บท3 ตัวละครที่ชอบ/เธอคนนั้นแปลกดี

...อาจะมีคำหยาบคาย...

......................

...และการใช้ความรุนแรง...

......................

...ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหาย...

......................

..."เบื่อจัง~อย่ากเจอตัวละครหลักอ่าา"มิตสึริเดินก้มหน้าก้มตาบ่นคนเดียวอย่างเบื่อหน่ายโดยไม่ดูเลยว่ามีคน4คนกำลังเดินมาข้างหน้าเช่นเดียวกัน...

ปึก!ตุบ!

มิตสึริล้มลงไปก้นจัมเบ้าอย่างแรง"โอ้ยๆ!~(เจ็บจังนึกว่าอยู่ในร่างมิตสึริที่ถูกลดพลังครึ่งเดียวจะไม่เจ็บนี้น่า)"มิตสึริหน้าง่อด้วยความเจ็บก้น

"นี้ขอโทษด้วยน่ะเป็นไรหรือป่าว"ผู้ชายคนที่ชนเธอเมื่อกี้ยื้นมือมาข้างพร้อมกับกล่าวคำขอโทษ

มิตสึริยื้มือไปข้างหน้าพร้อมกับดึงตัวเองให้ลุกขึ้น"ฮึบ!ขอบคุณค่ะที่ช้วยคุณเออ--"มิตสึริมองชายคนนั้นดีๆก็ถึงกับตกใจ(นี่มันซาโนะ ชินอิจิโร่นี่น่าหล่อโคตร!!)

เหมือนฉันจะมองเขานานไปหน่อยเขาเลยถามฉัน"เออมองหน้าฉันมีอะไรรึป่าว(หรือว่าฉันหล่อเกินไปน่ะ😘😘ฉันนก20ครั้งแล้วครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก็ได้)"ชินอิจิโร่คิดได้อย่างนั่นก็เริ่มหยอดเด็กสาวตรงหน้า"คุณผู้หญิงครับ"พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ

มิตสึริที่โดนเรียกก็สะดุ่งทันที"ค-ค่ะ(หน้าใกล้เกินไปแล้วค่าาา~~)"

pชินอิจิโร่ที่เห็นเด็กสาวตรงหน้าเขินก็เริ่มได้ใจ"พี่หล่อไหมครับน้อง"ชินอิจิโร่ดัดเสียงหล่อพร้อมเสยผมขึ้น

มิตสึริที่ชาติก่อนเป็นพวกชอบอนิเมะแล้มมาเจอตัวละครที่ชอบถามมาอย่างนี่มีหรอที่มิตสึริจะไม่ชมว่าหล่อ"ล-หล่อค่ะ!!"

ชินอิจิโร่ที่เห็นแบบนั้นก็แสยะยิ้มร้ายพร้อมกับหยอดคำหวาน"มองพี่นานๆระวังตกรุมรักนะครั-!!อุ๊บอือๆๆ!"ชินอิจิโร่ยังพูดไม่จบก็โดนมือหน่ามาปิดปากไว้

"โว้ยย!ไอ้ชินแกเลิกหยอดไปทั้วได้แล้ว"เขาคนนั้นคือ อาคาชิ ทาเคโอมิ

Takeomi

วันนี้เขาและ ชิน วากะ และเบ็งเค ได้ออกมาเดินลาดตระเวนกันไอ้เจ้าชินมันบ่นว่าอย่ากออกลาดตระเวนแต่จะให้มันไปคนเดียวก็ไม่ได้อีกเพราะไอ้บ้านี้ชอบใส่ชุดแก๊งค์เดินไปทั้วไงคราวก่อนก็ทำแบบนี้สุดท้ายก็โดนรุมรู้ทั้งรู้ว่าเขาหมายหัว หัวหน้าแก๊งค์แบล็คดรากอนอยู่แล้วตัวเองก็สู้ไม่เก่งอีกอย่างงี่ไงถึงไม่กล้าปล่อยมันไปคนเดียว

"เฮ้ออ~"เขาถอนหายใจออกมาด้วยความหนายใจกับหัวหน้าตัวเอง

พวกเขาเดินมาเรื่อยๆจนเจ้าชินมันเผลอไปชนกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง(หืม?สีผมแปลกจังแล้วชุดนักเรียนนั้นของโรงเรียน อาสะคุ ซากุระนี้ใกล้โรงเรียนกันหรอ)เขาแปลกใจกับสีผมของหลอนจนวากาสะมาสกิดเขา

"นี้ทาเคโอมิชินจังเอาอีกแล้วละ"เขาหันไปตามที่เจ้าวากะมันบอกก็เห็นเจ้าชินมันกำลังหยอดสาวอยู่(ไหนมันบอกว่ามาลาดตระเวนแล้วนี้มาจีบสาวอยู่เนี้ยนะ)

เขารีบปรี่เข้าไปหาชินแล้วเอามือปิดปากมันก่อนที่จะพูดอะไรที่มันเลียนๆกว่านี้"ไหนแกบอกว่ามาลาดตระเวนไงชิน"

เขามองมันด้วยสายตาเบื่อหนาย"อือ!ๆๆ(ปล่อยฉันก่อนสิโว้ยย)"เขามองเพื่อนตัวเองที่ดิ้นอยู่ดูดูมันไหนว่ามาลาดตระเวนแล้วนี้มาจีบสาวเนี้ยนะ

"ทาโอมิปล่อยไอ้ชินก่อนเดียวก็ขาดอากาศหายใจตายอีก"เบ็งเคพูดขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของเขาดิ้นไม่เลิก

"เฮ้อ~เบ็งเคฝ่ากมันด้วยวากะดูเจ้าชินด้วยละ"เขาส่งเจ้าชินให้เพื่อนทั้งสองของเขาแล้วหันไปคุยกับเด็กผู้หญิงเมื่อกี้

"ฉันขอโทษแทนเจ้านี้ด้วนนะ"เขาพูดพลางชี้ไปด้านหลักที่มีไอ้ชินที่โวยวายอยู่

"อืม!ๆไม่เป็นไรค่ะฉันก็เดินไม่ดูท่างเอง"เธอตอบโดยทันทีเขามองเด็กคนนี้ดีๆแล้วเกิดแปลกใจ

(ไม่กลัวพวกฉันด้วยแหะทังทีใส่ชุดแก๊งค์อยู่ดูก็น่าจะรู้นะว่าพวกเราเป็นนักเลงแล้วพวกเราก็น่ากลัวด้วยสิแค่เดินพานเด็กยังร้องเลยนี้แต่เจ้าชินไว้คนหนึ่งแล้วกันหน้ามันปกติสุดในแก๊งแล้ว)"เธอนะมาจากโรงเรียนอาสะคุ ซากุระสินะ"

"ช-ใช้ค่ะฉันมาจากโรงเรียนนั้นค่ะ"

เขามองเธอแล้วยิ้มออกมานิดๆ"ฉันอยู่โรงเรียนใกล้ๆเธอ ฉันชื่อ ทาเคโอมิ ส่วนเจ้านั้นที่ชนเธอชื่อ ชินอิจิโร่ อีกคนหน้าเหมือนคนหิวนอนชื่อ วากะสะ อีกคนตัวใหญ่ๆชื่อเบ็งเค"ต้องบอกชื่อด้วยสินะเวลาเจอกันจะได้ไม่มองหน้ากันอย่างเดียวโดยไม่รู้ชื่อกันอีก

"ฉันชื่อ คันโรจิ มิตสึริค่ะ!!"เขามองเธอ"งันฉันไปก่อนนะมิตสึริ"เขาบอกลาเธอ

"ไปก่อนนะมิตสึริจัง"วากะสะบอกลาหญิงสาว"อา~ลาก่อน"เบ็งเคบอกลาพร้อมกับลากเพื่อนอีกคนไป"เดียววๆฉันยังคุยกับมิตสึริจังไม่จบเลยย"พวกเขาเดินออกไปโดยมีเด็กคนนั้นยืนโบกมือลาพวกเขาออยู่(เป็นเด็กที่แปลกจริงๆหึๆ)

Mitsuri

พวกเขาไปแล้วแต่ว่านะ(หล่อมาาาก)มิตสึริยืนยิ้มคนเดียว"ไปหาอะไรกินดีกว่าแต่พวกเขาก็ดูใจดีจังน่ะ"

มิตสึริเดินยิ้มหน้าระรื่นไปท่างร้านคาเฟ่

...:...

...แถมตอนท้าย...

"อืม~เหมือนลืมอะไรสักอย่างนะ"มิตสึริเดินไปคิดไปจนนึกได้"ต-ตอนนั้นทาเคโอมิยิ้มให้นิ้-/////-ล-แล้วหล่อด้วย

อีกด้านหนึ่ง

"พวกนาย!!ทำให้ฉันไม่ได้คุยกับเธอเลยเห็นไหมฮือๆโอกาศที่จะมีคนที่จีบได้อแทมน่ารักอีกมันหาอย่ากนะ"ชินอิจิโร่บ่นอย่างงอแง

โป๊ก!

"โอ้ย!โขกหัวฉันทำไหมทาเคโอมิ"

"ตัวเองเป็นคนบ่นว่าอย่ากมาลาดตระเวนแล้วนี้มาจีบสาวเนี้ยนะสมควรโดนแล้ว"จ้องเขมง

"สมน้ำหน้า/สมควร"วากะ/เบ็งเค