

อ้วนนักรักซะเลย

 

อ้วนนักรักซะเลย

จุดเริ่มต้น

"กริ๊งงงงงงงงงง~

::P’เจนนี่::

“ว่าไงเจ๊ “ ฉันตื่นมาด้วยอาการมึนๆ

“หยาแกอยู่ไหนนนน จะถึงกี่โมงที่งานเค้าจะซาวเช็คแล้วนะยะ”

“ห๊ะ!!!😯 เจ๊วันนี้หรอคอนเสิร์ตหรอ หยาลืมไปเลย เมื่อคืนตี้หนักไปด้วย 20นาทีถึงนะเจ๊! หยาจะรีบไป”

“ให้ไวค่ะลูกสาว 30นาทีซาวเช็ค ถ้ามาไม่ทันก็ไม่ต้องรับเงินนะ”

ฉันดีดตัวขึ้นจากเตียง ชิบหายแล้ว 10โมงเช้าแล้วหรอเนี้ย น้ำไม่ต้องอาบแล้วกู

หยิบทุกอย่างที่ต้องใช้ ไอแพตกูอยู่ไหนฟ๊ะ!!

กระเป๋าเครื่องสำอางค์ ชุดเดรสสีดำ วิ่งค่ะวิ้งงงง!!!!

ฉันวิ่งมาถึงหน้าคอนโด ดีที่คอนโดฉันอยู่ไม่ไกลจากสยามมาก เพียงแค่10นาทีถึง เมื่อถึงหน้าสยามสแควร์วัน ฉันรีบกดลิฟต์ไปที่ชั้น7

📍โรงละครแบงค์คอกสยามพิฆเนศ

ปังงงง~ เสียงกระชากประตูด้วยความรีบร้อน

“เยสสสส~ ทันเวลาพอดี “ ฉันยิ้มอยากพอใจที่รู้ว่าฉันรอดจากการโดนเจ๊เจนนี่เหวี่ยงงวงเหวี่ยงงาแน่นอน

“นี้นังหยาาา!! ทางนี้ๆ “เสียงเจ๊เจนนี้ หนุ่มหมีใจหญิงที่เสียงโครตต่ำ เป็นหัวหน้าทีมคอรัส

“เจ๊หนูขอโทษทีค่ะ เมื่อคืนวันเกิดเบลเพื่อนสาวหนู ไม่ไปไม่ได้จริงๆ”

“หล่อนมีงานนะวันนี้ ทำไมถึงไม่ดู เที่ยวได้นะ ฉันขอให้หล่อนมาทำงานให้ทัน” เจ๊พูดด้วยน้ำเสียงสะบัดตามจริตตุ๊ด

“หนูก็มาทันแล้วไงเจ๊” ฉันยิ้มกว้างพร้อมกับเกาะแขนเจ๊เจนนี่แบบกระแนะกระแหน

“ว่าแต่งานนี้เค้าเลี้ยงข้าวอะไรอ่ะเจ๊ หนูหิวจนแสบไส้แล้วเนี่ย”พรางลูบท้องกลมๆของฉัน

“นี้นังอ้วน หล่อนสายแล้วยังมีหน้ามาบ่นหิวหรอยะ ซาวเช็คก่อนค่อยกิน”

“ทุกคนประจำที่ได้แล้ว”เสียงผู้กำกับเวทีดังขึ้น

“ไปค่ะลูกสาวตามแม่มา “ เสียงเจ๊เรียกสมาชิกในทีม ทีมฉันประกอบไปด้วย เจ๊เจนนี่ พี่บอล น้องฟ้า

“พี่หยา พี่ได้อาบน้ำมาป่ะเนี่ย ทำไม่หน้าสด หัวกระเซิงขนาดนี้”เสียงน้องฟ้าดังมาจากด้านล่าง

“เห้ย ดูออกเลยหรอ พี่ว่าสภาพพี่ก็พอได้นะ”

“ได้ค่ะได้ อีกนิดนึงก็จะเหมือนคนบ้าแล้ว 5555”

“เดี๋ยวซาวเช็คเสร็จฉันขอเวลาแปรงร่างซักนิด พวกผอมอย่างหล่อนก็ต้องชิดซ้ายค่ะพูดเลยยยย~” ฉันพูดพร้อมกับสะบัดผมที่ยาวถึงก้นของฉัน กึ๊กกกก~ ชิบหายแล้วผมพันกันค่ะอีดอก สางไม่ออกก

“พี่สาวววววค่ะ ควรหวีผมค่ะ 555” ยัยฟ้าวี่พูดพร้อมกับหัวเราะจนน้ำตาไหล

นักดนตรีประจำที่อยู่ก่อนแล้ว พวกเราเดินไปประรับที่ด้านซ้ายของเวทีข้างๆกับวงดนตรี

“ไมค์1 “ เสียงผู้กับกับเวทีพูดขึ้น

“เทส 1 2 3” ฉันส่งเสียงพร้อมกับมองไปยังผู้กำกับเวที

ผู้กำกับทำสัญญานมือ เพื่อเป็นการบอกว่าเรียบร้อย

ทีมเราเทสเสียงเรียบร้อย

ใช้เวลาเทสเสียงไมค์คอรัสและเครื่องดนตรีเรียบร้อย

“พี่เเบล็คเค้ามาถึงรึยัง เชิญพี่เค้ามาได้เลยครับ”เสียงผู้กำกับเวทีบอกกับแบ็คสเตจ

หนุ่มหล่อ ร่างสูง หน้าตาขาวตี๋ผุดผ่อง

ประดุจอปป้าแดนกิมจิ เดินออกมา

“หล่ออะไรเบอร์นั้น ทำบุญด้วยอะไรถึงได้ผัวแบบนี้” เจ๊เจนนี่พูดขึ้น

“มันก็หล่ออ่ะนะเจ๊ แต่หยิ่งชิบหาย ซ้อมกันมาเป็นเดือนไม่เคยแม้กระทั้งทักทายเราเลย คิดว่าตัวเองดังมากรึไง”ฉันพูดขึ้นพลางยักไหล่

“แกสำคัญขนาดนั้นหรอเพลิน”พี่บอลพูดขึ้น

0.0 พี่บอลเป็นคนที่พูดน้อย แต่พูดทีทิ่มแทงไปถึงหัวใจ

“โหยพี่ ก็น่าจะทักตอบบ้าง พี่แกเล่นไม่มองเลย”

“ทำงานของเราเถอะ รับเงินแล้วแยกย้ายอย่าคิดมาก” ก็จริงอย่างพี่บอลพูดนะ ช่างเหอะทำให้เสร็จๆ คืนนี้จะไปกินสุกี้ 24ชั่วโมงแถวเม้งจ๋ายให้สะใจอีหยาไปเลยค่ะะะะ

เพลงเปิดคอนเสิร์ตของเเบล็คเพลงแรก เป็นเพลงที่เค้าแต่งเองเพื่องานนี้ เค้าเล่นเปียโนเอง เป็นบทเพลงช้า ๆ กล่าวถึงความรักสวยงาม

เราซาวเช็คกันเสร็จ เพื่อเตรียมตัวในคอนเสิร์ต จะมีห้องแยกสำหรับแต่งตัว

“เจ๊ ทำผมให้หนูทีดิ เอาทรงที่ทำให้หน้าเล็กที่สุดนะ” ฉันหันไปบอกอีเจ๊

“หล่อนทำยังไงมันก็ไม่เล็กไปกว่านี้แล้วแหละ แดกยังกะช้างสาน” เจ๊เบ๊ะปากมองบน

“เจ๊อ่าาาาา ~ ขนาดไม่ผอมยังสวยขนาดนี้”

“มั่นหน้าเก่งลูกสาวแม่ มาค่ะอีดอกนั่ง !~”

เจ้เจนนี่ทำลอนฟาร่าประนึ่งนางงามสงลงให้ฉัน ลอนยาวถึงเอวสวยงาม อัดสเปรย์ฝุ่นเข้าไปให้อยู่ทรง

“เจ๊สุดยอดอ่ะ สวยยังกะเข้าร้านแพงๆ”

“ระดับเจนนี่ เท่านี้หมูมากกกก หล่อนไปแต่งหน้าให้เสร็จ จะได้แต่งตัว” เจ๊ชีนิ้วสั่งฉัน

ฉันหยิบกระเป๋เครื่องสำอางที่มีแบบครบครันของตัวเองออกมา มูลค่าที่มีร่วมหมื่น

ฉันจัดว่าหน้าตาน่ารัก ผิวขาว ตากลม ติดอย่างเดียวคือฉันอวบไปนิดนึง 555 หนักแค่65เอง ไม่ถือว่าอ้วนนะ ส่วนสูง162 หนัก69 สมสวนจ้าาาาา~ แต่อย่างว่าไม่ตรงสเปกชายไทย สถานะโสดตลอดจนอายุ25

ฉันเลือกแต่งหน้าแบบแน่นสุดแต่ยังคงความธรรมชาติ ไม่จัดจ้านเกินไป สไตล์สายเกา ลิปสติกสีแดงเพิ่มความแซบแบบเบาๆ

“โห พี่หยา แปรงร่างไวมาก อีป้าคนนั้นหายไปไหนนนน “ ยัยฟ้ากัดฉันเบาๆ

“นี้ฉันเบาแล้วนะ ธรรมชาติสุดๆ” ความธรรมชาติที่ว่าคือ ลองพื้น เชดดิ้ง ไฮไลต์ จัดว่าแน่นค่ะ แต่แต่งจนเนียนสุดๆ ประหนึ่งผิวจริง

“เจ๊เปลี่ยนชุดที่ไหนอ่ะ”ฉันหันไปถามเจ๊ที่แต่งหน้าอยู่

“เดินไปทางซ้ายอ่ะ แถวๆนั้นแหละแกเดินไปดู”

ฉันเดินไปด้านหลัง ทางซ้ายนี้มันห้องไหนวะโอ๊ยข้าวก็หิว เอาวะเปลี่ยนแปปเดียวห้องไหนก็ได้แหละ

เพลินเดินเข้าไปในห้องโดยไม่สนชื่อที่ติดอยู่ตรงประตู

::K.เเบล็ค::

โห....ห้องของใครเนี่ย มีน้ำแร่นำเข้า แล้วก็สลัดบาร์ส่วนตัว มีเก้าอี้นวดด้วย ช่างเถอะอาจจะเป็นนักดนตรีจากต่างประเทศ เค้ายังซาวเช็คอยู่คงไม่มาง่ายๆ รีบเปลี่ยนรีบไปดีกว่า

ฉันเดินเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ชุดเดรสสีดำ เปิดไหล่แขนยาว กระโปรงทรงหางปลายาวของฉัน ถูกสวมลงไปในร่างของฉัน ด้วยหุ่นที่เป็นทรงนาฬิกาทราย 42 27 44ของฉัน เน้นรูปร่างให้มีส่วนเว้าส่วนโค้ง จัดได้มาแซบ

เอ้าอีดอกซิปหลังลืมไปเลย แล้วใครจะรูดซิปให้วะเนี้ย

แกร๊กกกก! เสียงลูกบิดประตูดังขึ้น

ชิปหายแล้ว เจ้าของห้องแน่ กูตายยยยย

ฉันแง้มผ้าออกไปดู ชายรูปร่างสะดุดตาแบบนี้ มีคนเดียว นายเเบล็ค เจ้าของคอนเสิร์ต ตายๆๆๆ นังหยา แกจะทำไงดี

“น้องเเบล็ค เดี๋ยวแต่งตัวรอนะคะ อีก2ชั่วโมงช่างจะมาแต่งหน้าทำผมในนะคะ”

“ครับ” ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงเฉยชา

“พี่ปลายออกไปรอข้างนอกได้ไหมครับ ผมต้องการเวลาส่วนตัว “

“ได้ๆ เดี๋ยวพี่ไปดูงานข้างนอกว่าเรียบร้อยรึป่าวจะไม่มีอะไรผิดพลาดค่ะน้องเเบล็ค” สาวมั่นร่างเล็ก พูดพลางเดินออกไป

“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มพูดพลางทิ้งตัวลงที่เก้าอี้นวด และเอาผ้าเย็นปิดตาท่าทางผ่อนคลาย

นังหยาเอ้ยยยยยย เอาไงหล่ะทีนี้ ออกจากห้องไปสภาพนี้ก็ไม่ได้ เอาวะแอบย่องออกไปเค้าคงไม่รู้ คงจะหลับไปแล้วแหละ

ฉันค่อยๆคว้าชุดที่กองอยู่ตรงพื้น

กึ๊กกกก~ พรึ๊บบ ฉันเหยียบกระโปรงตัวเองหน้าขมำไปทับตาซุปเปอร์สตาร์คนนั้น “ว๊ายยยย