

ลุ้นรักน้องรหัส

 

นิสัยที่ซ่อนไว้

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งดื่มเหล้าพูดคุยกันต่อ

"เฮีย..หนูไปห้องน้ำก่อนนะ"กอหญ้าบอก

"ให้เฮียไปส่งมั้ย"ภูผาถาม

"ไม่ต้องค่ะ"กอหญ้าบอก

"ชั้นไปด้วย"เมย์บอก

กอหญ้ากับเมย์จึงเดินออกไปเพื่อเข้าห้องน้ำ

"เฮีย..หนูว่าเฮียเลิกดูแลกอหญ้าแบบนี้เสียทีเถอะ..ไม่อย่างนั้นรับรองได้ว่า..กอหญ้าไม่มีทางมีแฟนแน่ๆ"รุ้งบอกภูผา

"ทำไมล่ะรุ้ง!?"ภูผาถามอย่างไม่เข้าใจ

"ก็เพราะเฮียดูแลกอหญ้าอย่างกับเป็นแฟนกัน..ทำให้กอหญ้ามันแยกไม่ออกว่าแบบไหนเป็นพี่น้องแบบไหนเป็นแฟนกันอ่ะ"รุ้งบอก

"แล้วจะให้เฮียทำยังไงล่ะ..เฮียมีน้องสาวคนเดียวนะ..ก็ต้องดูแลเป็นธรรมดา"ภูผาพูด

"เฮียก็ต้องให้โอกาสคนอื่นเข้ามาดูแลกอหญ้าแทนบ้างสิคะ...แล้วเฮียก็เอาเวลาที่คอยดูแลกอหญ้าไปหาซ้อมาฝากพวกหนูสักที..หึหึส่วนคนที่จะดูแลแทนอ่ะ..หนูว่ามีอยู่แล้วนะคะ"รุ้งบอกพลางมองไปที่ภีม

"เฮ้อ!..งั้นเฮียก็คงต้องทำอย่างที่รุ้งว่าล่ะนะ..ยายหนูจะได้โตสักที"ภูผาถอนหายใจ

"ดีแล้วค่ะเฮีย"รุ้งยิ้ม

"ไอ้ภีม..มึงชอบยายหนูใช่มั้ย..บอกกูมาตรงๆ"ภูผาหันไปถามภีมทันที

"เอ่อ..คับ..เฮีย..ผมชอบตัวเล็กแต่เธอไม่รู้หรอกคับ"

ภีมสะดุ้งแต่ก็ตอบไปตามตรง

"ดี..ถ้าเป็นมึง..กูยอมยกยายหนูให้มึงดูแลแทนป๊ากับกู..แต่ห้ามทำให้ยายหนูต้องเสียใจเป็นอันขาด..ไม่อย่างนั้น..แม้แต่ศพมึงก็จะไม่มีที่ฝัง..เข้าใจมั้ย"

ภูผาบอกด้วยสีหน้าท่าทางจริงจัง

"ผมจะไม่มีวันทำให้ตัวเล็กต้องเสียใจแน่นอนคับ..ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดีแน่นอน..เฮียกับป๊าวางใจได้"ภีมบอกอย่างจริงจังเช่นกัน

"เออดี..ถ้ามีอะไรก็โทรหากูได้ตลอดนะ"ภูผาบอก

"คับเฮีย"ภีมรับคำ

"แต่กูมีเรื่องหนึ่งต้องบอกมึงให้รู้ไว้..ยายหนูไม่เคยหาเรื่องใครก่อน..ถ้าหลีกเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยงตลอด..แต่ก็ไม่ได้จะยอมคนแล้วมึงก็อย่าคิดว่ายายหนูจะมีนิสัยอย่างที่มึงเห็นแบบนี้ตลอด..ยายหนูยังมีอีกด้านที่มึงอาจจะยังไม่เคยเห็น..ดังนั้นกูฝากมึงดูแลยายหนูให้ดีๆ"

ภูผาบอก เขามองหน้าภีมตรงๆไม่รู้ว่าถ้ามันได้เห็นอีกด้านของกอหญ้าแล้วจะรับได้มั้ย

"คับเฮีย..ผมรู้"

ภีมบอก เขานึกถึงวันที่ประชุมปี1ที่ริสามาหาเรื่องตัวเล็กแต่เธอก็เลี่ยงที่จะมีเรื่องด้วย

"เฮีย!..อีกด้านของกอหญ้าเป็นยังไงเหรอคับ"วิทย์ถาม

"เอาไว้สักวันหนึ่งพวกมึงก็คงได้เห็น..อย่ากลัวก็แล้วกัน"ภูผายิ้มนิดๆ

"555เฮียพูดอย่างนี้..พวกผมก็ยิ่งอยากรู้น่ะสิคับ"ชาว่า

พลั้ก!!ปังประตูห้องถูกเปิดออกอย่างแรง

"ลูกพี่คับ..เกิดเรื่องแล้วคับ"

เมฆลูกน้องคนสนิทของภีมรีบร้อนเข้ามาพูด

"มีอะไรวะ..ไอ้เมฆ"วิทย์ถาม

"คือ..ลูกชายสจ.เมาแล้วหาเรื่องลวนลามผู้หญิงอยู่ที่หน้าห้องน้ำคับ..พวกผมไม่กล้าเข้าไปห้ามเลยมาบอกลูกพี่นี่ล่ะ"

เมฆบอกอย่างเร็วเพราะกลัวสายตาของภีม ในบรรดาลูกพี่สามคนนี้ภีมน่ากลัวที่สุด ลูกน้องทุกคนรู้ดีว่าเขาเด็ดขาดแค่ไหน

ภีมลุกขึ้นวิ่งออกไปทันทีที่เมฆบอก โดยปกติแล้วเวลาเกิดเรื่องแบบนี้เขาจะไม่ค่อยได้สนใจแต่ครั้งนี้เขารู้สึกกังวลเพราะตัวเล็กเพิ่งจะออกไปห้องน้ำเหมือนกัน

"เฮ้ย!!ไอ้ภีมรอกูด้วย..รีบอะไรวะ"

ชาบอก เขาไม่เข้าใจว่าภีมจะรีบร้อนอะไรขนาดนี้เพราะปกติมันไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้เลย

วิทย์ ภูผาและรุ้งก็รีบเดินออกไปด้วยเช่นกัน

เมื่อทุกคนไปถึงหน้าห้องน้ำ ก็เห็นผู้ชายหน้าตาดีแต่งตัวดีท่าทางเมาเล็กน้อย3คนกำลังยืนดักหน้าดักหลังกอหญ้าอยู่

แต่ภีมสังเกตุเห็นว่ากอหญ้าดูแตกต่างๆไปจากเดิม ดวงตาจากที่สดใสเปลี่ยนเป็นเย็นชาและแข็งกร้าว ใบหน้าที่มีรอยยิ้มและใสซื่อเปลี่ยนเป็นสงบนิ่งไร้ความรู้สึก

ส่วนเมย์พอหันมาเห็นภูผากับคนอื่นๆจึงเดินเข้าไปรวมกลุ่มด้วย

"น้องสาวคนสวย..ไปนั่งดื่มกับพวกพี่นะคับ"

"ใช่..พอดื่มแล้ว..พวกพี่จะพาน้องไปขึ้นสวรรค์ด้วยกัน"

"ไปนะคับคนสวย..อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย"

"หลีกไป!!"

กอหญ้าพูดด้วยเสียงแข็งๆแต่เด็ดขาด ก่อนจะเดินหลบออกมาด้านข้างแต่ก็โดนชายหนึ่งคนในนั้นจับไหล่ไว้

ภีมเห็นอย่างนั้นก็กำหมัดแน่นเตรียมจะเดินเข้าไปทันที แต่ภูผาจับบ่าเขาไว้ก่อนจะส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องเข้าไป

นั่นทำให้ภีมยิ่งงงมากขึ้นไปอีก ไหนบอกว่ารักน้องสาวมากแต่ทำไมถึงไม่เข้าไปช่วยวะ!

ภูผาเหมือนจะเข้าใจว่าภีมคิดอะไรจึงยิ้มให้แล้วพยักหน้าให้เขาหันกลับไปทางกอหญ้าและชายพวกนั้นอีกครั้ง

"จะไปไหนล่ะ..น้องสาว"

"ปล่อย!!"

กอหญ้าบอกเสียงเย็น พอเห็นว่าชายคนนั้นไม่ยอมปล่อยมือ กอหญ้าจึงเอามือเอื้อมไปจับข้อมือชายคนนั้นที่จับไหล่ของเธอไว้แล้วดึงเข้ามาหาตัวเธอ ก่อนจะยกศอกกลับเสยไปที่ปลายคางชายคนนั้นไม่รู้ว่าแรงหรือป่าวแต่ชายคนนั้นร่วงลงไปกองกับพื้นทันที

ชายอีกคนเงื้อมือขึ้นจะตบหน้าของกอหญ้า เธอจึงจับแขนไว้ก่อนจะยกเท้าเตะไประหว่างขาทั้งสองข้างของชายหนุ่มจนลงไปนอนจุกจนลุกไม่ขึ้น

ชายคนสุดท้ายเดินเข้ามาจะต่อยกอหญ้า แต่พอดีว่าชายคนนี้ตัวไม่ได้สูงกว่าเธอมากนัก เธอจึงยกเท้าเตะเสยเข้าปลายคางลงไปนอนแน่นิ่งที่พื้นเหมือนกัน

หลังจากจัดการชาย3คนนั่นแล้ว กอหญ้าเอามือสองข้างปัดเข้าหากันเบาๆก่อนจะหันหน้ากลับมาทางเดินเข้าร้าน พอเธอหันมาเห็นว่าภูผา ภีมรวมถึงพี่ๆและเพื่อนๆของเธอยืนมองอยู่ แววตาและสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนกลับมาสดใสร่าเริงเหมือนเดิมคือก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น

"เฮีย..ทำไมไม่เข้าไปช่วยหนูล่ะ..พวกนั้นจะรังแกน้องสาวของเฮียนะ"

กอหญ้าเดินเข้ามากอดเอวภูผาทำท่าอ้อน

"แค่เราคนเดียว..ยังทำให้มันลงไปกองอยู่กับพื้นได้..ขืนเฮียเข้าไปช่วยด้วย..พวกมันคงต้องจองศาลาวัดแทนแน่ๆ..ไปกลับไปที่โต๊ะได้แล้ว..มาคนเดียวแล้วยังจะก่อเรื่องอีก"ภูผายิ้ม

"ค่ะ..ไปกัน..รุ้ง..เมย์"

กอหญ้าเรียกเพื่อนแล้วเดินนำกันไปก่อน

"ไอ้เมฆ..มึงลากเอาไอ้พวกนี้ไปกองไว้หน้าร้าน"วิทย์สั่ง

"คับ..ลูกพี่"เมฆรับคำ

"แล้วต่อไปห้ามไอ้สามตัวนี้เข้ามาในร้านกูอีก..ถ้ามันยังดื้อ..จัดการมันได้เลย..กูรับผิดชอบเอง"ภีมบอกเสียงเข้ม

"คับ.."

เมฆก้มหน้าพูด เขากลัวสายตาของภีมที่ตอนนี้น่ากลัวมากๆเลยรีบพาลูกน้องอีก3-4คนมาลากชายเหล่านั้นออกไป

"เป็นไงพวกมึง..ได้เห็นกันแล้วนะ..นี่แหละที่กูบอก..อีกด้านของยายหนูน่ะ"ภูผายิ้ม

"เอ่อ..เฮีย..ผมว่าน้องเฮียน่ากลัวว่ะ"ชายิ้มแหยๆ

"แล้วมึงว่าไงล่ะ..ไอ้ภีม..ยังจะชอบยายหนูอยู่มั้ย"ภูผาถาม

"ผมไม่กลัวคับ..และไม่เปลี่ยนใจด้วย..แต่กอหญ้ามีสองบุคลิกเหรอคับเฮียผา?"ภีมถาม

"ไม่ใช่..กูเคยไปปรึกษาหมอมาแล้ว..หมอบอกว่าเป็นปฏิกิริยาป้องกันตัวเองเวลาที่มีคนภายนอกมาทำในสิ่งที่เจ้าตัวไม่ชอบมากๆน่ะ..แต่ก่อนเวลาเป็น..ยายหนูต้องใช้เวลานานถึงจะกลับมามีท่าทางเป็นเหมือนปกติ..แต่หลังๆมานี่เร็วขึ้นก็อย่างที่พวกมึงเห็นนี่แหละ"ภูผาบอก

"กอหญ้าเป็นแบบนี้มานานแล้วเหรอคับ"ภีมถาม

"ตั้งแต่เด็กๆเลย..แต่ถ้ามีคนที่ยายหนูคิดว่าปกป้องตัวเองได้อยู่ด้วย..ก็จะไม่มีอาการอย่างนี้หรอกนะ..ส่วนใหญ่จะเป็นเวลาที่เจอเหตุการณ์แบบนี้คนเดียวหรือต้องปกป้องคนอื่นน่ะ"ภูผาเล่า

"ต่อไปผมจะปกป้องตัวเล็ก..ไม่ให้ต้องเจอเรื่องแบบนี้คนเดียวอีกคับ"ภีมบอก

"กูรู้..มึงก็เหมือนกู..แต่เราคงอยู่กับยายหนูตลอดเวลาไม่ได้..การที่ยายหนูสามารถปกป้องตัวเองได้ก็ทำให้ห่วงน้อยลง..แต่ไม่ว่ายังไงยายหนูก็เป็นผู้หญิง..กูก็คงต้องฝากมึงดูแลแล้วล่ะ..เพราะกูกับป๊าก็ต้องทำงานแถมไปต่างประเทศก็บ่อยๆ..ถ้ามีมึงมาช่วยดูแลกูกับป๊าก็จะได้ไม่ค่อยเป็นห่วงมาก..แต่ยายหนูค่อนข้างดื้อมากนะ..มึงระวังๆเอาไว้บ้างก็ดี..เดี๋ยวจะว่ากูไม่บอก555"ภูผาขำ

"แต่ผมว่ากอหญ้าแลจะกลัวไอ้ภีมอยู่เหมือนกันนะเฮีย..เวลาไอ้ภีมมันทำเสียงดุๆหน้าเย็นๆน่ะ"ชาว่า

"ดีแล้ว..ถ้าขืนไอ้ภีมกลัวยายหนู..กูก็ไม่รู้จะพูด"ภูผายิ้ม

"แต่ก็ไม่แน่นะคับเฮีย..อนาคตไอ้ภีมอาจจะกลัวกอหญ้าก็ได้..เพราะกลัวน้องไม่รักอ่ะ!!555"วิทย์ขำ

"สัส!!!..ทำเป็นรู้ดี"ภีมว่าเพื่อน

"ไปๆ..ไปดื่มกันต่อดีกว่า"ภูผาว่า

สี่หนุ่มจึงพากันเดินกลับไปที่ห้องวีไอพีเหมือนเดิม

"เฮีย..อย่าลืมคุยกับป๊าเรื่องที่หนูออกมาอยู่ที่หอด้วยนะ"กอหญ้ากอดแขนของภูผา

"แต่ป๊ากับเฮียเป็นห่วงนะ..เราน่ะเผลอไม่ค่อยได้..ชอบก่อเรื่องทุกที"ภูผาว่าแบบไม่จริงจัง

"โธ่!เฮียอ่ะ..หนูไม่เคยหาเรื่องใครเลยนะ...อีกอย่างหอนั้นรุ้งกับเมย์และพี่ๆพวกนี้ก็พักอยู่ที่นั่น..นะ..นะคะ"กอหญ้ารีบพูด

"จริงเหรอวะ..พวกมึงพักที่หอเดียวกับยายหนูเหรอ"ภูผาถามสามหนุ่ม

"คับเฮีย..ถ้าเฮียยอมให้กอหญ้าอยู่..พวกผมจะคอยดูแลให้คับ"วิทย์บอก

"เออ..ก็ได้..เดี๋ยวเฮียจะคุยกับป๊าให้..แต่ยายหนูก็ต้องเชื่อฟังพี่ๆด้วยนะ..ห้ามก่อเรื่องแล้วโทรหาเฮียกับป๊าบ่อยๆด้วย..เข้าใจมั้ย"

ภูผาบอก เขาไว้ใจรุ่นน้องของเขาชุดนี้โดยเฉพาะมีภีมอยู่ด้วย

"ขอบคุณนะคะเฮีย..เฮียน่ารักที่สุด..ฟอด!"กอหญ้าหอมแก้มภูผา

"นี่กอหญ้า..ชั้นว่าแกเลิกหอมแก้มเฮียได้แล้วนะ"รุ้งว่า

"ทำไมอ่ะ?"กอหญ้าถาม

"แกโตเป็นสาวแล้วเที่ยวไปหอมแก้มเฮียไปซะทุกที่..คนอื่นจะเข้าใจผิดได้นะ"เมย์บอก

"หอมแก้มพี่ชาย..มันผิดตรงไหนอ่ะ"กอหญ้าทำหน้างงๆ

"มันไม่ผิดหรอก..แต่แกกับเฮียมันไม่เหมือนพี่น้องกันนะ..แกอย่าลืม..แกไม่ห่วงตัวเองก็เป็นห่วงเฮียบ้าง..ผู้หญิงที่ไหนจะกล้ามาเป็นซ้อแกล่ะ..ถ้าแกยังทำอย่างนี้น่ะ"รุ้งบอก

"ใช่..เฮียก็คิดอย่างรุ้งกับเมย์นะ..เราจะได้มีแฟนสักที..ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะคิดว่าเฮียเป็นแฟนเรากันหมด"ภูผาบอก

"โอ้ย!!น่าเบื่ออ่ะ..แต่ก็ได้..เพื่อเฮียเลยนะ..เพราะหนูก็อยากมีซ้อสักคนแล้วเหมือนกัน..แต่ขอเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้นะ..555"กอหญ้าขำ

"จ้า..ตามใจแกเลย"เมย์ว่ายิ้มๆ

"ส่วนพวกมึงกูฝากดูแลน้องๆของกูด้วยล่ะ"ภูผาสั่ง

"ได้คับเฮีย"สามหนุ่มรับปาก

หลังจากดื่มต่ออีกพักใหญ่ก็พากันออกจากร้านเพื่อกลับหอพัก โดยภูผาขับรถตามไปดูหอพักด้วย

เมื่อถึงหอพัก กอหญ้าขับรถของรุ้งเข้าไปจอดแล้วลงจากรถมาพร้อมกับรุ้งและเมย์ ส่วนภีม วิทย์และชาขับรถเข้าไปจอดแล้วลงจากรถก่อนจะพากันเดินมาเพื่อบอกลาภูผา

"เฮีย..กลับก่อนนะ..เอาไว้จะมาหาใหม่"

ภูผาบอกกอหญ้าที่เดินมายืนข้างๆรถของเขา เพราะเขาไม่ได้ลงจากรถแค่เปิดกระจกลงมา

"ค่ะเฮีย..ขับรถดีๆนะคะ..อย่าลืมคุยกับป๊าให้ด้วยนะ"กอหญ้าบอกยิ้มๆ

"เฮียรู้แล้ว..ไปนะ"ภูผายิ้ม

กอหญ้าก้มหน้าไปหอมแก้มของภูผา ส่วนภูผาก็จูบหน้าผากของกอหญ้าเช่นกัน