หลังจากพากันนั่งรถออกจากโรงเรียนมาแล้ว ชายหนุ่มก็เอาแต่นั่งเงียบ ระหว่างที่ทั้งสองสาวยังคุยกันเรื่องการบ้านของวันนี้ไม่หยุด ก่อนที่เจ้าขาจะเงยหน้ามองท้องถนนจึงเห็นว่านี่ไม่ใช่ทางกลับห้องพักของตน จึงเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้น
“พี่ณดล จะพาเจ้าขาไปไหนคะ”
เสียงหวานเอ่ยถามคนที่กำลังตั้งใจขับรถโดยไม่สนใจจะหันมาคุยกับเธอสักคำ อันที่จริงณดลกำลังคิดแผนการอยู่ในใจ พอเขาเห็นเหตุการณ์ที่ผ่านมาในวันนี้แล้ว เขาก็คิดว่าเขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อจะได้หึงหวงเธออย่างเปิดเผย ใช่ วันนี้เขาจะขอเธอเป็นแฟน ชายหนุ่มคิดในใจจนคุณครูสาวต้องเรียกเขาอีกรอบ
“พี่ณดลคะ จะพาเจ้าขาไปไหนคะเนี่ย”
“อ่อ... อ๋อ พี่กำลังจะพาน้องเจ้าขากับน้องน้ำหวานไปทานมื้อเย็นไงคะ” ณดลตอบก่อนที่จะเลี้ยวรถออกไปทางเลี่ยงเมือง
“เราจะไปทานข้าวร้านไหนกันหรอคะคุณอาณดลขา” น้องน้ำหวานเอ่ยถามขึ้นบ้าง
“ไปทานร้านเพื่อนสนิทของคุณอาเองค่ะ น้องน้ำหวานจำอาพอลได้ไหม” ณดลมองกระจกหลังขณะตอบหลานสาว
“อ๋อ อาพอลที่มีร้านอาหารสวยๆ ที่อยู่ปทุมใช่ไหมคะ” น้องน้ำหวานตอบอย่างตื่นเต้น
“ใช่แล้วจ้ะ น้องเจ้าขาคะ มื้อนี้พี่จะพาไปทานอาหารอิตาลี เป็นร้านอาหารของเพื่อนสนิทของพี่เอง เราเรียนจบเชฟจากอิตาลีมาด้วยกัน” เสียงทุ้มตอบหลานสาว ก่อนที่จะหันไปบอกกับคุณครูคนสวย
เวลาผ่านไปไม่นานรถเบนซ์คันหรูสีดำมันปลาบก็เข้ามาจอดที่บริเวณลานจอดรถของร้านอาหารสไตล์ยุโรป สองหนุ่มสาวกับเด็กหญิงตัวน้อยลงจากรถก่อนจะพากันเดินเข้าไปด้านใน เจ้าขามองไปรอบๆ ร้านแห่งนี้ด้วยความสนใจ ขณะที่สองสาวต่างวัยกำลังสนใจร้านอาหารแห่งนี้อยู่ ณดลก็เดินนำเข้าไปด้านในก่อนที่จะไปทักทายเพื่อนรัก
“ไงพอล ขายดีไหม”
“เห้ย นึกไงถึงโผล่มาได้วะ ข้านึกว่าเอ็งขายดีจนไม่มีเวลาปลีกตัวมาเยี่ยมเยือนข้าซะละ นี่ก็กะจะไปหาเอ็งที่ร้านสาขาในเมือง” พอล หรือปองพลเอ่ยถามเพื่อนสนิทด้วยความตื่นเต้น ก็เขากับณดลไม่ได้เจอกันเกือบเดือนแล้ว
“ก็ พาสาวๆ มาลองฝีมือเอ็งไง เปลี่ยนรสชาติบ้าง ฮ่าๆๆ”
ณดลบอกเพื่อนรักก่อนที่จะชี้ไปยังสองสาวต่างวัยที่มานั่งรอที่โต๊ะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งไม่ไกลจากที่เขาสองคนยืนคุยกันอยู่มากนัก พอลมองตามทางที่เพื่อนชี้ไป ก่อนที่จะเห็นหญิงสาวแต่งตัวน่าจะเป็นข้าราชการนั่งอยู่กับเด็กหญิงในชุดนักเรียน แต่รอยยิ้มกับแววตาของเพื่อนเขาที่มองไปยังเธอนี่สิ เขาไม่เคยเห็นณดลมองผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อนเลย
“แฟนเอ็งหรอวะ สวยนี่หว่า” พอลแกล้งเอ่ยแซว
“ยัง กำลังจะขอ” ณดลตอบอย่างยิ้มๆ ทำเอาพอลทำหน้าเหวอออกมาจนณดลอดที่จะขำกับอาการของเพื่อนรักไม่ได้
“ตกใจอะไรขนาดนั้นวะ คนนี้ไงที่เป็นข่าวกับข้าตอนไปเชียงราย เธอเป็นครูประจำชั้นของน้องน้ำหวานเอง ที่บังเอิญไปกว่านั้น เธอเป็นลูกสาวของเพื่อนรักคุณพ่อของข้าว่ะ ฮ่าๆๆ” ณดลถามก่อนที่จะเล่าให้เพื่อนฟังอย่างคร่าวๆ อย่างอารมณ์ดี
“พรหมลิขิตชัดๆ ไอ้ณดล เพื่อนจำศีลของข้ากำลังจะมีแฟนคนแรกแล้วเว้ยเห้ย ไปทักทายว่าที่แฟนเพื่อนสักหน่อยดีกว่า” พอลแซวก่อนทำท่าจะเดินไปยังโต๊ะที่สองสาวต่างวัยนั่งคุยกันอยู่
“เห้ย เดี๋ยว ที่ข้ามานี่ข้าอยากให้เอ็งช่วงข้าหรอกไอ้พอล” ณดลรีบคว้าแขนล่ำของเพื่อนเอาไว้จนอีกฝ่ายหยุดชะงัก พอลหันกลับมามองใบหน้าหล่อเหลามีเสน่ห์ของเพื่อนรักก่อนที่จะเอ่ยถามออกมาอย่างสงสัย
“ช่วย เอ็งจะให้ข้าช่วยอะไรวะ”
“ตอนเอ็งทำอาหาร เอ็งช่วยจัดเซอร์ไพร้ในจาน ขอน้องเจ้าขาเป็นแฟนให้ข้าหน่อย” ณดลรีบบอกด้วยรอยยิ้ม
“ฮ่าๆๆ เว้ยเห้ย!! ไอ้นี่มันโรแมนติกกับเค้าเป็นด้วย ได้ๆ เดี๋ยวพอลจัดให้ ไปๆ พาไปแนะนำให้รู้จักกันหน่อยสิ” พอลหัวเราะออกมาก่อนที่จะเอ่ยชวนให้ณดลพาเขาไปแนะนำให้ได้รู้จักกับว่าที่แฟนของเพื่อน
สองหนุ่มที่มีเค้าความหล่อและส่วนสูงไล่เลี่ยกันเดินตรงไปยังโต๊ะที่มีเจ้าขาและน้องน้ำหวานนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่ณดลจะเอ่ยแนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักกัน
“น้องเจ้าขาคะ นี่ไอ้พอลเพื่อนรักของพี่สมัยไปเรียนเชฟที่อิตาลีค่ะ”
คำว่าคะค่ะของณดลทำเอาเพื่อนรักหันกลับไปมองหน้าเขาตาโต ก่อนที่จะกลั้นขำเอาไว้ ตั้งแต่คบกันมาเขาไม่เคยเห็นมันจะคะขากับผู้หญิงคนไหนเลย มีก็แต่เด็กหญิงตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆ สาวสวยว่าที่แฟนของเพื่อนเขานี่แหละ
“สวัสดีค่ะพี่พอล เจ้าขาค่ะ เป็นครูประจำชั้นของน้องน้ำหวานหลานสาวของพี่ณดล” เจ้าขาลุกขึ้นยืนก่อนที่จะพนมมือไหว้อย่างอ่อนน้อม ด้วยอีกฝ่ายแก่กว่าถึง4ปี น้องน้ำหวานทำตามคุณครูคนสวยทันที
“สวัสดีค่ะคุณอาพอลขา”
มือเล็กกระพุ่มไหว้อย่างน่าเอ็นดู พอลรับไหว้สองสาวก่อนที่จะลอบมองใบหน้าสวยหวานของคนตรงหน้า หน้าตา กิริยา ท่าทาง อ่อนหวาน งดงาม ถึงว่าไอ้ณดลผู้ที่ได้ฉายาว่าเย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นแม่กับหลานสาว เลยหลงรักแม่สาวสวยที่เพียบพร้อมดังกุลสตรีไทยคนนี้อย่างไม่ต้องสงสัย
“สวัสดีครับน้องเจ้าขา พี่เป็นเพื่อนสนิทกับไอ้ณดลมานาน นี่เป็นครั้งแรกที่มันทำให้พี่แปลกใจอยู่ไม่น้อย” พอลเอ่ยทักทายหลังจากเชิญให้สองสาวต่างวัยและเพื่อนรักนั่งลงที่โต๊ะแล้ว
“แปลกใจยังไงหรอคะ” เจ้าขาเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็แปลกใจที่ว่ามันพาผู้หญิงที่ไม่ใช่แม่แล้วก็หลานมันมาทานข้าวด้วยน่ะสิครับ ตั้งแต่สมัยเรียนไอ้นี่ฮอตจะตาย แต่มันก็ไม่ยักจะสนใจใคร พี่ก็นึกว่ามันจะแอบชอบพี่ซะละฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับ” คำตอบของพอลทำเอาหัวใจดวงน้อยๆ ของเจ้าขาพองโต ก่อนที่เธอจะหันหน้าไปมองเขาซึ่งตอนนี้ไม่บอกก็รู้ว่าเขากำลังเขินอยู่
“พอเลย พอเลยไอ้พอล ได้ทีเผาใหญ่ มาๆ เชฟครับ ช่วยแนะนำเมนูที่มาถึงที่นี่แล้วต้องทานให้ได้หน่อยครับ”
ณดลรีบห้ามทัพก่อนที่เพื่อนของเขาจะพูดมากกว่านี้ ก็เขาน่ะเก่งเรื่องทำอาหารและก็ดูแลหลาน แต่เรื่องจีบผู้หญิงเขานี่ไม่มีประสบการณ์เลยสักนิด จะว่าเจ้าขาคือคนแรกก็ว่าได้ คุณครูสาวกลั้นขำก่อนที่จะส่งยิ้มหวานไปให้เขา พอลเห็นอาการของสาวสวยแล้วคงจะมีใจให้เพื่อนรักของเขาอยู่ไม่น้อย ก็แหม ไอ้ณดลทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมยังFamily manซะขนาดนี้ สาวๆ ที่ไหนบ้างจะไม่ชอบ มีแต่ไอ้นี่แหละที่ไม่สนใจใคร
“มาถึงร้านของผมก็ต้องทานสเต๊กสิครับคุณณดล เมนูสเต๊กที่ร้านพี่แนะนำสำหรับสาวๆ เป็นสเต๊กปลาดอลลี่เลยครับน้องเจ้าขา รับรองทานแล้วไม่อ้วน ส่วนหนูน้อยน้ำหวาน คุณอาพอลจะทำสเต๊กไก่พร้อมไส้กรอกให้นะครับ ส่วนเองไอ้ณดลสเต๊กเนื้อโคขุน เนื้อแน่นๆ นุ่มๆ ข้าเพิ่งได้เนื้อโคขุนจากออสเตรเลียมา อยากให้เอ็งได้ลอง ข้าขอเข้าไปทำก่อนล่ะ ขอตัวก่อนนะครับน้องเจ้าขา น้องน้ำหวาน”
พอลแนะนำเมนูดังของร้านให้กับสองสาวต่างวัยและเพื่อนรัก ก่อนที่จะเอ่ยขอตัวกลับไปทำหน้าที่เชฟของตน เพื่อรังสรรค์เมนูสเต๊กตามแบบฉบับของเขาและเพื่อทำเซอร์ไพร้ขอสาวเป็นแฟนให้ไอ้เพื่อนรักของเขาด้วย หลังจากที่พอลเดินกลับเข้าครัวไป ณดลก็ชวนเจ้าขาคุย สองหนุ่มสาวและหนึ่งเด็กหญิงตัวน้อยพูดคุยกันหัวเราะอย่างสนุกสนาน เจ้าขาเล่าเรื่องซนๆ ของเด็กๆ วันนี้ให้ณดลฟัง ส่วนน้องเจ้าขาก็คอยเสริมคุณครูคนสวยเป็นระยะๆ ลูกค้าโต๊ะอื่นมองมายังโต๊ะของทั้งสามด้วยรอยยิ้ม ภาพที่ทุกคนมองคือภาพครอบครัวที่มีพ่อแม่ลูก ที่ใช้เวลาพูดคุยกันระหว่างรออาหาร พ่อก็หล่อแม่ก็สวย มองดูแล้วก็เพลินตาจนอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
ผ่านไปไม่นาน พอลก็เดินกลับมาพร้อมกับพนักงานเสิร์ฟที่ในมือถือจานสเต๊กมาด้วย ในมือของเขานั้นเป็นของเจ้าขา ส่วนอีกสองจานนั้นเป็นของณดลและน้องน้ำหวาน แต่ที่น่าแปลกคือจานของเจ้าขามีฝาครอบมาด้วย จานของคุณอาหนุ่มและหลานสาวตัวน้อยถูกวางลงตรงหน้า ของเจ้าขาเองก็เช่นกัน
“เปิดแล้วอย่าลืมบอกด้วยนะครับว่าอร่อยหรือเปล่า”
พอลเดินจากไปพร้อมกับพนักงานเสิร์ฟทันที เจ้าขามองตามพอลอย่างงงๆ ก่อนที่จะหันไปมองใบหน้าหล่อเหลาของณดลที่ปรากฏรอยยิ้มน้อยๆ อยู่บนใบหน้า น้องน้ำหวานนั้นพอได้สเต๊กไก่กับไส้กรอกก็ลงมือทานด้วยความหิว มือบางค่อยๆ เปิดฝาครอบจานสเต๊กออก ใบหน้าหวานขึ้นสีเลือดฝาดขึ้นมาที่พวงแก้ม ตากลมโตมองสบไปยังใบหน้าหล่อของคนที่นั่งลุ้นอยู่ฝั่งตรงข้าม จะไม่ให้เธอเขินจนหน้าแดงได้ยังไง ก็ในจานสเต๊กที่เพื่อนของณดลทำมาให้นั้นมีซอสที่เขียนมาเป็นข้อความว่า ‘เป็นแฟนกันนะ’
“ว่าไงครับ ตกลงไหม” เสียงทุ้มดังมาจากริมฝีปากหนาของณดลที่ตอนนี้กำลังนั่งลุ้นกับคำตอบที่รอคอย
“อะ...เอ่อ” เจ้าขาพูดไม่ออกราวกับคนติดอ่าง เธอตกใจแต่ก็ไม่ได้แปลกใจอะไร เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาจีบเธออยู่ แต่มาวันนี้เขาเพิ่งจะมาขอเธอเป็นแฟน
“มีอะไรหรือคะคุณครูเจ้าขา สเต๊กของคุณอาพอลไม่อร่อยหรือคะ น้องน้ำหวานไม่เห็นคุณครูเจ้าขาทานสักที”
เด็กน้อยเอ่ยถามขณะมองไปเห็นว่าคุณครูคนสวยยังไม่ลงมือทานสเต๊กในจานสักที ด้วยความสงสัยน้องน้ำหวานจึงชะโงกใบหน้าเล็กไปดูที่จาน เด็กน้อยอ่านออกเสียงออกมาอย่างฉะฉานชัดเจนจนคนฟังอดที่จะเขินไม่ได้
“เป็นแฟนกันนะ” น้องน้ำหวานมองใบหน้าหล่อเหลาของคุณอาณดลที และหันไปมองใบหน้าหวานของคุณครูเจ้าขาที ก่อนที่จะร้องดีใจออกมา
“เย้ๆๆ อาณดลขอคุณครูเจ้าขาเป็นแฟนแล้ว” เจ้าขาได้ฟังก็อดที่จะเขินลูกศิษย์ตัวน้อยที่รู้เยอะคนนี้ไม่ได้
“ว่าไงคะ พี่รอฟังคำตอบอยู่นะ” เสียงทุ้มนุ่มฟังแล้วชวนอบอุ่นใจดังขึ้นมาขัดจังหวะ น้องน้ำหวานอดที่จะลุ้นกับคำตอบของคุณครูคนสวยของเธอไม่ได้
“ก็.....ค่ะ”
เจ้าขาตอบพร้อมรอยยิ้ม เธอถามหัวใจของตัวเองแล้วว่าเขาคือคนที่รู้สึกพิเศษด้วยใช่ไหม เธอชอบเขาหรือเปล่า เธอมีความสุขและมีเสียงหัวเราะเวลาที่ได้อยู่กับเขาไหม คำตอบทุกอย่างมันคือใช่ เธอก็อยากที่จะลองให้โอกาสตัวเองได้มีความรักครั้งแรกดูสักครั้ง และถ้าหากเธอโชคดี เธอก็อยากให้รักครั้งนี้เป็นรักครั้งสุดท้ายของเธอเช่นกัน
ทั้งณดลและน้องน้ำหวานต่างร้องไชโยออกมาพร้อมกัน คนหนึ่งดีใจที่จีบคุณครูคนสวยติด ส่วนอีกคนความหวังที่อยากจะมีน้องก็ใกล้เข้ามาทุกที มื้ออาหารมื้อนี้จึงเป็นมื้อแห่งความสุข และอบอุ่นหัวใจเป็นที่สุด และแล้วความรักของเขาและเธอก็กำลังเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 46
Comments