ตอนที่5

ตอนนี้สว่างแล้วเผยให้เห็นน้ำทะเลสีฟ้าใสของเมืองพัทยา

ผู้ปลุก เดินอ้อมพรมเปียกน้ำมาหาหล่อน ก่อนมองไปที่หัวเตียงนอนชุ่มไปด้วยน้ำ หญิงสาวผู้ถูกปลุก ก้มมองเสื้อผ้าของตัวเองก็ไม่ยักจะเปียกไปด้วย

"นอนได้ยังไงเนี่ย? ประตูก็ไม่ปิด รู้ไหม? พายุเข้าเมื่อคืนนี้ ฉันได้ยินเสียงฝนตกหนักมาก" ผู้มาปลุก เป็นเพื่อนของหญิงสาว หล่อนไว้ผมบ๊อบ สวมแว่นตาหนา แล้วมองไปรอบห้อง

"ฉันไม่ได้เปิดประตูทิ้งไว้นะ ฉันสาบานได้"เธอแย้ง

"แล้วนี่ ต้องจ่ายค่าเสียหายให้รีสอร์ทยังไงล่ะเนี่ย ไม่รู้จะจ่ายเท่าไหร่เลย"หญิงสาวผมบ็อบ ทำหน้าเซ็ง หล่อนนั้งลงข้างเตียง กวาดสายตาไปรอบห้องอีกครั้ง

" โอ๊ยแฉะไปหมดนะวี ดูสิ?สงสัยต้องจ่ายค่าเสียหายเยอะน่าดู รีบเช็ดเอ๊าท์ออกเลยดีกว่า"

"ไม่เอาน่าเมย์ เดี๋ยวเราบอกเจ้าของบ้านก็ได้ว่าประตูเปิดเอง แล้วฝนก็สาดเข้ามา อยู่ต่ออีกสักคืนเถอะนะๆ"วี ร้องขอ

"แล้วแต่วี แต่ตอนออก เค้าหักค่ามัดจำ เธอก็จ่ายคืนฉันด้วยล่ะ แต่ว่า วันนี้เราคงนอนที่นี่ไม่ได้แล้ว ต้องไปพักแถวหาดจอมเทียนแทน"เมย์ ลุกขึ้นไปเปิดตู้เสื้อผ้าของหญิงสาว

" รีบเก็บเสื้อผ้านะ แล้วไปเจอกันข้างล่างฉันจะแจ้งเจ้าของรีสอร์ทก่อน"แล้วหล่อน ก็เดินออกจากห้องไป ก่อนจะออกไป

สาวผมบ๊อบส่ายศรีษะหล่อนเริ่มแปลกใจกับเพื่อนสาว

วี' หลังจากกลับจากบาหลีก็มีแต่เรื่องแปลกๆรอบตัว วี และเธอ

" กลับกรุงเทพฯ เราไปรดน้ำมนต์สะเดาะเคราะห์เสียหน่อยนะวี?" เมย์ตะโกนก่อนออกจากห้องไป

วี' เดินมาที่ตู้เสื้อฟ้า เธอเริ่มคิดถึงฝันเมื่อคืน ครั้งนี้ เธอฝันนานขึ้น นึกถึงวิหารเทพน้ำและผู้ชายคนนั้น ที่อยู่ในฝันทำไมดูคุ้นเคยอย่างไรไม่รู้ แต่ในฝันทำไมเธอต้องตกใจเขาด้วย

ก่อนออกจากห้องพัก เธอมองออกไปยังท้องทะเลสีฟ้าที่ส่องแสงประกายระยิบระยับสวยงามตัดกับท้องฟ้าสดใส ไร้เมฆหมอก

เธอเห็นเพื่อนสาวของเธอกำลังยืนคุยกับเจ้าของรีสอร์ท ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เมื่อเจ้าของรีสอร์ทเห็น วี

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่4

บทต่อไป

ตอนที่6

