บทที่7 รับผิดชอบ/ลูกสะใภ้

...อาจะมีคำหยาบคาย...

......................

...และการใช้ความรุนแรง...

......................

...ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหาย...

......................

ระหว่างที่มิตสึริเบ็งกล้ามอยู่ก็ได้ยินเสียงพูดคุยทางหน้าประตูทางเข้า

'ปู่ผมเจอคนที่จะปกป้องแล้วคับ'

(ปกป้องไรอะ)คิดได้อย่างงันเธอจึงหันไปดูก็พบกับ4หนุ่มที่เป็นเมนของเธอพวกเขามาในชุดปกติที่ไม่ใช้ชุดแก๊ง เธอรีบว่างของลงทันที

"อ-คุณทาเคโอมิ คุณวากาสะ แล้วก็คุณเบ็งเค คุณชินอิจิโร่!!? "มันน่าตกใจมากไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะมาที่นี่ถึงจะตื่นเต้นด้วยก็เถอะ

"ไงมิสึริเจอกันอีกเเล้วน่ะ"คุณวากาสะตอบกลับมาอย่างสบายใจโดยมีแบคกราวด้านหลังคุณทาเคโอมิที่กำลังล็อคคอ คุณชินโดยมีคุณเบ็งเคยืนกอด อกอยู่ข้างๆ

"เออคุณวากาสะพวกเขาทำอะไรอยู่ค่ะนั้น"มิตสึริถามออกไปด้วยความสงสัยเพราะดูจากท่าทางของคุณชินเหมือนหมูโดนน้ำร้อนรวกเลย??

วากาสะยกคิ้วขึ้นก่อนจะตอบหญิงสาวตรงหน้า"ออ้~ชินจังก็แค่ดีดไปหน่อยน่ะอย่าไปคิดมาก แล้วเธอนะอายุเท่าไรหรอ"เขาตอบคำถามที่หญิงสาวตรงหน้าถามไปพร้อมกลับเปลี่ยนมาถามหญิงสาวตรงหน้าแทน

มิตสึริที่เห็นว่าเขาถามเธอเรื่องอายุเธอจึงตอบกลับอย่างไม่คิดมากอะไร

"14จะ15แล้วค่ะ"มิตสึริตอบกลับไป

วากาสะยกยิ้มขึ้นแม้หน้าตาของเขาเหมือนคนง่วงนอน

"หรอ เรียกฉันว่าพี่วากาสะ ซิ~"เขาตอบกลับมาด้วยท่าที สบายๆ ผิดกลับมิสึริ

ที่ลุกลี้ลุกลนหน่อยๆ

"ค-ค่ะ!(กรี้ดดดดดดด~~!!ความฝันชั้ดๆ!ทำไม่คุณวากาสะ นุ่มฟู อย่างนี่ค่ะ)"มิตสึริหน้าแดงทันที มันเขินด้วยอ่าายิ้มให้ขนาดนี่เขินเป็นบ้า

แต่มิตสึริต้องสะดุ้งเมื่อมีเสียงดัง ดังขึ้นทำให้เธอที่กำลังเผลอไผลในความหล่อของหนุ่มตรงหน้าถึงกับตกใจลืมความหล่อเมื่อกี้

เจ้าของเสียงนั้นก็ไม่ใช้ใคร เขาคือ นกนั้นเอง (ชินอิจิโร่//เดี๋ยวๆด่าแรงจังวะไรท์ผมไม่ใช้นกนะ!!) (ไรท์//ช้วยไม่ได้เป็นตัวเองไม่ใช้หรอที่นกอะนกๆๆๆๆ)

(ชินอิจืโร่//F***ครับ) (ไรท์//🙄🙄)

"มิตสึริจังยินดีที่ได้พบคร้าาาบ"ชินอิจิโร่ที่มาจากไหนไม่รู้พุ่งเขาไปหามิตสึริพร้อมกับคุกเขาจับเมื่อมิตสึริ

โดยมีเสียงโวยวายด้านหลัง

"ไอ้บ้าชินมันไปเอาแรงมาจากไหนว้ะเนี้ย!"

เสียงทาเคโอมิโวยวายโดยมีเบ็งเคจับไว้ไม่ให้มีเรื่อง "น่าๆ~เรื่องสาวๆชินจังก็ไวอย่างนี่แล้ะอย่าไปคิดมาก"เบ็งเคตอบกลับแม้เขาจะสงสัยก็เถอะ ว่าชินเอาแรงมาจากไหน??

"คุณชินอิจิโร่เจอกันอีกแล้วน่ะค่ะ"มิตสึริตอบกลับ

"มิตสึริจังเรียกฉันว่าพี่ชินก็ได้น่ะ"ชินอิจิโร่พูดขึ้น

"ค่ะพี่ชิน"ยิ้ม🌸🌸~

ค้าความน่ารัก:กระแทกเข้าหน้ชินอิจิโร่

...K.O...

"อะเฮื่อก!!"เป็นลม (คิมิโนโตะ~)

"ว้ายยย!พี่ชินเป็นลม

.

.

.

.

.

.

.

หลังจากที่ได้ทำความรู้จักกับอิซานะและคาคุโจทั้งสองคนน่ารักมากเธออยู่ที่นี่จนเที่ยงเลยที่เดียวแม้พี่ชินจะสลบอยู่แต่หน้าเขายิ้มแปลกๆ แต่พวกพี่ๆเขาบอดว่าไม่ตอกปลุกหรอกปล้อยให้นอนไป

ออ!ใช้พวกคุณทาเคโอมิ และคุณเบ็งเคบอกให้ฉันเรียกพวกเขาว่าพี่ด้วยแล้ะ

💐🏵🌸💐🏵🌸💐🏵🌸🏵💐🌸🏵

"บ้ายๆน่าเด็กๆบ้ายๆน่ะอิซานะ คาคุโจ จุ๊บๆ"ก่อนจากกันมิตสึริไม่ลืมจุ๊บแก้มทั้งสองเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช้วยแจกขนม

แต่เด็กทั้งสองกลับไม่ได้คิดอย่างนั้นพวกเขาหน้าแดงพร้อมคิดเป็นเสียงเดียวกัน

(อ้าากยัยนั้นต้องท้องแน้ๆเลยเพราะฉันแน้ยัยนั้นคงไม่ซินะว่าทำแบบนั้นมันต้องท้อง)อิซานะคิดอย่างนั้นไม่ต่างจากคาคุโจเลย (ไม่น่าาาฉันทำผู้หญิงท้อง)

อิซานะและคาคุโจหันมองหน้ากันอย่างกับนัดหมายกันมา

'คาคุโจนายกับฉันต้องแต่งงานกับยัยนี่แล้วแล้ะเพราะฉันเป็นราชาต้องไม่ทำตัวเสียเกียจ'

"เข้าใจแล้วครับท่านราชา"

มิตสึริที่มองพวกเขากระซิบกันอย่างสงสัยเหมือนพวกเขาจะหันมาละ

"เธอน่ะไม่ต้องร้องในอนาคฅฉันจะรับผิดชอบเองไปกันเถอะคาคุโจ"พูดทั้งสองก็เดินหันหลังออกไป

"เอออะไรน่ะ"มิตสึริผู้ยืนเอ่ออยู่โดยไม่รู้เลยว่าเธอจะได้คู่ชีวิต

"เรากลับกันเถอะมิตสึริ"ทาเคโอมิพูดขึ้นพร้อมกลับรากชินอิจิโร่ขึ้นรถ

"อ-ค่ะพี่ทาเคโอมิ"มิตสึริยิบพวงกุณแจออกมาจากกระเป๋าและเดินไปพร้อมกับพวกพี่อีก3คนและอีกคนสลบ

"ออใช้เธอจะไปที่ไหนต่อไหม"พี่วากะถามขึ้น "ไม่ค่ะ"มิตสึริตอบกลับ

"งันหรอ...ไปบ้านชินกับเราไหมละ"วากาสะถามขึ้นอีกครั้ง

"เออจะดีหรอ"มิตสึริคิดว่าการที่ได้ไปบ้านเมนตัวเองก็ดีอยู่หรอกแต่เจ้าของบ้านก็สลบอยู่แถมพึ่งเจอกันเมื่อวันก่อนเองเธอไม่ค่อยรู้เท่าไรว่าคนญี่ปุ่นจะชอบชวนคนที่พึ่งรู้จักเขาบ้านหรอหรือเป็นธรรมเนียมบ้านเค้ากัน

เธออะน่ะเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นแต่เธอไม่เคยไปญี่ปุ่นเลยไม่รู้อะไรที่นั้นเลย

วากาสะที่มองมิตสึริที่มีท่าทีเกร็งใจเขารู้ว่าเธอกำลังคิดมากเรื่องการที่เจ้าของบ้านนอนเป็นหมาอยู่แต่ก็ยังช่วนกันไปบ้านโดยที่เจ้าของบ้านสลบเป็นหมาอยู่แต่

แต่เจ้าชินมันไม่ว่าอะไรหรอกดีใจมากว่าที่มีสาวมาบ้านมัน

"งันจะถือว่าตกลงละกัน"วากาสะพูดขึ้น

"เดี๋ยวโทรบอกเอมะให้ว่าจะมีแขกมาบ้าน"

ทาเคโอมิพูดเสริม

ตืด~

ตืด~

กึก

[โมชิโมชิ พี่ทาเคโอมิหรอ]เอมะ

^^^[ใช้วันนี่จะมีแขกมาบ้านนะ]ทาเคโอมิ^^^

[แล้วพี่ชินละ]เอมะ

^^^[ออเป็นลมนะ]ทาเคโอมิ^^^

[ห้ะ!!?ได้ไง?]เอมะ

^^^[ก็เรื่องผู้หญิงนั้นแล้ะเป็นแขกที่จะไปบ้านเอมะนั้นแล้ะ]ทาเคโอมิ^^^

[ออเรื่องผู้หญิงงันก็ชั้งพี่ชินแล้ว

กัน°-°อยากเจอคนที่ทำให้พี่ชิน

เป็นลมจัง^-^]เอมะ

^^^[อาๆงันแค่นี่ละกัน]ทาเคโอมิ^^^

[ค่ะ!]เอมะ

...กึก...

...ตัดสาย...

.

.

.

.

.

.

.

ณ บ้านซาโนะ

"โฮะๆหนูชื่อมิตสึริเรอะเรียกฉันว่าปู่นะ"

"ค่ะคุณปู่"มิตสึริ

"ดีๆเข้าบ้านกันไปดื้มน้ำทานขนมในบ้านกันเถอะ(นี่เรอะที่เจ้าชินมันอวดนักอวดน่าว่าเจอคู่ชีวิตแล้ว อืมๆเลือกได้ดีนิเจ้าชินแต่เจ้ามันจิโร่อาจถูกใจนังหนูนี่ด้วย

อ่อนนอมดีเหมอะเป็นลูกสะใภ้okผ่าน)

^-^

🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼

ขอโทษสำหรับคนที่ตามอ่านด้วนน่ะพอดีใกล้สอบกลางภาคแล้วจึงไม่ได้มาอัพขอโทษด้วยน่า

...จบ...

ยังไม่แก้คำผิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***