CHAPTER 1 แพทย์ประจำเรือนจำ

ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงฝีเท้าที่เดินตามทางเดินของคนทั้งสองเสียงดังตลอดทาง

ดวงตาสีเขียมมรกต กวาดสายตามองรอบๆทางเดินอย่างพินิจพิจารณา ในขณะที่มือเธอเองนั้นก็ลากกระเป๋าเสื้อผ้าตลอดทางเดิน

ทางที่มีแต่กำแพงทั้งสองข้าง มีเพียงกระจกไม่กี่บานเท่านั้นที่เผยให้เห็นวิวภายนอก ซึ่งอีกในนึงมันก็ดูอึดอัด แต่อีกในนึงมันก็ดูมีความเป็นส่วนตัว ซึ่งมันดูแปลกๆสังำกรับเธอมากเลยตอนนี้

"ถึงแล้ว..นี่คือห้องทำงานของเธอ"

[ห้องพยาบาล]

ผู้คุมของเรือนจำที่มีเรือนผมสีเทาควันบุหรี่ มีผ้าปิดตาข้างนึงเอ่ยขึ้น ก่อนที่เขาจะเปิดประตูให้กับเธอ

ฮารูโนะ ซากุระ เดินเข้ามาดูภายในห้องที่มีอุปกรณ์ทางการแพทย์มากมาย ทั้งตู้ยา เตียงตรวจ และห้องพยาบาลสำหรับนอนพัก รวมถึงโต๊ะประจำตำแหน่งของเธอที่ไว้ทำงาน

"ฉันชื่อฮาตาเกะ คาคาชิ.ถ้ามีอะไรขาดเหลือก็บอกฉันได้ เพราะฉันเป็นผู้คุมสูงสุดประจำเรือนจำนี้"

คาคาชิยิ้มให้กับหญิงสาวด้วยใบหน้าที่เป็นมิตร

ส่วนซากุระก็เอากระเป๋าไปวางบนโต๊ะก่อนที่จะหันมาขอบคุณเขา

"ขอบคุณนะคะคุณฮาตาเกะ^^"

"เรียกคาคาชิดีกว่า.เป็นกันเองดี.นะ ซากุระจัง^^"

"อ่า..ค่ะ"

ซากุระยิ้มแห้งๆให้กับชายตรงหน้า และเธอก็เริ่มเดินสำรวจภายในห้องต่อ

คาคาชินั่งลงบนโซฟาและเริ่มพูดเข้าประเด็นเรื่องสำคัญที่แพทย์หญิงซากุระจำเป็นต้องรู้

"ที่นี่เป็นเรือนจำที่7 เป็นเรือนจำที่รวมอาชยากรมากมายเอาไว้ ดังนั้นคุณหมอหญิงอย่างเธอก็ต้องระวังเอาไว้ หากมีอะไรให้กดปุ่มตรงที่นาฬิกาที่ทางเราได้ให้คุณเอาไว้ได้เลย"

ซากุระมองไปที่นาฬิกาข้อมือที่เธอสวมใส่ไว้อยู่

"เธอต้องอยู่ที่นี่ ห้ามออกไปข้างนอกจนกว่าจะได้รับอนุญาติ ซึ่งเธอก็ต้องมาขอฉัน ส่วนห้องนอนเราก็เตรียมไว้ให้เธอแล้ว อยู่ติดกับห้องนี้แหละ"

คาคาชิชี้ไปทางประตูบานหนึ่งที่อยู่ทางกำแพงด้านขวา ซึ่งมีผ้าม่านสีขาวปิดไว้อยู่

ซากุระที่ได้ยินเขาพูดเช่นนั้น เธอก็รีบเดินเข้าไปหาประตูบานนั้นและเปิดออกดู ข้างในก็เผยให้เห็นเตียงขนาด5ฟุต พร้อมตู้เสื้อผ้า กำแพงสีขาวสะอาดตา และมีห้องน้ำในตัวด้วย

"นี่ฉันต้องนอนที่นี่ด้วยหรอ?"

"การดูแลผู้ถูกคุมขัง ต้องดูตลอด24ชั่วโมง หากตัวนักโทษมีอาการป่วยขึ้นมากะทันหัน เธอคิดว่าใครจะต้องรับผิดชอบล่ะ? ถ้าไม่ใช่หมอ?"

"อื้ม"

ซากุระพยักหน้าเข้าใจ

"และข้อสุดท้าย"

คาคาชิลุกขึ้นยืนและเดินเข้ามาใกล้ซากุระอย่างช้าๆ หยุดยืนตรงหน้าเธอ ก่อนที่จะโน้มหน้าลงมาใกล้ใบหูของเธอ

"ที่นี่...ไม่ใช่ที่ที่เธอจะมาเป็นหมอที่ทำงานคั่นเวลาเล่นๆ ดังนั้น จงเต็มที่กับงานที่ทำ และหวังว่าคงไม่เลิกกลางคันระหว่างทางนะ^^"

เมื่อพูดจบ คาคาชิก็กลับมายืนตรง ก่อนที่จะกลับหลังเดินออกจากห้องไป โดยไม่คิดจะพูดอะไรต่อหลังจากนั้นเลย-_-

เนื่องจากตลอดที่ผ่านมา ไม่ว่าทุกคนที่เคยเข้ามาเป็นแพทย์ประจำที่นี่แต่ละคนก็เป็นพวกห่วยๆ ทำอะไรไม่เป็น และมักจะวิ่งหนีออกไปกลางคันทุกคน ไม่เคยมีใครเข้ามาและเต็มที่กับงานที่นี่เลยซักนิด ดังนั้น นี่จึงเป็นอีกบทพิสูจน์นึง ว่า ฮารูโนะ ซากุระ เธอจะอยู่ได้นานแค่ไหน และมีความอดทนกับงานนี้มากแค่ไหนกันเชียว

"เฮ้อออ~"

ซากุระล้มตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างเหนื่อยล้า หลังจากที่คาคาชิเดินออกไป

"นักโทษที่นี่จะน่ากลัวไหมน้าาา~"

ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ ที่คนอย่างเธอจะต้องคิดมากกับเรื่องนี้ เพราะขึ้นชื่อว่าอาชยากรแล้ว ก็แปลว่าต้องเคยทำอะไรที่ไม่ดีมาก่อน ถึงต้องมาติดคุกแบบนี้

"ต้องระวังตัวเองเอาสินะ"

เพื่องาน เพื่อเงิน ที่เธอต้องอยู่ต้องกิน ก็มีแต่ต้องกัดฟันอดทน แม้ว่าเรื่องที่อยู่ที่นี่จะดูฝืนไปซักหน่อย แต่ว่าเรื่องที่เธอชอบอาชีพแพทย์นั้น ก็คือเรื่องจริง

"แถมยังต้องทำทุกอย่างคนเดียวด้วยนี่สิ..ไม่มีพยาบาลผู้ช่วยซะด้วย"

ซากุระลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้า และมุ่งหน้าเข้าอีกห้อง นั่นก็คือห้องนอนของเธอ

และลงมือจัดของเข้าตู้เสื้อผ้าและภายในห้อง

ผ่านไป15นาที เธอก็จัดการทุกอย่างเสร็จ

มือเรียวสวยเอื้อมไปจับเสื้อกาวน์ที่แขวนอยู่ ..ภาพเหตุการณ์ที่เธอเคยทำผิดพลาดในโรงพยาบาลใหญ่เริ่มประดังเข้ามาในหัวของเธอ เป็นเหตุการณ์ที่ไม่ว่าจะนึกถึงสักกี่ครั้ง ก็ทำให้เธอเจ็บแปล๊บที่กลางอกทุกที

"เฮ้ออ~"

เธอสวมใสเสื้อกาวน์สีขาวสะอาดตา และรวบผมสีชมพูยาวสวยมัดขึ้นเป็นมวยเผยให้เห็นโครงหน้าเรียวสวยและต้นคอขาวเนียนที่มีปลอยผมหางเต่าหล่นลงมาเล็กน้อยชวนให้น่าหลงไหล

"สู้ๆยัยซากุระ"

หญิงสาวมองตนเองในกระจก และให้กำลังใจตัวเองอย่างหนักแน่น!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ในขณะที่ซากุระกำลังนั่งดูประวัติสุขภาพของนักโทษในเรือนจำที่7อยู่นั้น จู่ๆก็มีผู้คุมคนนึงเคาะประตูห้องพยาบาลขึ้น

"เข้ามาได้เลยค่ะ"

เมื่อเธออนุญาต ผู้คุมคนนั้นก็เดินเข้ามาภายในห้องและเอ่ยบอกธุระกับเธอ

"เชิญคุณหมอไปที่ห้องโถงนักโทษด้วยครับ"

"หืม?"

โปรดติดตามตอนต่อไป

---------------

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

