บทที่ 2 นายพลหลิวตง

บทที่ 2 นายพลหลิวตง

เย่เทียนที่เดินออกมาจากตรอกซอย เขาได้เห็นสิ่งแวดล้อมที่ต่างไปจากเดิมและถูกบดบังด้วยกำแพงขนาดใหญ่

“ ผ่านมา 50 ปี ยังโชคดีที่ฉันในอดีตตายตอนหนุ่มและไม่มีครอบครัวให้ผูกมัด “ เย่เทียนกล่าวอย่างสบายใจ 

ถึงแม้ว่าปัจจุบันร่างกายนี้จะมีความทรงจำแย่ๆเหลือไว้แต่เย่เทียนไม่คิดจะสนใจเรื่องอดีตของเจ้าของเก่าคนนี้

“ เอาหละดูเหมือนว่า เขตที่ฉันอยู่คือเขต 9 สินะ ที่สมัครอยู่ติดกับทางออกคงใช้เวลาไม่นาน “

เขตที่เย่เทียนอยู่คือ เขตที่ 9 ใน 10 เขตทั้งหมดที่เรียงกันแบ่งเป็นวงกลมและถูกแบ่งเขตเหมือนเส้นตัดพิษซ่าเป็น 10 เขต

ในระหว่างที่เย่เทียนเดินอยู่ตามทางเขาเห็นผู้คนต่างชนชั้นบ้างก็เป็นพวกมั่งคั่งบางคนก็แทบจะเป็นขอทานริมถนน เย่เทียนบ่นเบาๆ

“ ระบบในตอนนี้แย่กว่าที่คิด “ 

หลังผ่านไปนานกว่าหนึ่งชั่วโมง เขาได้มาถึงอาคารรับสมัคร เย่เทียนไม่รอช้าเขารีบเข้าไปทันที ผู้คนต่างมองมาที่เย่เทียนเพราะหายากที่จะมีหนุ่มมาสมัครงานนี้ส่วนใหญ่จะศึกษาอยู่ในสถาบันมากกว่า

“ ไม่ทราบว่ามาติดต่ออะไรคะ ? “ พนักงานหญิงกล่าวถามพร้อมมองสำรวจเย่เทียนด้วยแววตาแปลกๆเพราะเขายังเด็กอยู่

“ ผมมาสมัครเป็น หน่วยปกป้องชายแดนครับ “ เย่เทียนตอบ

พนักงานหญิงยิ้มก่อนจะพิมพ์ข้อมูลต่าง ๆลงคอมพิวเตอร์ล้ำสมัย เย่เทียนเองก็ให้ความสนใจกับเทคโนโลยีอนาคตอันนี้

หลังจากผ่านไป 2 นาที พนักงานหันมาบอกเขา

“ ตอนนี้นายพลหลิวตงต้องการให้คุณไปพบเขา ดูเหมือนว่าท่านจะสนใจคุณมาก “ พนักงานกล่าวอย่างยินดี

เย่เทียนไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแต่ความทรงจำเกี่ยวกับ นายพลหลิวตงนั้นคือเขาเป็นพวกบ้าสงครามกระหายเลือดนักข่าวมักตามทำข่าวเกี่ยวกับความประพฤติแย่ๆของเขาแต่ฝีมือการคุมหน่วยของเขาคือของจริง

“ แล้วเขาให้ผมไปพบที่ไหนครับ ? “ เย่เทียนถามต่อ

พนักงานหันไปเรียกพนักงานอีกคนให้มาทำหน้าที่แทนเธอ ก่อนที่เธอจะมาคุยกับเย่เทียน “ ตามฉันมา “

ระหว่างเดินตามพนักงาน รอบๆทางเดินที่เย่เทียนผ่านคือกำแพงกระจกทำให้เขาเห็นเหล่านักรบต่างฝึกฝนกันอย่างขยันบางคนอยู่เขตแดนนักรบขั้น 7-8 ตามที่ระบบได้ส่งข้อมูลมา พนักงานสาวที่นำเขาเองก็อยู่เขตแดนนักรบขั้น 4 เขาเริ่มสนใจกับงานนี่เรื่อย ๆ

“ ที่นี่แหละค่ะ ข้างในนายพลหลิวตงนั่งรอคุณอยู่ “ พนักงานกล่าวลา

“ ขอบคุณมากครับ “ เย่เทียนกล่าวตอบ

หลังจากเธอหายไปเย่เทียนก็เอื้อมมือเปิดประตู ทันทีที่เปิดออร่าบางอย่างได้กระแทกร่างของเขาจนระบบยังเตือนถึงระดับคนที่ปล่อยออร่าข่มแบบนี้ออกมา

เขตแดนเหนือมนุษย์ขั้น 5 ! เย่เทียนถึงกับตกใจ พอเกิดใหม่ก็ต้องมาเจอตัวตนยิ่งใหญ่เข้าแล้ว

“ เข้ามาเร็วๆ “ เสียงดุดันถูกส่งออกมาถึงนอกประตู แรงกดดันนี้เย่เทียนได้จดจำแล้วและชินกับมันแล้วเดินเข้าห้องไป

เมื่อเขาเข้ามา เขาเห็นชายอายุ 50 มีดวงตาดุจราชสีห์ กำลังจิบชาอย่างสบายใจ ใบหน้ามีรอยคล้ายกับกรงเล็บบาดหน้าของเขาเป็นรอนเฉียงจากคางขวายังขมับบนซ้าย

“ เธอชื่อ เย่เทียน สินะ ทำไมเธอถึงตัดสินใจเข้าร่วมหน่อยปกป้อยชายแดนหละ คนหนุ่มอย่างเธอไม่ควรเสี่ยงแบบนี้ “ หลิวตงถามพร้อมทำท่าทางยั่วเย่เทียน

เย่เทียนที่ยังยืนอยู่เขาได้ยินเช่นนั้นเขายิ้ม

“ เพราะไม่มีอะไรต้องเสีย ผมแค่ทำตามใจตนเองและนี่ก็ถือว่าเป็นประโยชน์ต่อผมเป็นอย่างมาก “ เย่เทียนตอบอย่างมั่นใจ

หลิวตงได้ยินแบบนั้น เขาชักดาบออกมาชี้ไปที่ดวงตาของเย่เทียนที่ไม่กะพริบ

“ ช่างเป็นคนหนุ่มที่น่าสนใจ เอานี่ใบรับรองฉันได้อนุญาติเป็นการส่วนตัว พรุ่งนี้เธอเตรียมออกไปประจำจุดได้เลย “ หลิวตงกล่าวอย่างชอบใจ

“ เอานี่ไปด้วยคู่มือนี้จำเป็น แล้วก็ดูที่เธอหอบกระเป๋ามาคงไม่คิดจะกลับบ้านก็ไปหาฝ่ายดูแลห้องถัดไปเขาจะจัดเตรียมห้องให้ “

“ ขอบคุณครับ “ เย่เทียนโค้งขอบคุณก่อนจะเดินออกไป ส่วนหลิวตงเขานั่งและเปิดจอโฮโลแกรมซึ่งมีข้อมูลเย่เทียนที่มีบางส่วนถูกลบหายไปอย่างไร้ร่องลอย ข้อมูลนั่นคือชาติกำเนิดของเย่เทียน

หลังจากที่เย่เทียนได้ทำตามที่นายพลหลิวตงบอก เขาได้มาที่ห้องนอนที่ถูกเตรียมไว้ให้ มันไม่ได้แย่กับเขาสักทีเดียว เย่เทียนรอที่จะได้ออกไปทำภารกิจจากระบบของเขาสักที

ช่วงเช้า ผู้ดูแลได้พาตัวเย่เทียนที่สวมชุดคล้ายทหารเพียงแต่สามารถพกอาวุธที่ถนัดเช่นปืน หอก มีด ดาบ และอื่น ๆ หลิวตงเงือกพกดาบถ้าพกปืนเขาต้องจ่ายค่ากระสุนเองซึ่งมันสิ้นเปลืองกับเขา

ทางออกจากเขต 9 ไปนอกกำแพง หลิวตงยังนั่งดูเหล่าผู้สมัครใหม่กว่า 30 คน แต่ละคนดูมีอายุเยอะพอสมควร เย่เทียนที่เห็นเขารู้สึกแย่เพราะแต่ละคนบางคนก็ไม่ควรต้องมาเสี่ยงเพื่อครอบครัวแบบนี้

[ โฮสก็รีบแข็งแกร่งและชี้นำพวกเขาสิ ]

ระบบที่ไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวานได้พูดขึ้น เย่เทียนเมินคำพูดนั้นตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการคือทำภารกิจ เพราะเมื่อคืนตอนนอนเขาลองดูร้านค้าเขาเห็นว่ามีอวตารปล่อยขายอยู่เขาสามารถซื้อมันมาเสริมกายเขาได้

ในเมื่อมาถึง หลิวตงที่เห็นเขาไม่ได้ทักทายอะไรเย่เทียนเพียงแต่ตะโกนให้พวกเขาขึ้นรถและขับออกไปจากกำแพง

เย่เทียนเมื่อเขามองเห็นทุกอย่างนอกกำแพงเขาถึงกับตกตะลึง รอบๆกำแพงคือป่าทึบต้นไม้สูงกว่าพันเมตร มันโตเร็วมากเย่เทียนตาไม่กะพริบ

“ เฮ้ เจ้าหนุ่มอายุน้อยอย่างเธอทำไมถึงกล้ามาสมัครหน่วยปกป้องชายแดนหละ ? “ ชายแก่ที่มาใหม่เหมือนเขาถาม

“ เพื่อประสบการณ์ครับ สถาบันมันก็ดีแต่ว่าพอจบและมาสู้จริงโอกาส 50% ไม่รอดก็ตาย มันก็มีให้เห็นทุกครั้งเพราะบางคนกลัว “

ชายชราที่ได้ฟังคำตอบนี้เขาเห็นด้วยและเขาเองก็กลัวเหมือนกัน คนอื่น ๆที่ได้ยินต่างเห็นด้วย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***