได้ครับ สามารถมารับได้วันที่ 18 มีนาคม นะครับ”

“นี่ค่ามัดจำ”

“ขอบคุณครับ โอกาสหน้ามาใช้บริการใหม่นะครับ”

ร้านต่อไปก็ร้านชุดเสื้อผ้า ร้านที่รู้สึกจะสวยก็…นั้นไง

“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ต้องการเสื้อผ้าแบบไหนดีคะ”

“สีเทา-ดำ ค่ะ”

“ทางนี้เลยค่ะ”

ซื้อไปซัก 5 ชุดก็แล้วกัน

“สวัสดีราฟาชา”

เสียงที่คุ้นหู ใช่แล้วนางคือรอนทาเรีย

“สวัสดีจ๊ะ ยินดีกับสายเลือดโคลด์เดียอาที่ตื่นขึ้นด้วยนะ สีผมใหม่เธอก็แปลกตาเหมือนกันนะ555”

“นี่เจ้าจะบอกว่าสีผมข้าไม่สวยงั้นหรอ”

“รอนทาเรียไม่ได้คิดแบบนั้นนะ รอนทาเรียยินดีออก”

“งั้นถ้ายินดีก็กรุณาอย่าขำ มันเป็นมารยาท”

“อ่า…โอเค”

“เจ้าจะเข้าโรงเรียนกรีนเซอร์ร่า โรเฟรียส สคูล ใช่มั้ย”

“ใช่”

“เราคงได้เจอกันอีกในเร็วนี้แหละ”

“ขอเทพโรสมิลล่าจงสถิตย์อยู่แด่ท่าน”

“ขอเทพโคลด์เดียอาจงสถิตย์แด่ท่าน”

ร้านขายน้ำพุบริสุทธิ์…ซื้อซัก 100 ขวดไป

“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ”

“น้ำพุบริสุทธิ์อัดขอด 100 ขวด”

“พอดีเหลืออยู่ 70 ขวดอะค่ะนายหญิง”

“งั้นขอ 70 ขวดนั้นแหละ”

“ทั้งหมด 3500 ซิลล์ฟ่า ค่ะ”

“นี่เงิน ขนส่งไปที่คฤหาสน์ตระกูลโคลด์เดียส”

“รับทราบค่ะ”

ต่อไปร้านผลไม้ผักและเนื้อสัตว์พิเศษ

“ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ”

“แอปเปิ้นสีทอง 100 ลูก ลาสมินต์ 30 ตระก้า เนื้อวานาล่า 5 ตัว”

“ทั้งหมด 9,000 ซิลล์ฟ่า ค่ะ”

“นี่เงิน เอาไปส่งที่คฤหาสน์ตระกูลโคลด์เดียส”

“แหม ราฟาชา คุณจะเอาไปทำอะไรเยอะแยะกัน”

“ท่านก็คงจะรู้ว่าจะมีการรับสมัครโรงเรียนกรีนเซอร์ร่าโรเฟรียส สคูล ในเร็วๆนี้ ไม่แปลกที่ชั้นจะอยากเข้าหรอกค่ะคุณ คริสโตฟา”

“ข้าจะรอรุ่นน้องอย่างเจ้านะ”

“ขอเทพโคลด์เดียอาจงสถิตย์แด่ท่าน”

“ขอเทพนิววาลาสอาจงสถิตย์แด่ท่าน”

เจ้านี่สินะที่เชื่อว่าราฟาชาไม่ได้วางยาพิษในอาหารงานวันเกิดรอนทาเรียหลังเกิดเหตุการโดนแย่งคู่สมรสไป

“กลับกันเถอะ”

พอกลับมาถึงคฤหาสน์ก็รู้สึกร้อนๆเพราะพึ่งกลับจากตลาดมา ถ้าโลกนี้มีตู้เย็นก็ดีหนะสิ ลืมไปว่าตัวเองมีเวทย์มนตร์ใช้พลังน้ำแข็งก็จบ งั้นไปห้องครัวแล้วทำไอศกรีมกินดีกว่า

นะห้องครัว

“สวัสดีค่ะคุณหนู รับอะไรดีคะ”

“ชั้นต้องการเข้าครัว”

“อ่า…ทางนี้เลยค่ะ”

“เตรียมแอปเปิลแดง ผงชาเขียว นม มะนาว น้ำตาล เกลือ แป้งข้าวโพด น้ำตาล มา”

“นี่ค่ะคุณหนู”

ทำรถแอปเปิลที่ท่านพ่อชอบ นมที่น้องชายชอบ ชาเชียวที่ชั้นขอบ แล้วก็รถมะนาวเผื่ออยากกิน ชั้นว่ากินกัน3คนมันน้อยไป ทำให้คนใช้บางส่วนทำดีกว่า

“เอาแอปเปิลแดงมาบดแล้วแยกน้ำออก เอารีดน้ำมะนาวออกมา”

“ใส่นม 1,000 มิลลิลิตร ไว้ 4 หม้อ หม้อที่1ใส่น้ำแอปเปิล หม้อที่2ใส่ผงชาเชียว300 กรัม หม้อที่3ใส่มะนาว”

“ใส่น้ำตาล200 กรัม เกลือ 1/2ช้อนชา แป้งข้าวโพด 4 ชั้นโต๊ะ ลงในหม้อทุกหม้อ คนให้เข้ากันแล้วตั้งไฟอ่อนให้ข้นพอประมาณ ห้ามให้เดือด”

“ยกออกจากไฟ หาภาชนะเวทย์มนต์เก็บความเย็น100%มาใส่แต่ละหม้อ”

“เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหนู ว่าแต่คุณหนูจะทำอะไรหรอคะ”