

ลุ้นรักน้องรหัส

 

ลองของ

หลังเลิกเรียนสามสาวกับสามหนุ่มและอีกครึ่งหนุ่มก็พากันไปกิน ที่ร้านMKทุกคนก็พากันสั่งอาหารมากินและคุยกันไปด้วย

"นี่หนูลูก..พรุ่งนี้มีนัดรวมดาวเดือนตอน4โมงเย็นนะคะลูก"ซาร่าบอก

"ค่ะเจ๊..ว่าแต่มีเรื่องอะไรเหรอคะ"กอหญ้าถาม

"อ้อ!ก็เรื่องการซ้อมเดินในวันประกวด..กับแจ้งเรื่องการแสดงบนเวทีและเรื่องเก็บตัวนอกสถานที่ด้วยค่ะ"ซาร่าบอก

"งั้นพวกแกเตรียมไปเป็นเพื่อนชั้นเลย..อยากให้เป็นกันนัก"กอหญ้าหันไปบอกเพื่อน

"ได้จ้า..ไม่กล้าขัดเพื่อนเลย"เมย์ว่า

"แล้วมึงจะไปหรือป่าวย่ะ..ไอ้ภีม"ซาร่าถาม

"ไป"ภีมบอก

"ดีย่ะ..เพราะพรุ่งนี้จะมีดาวและเดือนรุ่นพี่มาด้วยแทบทุกคณะ..ถ้ามึงไม่ไปเฝ้า..กูก็ช่วยไม่ได้นะคะ"ซาร่าว่ายิ้มๆ

"ใครกล้าก็เข้ามา"

ภีมบอกนิ่งๆ เขานั่งมองกอหญ้าที่นั่งตรงข้ามและกำลังกินอย่างมีความสุข

"มึงก็ต้องระวังไว้บ้างนะ..ที่ร้ายๆเลยก็ไอ้ธันวาเดือนคณะวิทย์ที่เป็นรองจากมึงเมื่อปีที่แล้วอ่ะ..เห็นว่าฟันสาวไปทั่วทุกคณะ"ชาบอก

"จะฟันใครก็เรื่องของมัน..แต่ถ้ามายุ่งกับคนของกู...กูก็ฟันไม่เลี้ยงเหมือนกัน"ภีมเสียงเข้ม

หลังจากกินกันอิ่มแล้วกอหญ้าก็เดินไปจ่ายเงินแต่ภีมเดินตามมาก่อนจะยื่นบัตรให้พนักงานรูดแทน

"หนูจ่ายเองค่ะ..หนูต้องเป็นคนเลี้ยงขอบคุณพี่ภีมนะคะ"กอหญ้าบอก

"ที่พี่ทำไม่ได้ต้องการให้เรามาขอบคุณ"ภีมบอกนิ่งๆ

"แล้วพี่ทำทำไมคะ...จริงๆแล้วพี่ไม่ต้องทำก็ได้"กอหญ้าถามตรงๆ

"พี่ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายตัวเล็ก..พี่จะปกป้องเองและถ้าอยากขอบคุณพี่..พี่แค่อยากเห็นรอยยิ้มของตัวเล็กเท่านั้น"ภีมบอกยิ้มๆ

กอหญ้าหน้ามีสีระเรื่อนิดๆกับคำพูดที่ภีมบอก ใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นด้วย

"ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งค่ะ..ส่วนยิ้ม..หนูก็ยิ้มบ่อยนะ"กอหญ้ายิ้ม

"นั่นแหละที่พี่อยากเห็น"ภีมพูด

"ไปกันเถอะค่ะ..ทุกคนรอแล้ว"

กอหญ้าเดินนำภีมออกมาจากร้าน

วันรุ่งขึ้นตอนบ่าย

ตัวแทนดาวเดือนของคณะต่างๆในปีนี้มารวมกันอยู่ในห้องประชุม โดยมีรุ่นพี่ดาวเดือนของปีก่อนๆมารวมอยู่ด้วย รุ่นพี่จะนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆส่วนดาวเดือนน้องๆรวมกันอยู่ตรงกลาง

รุ้งกับเมย์นั่งที่โต๊ะรวมอยู่กับภีม วิทย์และชา คอยมองดาวเดือนปีนี้ที่ยืนแนะนำตัวให้พี่ๆได้รู้จัก

"เฮ้ย!ดาวคณะวิศวะปีนี้..แม่งน่ารักว่ะ"รุ่นพี่เดือนคณะหมอพูด

"ใช่ว่ะ..เหมือนตุ๊กตาเลย..แต่ดาวคณะบริหารก็สวยว่ะ..หุ่นแม่ง"รุ่นพี่เดือนคณะคอมพูด

"เฮ้ย!!ถ้าดาวคณะบริหารอ่ะ..กูจัดมาแล้วโว้ย!!555"รุ่นพี่เดือนคณะวิทย์พูด

"แหมมึง..จะไม่เว้นสักคนเลยเหรอวะ..ไอ้ธันวา"รุ่นพี่เดือนคณะหมอพูด

"ก็น้องมันให้..กูจะปล่อยไปให้โง่เหรอวะ..แต่ตอนนี้กูสนใจดาวคณะวิศวะมากกว่าว่ะ..หน้าตาบ้องแบ้ว..หุ่นก็ดี..แถมขาวอีกด้วย..ข้างนอกขาวขนาดนี้..ข้างในแม่ง!จะขาวขนาดไหนวะ"ธันวาเดือนคณะวิทย์พูด

"นี่ใจคอมึงจะไม่เหลือไว้ให้พวกกูสักคนหรือไงวะ..ไอ้ธันวา"พี่เดือนคณะบริหารพูด

"ช่วยไม่ได้..กูแค่ไปจีบไม่กี่ที..ก็วิ่งมาให้กูเอาถึงที่เอง..ดาววิศวะนี่ก็คงเหมือนกัน..มึงเชื่อกู..ไม่เกินอาทิตย์..กูได้กินแน่นอน555"ธันวาพูด

ภีมกับเพื่อนและรุ้งกับเมย์ได้ยินที่กลุ่มนั้นพูดทุกคำเพราะโต๊ะอยู่ใกล้กัน

ภีมกำหมัดแน่นจนเกือบจะลุกจากโต๊ะขึ้นไปต่อยหน้าธันวาอยู่แล้วถ้าไม่ติดว่าวิทย์กับชาห้ามไว้ก่อน

"มึงใจเย็นๆ"ชาว่า

"สัส!มึงจะให้กูใจเย็นได้ยังไงวะ..ดูไอ้เหี้..!นั่นพูดสิ"ภีมโกรธจนหน้าแดง

"พี่ภีม..ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ..ถึงกอหญ้าจะดูซื่อบื้อแต่มันไม่โง่หรอกนะคะ..อย่าไปเสียเวลากับพวกหมาเห่าใบตองแห้งเลย"

รุ้งบอก เธอกับเมย์รู้ดีว่ากอหญ้ารับมือกับคนแบบนี้ได้อย่างแน่นอน

"ใช่ค่ะ..พี่ภีม..คอยดูคนหน้าแตกดีกว่าที่พูดได้แต่ทำไม่ได้"เมย์บอก

"ได้..แต่ถ้ามันทำอะไรตัวเล็ก..แม่งพินาศทั้งบ้านแน่ๆ!!"ภีมบอกตาขวางๆ

"เอาล่ะค่ะน้องๆ..พักกินข้าวกันก่อนนะคะ..แล้วทุ่มหนึ่งกลับมารวมตัวกันใหม่..ข้าวกับน้ำวางไว้ให้อยู่ทางด้านหน้าห้องประชุมนะคะ"พี่ที่เป็นหัวหน้ากองประกวดพูด

กอหญ้าจึงจะเดินออกไปหารุ้งกับเมย์ที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะ

"น้องกอหญ้าคับ..ไปนั่งกินข้าวกับพี่ทางนั้นก็ได้นะคับ"

กอหญ้าหันหน้าไปมองคนที่เรียกชื่อของเธอ ก็เห็นเป็นผู้ชายหน้าตาดี ผอมสูง ผิวสีแทนน่าจะเป็นรุ่นพี่คณะใดคณะหนึ่งแน่ๆแต่กอหญ้ามั่นใจว่าไม่ได้รู้จักเขา แล้วทำไมจะมาชวนไปนั่งด้วยล่ะ อีตาพี่คนนี้นี่แปลกจริงๆ

"เอ่อ..ไม่ล่ะค่ะ..เพื่อนรออยู่..ขอตัวนะคะ"กอหญ้าบอกแล้วเดินไปหาเพื่อน

รุ้งกับเมย์เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้จึงหันมายิ้มสบตากัน จะเข้าใกล้กอหญ้าไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

"เป็นไงแก..เหนื่อยมั้ย"เมย์ถาม

"ไม่เท่าไหร่..แล้วพี่ๆไปไหนกันหมดล่ะ"

กอหญ้าถามเพราะเธอเห็นว่าพี่ๆนั่งรวมอยู่กับเพื่อนของเธอ

"พี่ภีมออกไปเอาข้าวที่พี่เขาสั่งมาน่ะ..ส่วนพี่วิทย์กับพี่ชาไปเอาน้ำกับช่วยพี่ภีมถือข้าว"รุ้งบอก

"พี่ภีมสั่งข้าวทำไมล่ะ?..ก็เขามีข้าวเลี้ยงทุกคนนี่"กอหญ้าถาม

"พี่เขาไม่อยากให้แกกินของที่เอามาเลี้ยงล่ะมั้ง"เมย์ยิ้ม

"น้องกอหญ้าคับ..พี่เอาข้าวกับน้ำมาให้คับ"

ผู้ชายคนที่เข้ามาทักกอหญ้าเมื่อกี้เดินเอาข้าวกล่องกับน้ำมาส่งให้

"ขอบคุณค่ะ"

กอหญ้าบอกเพราะถ้าไม่รับไว้ก็จะน่าเกลียด

"พี่ชื่อธันวานะคับ...เป็นเดือนคณะวิทย์เมื่อปีที่แล้ว..ยินดีที่ได้รู้จักนะคับ..น้องกอหญ้า"ธันวายิ้มแบบมีความหมาย

"ค่ะ"

กอหญ้าพูดแล้วคิดในใจว่าใครถาม? ใครอยากรู้จักกับนาย? ดูก็รู้ว่ามีเจตนาที่ไม่ดีสักเท่าไหร่ รอยยิ้มก็ไม่ได้จริงใจอะไร เอาไปหลอกคนอื่นเถอะ

"พี่ไปก่อนนะคับ..เอาไว้คุยกันใหม่"ธันวาบอกแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ

กอหญ้ามองข้าวกล่องกับแก้วน้ำ แล้วส่ายหน้าเบาๆ

"นี่พวกแกว่า..พี่คนนี้แปลกๆมั้ย..ชั้นไม่ได้อยากรู้จักสักนิด..มาเสนอตัวทำไมอ่ะ..แถมเมื่อกี้ก็มาชวนไปนั่งด้วยอีก"กอหญ้าบ่นเบาๆ

"พี่ธันวาน่ะ..เป็นคนเจ้าชู้..ควงสาวไม่ซ้ำหน้า..นี่คงอยากจะควงแกอีกคนล่ะมั้ง"เมย์ว่า

"นี่พี่เขาคิดว่า..ชั้นง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ..ปัญญาออ่น..แค่มองตาก็รู้อยู่แล้วว่าคิดอะไรอยู่"กอหญ้าว่า

"ใครมองตาใครก็รู้ว่าคิดอะไรห๊ะ.!!.ตัวเล็ก"

ภีมเดินถือถุงใส่ข้าวกล่องเข้ามาพร้อมกับวิทย์และชา

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ภีม..กอหญ้ามันว่าคนปัญญาออ่นแถวๆนี้น่ะ"เมย์ยิ้ม

"อ่ะ..นี่ข้าวกับน้ำกินซะ..ตัวเล็ก..อ้าว!แล้วนี่ข้าวกับน้ำของใคร"

ภีมถามเมื่อเห็นข้าวกล่องกับแก้วน้ำที่วางอยู่ข้างๆกอหญ้า

"ไม่รู้ค่ะ..ขอบคุณนะคะที่สั่งข้าวมาให้"

กอหญ้ายิ้มรับข้าวกับน้ำมาจากภีมแล้วเปิดกิน

ภีมไปนั่งลงข้างหน้ากอหญ้าก่อนจะมองข้าวกล่องข้างๆกับแก้วน้ำอย่างสงสัยแต่ไม่ได้ถามอะไรและเริ่มกินข้าวพร้อมกับคนอื่นๆ

"นี่พวกแก..ชั้นว่า..คงเลิก3-4ทุ่มอ่ะ..พวกแกกลับไปก่อนก็ได้..เดี๋ยวชั้นขับรถกลับเองได้"กอหญ้าเงยหน้าบอกเพื่อน

"ไม่เป็นไรพวกชั้นรอกลับพร้อมแก"รุ้งบอก

"ตามใจ..งั้นก็ไปเอาโน้ตที่ชั้นเขียนให้มานั่งอ่านไปพลางๆสิ"กอหญ้าบอก

"โอ้ย!!นี่แกจะไม่ให้พวกชั้นพักสมองบ้างเลยเหรอ..พวกชั้นไม่ได้มีหัวเป็นคอมพิวเตอร์เหมือนแกนะ"เมย์ทำหน้าเหนื่อย

"นี่ก็พักอยู่..เวลาไม่เข้าใจตรงไหนจะได้ถามพี่ๆได้ไง"กอหญ้าพูด

"ใช่..ถ้าไม่เข้าใจ..เดี๋ยวพี่ช่วย"วิทย์บอก

"เออ!!ก็ได้..ตามนั้นเลย"เมย์บอกเศร้าๆ

"น้องกอหญ้า..นี่ขนมคับ"ธันวาเดินเอาขนมมาส่งให้กอหญ้า

ภีมที่นั่งตรงข้ามมองธันวาด้วยสายตาและใบหน้าที่เย็นชามาก

"ขอบคุณค่ะ..แต่กอหญ้าไม่กินขนมหลังจากกินข้าวแล้วค่ะ..พี่เอาไปให้คนอื่นเถอะค่ะ"

กอหญ้าพูดเสียงเรียบๆ จะตื้ออะไรขนาดนี้วะ!

"คับ..ไม่เป็นไร..พี่จะได้รู้ว่าน้องกอหญ้าไม่ชอบอะไร"ธันวาบอกยิ้มๆแล้วเดินจากไป

"งั้น..ข้าวกล่องกับน้ำนี่..มันเป็นคนเอามาให้ใช่มั้ย"ภีมถามอย่างเย็นชา

"ใช่ค่ะ..พี่ธันวาเอาข้าวกับน้ำมาให้แถมยังชวนกอหญ้าให้ไปนั่งด้วยอีก"เมย์บอก

ภีมกำหมัดแน่น มันกล้ามากที่มายุ่งกับคนของเขา

"แต่ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ..กอหญ้ามันรู้ว่าพี่ธันวาคิดอะไร..บอกแล้วว่าจะเข้าใกล้กอหญ้าอ่ะยาก"รุ้งยิ้ม

"นี่กอหญ้ารู้เหรอว่า..ไอ้ธันวาคิดอะไรอ่ะ"วิทย์ถาม

"ดูง่ายจะตายค่ะ..ผู้ชายที่เราไม่ได้รู้จักและสนิทด้วย..มาชวนไปนั่งด้วยเอาข้าวเอาน้ำมาให้..มาตีสนิทเสนอตัวความคิดมีแค่อย่างเดียวค่ะ"กอหญ้าบอก

"แล้วตัวเล็กคิดยังไงล่ะ?"ภีมถามนิ่งๆแต่ใจไม่ได้นิ่งเลยสักนิด

"อันตรายแถมน่ารังเกียจด้วยค่ะ"กอหญ้าพูดตรงๆ

"แล้วพวกพี่ๆล่ะ"ชาถาม

"จะให้พูดตรงๆเลยมั้ยล่ะคะ"กอหญ้ายิ้มนิดๆ

"ยิ้มแบบนี้..กูว่า..ไม่ค่อยดีเท่าไรมั้ง..ไอ้ชา!?"วิทย์ว่า

"สำหรับพวกพี่สองคน..กอหญ้าเห็นทีแรก..ก็คิดว่าเป็นคนสนุกสนาน ร่าเริง..ใจดีแต่ว่า..เจ้าชู้..จีบสาวไม่เลือกแค่นั้นค่ะ"กอหญ้าบอกยิ้มๆ

"ตอนแรกก็ฟังดูดีอ่ะนะ..แต่ประโยคหลัง..ไม่จริงเลยนะ..พวกพี่รักใครรักจริง..ไม่ฟันแล้วทิ้งแน่นอน"ชาว่า

"เหรอ!!คะ"รุ้งกับเมย์พูดพร้อมกัน

"จริงคับน้องๆ..อย่ามองด้วยสายตาอย่างนั้นสิ"วิทย์ว่า

"ใจเย็นค่ะพี่ๆ..แต่ที่พวกหนูยังคบกับพวกพี่ๆ..เพราะเฮียรับรองว่าพวกพี่เป็นคนดี..และไว้ใจได้..แล้วเท่าที่ได้รู้จักพี่ๆมามันก็จริงอย่างที่เฮียบอก..พวกหนูถึงไม่คิดอะไรยังไงล่ะคะ"กอหญ้ายิ้ม

"แล้วทำไมวิจารณ์แค่พี่สองคนล่ะ..ไม่เห็นพูดถึงไอ้ภีมเลย"ชาถาม

"เอ่อ..คือ..คนนี้..ขอไม่วิจารณ์ได้มั้ยคะ"

กอหญ้าค่อยๆเหลือบมองหน้าภีมอย่างกลัวๆเกรงๆ เธอกลัวเขาจริงๆนะ

"ทำไม..มีอะไร..ถึงไม่กล้าวิจารณ์พี่ห๊ะ!...ตัวเล็ก"ภีมถาม

"เอ่อ..ก็"กอหญ้าอ้ำอึ้ง

"หึหึ..แกไม่กล้าพูด..เดี๋ยวชั้นพูดแทนให้ก็ได้..กอหญ้าบอกว่าพี่ภีมตาดุ..หน้าก็เย็นชาเป็นน้ำแข็ง..ยิ้มไม่เป็น..ถ้าขืนใครมาเป็นแฟนของพี่รับรองว่าจะต้องแข็งเหมือนโดนแช่ในช่องฟรีสต์ของตู้เย็นแน่ๆเลยค่ะ"เมย์เล่ายิ้มๆ

"จริงเหรอ..ตัวเล็ก..ห๊ะ!"ภีมทำท่าจะลุกขึ้นมาหากอหญ้า

"หนูขอโทษค่ะ..หนูไปก่อนนะคะ..พี่ๆเขาเรียกแล้ว..ฝากไว้ก่อนเถอะเมย์"

กอหญ้ารีบลุกขึ้นก่อนจะยกมือไหว้ภีมแล้วชี้นิ้วไปที่เมย์ก่อนจะรีบเดินเข้าไปรวมกลุ่มกับดาวเดือนทันที

"ว่าแล้วหนีเหรอ..ตัวเล็ก!!"ภีมชี้มือตามกอหญ้าไป

"555กูเพิ่งจะเคยได้ยินสาวๆว่ามึง...ก็วันนี้ล่ะ..ไอ้ภีม"วิทย์ขำ

"ใช่..ไม่งั้นล่ะก็..หลงความหล่อของมึงกันให้วุ่นไปหมด..คงมีแต่กอหญ้านี่แหละที่คิดแบบนั้นน่ะ555"ชาขำ

"ตอนนั้นกอหญ้ายังไม่ได้คุ้นเคยกับพี่ภีมน่ะค่ะ..แต่หลังๆมานี่..พวกหนูว่า..กอหญ้ามันไว้ใจพี่ภีมมากพอๆกับเฮียเลยนะคะ..ในหลายๆเรื่อง"เมย์บอก

"ใช่ค่ะ..ถ้าพี่ภีมคิดจะจีบกอหญ้า..ก็ต้องทำใจเพราะกอหญ้าค่อนข้างจะซื่อบื้อในเรื่องพวกนี้..แต่ก็ไม่ได้โง่จนจะมองไม่ออกว่าใครคิดยังไง..ที่สำคัญคือพี่ภีมต้องพากอหญ้าข้ามผ่านคำว่าพี่ชายไปเป็นแฟนให้ได้แค่นั้นค่ะ"รุ้งบอกยิ้มๆ

"ใช่..ตอนนี้กูคิดว่ากอหญ้าคงคิดว่าที่มึงทำก็เหมือนกับที่เฮียผาทำให้..เพราะฉะนั้น..มึงต้องแสดงความรู้สึกออกมาให้กอหญ้ารู้ว่ามึงชอบแบบคนรัก..ไม่ใช่น้องสาว"ชาบอก

"เออ..กูจะพยายาม..แต่ตอนนี้กูต้องระวังไอ้พวกเหี้..!พวกนี้ก่อนว่ะ"

ภีมเหลือบสายตาไปทางโต๊ะของธันวาเพราะพวกมันก็มองตามตัวเล็กของเขาเช่นกัน

"เรื่องนั้น...มึงไม่ต้องกลัว..พวกกูร่วมด้วยช่วยอยู่แล้ว"วิทย์ยิ้ม

เช้าวันรุ่งขึ้น โรงอาหารคณะวิศวะ

"เฮ้ย!นั่นมันไอ้ธันวานี่หว่า..มันมาทำอะไรที่คณะเราวะ"ชาพูด เขาเดินเข้ามาพร้อมกับวิทย์และภีม

"เออ!!ใช่ว่ะ..แต่กูว่า..กูรู้แล้วว่ามันมาทำอะไร..พวกมึงดูโน่น"

วิทย์ชี้นิ้วไปทางเข้าโรงอาหารข้างหน้าที่กอหญ้ากับเพื่อนกำลังเดินเข้ามา และธันวากำลังเดินถือดอกกุหลาบช่อหนึ่งเข้าไปหา

"พวกแกจะกินอะไรกันดีล่ะ"รุ้งถามเพื่อน

"ชั้นอยากกินข้าวต้มกุ้งอ่ะ..รู้สึกเจ็บๆคอนิดๆ"กอหญ้าบอก

"ไม่สบายหรือป่าวแก?"เมย์ถาม

"ไม่หรอกมั้ง..กินของร้อนๆก็คงดีขึ้น"กอหญ้าบอกแต่เธอก็รู้สึกปวดหัวนิดๆและมึนๆอย่างบอกไม่ถูก

"น้องกอหญ้าคับ.."ธันวาเดินเข้ามาหากอหญ้า