ตอนที่3

เวลา 1 ปีผ่านไป ดอกไม้แห่งลมวสันต์ เริ่มเบ่งบานตามการเวลา

“ ท่านแม่ ..! วันนี้ลูกขอไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้นะคะ” เยอบีร่าวิ่งมาพร่างเอ่ยถามไอเนะแม่ของเธอ

“ได้สิจ๊ะ …”

“ให้หนูไปเป็นเพื่อนพี่ดีไหมคะ..!!? พี่เยอบีร่า” ไอริสกล่าวตัดบทไอเนะแม่ของเธอ

//ทันใดนั้นไวโอเล็ต พี่สาวคนโตก็ได้กลับมาถึงบ้าน แล้วได้กล่าวว่า “อย่าพูดตัดบทของท่านแม่อย่างงั้นสิจ๊ะ” พรางวิ่งเข้าไปกอดแกลดิโอลัสพ่อของเธอ

ทันได้นั้น  ชายรูปร่างสันทัดได้เดินมาด้านหลังขของแกลดิโอลัส ท่านพ่อของพวกเธอ

ใจ “ผู้ชายรูปงานคนนี้เป็นใครหรอคะ…!!?”

แกลดิโอลัสจึงตอบกับไวโอเล็ตลูกสาวคนโตของเธอว่า “นี่เป็นคู่หมั้นของ เยอบีร่า แล้วจะแต่งงานกันในเร็วๆนี้อีกด้วย”

“ว่าไงนะ!! ชายคนนี้จะมาเป็นคู่หมั้นของลูก ลูกไม่เห็นชอบเขาเลยสักนิด นอกจากรูปร่างหน้าตาที่ดีแล้วก็ไม่มีอะไรที่ดีอีกเลย” เยอบีร่ากล่าวในเชิงประชดประชัน

“เธอคิดว่าฉันมีดีแค่หน้าตาหรอ” ทาคายามากล่าว

“ก็ใช่นะสิ คิดว่าตัวเองมีเงินแล้วจะทำอัไรก็ได้หรอ มันไม่แฟร์สำหรับคนอย่างพวกฉันนะ”

เยอบีร่ากล่าวด้วยความโมโห

“นั่นสิคะ พี่คนนี้ก็หน้าตาหล่อเหลาทำไมถึงไหมั้นกับหนูแทนละคะ”ทาคายามะกล่าวพร่างเสยผมด้านหน้าขึ้น

“เอาน่า ไหนๆก็คุยกันเรื่องหมั้นแล้วอาทิตย์หน้าก็ให้ผู้ใหญ่มาคุยได้เลยนะคุณทาคายามะ” แกลดิโอลัสพร้อมฝื้นยิ้ม

//ไอริสผู้ที่ได้ยินเรื่อง ปลายปากของเธอก็กระตุกโดยอัตโนมัติ เธอจึงกล่าวขึ้นมาว่า “ ท่านพ่อหนูไม่มีดีตรงไหน ดูสิ หนูดีกว่าพี่เยอบีร่าตั้งเยอะ แต่ทำไมเธอถึงได้ทุกอย่างละ”

“ใช่ค่ะ น้องดีทุกอย่างเลยนะคะดีกว่าเยอบีร่าตั้งหลายเท่า” ไวโอเล็ตกล่าวกับแกลดิโอลัสพ่อของเธอ พรางวิ่งไปจับไหล่น้องสาว

“พวกเธอ อย่าพูดอะไรบ้าๆ”แกลดิโอลัสกล่าว พรางหันไปมองที่ทาคายามะ พร้อมกล่าวว่า “ขอโทษด้วยนะครับ ทีหลังผมจะตักเตือนลูกๆของผมให้ดีครับ”

//ทาคายามะ เดินไปโอบที่เอวของเยอบีร่า พร้อมกล่าวว่า “ไม่เป็นไรครับ ขอแค่คุณพ่อดูแลคนของผมให้ดีก็พอครับ” แล้วหันกลับไปมองเยอะบีร่าพรางกล่าวว่า “ใช่ไหมครับ ที่รัก”

“ใครที่รักของนายกัน” เยอบีร่ากล่าวพร่างกำหมัดที่จะทุบทาคายามะ

“อย่าทำร้ายฉันเลยนะสุดที่รักของฉัน” ทาคายามากล่าวพร่างทำตาเป็นประกาย เพื่ออ้อนเยอบีร่า

// จุ๊บ..บ!! เสียงทาคายามะ เยอบีร่า

“งั้นวันนี้ผมกลับก่อนนะครับ หวังว่าพรุ่งนี้คนของผมจะอยู่ดีนะครับ”ทาคายามะกล่าวพรางส่งสายตาพิฆาตรใส่น้องสาวของเธอ

//ทาคายามะเดินออกจากประตูไป

//ไอริสวิ่งเข้ามาหาเยอบีร่าด้วยอารมณ์และความรู้สึกอิจฉา  พร้อมพูดว่า “ เธอมันหน้าไม่อาย  กล้าอ่อยผู้ชายต่อหน้าท่านพ่อกับท่านแม่ขนาดนี้เลยหรอ”

“ไม่!! ฉันไม่ได้อ่อยเขา ฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น” เยอบีร่ากล่าว

“อย่ามาแก้ตัวหน่อยเลย เด็กพึ่งเกิดยังดูออกเลย” ไวโอเล็ตกล่าว

“หยุดพูดเรื่องนี้กันได้แล้ว แยกย้ายกันไปเตรียมตัวซะ พรุ่งนี้ต้องพสกันตื่นมาเตรียมงานแจ่เช้า เยอบีร่าขึ้นไปพักผ่อนเถอะ” แกลดิโอลัสกล่าว

“ค่ะ”ทุกคนกล่าว พร้อมพากันแยกย้ายเข้าห้องของตัวเอง

“เยอบีร่า พรุ่งนี้เดียวจะมีคนมารับเธอไปดูชุดนะ เตรียมตัวให้พร้อมละ” แกลดิโอลัสกล่าวพรางยิ้มให้กับเยอบีร่า

“ค่ะ” เยอบีร่ากล่าวกลับแกลดิโอลัส พ่อของเธอ

//ไอริสได้แต่กัดฟันและเก็บอาการไว้ ส่วนไวโอเล็ตพี่ของเธอก็เดินมาจากข้างหลังและปลอบโยนเพื่อให้กำลังใจ ในเชิงประชดประชัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***