บทที่1ตายได้ไง/การมาของชายปริศนา

...อาจะมีคำหยาบคาย...

......................

...และการใช้ความรุนแรง...

......................

...ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหาย...

......................

นิกิ โมริ นี้คือชื่อของฉันและตอนนี้ฉันก็กำลังยืนดูป้ายหลุมศพตัวเองถ้าจะถามว่าตายได้ไงขอย้อนแปป

.

.

.

.

.

ในวันที่สดใสมาพร้อมกับวันอยุดดดดดด"วะฮา!ฉันคนนี้จะได้ดูอนิเมะแล้วว*^*เรียนมาตั้งนานแต่ฉันก็ไม่ได้ฉลาดขึ้นโว้ยยยยย!!-เอะแต่มีงานนี้!!ใกล้สอบแล้วด้วย"

ในวันศุกนี้คุณครูที่น่ารักได้ให้ใบงานและกระดาษวิชาที่อาจมีสอบมาให้ "แต่ว่าน่ะนั้นงานใบงานหรอ" นิกิหันไปดูงานที่ว่างไว้บนโต๊ะถึงกับน้ำตาไหล

"ถ-ถึงฉันจะเป็นคนบ้างานก็เถอะน้ะแต่นี้มันอะไรกันเนี้ยย!!!" งานที่กองกันเป็นภูเขาจากห้องที่มีขนาดกลางก็เปลียนเป็นห้องเอกสาร "ที่เดินก็ไม่มีฮือ~~"

และในคืนนั้นนิกิก็โดบกาแฟเป็นน้ำป่าวเลยที่เดียว

.

.

เช้าวันสดใส่ๆๆๆๆ~~~

"นี้มันอะไรกันเนี้ยยังเหลืออีกหรอเนี้ยเฮ้อ~น่าจะโต้รุ่งอีกวันทังที่อย่ากอ่านมังงะดูอนิเมะง่าา~

อืม~กาแฟหมดแล้วนี้นาไปซื้อดีกว่า"ระหว่างที่กำลังลงบันไดนั้นก็มีเสียงอะไรบางดังขึ้น

"ฮือ~เตรงๆเตงเตงๆเตรง!ฮือฮือ~เจ็บมาก!เจ็บฮือ~"

ฉันถึงกับชะงักที่เดียว'เฮ้ยๆ!ผีหลอกตอนเช้าเนี้ยนะวิ่งลงบนไดเเม้งดีกว่า" ตึงๆ หว่างที่กำลังจะวิ่งเสียงกล้องก็ดังขึ้นด้วยความที่กลัวมากเลยเยียบบันไดพลาดตีลังกาลงมาจากบันได"โอ้ยยย!-เจ็บๆ"นิกิตกลงมาหน้าทะไหลไปอยู่ได้โต๊ะ

เตรงๆ!ตึงๆ

"กรี้ดดดด!"และด้วยความกลัวทำให้

กรี้ดออกมา โป๊ก! เพร้ง! ใช้แล้วเสียงแห่งหายนะดังขึ้นเสียงของเธอที่รีบลุกจนไม่ดูว่าตัวเองอยู่ใตโต๊ะทำให้หัวโขกแล้ะทำใหแจกันที่อยู่บนโต๊ะหลนใสหัวจนนอนนิ่ง

และทำให้มารู้ที่หลังว่าเขาถ่ายละคร

.

.

.

.

.

.

.

.

"เฮ้อ~อุบาตตัวเองแท้ฉันไม่น่าปิดหน้าตางหรือไม่ดูข่าวถ้ารู้ละก็ ...ฉันก็ไม่ต้องตายหรอกโว้ยย!"

ตอนนี้ฉันกำลังจะบ้าตายตอนนี้หญิงสาวนามนิกิ

กำลังมี่ชะตา

.

.

.

.

.

.

.

.

คืนเดือนดับวันที่1เดือน1พ.ศ2565

ค่ำที่มืดมิดมีเพลียงแค่ไฟสรัวจากทางเข้าหน้าหลุมศพเพิ่มความวังเวงมากขึ้นมีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังนั่งมองไฟสีแดงที่มองกี่ที่ก็แปลกตาหญิงสาว

"ทำไหมไฟเป็นสีแดงได้ละแล้ววันนี้คืนเดือนดับหรอ0^0??"หญิงสาวนั่งคิดอยู่โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนมายืนอยู่ด้านหลัง

"นี้เธอพร้อมหรือยัง"เขาพูดขึ้นทำให้หญิงสาวถึงกับสดุ่งรีบหันมาด้วยความตกใจเธอเอ่ยปากขึ้นด้วยเสียงตะกุตะกัก

"น-นายเป็นใคร!-ล-แล้วเห็นฉันด้วย!?"เธอพูดด้วยความตกใจ

"อืม~ผู้วิเศษมั่งหึหึหึๆ"เขาพูดขึ้นและหัวเราะออกมา

"ผู้วิเศษงันหรอแล้วที่นายว่าเมื่อกี่พร้อมนี้คืออะไร"

เขายกยิ้มขึ้นแล้วพูด"เกิดใหม่ไง^v^"

เธอสงสัยมากจึงถามต่อ"เกิดใหม่หรอน่าสนุกจัง"ชายหนุ่มยกยิ้มขึ้น"อ่า~ส่วนจะเกิดที่ไหนก็ขึ้นอยู่กับชะตาของคุณนะครับคุณโมริ

"หญิงสาวที่ได้ยินถึงกับสงสัยจึงได้ถามกลับ"ชะตาอะไรหรอ--!!!!!!กรี้ดดดดดด"ใต้เท่าโมริมีหลุมขนานใหญ่ที่จะทำให้หญองสาวไปเกิดใหมจึงทำให้หญิงสาวตกลงไปเเบบไม่ทันตั้งตัว

"โอะ~มือลื่น~แต่ก็ขอให้โชคดีนะครับ"ชายหนุ่มพูดหน้าระรื่นพร้อมค้อยๆหายไปเหลือเพียงแค่ดอกกุหลาบสีแดงสด

...จบ...

ยังไม่แก้คำผิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***