ใส่ร้าย

ที่มหาลัย ห้องเรียนวิศวะปี1

"กอหญ้า!!..เกิดเรื่องแล้วว่ะ"รุ้งกับเมย์เรียกอย่างตกใจ

"มีอะไร..เรียกเหมือนมีอะไรใหญ่โต"กอหญ้าว่า

"ในเว็ปมหาลัยมีคนเอารูปแกที่หอมแก้มเฮีย..กับที่เฮียจูบหน้าผากแกมาลง..แล้วโพสต์ว่าแกเป็นเด็กเสี่ย..แล้วแกล้งทำตัวว่าใสซื่อ..เป็นดาวคณะที่ทำตัวน่ารังเกียจ..โอ้ย!ใครวะแม่ง!..อย่าให้รู้นะแม่จะตบให้คว่ำเลย"รุ้งโมโหมาก

"ใช่..มาโพสต์มั่วๆอย่างนี้ได้ไงวะ!..แกเสียหายนะเนี่ย"เมย์ว่า

"ช่างมันเถอะ..มันก็เรื่องจริงนะ..ชั้นหอมแก้มเฮียจริงๆ..เฮียก็จูบหน้าผากชั้นจริงๆ..และอีกอย่างมันก็เป็นความผิดของชั้นเองแหละที่ไม่เชื่อที่พวกแกเตือนน่ะ..ไม่งั้นก็คงไม่เป็นเรื่องหรอก"

กอหญ้าบอกเสียงนิ่งๆ เธอไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับเรื่องแบบนี้

"แล้วแกจะปล่อยไว้แบบนี้น่ะเหรอ"เมย์ว่า

"ถึงชั้นอธิบายไป..มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก..เขาก็จะหาว่าแก้ตัวป่าวๆ..ปล่อยมันไปเดี๋ยวมันก็เงียบไปเองแหละ"กอหญ้าบอก

"มันก็จริง..แต่อย่าให้รู้ว่าใครทำนะ.."เมย์ว่าแบบโกรธๆ

ที่ม้าหินออ่นหน้าคณะวิศวะ

"ไอ้ภีมโว้ย!!เกิดเรื่องแล้วมึง"

ซาร่ารีบร้อนเดินเข้ามาหาภีม วิทย์และชาที่นั่งรอเวลาเรียนอยู่

"มีอะไรวะ..ไอ้ซาร่า..ทำเหมือนมีใครตายงั้นแหละ"ชาว่า

"ไม่ใช่ก็เกือบๆแหละมึง"ซาร่าบอก

"แล้วมันเรื่องอะไรวะ"วิทย์ถาม

"ในเพจมหาลัยมีคนเอารูปลูกสาวกูที่หอมแก้มผู้ชายกับถูกผู้ชายจูบหน้าผากมาลง..แล้วหาว่าเป็นเด็กเสี่ย..หาว่าทำตัวทุเรศ..มีคนเข้าไปด่าว่าลูกสาวกูเต็มเลยมึง"

ซาร่าว่าพลางส่งโทรศัพท์ให้ภีมดู

"เหี้ย!!"สามหนุ่มอุทาน

"นี่มันรูปกอหญ้ากับเฮียผานี่หว่า...ใครแม่งเอามาโพสต์แบบนี้วะ"

ชาว่า แต่ภีมกำหมัดแน่นแววตาเย็นเฉียบ

"ใครวะ?เฮียผาเนี่ย!"ซาร่าถาม

"พี่ชายของกอหญ้าแท้ๆเลยมึง"วิทย์บอก

"สัส!ใครแม่งใส่ร้ายลูกสาวกูวะ..กูต้องหาตัวแม่งมาให้ได้"ซาร่าโมโหมาก

"ไอ้วิทย์ตามหาคนโพสต์..ไอ้ชา..มึงบอกแอดมินเพจให้ลบโพสต์เดี๋ยวนี้และให้โพสต์ขอโทษกอหญ้าด้วย...ถ้าไม่อย่างนั้นกูจะยกเลิกเพจของมันซะ"

ภีมสั่ง ใครๆก็รู้ว่าเขาและครอบครัวมีอิทธิพลมากแค่ไหน

"ได้เลยเพื่อน"ชากับวิทย์บอก

"ไอ้วิทย์..กูอยากรู้ตัวคนโพสต์อย่างเร็วเลย..ได้หรือยังวะ!?"ภีมถามอย่างร้อนรน

"เออๆ..จะได้แล้ว..แป่บสิวะ!..กูก็รีบจะแย่แล้ว..."วิทย์บอก

"ไวๆ..กูจะทำให้แม่งยิ่งกว่าตายอีก"ภีมกัดฟันพูด

"เอ้า!!!ได้แล้ว..กูว่ามึงต้องคิดไม่ถึงแน่ๆว่ะ"วิทย์ว่า

"ใคร!?"ภีมถามเสียงเข้ม

"มินตรา..ดาวมหาลัยปีที่แล้วที่เคยมาชอบมึงอ่ะ"วิทย์บอก

"อีดอก!!!..อีหน้าหนาแถมหน้าด้านอีกนะ..อีนี่!!..ไอ้ภีม..กูจัดการอีนี่เอง..พวกมึงไม่ต้องยุ่ง..บังอาจมาใส่ร้ายลูกสาวสุดที่รักของกู..กูจะทำให้แม่งอยู่ในมหาลัยอีกไม่ได้เลยมึง"ซาร่ากำมือแน่น

"เออ..ก็ดีเหมือนกัน..ไม่อย่างนั้นกูว่าไอ้ภีมแม่งเอาตายแน่ๆ"ชาว่า

"เออ..กูให้มึงจัดการ..เอาให้หนักเลยนะมึง..ไม่ต้องกลัวมีปัญหา..กูเคลียร์เอง..อยากมาแตะต้องคนของกู"ภีมบอก

"แน่นอนย่ะ...มึงก็รู้จักกูดีนี่.."ซาร่ายิ้มเย็น

"ไอ้ภีม..แอดมินลบโพสต์ให้แล้ว..แล้วก็กำลังจะโพสต์ขอโทษกอหญ้าให้ด้วย"ชาบอก

"แล้ว..จะไม่แก้ข่าวให้ลูกสาวกูหน่อยเหรอยะ..พวกมึงอ่ะ"ซาร่าถาม

"เออ..มึงไปจัดการเรื่องของมึง..ส่วนเรื่องแก้ข่าว..กูจัดการเอง"ภีมบอก

"เออ..งั้นกูไปจัดการอีดอก!นั่นก่อน..คันมือเต็มทนแล้ว..แต่กูเป็นห่วงลูกสาวกูว่ะ..ไม่รู้ป่านนี้เห็นข่าวแล้วหรือยัง"ซาร่าบอกอย่างกังวล

"งั้นเที่ยง..เจอกันที่โรงอาหาร..น้องมันไปกินข้าวที่นั่นประจำ"ชาบอก

"เออ..แล้วเจอกัน"ซาร่าบอกแล้วเดินจากไป

"แล้วทำไมมินตราต้องหาเรื่องกอหญ้าด้วยวะ..หรือจะรู้ว่ามึงชอบน้องมันอ่ะ"วิทย์งงๆ

"กูไม่สนว่าทำไม..กูสนแค่ว่า..มันมาทำคนของกู..กูก็จะทำให้มันรู้ว่า...ผลของการที่มาแตะคนของกูมันจะเป็นยังไง"ภีมบอกเสียงเย็น

โรงอาหารคณะวิศวะก่อนเที่ยง

"เฮ้ย!!กอหญ้า..โพสต์ที่ว่าแกเมื่อเช้านี้ถูกลบไปแล้วว่ะ!.."เมย์บอก

"อืม..ก็ดีแล้วนี่"กอหญ้าพูด

"เออ..แล้วมีคนออกมาแก้ข่าวให้แกแล้วด้วยนะ..แถมแอดมินของเพจยังออกมาโพสต์ขอโทษแกด้วยว่ะ.."รุ้งบอก

"นั่นสิ..ใครวะที่ออกมาโพสต์แก้ข่าวให้แกเนี่ย..น่ารักมากเลยว่ะ"เมย์ว่า

"ลูกสาวของเจ๊..เป็นยังไงบ้างลูก!!"

ซาร่าส่งเสียงมาก่อนที่จะเดินมาถึงที่โต๊ะของสามสาวพร้อมกับภีม วิทย์และชา

"สวัสดีค่ะเจ๊..พี่ๆด้วย"สามสาวยกมือไหว้

"หนูเป็นยังไงบ้างลูก..เห็นข่าวเมื่อเช้าหรือป่าว..อย่าคิดมากนะลูก"

ซาร่าดึงหัวของกอหญ้ามาแนบอก พลางลูบผมเบาๆ

"น้อยๆหน่อย..มึง!"ภีมว่า

"แหมมึง!..หวงจริง..หวงจังเลยนะ..นี่ลูกสาวกู!"ซาร่าว่ายิ้มๆ

"เจ๊..ไม่ต้องเป็นห่วงกอหญ้ามันหรอก..มันไม่ได้คิดอะไรเลยสักนิด..มีแต่พวกหนูที่โมโหจะตายอยู่แล้ว"เมย์ฟ้อง

"ใช่เจ๊..มันบอกว่ารูปน่ะเรื่องจริง..แต่ที่เขาเอาไปโพสต์ว่า..มันบอกว่าเป็นความผิดของมันเองที่ไม่เชื่อที่พวกหนูเคยเตือน..เป็นยังไงคะ..ลูกสาวเจ๊..ใช้ได้มั้ย"รุ้งแอบว่า

ทุกคนจึงมองหน้ากอหญ้านิ่งๆ ภีมถึงกับยกยิ้มมุมปาก ตัวเล็กของเขานิสัยน่ารักจริงๆแต่ยิ่งเป็นแบบนี้เขาก็ยิ่งจะไม่ปล่อยให้ใครมารังแกได้อย่างแน่นอน

"ตกลงพวกแกจะว่าหรือจะชมชั้นกันแน่ห๊ะ!.."กอหญ้าหันไปถามเพื่อน

"แล้วหนูไม่คิดมากเหรอคะลูก..ที่ถูกใครเขามาว่าเสียๆหายๆแบบนั้น"ซาร่าถาม

"ไม่คิดมากหรอกค่ะ..หนูรู้ว่าตัวเองทำอะไรก็พอ..เราคงไปทำให้คนอื่นเข้าใจเราทั้งหมดไม่ได้..ยิ่งเราสนใจมาก..ก็จะยิ่งทำให้เราไม่เป็นตัวของตัวเอง..สุดท้าย..เราก็จะกลายเป็นใครก็ไม่รู้..ที่แม้แต่ตัวเราเองก็ไม่รู้จัก"กอหญ้าบอกเรียบๆ

"งั้น..ก็ดีลูก..เจ๊จะได้ไม่กังวลมาก"ซาร่ายิ้ม

"กอหญ้ารู้มั้ยว่า..ไอ้ภีมไม่เป็นอันเรียนเลยนะ..ตั้งแต่เห็นโพสต์นั่นตอนเช้าน่ะ"ชาบอกยิ้มๆ

"สัส!!พูดมากจังมึง"ภีมว่า

"ขอบคุณนะคะที่ทุกคนเป็นห่วง..นี่หนูก็อยากรู้ว่าใครช่วยโพสต์แก้ข่าวให้..หนูอยากขอบคุณเขาสักหน่อย..ถ้าให้ดีอยากเลี้ยงข้าวสักมื้ออ่ะ!"กอหญ้าบอก

วิทย์ ชาและซาร่าหันไปมองหน้าภีมทันทีที่กอหญ้าพูดจบ รุ้งกับเมย์ก็เดาออกทันทีว่าคนนั้นเป็นใคร

"ชั้นว่า..ชั้นรู้แล้วล่ะว่าเป็นใคร?..กอหญ้า"เมย์ยิ้ม

"ใครอ่ะ?"กอหญ้าถาม

"นั่นไง..พี่สายรหัสของแกน่ะ..ใช่มั้ยคะพี่ๆ"รุ้งยิ้ม

"พี่ภีมเหรอคะ..ขอบคุณค่ะที่ช่วย"กอหญ้ายกมือไหว้

"ไม่เป็นไร..เราเป็นน้องสายรหัสของพี่..พี่ก็ต้องช่วยสิ"ภีมบอก

"เหรอ..แค่น้องรหัสจริงๆอ่ะ555"วิทย์แซว

"สัส!!เดี๋ยว!เถอะมึงอ่ะ"ภีมมองดุๆ

"งั้น..เย็นนี้หนูเลี้ยงพี่ภีมนะคะ..อยากกินอะไรบอกได้เลยค่ะ"กอหญ้ายิ้ม

"อ้าว!แล้วพี่อีกสองคนล่ะคับ"ชายิ้ม

"ก็ไปด้วยกันหมดนี่แหละค่ะ"กอหญ้ายิ้ม

"จะดีเหรอ..เดี๋ยวจะมีใครว่าไปเป็นกขค.หรือป่าวอ่ะ"วิทย์แซวยิ้มๆ

"สัส!!แล้วพวกมึงจะไปมั้ย"ภีมรู้ว่าเพื่อนแซว

"ไปสิคร๊าบบบ!!!"ชายิ้ม

"เจ๊ซาร่า..ก็ไปด้วยกันสิคะ"กอหญ้าชวน

"จ้า..งั้นคราวนี้เจ๊ไปด้วย..,"ซาร่ายิ้ม

"แล้วพี่ๆจะไปกินอะไรกันคะ"เมย์ถาม

"พวกพี่ๆแล้วแต่น้องล่ะกันคับ"วิทย์บอก

"งั้นไปกินMKกันค่ะ"กอหญ้าบอก

"ตามนั้น"ภีมว่า

"เฮ้ย!พวกแกในเพจมหาลัยมีภาพข่าวของพี่มินตราด้วยล่ะ"

เมย์ว่า เธอนั่งดูโทรศัพท์มาสักพักแล้ว

"ข่าวอะไรล่ะ..น่าตกใจขนาดนั้นเลย"รุ้งถาม

"เออสิ..ในภาพเป็นพี่มินตรากับผู้ชายเข้าโรงแรมม่านรูดอ่ะ..ผู้ชายหลายคนจากหลายสถานที่ด้วยแก..หน้าผู้ชายเห็นไม่ชัดนะ..แต่หน้าพี่มินตรานะชัดเลยแก..ข่าวว่าพี่มินตราชอบจับผู้ชายรวยๆ..และขายตัวด้วย"เมย์เล่า

ซาร่ายิ้มมุมปากอย่างสะใจ ส่วนภีม วิทย์และชามองหน้ากันเล็กน้อยเพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นฝีมือของซาร่า

"แรงอ่ะ..อย่างนี้พี่มินตราจะยังเรียนอยู่ในมหาลัยได้ยังไงอ่ะ"รุ้งว่า

"เอ่อ..พวกแก..พี่มินตรานี่ใครเหรอ..ทำไมพวกแกถึงได้รู้จักพี่เขาได้ล่ะ"กอหญ้าถามงงๆ

"นี่หนูลูก..ไม่รู้จักอี..เอ๊ย!..ยายมินตราเหรอคะ"ซาร่ารีบกลับคำพูด

"555เจ๊ไม่ต้องงงไปหรอก..กอหญ้าไม่เคยรู้จักหรือสนใจใครหรอกค่ะ..เพจมหาลัยมันก็ไม่เคยเข้า..เพจคิ้วบอยมันก็ไม่เคยเปิด..แล้วจะไปรู้จักใครล่ะคะ"เมย์ว่า

"ก็ถ้าเปิดเข้าไปแล้ว..ทำให้สอบผ่านได้นะ..ชั้นจะเข้าทั้งวันเลยล่ะ"กอหญ้าบอก

"หึหึ..จ๊ะ..พี่มินตราเป็นดาวมหาลัยเมื่อปีที่แล้วจ้า"รุ้งบอก

"น่าสงสารพี่เขานะ..เรื่องจริงหรือป่าวก็ไม่รู้..หรือถึงเป็นเรื่องจริง..พี่เขาคงจะมีเหตุผลล่ะมั้ง!"กอหญ้าพูดสีหน้าเศร้าๆ

ทุกคนถึงกับถอนหายใจออกมาเมื่อได้ยินที่กอหญ้าพูด

ภีมถึงกับยกยิ้ม ตัวเล็กของเขามองโลกในแง่ดีจริงๆ เหมือนที่ภูผาบอกเลยเธอไม่เคยคิดจะหาเรื่องใครจริงๆ  ตัวเล็กของเขาโคตรน่ารัก

"นี่หนู..มองโลกในแง่ดีจริงๆนะคะ..เจ๊รู้จักยายมินตราดี..นางเสแสร้งมารยาเก่ง..ต่อหน้าอย่างลับหลังอีกอย่าง..นางจ้องจับผู้ชายรวยๆ..ตอนที่เข้าประกวดดาวเดือนนะ..ก็เที่ยวออ่ยเขาไปทั่วหมด..ไอ้ภีมก็โดน..แต่เสียใจด้วย..เพื่อนเจ๊มันน้ำแข็งเรียกพี่อ่ะ...ออ่ยเท่าไหร่ก็ไม่ติด..เพราะอย่างนั้นหนูไม่ต้องไปสงสารนางหรอก..นางทำตัวเองทั้งนั้นค่ะ"ซาร่าบอกแล้วลูบผมกอหญ้า

"มึงจะเล่าก็เล่าไป..ไม่ต้องเอากูไปเกี่ยวด้วย..ไอ้ซาร่า"ภีมว่า

"ย่ะ..กลัวน้องเข้าใจผิด..แล้วนี่พวกหนูเลิกเรียนกี่โมงลูก"ซาร่าถาม

"บ่าย3โมงค่ะ..แล้วพี่ๆกับเจ๊ล่ะคะ"รุ้งถาม

"พวกพี่ๆไม่มีเรียนแล้วล่ะ..เดี๋ยวจะนั่งรอพวกน้องแถวนี้แหละ"ชาบอก

"ค่ะ..งั้นพวกหนูไปเรียนก่อนนะ"กอหญ้าบอกยิ้มๆ

"ไปเถอะลูก..ดูแลตัวเองดีๆล่ะ"ซาร่าบอกแล้วยิ้ม

สามสาวจึงพากันเดินไปทางตึกเรียน ส่วนสามหนุ่มกับครึ่งหนุ่มก็หาที่นั่งเพื่อรอน้องๆ

"กูว่ากอหญ้า..แม่งโคตรจิตใจดีเลยว่ะ..เห็นใจคนอื่นไปหมด"ชาว่า

"นั่นสิ..โดนคนว่าขนาดนี้..แต่ไม่โกรธ..กลับโทษตัวเองซะงั้น"วิทย์ว่า

"แต่กูยังงงๆนะ..ลูกสาวกูไม่รู้จักอีมิน..แล้วมันมาทำร้ายลูกสาวกูทำไมวะ"ซาร่าถามพลางมองหน้าของภีม

"คือ..มีอยู่วันหนึ่งกูให้ตัวเล็กนั่งรถกูไปมหาลัย..แล้ววันนั้นพอดีเขาก็จะมาขอติดรถกูไปมหาลัยด้วย..โดยปกติกูก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนขึ้นรถกูอยู่แล้ว..เขาก็คงรู้..แต่กูกลับให้ตัวเล็กขึ้น..เขาก็คงจะไม่พอใจมั้ง"ภีมเล่า

"อ้อ!..อีเลว!..แล้วลูกสาวกูไม่รู้เหรอว่า..อีนั่นคืออีมินน่ะ"ซาร่าถาม

"ไม่รู้หรอก..ขนาดขึ้นรถกูมาแล้ว..ยังเอาแต่โทษตัวเองที่ทำให้เขาไม่ได้ขึ้นรถมากับกู"ภีมยิ้มนิดๆ

"นี่ไอ้ภีม..กูถามมึงจริงๆนะ..มึงชอบยายหนูจริงๆเหรอยะ"ซาร่าทำหน้าตาจริงจัง

"สัส!มึงไม่ต้องไปถามมันหรอก..มันสารภาพกับพี่ชายกอหญ้าไปแล้วแถมรับปากว่าจะดูแลอย่างดีด้วย..ขืนมันทำเล่นๆเขาเอามันตายแน่ๆ..แล้วมึงรู้มั้ยว่าพี่ชายกอหญ้าคือใคร?"วิทย์บอก

"ใครย่ะ?ขนาดจะเอาไอ้ภีมตายได้เนี่ย"ซาร่าถาม

"ก็เฮียผาไงมึง..หรือพี่ภูผาของมึงนั่นแหละ"

ชาบอกยิ้มๆ เขารู้ว่าซาร่าปลื้มภูผามาก

"เชี่ย!!จริงๆอ่ะ..แล้วทำไมไม่เหมือนกันเลยยะ"ซาร่างงๆ

"เฮียผาเขาเหมือนพ่อแต่กอหญ้าเหมือนแม่น่ะ..ก็เลยไม่เหมือนกัน"ภีมบอก

"งั้นกูก็เข้าใจแล้วค่ะ..ว่าทำไมในรูปถึงได้ทำให้คนเข้าใจผิดได้"ซาร่าบอก

หลังจากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งคุยกันไปเรื่อยๆเพื่อรอเวลา

ในห้องเรียนปี1

"กอหญ้า..ชั้นว่าพี่ภีมเขาเป็นห่วงแกมากเลยนะ..ถึงขนาดช่วยโพสต์แก้ข่าวให้แกด้วย"เมย์พูด

"ใช่..พี่ภีมดีเหมือนกับเฮียเลย..เสียแต่ดุไปหน่อย"กอหญ้าว่า

"แต่ชั้นว่า..ไม่เหมือนเฮียนะ..เฮียเขาดีกับแกเพราะแกเป็นน้องสาวของเขา..แต่กับพี่ภีมเขาดีกับแกน่าจะเป็นเหตุผลอื่น"

รุ้งบอก เธอกับเมย์รู้ว่าภีมชอบกอหญ้าแบบแฟนและเธอกับเมย์ก็รู้ว่ากอหญ้าคิดว่าที่ภีมดีกับตัวเองเพราะเห็นว่าเป็นน้อง จึงพยายามจะช่วยให้กอหญ้ามองภีมเสียใหม่

"พี่ภีมก็เห็นชั้นเป็นน้องสายรหัสไงล่ะ"กอหญ้ายิ้มนิดๆ

"กอหญ้า..ชั้นรู้ว่าแกซื่อบื้อ..แต่แกมองไม่ออกหรือไงว่าพี่ภีมเขาเหมือนจะชอบแก..ชอบแบบชายหญิง..หรือแบบคนรักอ่ะ"

เมย์พูด เริ่มจะปวดหัวกับเพื่อนที่ฉลาดทุกเรื่องแต่เรื่องนี้กลับโง่

"ไม่หรอกมั้ง..พี่เขามีสาวสวยมากมายจะมาชอบชั้นได้ยังไง"กอหญ้าบอก

"ใช่รอบตัวพี่ภีมมีสาวสวยมากมาย..แล้วแกเคยเห็นพี่เขาคุยหรือสนใจใครแบบที่เขาทำกับแกมั้ย..ถ้าแกลองสังเกตุดูดีๆ..ชั้นว่าแกก็ต้องเห็น"รุ้งบอก

กอหญ้าจึงนิ่ง จริงๆตั้งแต่เธอรู้จักกับภีมมาก็ไม่เคยเห็นเขาพูดกับสาวคนไหนเลย หรือถ้ามีสาวมาพูดด้วยเขาก็จะทำเหมือนไม่ได้ยินหรือมองไม่เห็น สีหน้าและท่าทางของเขาเวลาอยู่กับคนอื่นจะเย็นชาจนรู้สึกได้แต่กับเธอเขาพูดบ่อยมาก และยังคอยเป็นห่วง คอยถามไถ่ในหลายๆเรื่อง ท่าทางก็อบอุ่นและเป็นมิตร ใช่มันต่างกันจริงๆหรือว่าเขาจะชอบเราวะ แต่เอาไว้ก่อนค่อยว่ากันอีกที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***