EP.3 Ss.1

แล้วเขาก็ได้พบเข้ากับ....หญิงสาวที่สวมใส่หมวกทรงสูงปลายแหลมและเสื้อคลุมสีดำสนิท บ่งบอกได้เลยว่าเธอผู้นี้เป็นแม่มด

ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะชักดาบขึ้นมาป้องกันตัวนั้น ก็มีเสียงกระซิบเสียงหนึ่งล่องลอยมาที่หูของชายหนุ่ม

"จงไปซะ แล้วก็ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"

แล้วชายหนุ่มก็เดินจากไปราวกับถูกควบคุมโดยใครบางคนอยู่

"ขอโทษที่มารบกวนครับ" ชายหนุ่มพูด แล้วชายหนุ่มก็เดินจากไป

"นี่คิเมียร่า เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นหรอ" เด็กหญิงถาม

"เขาก็หาฉันไม่เจอ แล้วก็เดินจากไปนะ" หญิงสาวพูดด้วยใบหน้าที่ใสซื่อ

เด็กหญิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"เดี๋ยวสิ! คิร่าขู่จะเอาชีวิตฉันไม่ใช่หรอ แล้วฉันจะมาโล่งใจแทนคิร่าทำไมกัน! ถ้าคิร่าถูกจับ มันก็ดีกับตัวฉันไม่ใช่รึไง! เธอเป็นแม่มดนะ!...เป็นแม่มด..แล้วต้องชั่วร้ายหรอ" เด็กหญิงพึมพำ

"เป็นอะไรรึเปล่า ตัวก็ไม่ได้ร้อนหนิ" หญิงสาวพูดพร้อมกับแตะที่หน้าผากของเด็กหญิงเบาๆ

"ม..ไม่มีอะไรค่ะ!" เด็กหญิงเลิ่กลัก

"เรามันดูออกง่ายขนาดนั้นเลยหรอ!" เด็กหญิงคิดในใจ

สัปดาห์ต่อมา ณ บ้านของอิซาเบลล่า เวลา 09:00 น.

"นี่คิร่าวันนี้วันอะไรหรอดูคึกคักกันจัง" หญิงสาวถามด้วยใบหน้าที่สดใส

"วันนี้เป็นวันเฉลิมฉลองเทศกาลดอกไม้ไฟค่ะ ช่วงคำ่จะมีการจุดดอกไม้ไฟเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองค่ะ" เด็กหญิงตอบ

"งั้นวันนี้เราไปงานเทศกาลด้วยกันมั้ย" หญิงสาวถามด้วยสีหน้าที่คาดหวัง

เด็กหญิงลังเล

"จะไม่ไปหรอ\~🥺" หญิงสาวถาม

"ไปก็ได้ค่ะ ถือว่าคิร่าขอ" เด็กหญิงตอบด้วยใบหน้าที่เขินอายเล็กน้อย

"จะว่าไป แล้วคิร่าจะไปทั้งอย่างนี้เลยหรอคะ" เด็กหญิงถาม

หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย แล้วเสียงดีดนิ้วก็ดังขึ้น ทันใดนั้นหญิงสาวก็กลายเป็นเด็กหญิงผมสีทองยาวสลวย ดวงตาสีมรกต สวมใส่ชุดกระโปรงสีชมพู

"แค่นี้ก็คงไม่เป็นไรแล้วนะ" หญิงสาวพูด

"ทำแบบนั้นก็ได้หรอคะ" เด็กหญิงถาม

"ก็ต้องได้สิ นี่แม่มดนะ" หญิงสาวตอบ

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นั่นสินะคะ😅" เด็กหญิงขำแห้ง

"ทำอย่างกับว่าเป็นปกติไปได้นะคะ😅" เด็กหญิงคิดในใจ

ในวันเดียวกัน ณ จัตุรัสกลางเมืองอัลเลน (สถานที่จัดงานเทศกาล) เวลา 19:00 น.

ณ งานเทศกาลเฉลิมฉลองดอกไม้ไฟ ผู้คนต่างเต้นรำและสังสรรค์กันอย่างสนุกสนาน มีดนตรีอันแสนไพเราะรื่นเริง แสงไฟอันเจิดจ้าของโคมไฟหลากสีสันสวยงามส่องสว่างไปทั่วงานเทศกาล

"อีกเดี๋ยวดอกไม้ไฟจะถูกจุดแล้วสินะ" หญิงสาวพูด

"อื้ม😊" เด็กหญิงพูดด้วยรอยยิ้มที่เบิกบาน

ชายหนุ่มผมสีดำสนิท ดวงตาสีแดงดั่งเลือด สวมใส่ชุดที่ดูหรูหราเดินมาหาเธอทั้งสอง

"ท่านหญิง ให้เกียรติมาเต้นรำกับผมได้ไหมครับ" ชายหนุ่มถาม

"ได้สิคะ" หญิงสาวตอบรับ

ชายหนุ่มและหญิงสาวเริ่มเต้นรำด้วยกัน

"อีกเดี๋ยวดอกไม้ไฟจะถูกจุดแล้วนะคะ!" เด็กหญิงพูด

"เดี๋ยวสิคะ!" เด็กหญิงพูด

แต่หญิงสาวกลับเมินเฉย

"ไม่มีใครฟังเราเลยสินะ" เด็กหญิงคิดในใจ

เด็กหญิงเดินออกมาจากงานเทศกาลด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง

—ทางด้านของหญิงสาว—