อนาคตที่วาดไว้ กำลังจะหายไป

จีน่า หญิงสาวหน้าหวานที่มีใบหน้า เต็มไปด้วยความเศร้าหมอง เมื่อเธอเพิ่งจะเสียพ่อของเธอไป ชีวิตของเธอที่สุขสบาย ดั้งเจ้าหญิง ต้องจบไป เพราะตอนนี้พ่อของเธอได้ล้มละลาย เเละยังเป็นหนี้ อีกหลายล้าน ที่เธอไม่รู้ ว่าจะหามาจากที่ไหน แค่ลำพังตัวเธอเองก็ยังไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหนต่อ มันมืดมนไปหมด

"คุณ จีน่า ครับ "

ชายที่กำลังขับรถหันมาถามจีน่า

ที่ตอนนี้ เธอเอาแต่เหม่อลอยมองออกไปนอกหน้าต่างรถ

ไร้ปฎิกริยาตอบรับ เหมือนหลุดอยู่ใน

ภวัง จนชายที่ขับรถอยู่ ต้องหันกลับมาเรียกซ่ำอีกรอบ

"เอ่อ คุณ จีน่าครับ ได้ยินผมไหม ครับ"

"ค่ะ" จีน่าสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากเซฮุน

" ผมจะถาม คุณ จีน่าจะไปไหนต่อไหมครับ " เซฮุนถามจีน่าอีกครั้ง

"อ่อ ไม่อ่ะค่ะ จีน่า เหนื่อย อยากกลับบ้านค่ะ "

จีน่าหันมาตอบพร้อมกับยิ้มเจื่อๆให้กับ เซฮุน

เซฮุน ได้พยักหน้ารับ พร้อมกับยิ้มตอบให้กับ จีน่า ตลอดทางเขามองกระจกคอยดูจีน่าด้วยความเป็นห่วง

เซฮุน คือ ลูกน้องคนสนิทของพ่อจีน่า

ที่ จีน่า ไว้ใจมากที่สุด รองจาก พ่อ และ จองกุก แฟนของจีน่าที่คบหากันมาใด้เกิบจะ2ปีเเล้ว

"ถึง บ้านแล้วครับ

เซฮุน หันมาบอกพร้อมเปิดประตูรถลง ไปเปิดประตูด้านหลังให้จีน่า

.

.

.

.

.

กึก!!! เสียงปิดประตูห้องนอน

จีน่าเดินตรงไปที่เตียงพร้อมทิ้งตัวลงบน เตียงแล้วหลับไป ด้วยความเหนื่อยล่าจาก การจัดงานฝังศพคุณพ่อของเธอ มาทั้งวัน

Zzzzzzz

.

.

.

.

.

20.30 น.

ครืดๆๆ ครืดๆๆ. เสียงสั่นจากโทรศัพท์

จีน่า ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงียพร้อมกับรีบคว้ามือถือมาดู

.

สายเรียกเข้า. " จีซู "

จีซู เป็นเพื่อนสนิทกับ จีน่า

ตั้งเเต่สมัยมัยธยม ทุกเรื่องของจีน่า.

จีซู รู้หมด แถมยังรู้ใจจีน่าไปซะทุกอย่าง แทบจะกลายเป็นคนๆ. เดียวกัน

ก็ว่าได้ ตอนนี้จีซู ติดงาน อยู่ที่ลอนดอน เธอเลยไม่ได้อยู่กับ จีน่า

แต่พอเธอได้รู้ข่าวเรื่องพ่อ ของจีน่า เธอก็โทรหาทันที ถึงตัวเธอจะไม่ได้อยู่ใกล้จีน่า. แต่เธอโทรหาจีน่า ทุกๆ 3 ชม. เลยก็ว่าได้ ( ก็ฉันเป็นห่วงเพื่อนอ่ะ😩)

"ฮันโหลลล ว่าไง " เสียที่อ่อนเเรงของเจ้าของโทรศัพท์ ถามถึง เจ้าของต้นสาย

" จีน่า แก โอเคร รึเปล่า เสียงเเกฟังดูไม่ค่อยดีเลยนะ "

จีซู เมื่อได้ยินเสียงเพื่อนสาวก็อดเป็นห่วงไม่ได้ เสียงอันไร้เรี่ยวเเรง ฟังเเทบจะไม่ได้ศัพท์

"ฉัน โอเครรร ที่จริงก็ไม่ค่อยโอเครสักเท่าไหร่หรอก แต่ทำไงได้! "

เสียงถอนหายใจ ของจีน่า ดังจน จีซูได้ยิน

เธอรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของจีน่าดี เพราะตอนนี้เธอก็เหลือเเค่เเม่กับพี่ชายของเธอ

พ่อของจีซู ได้ประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่อ2ปีก่อน แม้แต่จิน พี่ชายของเธอที่เป็นถึงหมอ ก็ไม่สามารถยื่อชีวิตพ่อของพวกเธอได้

"เข้มแข็งนะแก ฉันจะอยู่ข้างๆแกเสมอ

น่ะ

และก็ ขอโทษด้วย ที่ไม่ได้ไปร่วมงาน "

จีซู พูดให้กำลังใจปนรู้สึกผิด ที่เธอไม่ได้อยู่เคียงข้างเพื่อนรักของเธอ ในวันที่ต้องมาสูนเสียพ่อของเธอไปอีกคน

แถมยังต้องมาล้มละลายอีก แต่จีน่าเธอเป็นคนเเกร่ง เพราะตั้งแต่ที่แม่เธอจากไป. เธอแทบจะไม่มีมุมอ่อนแอให้ จีซู เห็นอีกเลย

" ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจและก็ไม่เคยโกรธแกด้วย ถึงแกจะรีบมา ก็ไม่ทันอยู่ดี "

"ไว้ให้เเกกลับมา เด่วฉันค่อยพาไปหาพ่อฉันก็ได้ " จีน่ารีบตอบจีซู ทันที

เพราะกลัวว่าเธอจะคิดมาก

" ขอบใจแกน่ะ ที่เข้าใจฉัน ไว้กลับโซลเมื่อไหร่ ฉันค่อยให้แกพาไปหาคุณอาก็ใด้ แต่ตอนนี้ แกต้องพักผ่อนเยอะๆ

กินข้าวให้ตรงเวลาด้วย ฉันเป็นห่วง "

จีซู บอกเพื่อนของเธอด้วยความห่วงใย

จีน่า "จ้าาาา แกก็ด้วย ขอบคุณมากน่ะ"

จีซู "งั้น แค่นี้ก่อนน่ะ เด่วฉันจะโทรหาใหม่ ตอนเช้า พักผ่อนเยอะๆ บ้าย"

"บ้าย" แล้วจีซูก็วางสายไป

จีน่าหันไปมองนาฬิกาข้อมือเพื่อที่จะดูว่าตอนนี่กี่โมงแล้ว

เกิบจะสามทุ่มแล้ว

(นี้ฉัน เผลอหลับไป นาน

เหมือนกันน่ะเนี้ย เห่อ😩 เพลียจัง

รู้สึกหิวเเล้วด้วย)

กึ้ก!!! เสียงประตูห้องเปิดและปิดลง

จีน่ารีบหันไปมองที่ประตูห้องทันที

เธอ เห็น ผู้ชายผิวขาวอมชมพู ใบหน้าหล่อไร้ที่ติ เขาส่งยิ้มให้ เธอ

พร้อมกับรีบเดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว

" จองกุก! นายมาตั้งเเต่เมื่อไหร่ "

จีน่าถามด้วยความแปลกใจ เพราะเมื่อตอนเที่ยงเขายังอยู่ที่ญี่ปุ่นอยู่เลย

"มาเมื่อกี้😁 " จองกุกตอบพร้อมกับทำหน้าแป้นเล้นใส่ จีน่า เพื่อให้เธอได้หายเคลียดลงมาหน่อย

" กวนตีน " 😐

จีน่าตอบจองกุกพร้อมกับ ถลึ่งตาใส่

"เอ้า เค้าพูดจริง พอเครื่องลง เค้าก็รีบมาหาเธอเลยน่ะ"

จองกุกพูดพร้อมนั้งลงบนเตียงข้างๆ จีน่า

"เค้าเสียใจด้วยน่ะ เรื่องพ่อของเธอ เค้าสัญญา ว่าเค้าจะอยู่ข้างๆเธอ และ

จะเป็นคนดูแลเอง 😊"

จองกุกเอื้อมมือไปจับมือจีน่าพร้อมกับลูบเบาๆ อย่างอ่อนโยน

"🙂ขอบคุณนะ "

(เสียงท้องร้อง) จีน่า : 😳😅

จองกุก : 😯 😂 หิวหรอ

จีน่า.: เฮ่ะๆ 😁

จองกุก : งั้น ออกไปหาอะไรกัน

จีน่า. : ขอเปลี่ยนชุดเปปนะ นายออกไปรอที่รถก่อนก็ได้ เด่วฉันตามไป

จองกุกพยักหน้ารับ "โอเครรร". แล้วก็เปิดประตูออกจากห้องไป

.

.

.

.

"มาแล้ววววว"

จองกุก😊😊😊😊😊.

(นี่เรามีแฟนเป็นนางฟ้าหรอเนี้ย😍)

จองกุก!!! จีน่าเรียกจองกุก เพราะดูเหมือนว่าตอนนี้เขากำลังจิตหลุดออกจากร่างไปแล้ว😂

" ห่ะ? " จองกุกสะดุ้งเฮือก เพราะเสียงของจีน่าที่ดังอยู่ตรงหน้าเขา

จีน่า. : " ฉันถามว่า รอนานไหม "

จองกุก : " อ่อ ป่าว ไม่นาน "😊

จีน่า. : " งั้น ไปกัน

.

.

.

.

.

.

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***