ผมกลับมาถึงคอนโดสุดหรูในตึกมหานคร
ผมเดินมาที่ห้องรับแขก ทิ้งตัวลงบนโซฟาสีขาว
ไหนขอดูสิ ยัยกระต่ายอ้วนเธอมีอะไรให้รู้บ้างนะ
ชื่อ นางสาว ปั้นหยา คิลปการสกุล
ชื่อเล่น หยา เกิด 3 พ.ค. 2537
อาชีพ ครูสอนร้องเพลง นักร้องคอรัส
สังกัด สถาบัน *******
โทร 081-8989xxx
Line :**********
ที่อยู่ 176/79 .xxx condo
นี้ยัยกระต่ายอ้วนอายุ25หรอเนี่ย อยู่คอนโดหรู. สะด้วย เธอต้องเป็นลูกคุณหนูแน่ๆ ถึงได้อยู่ที่นั้นได้
ผมเปิดเว็บไซส์เช่าคอนโด
‘หึๆยัยกระต่ายอ้วน เธอหนีฉันไม่พ้นแน่ๆ ฉันจะต้องทำให้เธอเป็นผู้หญิงของฉันให้ได้ ‘
ผมตั้งเงื่อนไขว่า
“ต้องการห้องที่ใกล้กับ176/79 ที่สุด ราคาไม่เกี่ยง ทำสัญญา6เดือน ราคาไม่เกี่ยง จ่ายรวดเดียว โทรติดต่อ 083-924xxxx “
ตึ๊กๆ ๆ ๆ ผมนี้ลุ้นมากว่าจะมีห้องที่ผมตั้งเงื่อนไขไว้ไหม
ผมเดินไปหยิบน้ำผักสกัดเย็นในตู้เย็นออกมาดื่ม
และอาบน้ำเข้านอน
ตึ๊ก ๆ ๆ เสียงหัวใจของผมยังคงเต้นแรง นอนไม่หลับเลยอ่ะ ผมพลิกไปพลิกมาบนเตียงขนาดคิงส์ไซส์
ความคิดวนไปวนมาเรื่องเหตุการณ์ในวันนี้
“แม่งนมสวยชิบหายเลย ถึงจะอ้วนไปนิด แต่ผมเชื่อว่าผมสามารถทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงที่เฟอร์เฟคได้ พ่อจะจับออกกำลังกายให้หนักเลย”
เพราะอะไรนะหรอ? ทำไมถึงต้องเป็นยังกระต่ายอ้วนคนนี้? ผมจะบอกให้
“เพราะหน้าเธอนั้นตรงสเปกผมไงครับบบบ!!”
น่ารักแบบธรรมชาติ สวย ใส โน ศัลยกรรม
8.00น.
ผมตื่นขึ้นมา เปิด Email
0.0 เห้ย มีคนเสนอห้องให้ผม ห้อง 176/78 อยู่ตรงข้ามกันเลยครับ ผมรีบโทรหานายหน้าคนนั้น และเรียกเขาไปที่ห้อง พร้อมจัดการทำสัญญา จ่ายไปทั้งสิ้น 400,000 รวมมัดจำ
หึๆ ยัยกระต่ายฉันลงทุนกับเธอไปเยอะ ฉันจะไม่ถอยหรอกนะ เธอเสร็จฉันแน่
เเบล็คพูดพรางทำหน้าเจ้าเล่ห์
ครืดดดดดดๆๆๆ~
::P ปลาย ::
“ครับพี่ปลาย ”
“น้องเเบล็คจะย้ายบ้านหรอคะ พี่เห็นเงินในบัญชีถูกโอนไปที่บริษัทนายหน้า”
“ผมอยากเปลี่ยนบรรยากาศในการทำเพลงครับพี่ อยู่ใกล้บริษัทด้วย เช่าไว้แค่6เดือนครับพี่ “
“โอเคค่ะ วันนี้น้องเเบล็คมีสัมภาษณ์ที่สตูดิโอช่วง5โมงเย็นนะคะ สตูดิโอแถวเรียบทางด่วน จะให้พี่ไปรับไหม”
“ไม่ต้องครับพี่ เดี๋ยวผมไปฟิตเนสแล้วจะแต่งตัวไปเอง ไม่ต้องเป็นห่วง เจอกันที่สตูนะครับ สวัสดีครับ” ผมวางสายแล้ว โทรหานักออกแบบภายในที่เป็นเพื่อนผม
“ว่าไงวะไอ้เเบล็ค มีไร” เสียงไอ้โอมเพื่อนรักของผมพูดด้วยเสียงกวนๆ
“มึงช่วยส่งทีมมึงมาจัดคอนโดแล้วก็ทำความสะอาดให้กูหน่อยดิวะ กูเช่าไว้แถวอโศก เอาแบบที่มึงก็รู้ว่ากูชอบแบบไหน ราคาไม่เกี่ยง ขอมีห้องทำงานสำหรับทำเพลง แค่นั้น”
“จัดไปเพื่อน เย็นนี้พร้อมอยู่เลยเว้ย “ ไอ้โอน
“ขอบใจว่ะ เดี๋ยวเจอกันรอบหน้ากูเลี้ยงเองงงงง”
“เออๆ เรื่องเล็กกๆ สบายใจได้ “
“การ์ดฝากไว้กับนิติ รหัส วันเกิดกู “ผมบอกเพื่อนผมไป
“โอเค จัดไป แค่นี้นะกูเครียงานก่อน”
*********************************************
ปั้นหยา say:
9.00น.
กุกๆกักๆ เสียงจากภายนอกดังเข้ามาในห้อง
‘สงสัยมีคนย้ายมาอยู่ห้องตรงข้ามฉันแน่เลย’
ฉันรีบกินอาหารเช้าที่เป็นอาหารแช่แข็ง เพื่อความสะดวกสบาย วันนี้ฉันมีสอน ตอนบ่ายโมง
“มีเวลาให้เปื่อยอีกหลายชั่วโมงเลยเว้ย” ฉันหยิบมาร์คหน้าลายกระต่ายดำขึ้นมาแปะหน้า พรางกินน้ำอัดลมที่ชื่นชอบเป็นชีวิตจิตใจ
ฟินเป็นบ้าเลย~~~
เสียงภายนอกเริ่มดังขึ้น ไม่ไหวแล้วเว้ยออกไปข้างนอกฆ่าเวลาดีกว่า
สถาบัน xxxxxxxxxxxx
“คุณครูปั้นหยาค่ะ มีคนติดต่อเรียนไพรเวทกับครูค่ะ เป็นศิลปินของค่ายxxxx เค้าต้องการอัพสกิลคลาสสิกกับครูค่ะ “ พี่เขมิกา สาวใหญ่ไฮโซ เจ้าของสถาบันแห่งนี้
“ใครค่ะครู เค้ารู้จักหนูหรอ” ฉันสงสัย
“ทางผู้จัดการเค้าปิดเป็นความลับค่ะ ต้องไปสอนที่บ้าน เรื่องนี้ห้ามใครรู้ เค้าอยากเซอไพรส์แฟนๆ”
“อ๋อ แล้ววันเวลา รายละเอียดมีอะไรบ้างค่ะ”
พี่เขมิกา ยืนเอกสารมา
ต้องการเรียนในวันอาทิตย์ เวลา 18.00น-20.00น.
4,000บาทต่อชั่วโมง และเงินเดือนเพิ่มอีก20,000บาท
OMG!!!! 😱 อาทิตย์ละ8,000เลยเว้ย ตาเป็นประกายของฉันลุกวาววววววว~~
“แต่มีเงื่อนไขในสัญญานะคะน้องหยา น้องต้องเก็บเป็นความลับ หากยกเลิกสัญญามีค่าปรับ 10ล้าน “
“โอ๊ยพี่ ใครจะยกเลิกหล่ะ เงินดีขนาดนั้น อะไรก็ได้ทั้งนั้นค่าาาาา~”
“มีอีกอย่าง น้องจะต้องรับโทรศัพท์และไปหาเขาทุกครั้งที่เรียก ดูแลศิลปินคนนี้อย่างดี”
“ได้ค่ะพี่ แล้วหักเข้าสถาบันเท่าไหร่ค่ะ”
“ทางสถาบันเซ็นสัญญา ไปแล้วจ๊ะ เป็นความลับ ราคาที่เสนอให้ครูคือหักเรียบร้อยแล้วค่ะเหลือแต่ครูหยาว่าจะรับไหม ถ้าครูไม่รับพี่จะได้เรียกครูบอลมา” พี่เขมิกาพูดพรางเขียนอะไรอยู่
“หนูรับเองค่ะพี่ เซ็นเลยไหมคะ” น้ำขึ้นให้รีบตักสิจ๊ะ ฉันจะไม่ปล่อยให้หลุดมือแน่นอน5555
ฉันคว้ากระดาษมาเซ็น
“เริ่มงานพรุ่งนี้เลยนะ ที่อยู่ตามนี้”
ฉันรับมาด้วยความดีใจ
วันนั้นทั้งวันฉันมีความสุขมากกกก ไปค่ะซื้อรถมาเลย มีเงินผ่อนยาวๆ
****************************
เเบล็ค say:
ห้อง 176/78
คอนโดถูกจัดได้ถูกใจผมมากๆ เฟอร์นิเจอร์สีขาว สไตล์โมเดิล
ได้เวลาแกล้งยัยกระต่ายแล้วสินะ
**************************************
กริ๊งงงงงง~
::081-5151xxxx
โทรศัพท์ฉันดังขึ้น
“สวัสดีค่ะ “ ฉันรับสายด้วยน้ำเสียงสุภาพ
[นี่ยัยกระต่าย เธอต้องมาเจอฉันที่ด้านล่างคอนโดของเธอเดี๋ยวนี้ !!!!] เฮ้ย นี้มันเสียงนายซุปตาร์เเบล็คนี้ ฉันจำเสียงกวนตีน ยียวนนี้ได้
“ทำไมฉันต้องลงไป”
[เธอเซ็นสัญญาอะไรเอาไว้ หึๆ]
“ห๊ะ อย่าบอกนะว่าเป็นนาย ศิลปินที่ฉันเซ็นสัญญา” อีผีซวยซะยิ่งกว่าซวย
[ใช่ ให้เวลา5นาที มาเจอฉันด้านล่างที่ฟิตเนสคอนโดเธอ ]นายซุปตาตัดสายทันที
“นี่....” ฉันยังพูดไปจบเลยนะ ตู๊ดๆๆๆๆ
โอ๊ยฉันจะบ้าตาย ซวยชิบหาย สัญญาก็เซ็นไปแล้ว ยกเลิกไม่ได้ อีดอกกกกกกก!!!
ฉันวิ่งลงไปด้านล่างด้วยรองเท้าสลิปเปอร์รูปกระต่าย
เพราะรีบจนลืมใส่รองเท้า
วิ่งสิหยาวิ่งงงงงงง~
แฮกๆๆๆ ฉันหยุดที่หน้าฟิตเนสคอนโด
ฉันเห็นนายเเบล็คนั่งดื่มน้ำ อย่างสบายอารมณ์
“สวัสดีครับ ครูกระต่ายยยยย ~” น้ำเสียงกวนตีนอีกเช่นเคย
“ส สวัสดีค่ะคุณเเบล็ค ” ฉันกัดฟันพูดดดดด
“อากาศดีนะครับวันนี้ผมเพิ่งย้ายมาพอดี แล้วพี่เขมิกาก็บอกว่าครูผมอยู่ที่นี้ บังเอิญจริงๆเลย”
“ค่ะ มีอะไรให้ฉันช่วยไหมค่ะ “ ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆสะกดความหัวร้อน
“ผมต้องการให้ครูดูหนังสือเล่มนึงที่เป็นแบบฝึกหัดการร้องคลาสสิก”
“ตอนนี้เหรอคะ ???”
“ใช่ ผมต้องทำเพลง “
“ได้ค่ะ แต่ขอเวลาทานข้าวแปปนึงได้ไหมค่ะ” ฉันหิวจนตาลายแล้วเนี่ย
“เดี๋ยวไปทานที่ห้องผมเลย ผมรีบ ตามผมมา”
อีตาเเบล็คเดินนำฉัน เข้าลิฟไป เขากดชั้น27
“ห๊ะ 0.0 นายอยู่ชั้น27หรอ”
“ใช่ ทำไมหรอ”
ภาวนาให้อยู่คนละปีกกับฉันก็แล้วกัน
“เปล่าาาาาา ค่ะ “ฉันพูดตะกุกตะกักนิดหน่อย
>หึ ๆ ๆ ยัยกระต่ายเธอไม่ทันเกมส์ฉันหรอกนะ เพราะเธอเป็นกระต่ายไง 555
เค้าเดินมาหยุดที่หน้าห้องฉัน 0^0
ฉันอ้าปากค้าง
“นายย นี้มันห้องฉันนะ “ ฉันพูดเสียงสะบัด พรางขวางหน้าห้องของตัวเอง
“นี้ห้องผมครับ” เขาหันไปชี้ห้องตรงข้าม
*เพล้งงงง~ หน้าแตกสิครัชชชอีหยาเอ้ย อายไหมหล่ะ
“เธอนี้เป็นสตอกเกอร์บ้าดาราแน่ๆ ถึงมาอยู่ห้องตรงข้ามผมได้” เค้ากวนตีนฉันอีกแล้ว
“ฉันอยู่มาตั้งแต่เรียนจบแล้วย่ะ นายเพิ่งมาอยู่ อย่ามามโนนนน”
“อ๋อหรอ “ เค้ากดรหัสหน้าประตู เปิดประตูแล้วเดินเข้าไป
“เข้ามาดิยัยกระต่ายสตอกเกอร์ เอ๊ยครูหยา”
“หึ๊ม นายจะกวนฉันไปไหนเนี่ย”
ฉันเดินเข้าไป โอโหหหหหหห... ห้องนายซุปเปอร์สตาร์ดูดีมาก เฟอร์สีขาวสะอาด
เขาเดินเข้าไปห้องทำงาน
“นี่ยัยกระต่าย นั่งก่อนสิ เดี๋ยวผมมา” ฉันนั่งลงแบบงงๆ
นายเเบล็คเดินไปที่ห้องครัว แล้วหยิบสลัดผักแล้วก็น้ำผักผลไม้มา2ชุด
“อ่ะ ยัยกระต่าย อาหารเย็นของเธอ”
“นี่นาย ฉันไม่ใช่กระต่ายนะ กินแค่นี้จะไปอิ่มอะไรหล่ะ” ฉันมองอาหารบนโต๊ะด้วยสายตามองบน
“เอ้าาาฉันคิดว่าเธอเป็นกระต่าย🐰555”
“ไอ้บ้า!!!! เดี๋ยวฉันกลับไปกินที่ห้องก็ได้ ขอบคุณสำหรับอาหารค่ะ”
“กินเข้าไปยัยกระต่ายอ้วน ถ้าเธอกินไม่หมด ก็ไม่ต้องกลับ”
“ฉันไม่ชอบกินผักกกก หือออ”
“กินเข้าไป หรือจะให้ฉันป้อนนนนน”
“ม่ายยยยย กินก็กินวะ” ฉันยัดลงไปพร้อมกับสีหน้าแย่ๆ ขมมมมมมม
“เป็นไงอร่อยป่ะ ผมทำเองเลยนะ”
“ร่ายกายต้องการโปรตีน !!! หืออออ ร้องห้ายยย” ฉันเกลียดผัก
“ได้ ยัยกระต่าย”เค้าเดินเข้าไปใครครัว และกลับมาพร้อมน้ำเต้าหู้แบบไม่ใส่น้ำตาล
“อ่ะ โปรตีน กินเข้าไป”
“ไม่ใช่แบบนี้ เนื้ออ่ะเข้าใจไหมมมม แบบติดมันอ่ะ มีไหมมม”
“ไม่ กินเข้าไป กินให้หมดนะ ถ้าหมดแล้วจะให้รางวัล”
ฉันพยายามยัดมันลงไปในท้องอย่างฝืนทนเต็มที
“หมดแล้ว”
จุ๊บ นายเเบล็คชะโงกหน้ามาจูบฉัน
0.0 นี้มันจูบแรกของฉันนะเว้ยยยยย
“นายทำอะไรอ่ะ” -///- หญิงสาวหน้าแดง เพราะเธอไม่เคยมีใครจู่โจมเข้ามาจูบแบบนี้
(ก็อย่างว่าแหละหล่อนไม่เคยมีแฟนนะหยา:ไรท์)
“รางวัลไงครับครู” เค้าพูดพรางทำหน้ากวนๆ
“นายยยย “ ริมฝีปากของเราชิดกันอีกครั้ง ลิ้นของเค้าพยายามแทรกเข้ามามาในช่องปากของฉัน
อือมม รสจูบมันเป็นอย่างงี้เอง
0.0 เฮ้ย ไม่สิยัยหยา เธอต้องขัดขืนนนน จะเคลิ้มไปกับการจูบของตานี้ไม่ได้
ฉันพลักหน้าเขาออกไป
พลั๊กกกก!!
“นาย ทำบ้าอะไร”
“จูบแรกสินะยัยกระต่าย “
“ไอ้ซุปตาร์บ้า ไอ้หื่น !!”
“อีกซักรอบไหมครับ “
“นี้นาย ไหนอ่ะแบบฝึกหัดที่จะให้ดู” -///- ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
เขาหยิบแบบฝึกหัดเพลงคลาสสิคมาให้
“ฉันว่าเล่มนี้ใช้ได้นะ แต่จะยากไปสำหรับนายหรือเปล่า นี้เด็กปี4เค้าใช้กันเลยนะเล่มนี้”
“อือ แล้วครูคิดว่าไงครับ “
“ฉันว่าเลือกเลเวลอ่อนลงมาดีไหม “
“แล้วแต่ครับ ครูจัดมาให้ผมด้วยแล้วกัน”
“ได้ๆ ฉันไปแล้วนะ “ฉันลุกขึ้นจากโต๊ะ แล้วเดินไปทางประตู
หมับ~~~ นายซุปตากอดฉันจากด้านหลัง
“นุ่มดีจัง “
“ปล่อยเว้ยยยย~” ฉันดิ้น ตานี้บ้าป่ะเนี่ยชอบมาจู่โจมฉันแบบนี้
“กอดแสดงความขอบคุณ “ ไอ้บ้านี้ทำหน้าอ่อนตีนอีกแล้ว
“อ้วนจนกอดจะไม่รอบแล้วยัยกระต่าย” ชายหนุ่มเอามือสองข้างมาขยี้แก้มหญิงสาวจะแดง
ปั๊กกกกก ฉันเตะหน้าแข้งของเขา
เธอรีบวิ่งกลับห้องของเธอด้วยความเร็ว
ห้อง176/79
ตึ๊กๆใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมาจากอก ไม่รู้ว่าเพราะว่าเหนื่อยหรือว่าเพราะอีตาบ้านั้นจูบ บ บ ฉัน
><หน้าที่แดงและร้อนพร่าว ของฉัน\="">
หญิงสาวเอามือมาจับที่ริมฝีปาก แล้วลูบอย่างแผ่วเบา
ไอ้บ้าเอ๊ยจูบแรกของฉันเลยนะนั้น บ้าจริง ฉันอุตส่าห์จะเก็บไว้ให้แฟนคนแรกของฉัน ไอ้บ้านั้นดันมาจูบฉันซะได้
แค้นใจจริง ๆ ฉันเปิดตู้คลังอาหาร กำลังจะหยิบมาม่าถ้วยออกมา
~กริ๊งงงงง~
เบอร์ตาบ้านั้นนี้นา ฉันตัดสายทิ้งแม่งเลย
ติ่ง~ เสียงเมสเสจดังขึ้น
อยากโดนฟ้อง ข้อหาผิดสัญญาจ้างรึไงยัยกระต่ายสตอกเกอร์
หึ!!! นายสิสตอกเกอร์มาขโมยจูบฉัน ไอ้บ้านี้
ปั๊งๆๆๆๆๆ
“เปิดประตูยัยหมีกระต่ายเปิด ฉันจะนับ 1-3 “
เสียงดังมาจากด้านนอก
ฉันเดินตึงๆไปเปิดประตู
“อะไรของนายห๊ะ” ฉันเริ่มจะหัวร้อนกับตาบ้านี้เต็มทน
“นี้เธอยังจะกินมาม่าอีกหรอ หึๆ สมแล้วที่เป็นกระต่าย ตัวถึงได้กลมขนาดนี้ “
ฉันยืนกอดถ้วยมาม่า
“เอามานี้เลยยัยกระต่าย ต่อไปเธอต้องลดน้ำหนัก เป็นโวคอลโค๊ชประจำตัวฉัน เธอต้องดูดี อย่าให้ใครมาว่าได้ว่า เเบล็ค ซุปเปอร์สตาร์ของเมืองไทย จ้างกระต่ายอ้วนมาสอนร้องเพลง “
“อ้วนแล้วมันหนักหัวใครกันยะ”
“หนักฉันไง” เขาพูดพร้อมกับอุ้มชั้นพลาดบ่า
“อื้อหือตัวอย่างกับยักษหนักชิบหาย “ แล้วเค้าก็อุ้มฉันเข้ามาในห้อง แล้วตรงไปที่ครัว
“วางฉันลง ไอ้บ้าเเบล็ควางฉันเดี๋ยวนี้”
อีตาบ้านั้นวางฉันให้ฉันนั่งบนเคาเตอร์ทำอาหารลายหินอ่อน จากนั้นไปเปิดดูตู้เย็นของฉัน
“อือหืออออ จะไม่ให้เธอเป็นกระต่ายได้ไง กินแต่ละอย่าง นี้อะไร อาหารแช่แข็งทั้งนั้น พิซซ่าแช่แข็ง โอโหหหหห ขาหมูแช่แข็ง นี้อีกเฟรนฟรายถุงเบอเร่อ น้ำอัดลมนี้เธอซื้อมาอาบหรือไงกันเนี่ย แล้วดูสิ ขนมหวาน ช็อกโกแลต มีแต่ของแย่ๆทั้งนั้น” เค้าพูดพรางเอาทุกอย่างใส่ถุงพลาสติก
“นี่นาย อย่ามายุ่งกับอาหารฉันนะ” ฉันไม่ยอมให้ใครมายุ่งกับคลังแสงฉันหรอกนะ
“ไหนดูซิ “ เขาเปิดตู้ชั้นบนที่เก็บบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปของฉัน แล้วก็ขนมขบเขี้ยว
“บ้านเธอเป็นร้านของชำรึไงกัน กินแต่ของแบบนี้ไงถึงได้ตัวเป็นกระต่ายยักษแบบนี้ “
เขาพูดแล้วหันมาดึงแก้มฉัน
“โอ๊ยยยย ฉันเจ็บนะ “ ฉันลูบแก้มตัวเอง
“แล้วฉันจะกินอะไรวันพรุ่งนี้ ถ้าฉันไม่ได้กินน้ำอัดลมฉันต้องใจขาดแน่ๆ”
“เดียวฉันจัดการเอง หึๆ” เขายิ้มมุมปาก
“ฉันไม่เอาอาหารกระต่ายหรอกนะ” ฉันเป็นคนไม่ชอบกินผักเอามากๆ
“อย่าเรื่องมากได้ไหม” เขาวางของลงที่แล้วเอาหน้ามาใกล้กับหน้าของฉัน
“-///- นายจะทำอะไร ถอยไปนะ”
“หึๆ ถ้าเธอน้ำหนักลด15กิโลภายใน6เดือน ฉันจะจ่ายกิโลละ 10,000บาท “
(เปย์เก่งจริงๆพ่อคุณ:ไรท์)
“ได้ตกลง!!!! “ฉันรับคำค้า แสนห้าเลยนะยัยหยา
“แต่ถ้าเธอแพ้ เธอจะต้องทำงานกับฉันโดยไม่ได้เงินเดือน 1ปี “
“ได้เซ้!! กลัวที่ไหน “ฉันรับคำท้า แค่ลดน้ำหนักจะอะไรนักหนาวะ
หญิงสาวติดกับดักซะแล้ว 🤣
ผมขับรถออกไปจากคอนโด เพื่อกลับห้องไปเก็บของจำเป็นใส่รถ แล้วไปทำงานต่อ
*******************************
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments