พี่ชาย

"ตัวเล็ก!!"

"กอหญ้า!!"

สามหนุ่มพูดพร้อมกันเมื่อเห็นหน้าหญิงสาวที่เข้ามาชัดๆ

"อ้าว!!พี่ๆ..สวัสดีค่ะ..ทำไมพี่ๆถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ"กอหญ้ายกมือไหว้

"ก็นี่ร้านของพวกพี่..ต้วเล็กมาได้ยังไงและหนีใครมา"ภีมถามเสียงดุๆ

"หนูนัดกับรุ้งและเมย์ไว้ค่ะ..แต่ที่หนีนี่..หนีลูกน้องป๊ามาน่ะค่ะ"

กอหญ้าบอกเสียงออ่ยๆเพราะกลัวท่าทางของภีม

"โห!นี่ลูกน้องของป๊าตามมาถึงนี่เชียวเหรอ"ชาพูด

"นัดไว้กี่โมง?"

ภีมเสียงออ่นลงเพราะรู้ว่ากอหญ้ากลัวที่เขาพูดเสียงดุๆ

"สองทุ่มครึ่งค่ะ..นี่ก็คงจะถึงกันแล้ว..งั้นหนูไม่รบกวนพี่ๆแล้วนะคะ"กอหญ้าบอกแล้วรีบจะเดินออกไป

"หยุดเลย..!!ตัวเล็ก..บอกให้รุ้งกับเมย์ขึ้นมาข้างบนนี้"

ภีมบอกเสียงดุอีกครั้ง เรื่องอะไรจะให้เธอออกไปนั่งให้ผู้ชายข้างนอกมองกันล่ะ

"แต่..ว่า"กอหญ้าอ้ำอึ้ง

"ไม่มีแต่..ออกไปข้างนอกไม่กลัวลูกน้องป๊าจะเจอหรือไง"ภีมบอก

"ใช่..นั่งด้วยกันนี่แหละ..กอหญ้าคนกันเองทั้งนั้น"วิทย์บอก

"มึงอ่ะ..เสียงดุเชียว..น้องมันก็กลัวน่ะสิ..ไอ้ภีม"ชาว่า

"เอ่อ..พี่..ขอโทษ.."

ภีมบอกเบาๆเหมือนจะเขินวิทย์กับชาที่เขาพูดคำว่าขอโทษ

"555กอหญ้าคับ..เพื่อนพี่มันขอโทษแล้ว..น้องก็ชวนรุ้งกับเมย์มานั่งที่นี่เถอะ"ชาขำ

"สัส!!"ภีมกัดฟันด่าเพื่อน

"ก็ได้ค่ะ..งั้นหนูโทรหารุ้งก่อนนะคะ"กอหญ้าอมยิ้ม

"ไม่ต้องมายิ้มเลย..ตัวเล็ก"ภีมพูด

กอหญ้าหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโทรออก

"รุ้ง..ถึงหรือยัง"

"ถึงแล้ว..แกอยู่ไหน"

"ขึ้นมาที่ห้องวีไอพีข้างบนเลย"

"ทำไมแกไปอยู่ที่นั่นล่ะ"

"ขึ้นมาก็รู้เองแหละ"

"เออๆคงไม่ได้ไปก่อเรื่องไว้อีกนะ"

"เออ!แค่นี้นะ"

กอหญ้าวางสาย

"งั้นกอหญ้าก็ไปนั่งข้างๆไอ้ภีมนะ"ชาบอก

"ค่ะ"

"แล้วใส่แบบนี้มา..ไม่หนาวหรือไง"

ภีมถามเมื่อกอหญ้านั่งลงแล้ว

"ตอนแรกไม่คิดว่าจะมานั่งห้องแอร์นี่นา.."กอหญ้าบอก

"เอ้า!..เอาคลุมขาไว้"

ภีมถอดเสื้อแจ๊คเก็ตยีนออกแล้วส่งให้

"เอ่อ...ขอบคุณค่ะ"กอหญ้ารับมาคลุมขาไว้

ภีมยิ้มมุมปากที่เห็นกอหญ้าเอาเสื้อไปคลุมขาไว้ ถึงในห้องนี้จะไม่มีคนนอกแต่เขาก็หวงอยู่ดี

ปัง..เสียงประตูเปิด

"ไอ้กอหญ้า!..อ้าว!พี่ๆ..สวัสดีค่ะ"รุ้งกับเมย์ยกมือไหว้แบบงงๆ

"สวัสดีคับรุ้ง..เมย์..เข้ามานั่งกันก่อน"วิทย์บอก

"ทำไมพี่ๆมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ..หรือ..กอหญ้าก่อเรื่องอีกแล้ว"เมย์ถาม

"เมย์อ่ะ..ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ..นี่เป็นร้านของพี่ๆเค้า..และชั้นไม่ได้ก่อเรื่อง"

กอหญ้าบอก เธอลุกขึ้นเดินไปหารุ้งกับเมย์

"อ้อ!!แล้วทำไมแกมาอยู่ที่นี่..แล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้ล่ะ..เดรสเกาะอกที่พวกชั้นซื้อให้ทำไมไม่ใส่..แต่งตัวเหมือนจะไปตลาดนัดเลย"

รุ้งว่า เพราะเธอกับเมย์ใส่เกาะอกกับสายเดี่ยวรัดรูปสั้นแค่เข่า สวมรองเท้าส้นสูง

"555ขืนชั้นใส่แบบแกสองคน..คงวิ่งหนีลูกน้องป๊าชั้นไม่ทันแน่ๆ"

กอหญ้าขำ แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ยอมใส่ชุดที่สองคนนี้ซื้อให้เธอแน่ๆ

"อะไรนะ..ลูกน้องป๊าแกตามมาถึงนี่เลยเหรอ"เมย์ตกใจ

"พี่ว่าไปนั่งลงก่อน..ค่อยคุยกันดีกว่านะ"ชาบอก

กอหญ้า รุ้งและเมย์จึงเดินไปนั่งที่โต๊ะ โดยกอหญ้านั่งข้างภีม แล้วก็รุ้ง เมย์ ชาและวิทย์

"จริงเหรอ..ที่ลูกน้องป๊ามาถึงนี่อ่ะ"รุ้งถาม

"เออสิ..ชั้นวิ่งหนีแล้วก็เข้ามาหลบในห้องนี้..ถึงได้เจอพี่ๆนี่แหละ"กอหญ้าบอก

"แล้วที่นี่เป็นร้านของพี่ๆสามคนเปิดด้วยกันใช่มั้ยคะ..เมย์เคยได้ยินเขาพูดกัน"เมย์ถาม

"ใช่คับ..แล้วนึกยังไงน้องๆถึงมาที่นี่กันล่ะ"วิทย์ถาม

"อ้อ!พอดีรุ้งกับเมย์ติดเลี้ยงเหล้ากอหญ้าไว้น่ะค่ะ..วันนี้เลยพามาเลี้ยงสักที"รุ้งบอก

"ติดเรื่องอะไรล่ะ?"ชาถาม

"ก็เรื่องเป็นตัวแทนประกวดดาวมหาลัยน่ะค่ะ...คือวันนั้นริสาถูกเสนอชื่อ..กอหญ้าก็ถูกเสนอเหมือนกัน..รุ้งกับเมย์ไม่พอใจที่ริสาว่ากอหญ้าตอนที่ลงชื่อ..เลยบอกให้กอหญ้ายอมลงไปแข่งกับริสา..เพราะกอหญ้าไม่อยากเป็น..รุ้งกับเมย์เลยบอกว่าถ้ากอหญ้าลงไปแข่งแล้วชนะริสา..รุ้งกับเมย์จะเลี้ยงเหล้าน่ะค่ะ..กอหญ้าถึงได้ยอมลงไปแข่ง..แล้วก็ชนะจริงๆ"เมย์เล่า

"เห็นแก่กินเหมือนกันนะตัวเล็ก"ภีมว่า

"ก็นิดหน่อยค่ะ.."กอหญ้ายิ้มนิดๆ

"ไม่เป็นไร..งั้นวันนี้พวกพี่ๆเลี้ยงเอง..ถือว่าเป็นครั้งแรกที่น้องๆมาเที่ยวที่ร้านของพวกพี่ๆ"วิทย์บอก

"จะดีหรือคะ"รุ้งเกรงใจ

"ดีสิคับ"ชาบอก

"งั้น..ก็ได้ค่ะ..แต่ว่าพวกแกยังติดเลี้ยงชั้นอยู่นะ"กอหญ้าหันไปบอกเพื่อน

"จ้า..ยัยขี้งก"รุ้งยิ้ม

"แล้วน้องๆจะดื่มอะไรกันล่ะ"วิทย์ถาม

"แล้วพี่ๆดื่มอะไรกันอยู่คะ"กอหญ้าถาม

"พวกพี่ดื่มเตกิล่ากันน่ะ"ชาบอก

"งั้น..ก็เอาเหมือนพี่ๆแหละค่ะ"กอหญ้าบอก

ภีมถึงกับมองหน้าตัวเล็กของเขาทันที รวมถึงวิทย์และชาด้วยเพราะเตกิล่าค่อนข้างแรงทีเดียวอย่างกอหญ้าไม่น่าจะดื่มได้

"เดี๋ยว!กอหญ้า..แกน่ะไหว...แต่ชั้นกับเมย์ไม่ไหวหรอกนะ"

รุ้งบอก พวกเธอรู้ว่ากอหญ้าคอแข็งมากเพราะตั้งแต่กอหญ้ากับพวกเธอเริ่มหัดดื่มเหล้ากันมา ไม่มีใครเคยเห็นกอหญ้าเมาสักที

"งั้น..แกกับเมย์ก็ดื่มผสมโค้กไปสิ"กอหญ้าบอก

"ตัวเล็ก..จะไหวเหรอ!?"ภีมถาม

"ใช่..กอหญ้า..พี่ว่าดื่มผสมโค้กดีกว่ามั้ย"ชาพูด

"555พวกพี่ไม่ต้องเป็นห่วงกอหญ้าหรอกค่ะ..มันคอแข็งมาก..ตั้งแต่มันเริ่มหัดดื่มเหล้ามาจนถึงทุกวันนี้..รุ้งกับเมย์ยังไม่เคยเห็นกอหญ้าเมาเลยสักครั้ง"รุ้งขำ

"ใช่ค่ะ...อย่าว่าแต่เมาเลย..มึนยังไม่มึนเลยค่ะ..เคยมีผู้ชายมาท้าดื่มด้วยแต่ก็แพ้ทุกราย"เมย์ว่า

"คอแข็งขนาดนั้นเลย"ภีมว่า

"ไม่หรอกค่ะ..แค่ดื่มได้นิดหน่อย"กอหญ้าพูด

แล้วทุกคนก็เริ่มดื่มเหล้าและกินกับแกล้มคุยกันไปเรื่อยๆ

ภีมคอยสังเกตุกอหญ้าอยู่เรื่อยๆเพราะตอนนี้เธอดื่มไปจะ3แก้วอยู่แล้ว แต่เขาก็เห็นเธอเหมือนตอนที่ยังไม่ได้ดื่มเลย นี่เธอคอแข็งจริงๆเหรอ

"เอ่อ..เดี๋ยวจะมีรุ่นพี่คณะเรามาอีกคนนะน้องๆ..พี่คนนี้จบไปหลายปีแล้วแต่ค่อนข้างจะสนิทกับพี่ๆมาก..น้องๆไม่ต้องเกร็งนะ"

วิทย์บอก เพราะรุ่นพี่ไลน์มาบอกว่าถึงแล้ว

"ค่ะ..หญิงหรือชายคะ"เมย์ถามยิ้มๆ

"ชายคับ...หล่อมากด้วย"ชายิ้ม

"น้องๆสนใจมั้ย..คนนี้ยังโสดนะ..ว่าไงคับ..กอหญ้า"วิทย์แกล้งแซว

"สัส!!!เงียบไปเลยมึง"ภีมถลึงตาส่งให้วิทย์

"โอ้ย!พี่วิทย์ถามผิดคนแล้ว..กอหญ้ามันแยกไม่ออกหรอกค่ะว่าความรักระหว่างพี่ชายน้องสาวกับความรักของชายหญิงน่ะ..มันต่างกันยังไง..ไม่อย่างนั้นมันจะโสดมาจนถึงทุกวันนี้เหรอคะ"รุ้งบอก

"ใช่ค่ะ..เมย์ล่ะสงสารคนที่จะมาจีบมันจริงๆ...ไม่รู้ว่าจะมีใครมาทำให้มันรู้จักแยกออกได้น่ะ"เมย์พูด

"ไม่ขนาดนั้นหรอก..พวกแกสองคนก็พูดไป"กอหญ้าว่าเพื่อน

"เหรอ!!..แค่พอมีคนมาทำดีด้วยแกก็คิดว่าเขาชอบแกแบบน้องสาว..แต่พอมีคนมาบอกชอบตรงๆ..แกก็ตั้งข้อแม้ว่าให้ดื่มเหล้าชนะแกก่อน..แกถึงจะยอมเป็นแฟน..แล้วตั้งแต่แข่งกันมาเคยมีใครชนะแกสักคนมั้ยห๊ะ.."เมย์ว่า

"ก็มันจริงนี่..เฮียก็ทำแบบที่คนอื่นมาทำให้ชั้นออกบ่อยไป...ส่วนคนที่จะมาเป็นแฟนชั้น..ถ้ายังดื่มไม่ชนะชั้น..จะปกป้องชั้นได้ไง"กอหญ้าเถียง

"ตกลงว่าเฮียนี่..สนิทกับกอหญ้ามากเหรอ..เป็นพี่ชายแท้ๆใช่มั้ย"ชาถาม

"ใช่ค่ะ..เฮียเป็นพี่ชายแท้ๆ..แต่ดูแลน้องสาวเหมือนแฟนอ่ะ..จนทำให้กอหญ้ามันแยกไม่ค่อยออก..เอาไว้พวกพี่ได้เจอก็จะรู้เองค่ะ"รุ้งบอก

ปัง!..ผลั้ก!..ประตูห้องเปิดออกมีชายหนุ่มหน้าตาดี  สูง ผิวสองสีเดินเข้ามา

"เฮ้ย!!พวกมึงโทษทีรถติดว่ะ"ภูผายกมือขึ้นทักรุ่นน้อง

"หวัดดีคับเฮียผา"สามหนุ่มยกมือไหว้รุ่นพี่

"พรวด..แค่ก..แค่ก.."

กอหญ้าพ่นเหล้าที่เพิ่งกลืนเข้าปากไปออกมาแล้วสำลักทันที

"เฮีย!!!"สามสาวอุทาน

"ยายหนู..รุ้ง..เมย์!?"

ภูผาพูด เขาแปลกใจที่เจอพวกเธอ

กอหญ้าลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปหาภูผา กอดเอวของเขาก่อนจะเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มของภูผา  ภูผาก็กอดเอวของกอหญ้าไว้เช่นกัน ท่ามกลางความตกตะลึงของสามหนุ่ม โดยเฉพาะภีม เขากำหมัดแน่นมากๆ หน้าตาเย็นชาเป็นน้ำแข็งรู้สึกอยากลุกขึ้นไปต่อยภูผาและดึงตัวเล็กของเขาออกมาจากอ้อมแขนของภูผาทันทีถ้าไม่ติดว่าเป็นรุ่นพี่ของเขาเอง

"หนูคิดถึงเฮียที่สุดเลยค่ะ"กอหญ้ายิ้มหวาน

"เฮียก็คิดถึงหนู..แล้วนี่ทำไมหนูมาอยู่กับไอ้พวกนี้ได้ล่ะ"ภูผาถาม

"อ้อ!..พี่ๆเค้าเป็นพี่สายรหัสของพวกหนูที่คณะน่ะค่ะ"กอหญ้าบอก

"เอ่อ..นี่เฮียผารู้จักกอหญ้า กับรุ้งและเมย์ด้วยหรือคับ"

ชารีบถามหลังจากตั้งสติได้ เขาเห็นภีมทำสีหน้าและสายตาเย็นยะเยือก

ภูผาเองก็สังเกตุเห็นเหมือนกัน เพียงแต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมภีมถึงทำสีหน้าและแววตาแบบนั้น เพราะเขากับภีมสนิทกันมากเนื่องจากทางบ้านทำธุรกิจร่วมกันจึงคุ้นเคยมากและภีมเองก็เป็นน้องสายรหัสของเขาอีกด้วย

"เออ..กูรู้จักดีเลยแหละ..ก็กอหญ้าเป็นน้องสาวของกูแท้ๆ"ภูผายิ้ม

"น้องเฮีย!!!?"

วิทย์กับชาพูดพร้อมกัน ส่วนภีมถอนหายใจเบาๆสีหน้าและแววตาก็ไม่เย็นชาเหมือนเมื่อกี้แล้ว

ภูผาเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของภีมก็พอจะเดาได้ว่า ภีมน่าจะชอบกอหญ้าแน่ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆก็ดี เพราะเขารู้จักนิสัยของภีมดีว่ามีความรับผิดชอบมากแค่ไหน

"พวกมึงไม่ต้องตกใจหรอก..กูกับยายหนูอายุห่างกัน8ปีแถมยายหนูหน้าตาและรูปร่างเหมือนม๊าแต่กูดันเสือกเหมือนป๊า..มันเลยไม่เหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ..แค่นั้น"ภูผาบอกยิ้มๆ

"อ้อ!..งั้นเฮียผาไปนั่งก่อนแล้วค่อยคุยกันต่อนะคับ"วิทย์บอก

ภูผาจึงเดินมานั่งลงข้างๆภีมถัดมาก็เป็นสามสาว

"ไง..ไอ้ภีม..สบายดีนะ"ภูผาถาม

"คับเฮีย"ภีมตอบ

"เออ!..แล้วนี่ยายหนูมาร้านเหล้ากันทำไม"ภูผาหันมาถามกอหญ้า

"ก็รุ้งกับเมย์จะเลี้ยงเหล้าหนู..ที่หนูได้เป็นตัวแทนของคณะประกวดดาวมหาลัยน่ะ"กอหญ้าบอก

"555..รุ้งกับเมย์คิดยังไงจะเลี้ยงเหล้ายายหนูห๊ะ!!...ถึงเลี้ยงยังไงยายหนูก็ไม่เมา..เสียดายเหล้าป่าวๆ"ภูผาขำ

"จริงเหรอเฮียผา...เมื่อกี๊รุ้งกับเมย์ก็บอกเหมือนกันว่ากอหญ้าคอแข็ง..แต่พวกผมไม่ค่อยเชื่อเท่าไร"ชาถาม

"ถ้าพวกมึงอยากรู้..งั้นก็ต้องพิสูจน์..ไอ้ชา..มึงไปเอาเหล้าที่แรงที่สุดในร้านมาขวดหนึ่งสิ"ภูผาบอก

"เฮียผา!!ไม่ต้องหรอกมั้ง..แค่เตกิล่าก็แย่แล้ว"วิทย์พูด

"เตกิล่าน่ะเด็กๆ..มึงไปเอามาเถอะน่า"ภูผาบอก

ชาจึงเดินออกไปเอาเหล้า

"เฮียนี่รักน้องจริงๆเลยนะ..ไม่กลัวหนูเมาหรือไง"กอหญ้าว่า

"เมาก็ไม่เป็นไร..มีเฮียอยู่"ภูผายิ้มเอามือลูบหัวกอหญ้า

"แต่ผมว่า..."

ภีมค้าน เขาเป็นห่วงตัวเล็กของเขาน่ะ

"มึงไม่ต้องห่วง..น้องสายรหัสของมึงกับกู..ไม่ร่วงหรอก"ภูผารู้ว่าภีมคิดอะไร

"นี่คับเฮียผา"

ชาส่งขวดเหล้าขนาดเล็กสูงสักคืบกว่าให้

ภูผาจึงเปิดขวดแล้วส่งให้กับกอหญ้า

"เดี๋ยวนะ!!..ไม่ผสมจะให้ดื่มเพียวๆเลยเหรอเฮียผา..มันจะไม่ไหวนะ..ขนาดผู้ชายผสมแล้วยังดื่มได้ไม่ถึงครึ่งขวดเลยนะคับ"วิทย์ว่า

"เพียวๆนี่แหละ..เห็นผลไวดี..อ่ะ..ยายหนู"ภูผาส่งขวดเหล้าให้กอหญ้า

กอหญ้าส่ายหัวเบาๆก่อนจะยกเหล้าดื่มทีเดียวจนหมดขวด แล้ววางขวดเหล้าเปล่าลงบนโต๊ะ

"ไม่อร่อยเลยอ่ะ..เตกิล่าดีกว่าอีก"กอหญ้าบอกพลางส่ายหัว

"ตัวเล็ก..ไม่เป็นไรใช่มั้ย!?"ภีมถามอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรค่ะ"กอหญ้ายิ้มให้

"ไม่มึนหัวอะไรบ้างเหรอ?"ชาถามงงๆ

"ไม่ค่ะ..ปกติดี"กอหญ้าบอก

"เห็นมั้ย..กูบอกแล้ว"ภูผายิ้ม

"ก็เพราะกอหญ้าไม่เคยเมา..ก็เลยไม่เคยมีแฟนไงล่ะคะ..เฮียผา"เมย์ว่า

"ใช่ค่ะ..เพราะพอมีคนมาบอกชอบ..กอหญ้าก็จะให้เขาดื่มเหล้าแข่ง..ถ้าเขาชนะถึงจะยอมเป็นแฟน..แล้วเฮียดู..มันคอแข็งขนาดนี้..หนูว่ามันหาแฟนไม่ได้ชัวร์"รุ้งสนับสนุน

"ไม่หรอก..นั่นเป็นแค่ข้ออ้างของยายหนู..เวลาเจอคนที่ไม่ใช่มากกว่า..เฮียพูดถูกมั้ย"ภูผายิ้ม

"ก็..นิดหนึ่งค่ะ555"กอหญ้าขำ

ภีมถึงกับถอนหายใจยาวเบาๆ ก็เล่นคอแข็งขนาดนี้แล้วถ้าเธอเอาข้ออ้างนั้นเป็นจริง เขาจะไปสู้เธอได้ยังไงล่ะ

////////////////////////

อีพี่มันมีหวง..มีหึงน้องล่ะค่ะ

มาช่วยกันลุ้นว่าอีพี่จะจีบน้องมันยังไงนะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***