Ep.3 ดูเเลเหมือนคนรัก!!???

เนื้อหามีคำหยาบคายเเละความรุนแรง

~(โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน)​~

-​จากepนี้จะเรียก คุณชาย,ชายหนุ่ม,หญิงสาวทั้งหมดเติมชื่อเข้าไปนะคับ-

"อือ........"เนมส์(ชายหนุ่ม)​มีอาการสะลึมสะลือในเช้าถัดมาเเละตาพร่ามัว

"เอ่าตื่นเเล้วหลอเป็นยังไงบ้าง"พี่คราม(คุณชาย3)​ถามไถ่ถึงอาการของชายหนุ่มเเละตรวจร่างกายของชายหนุ่มเเถมพี่ครามก็ยังสั่งให้พี่เอิร์ด(คุณชาย4)​เเละพี่กร(คุณชาย5)​ที่ทำผิดมารับผิดชอบดูเเลชายหนุ่มเป็นอย่างดี

"พวกมึงนี่นะถ้ากูไม่กลับมาน้องมันเเข็งตายในห้องน้ำกุขึ้นมาจะทำไง"พี่ครามพูดตักเตือนทั้งสองก่อนที่จะบอกให้เเม่บ้านเตรียมข้าวต้มมาให้

"เออออบ่นอยู่นั่นเเหละกูบอกกูลืมไงไอ้เวร"พี่กรตอบอย่างอารมณ์เสียเเละเดินไปหยิบข้าวต้มที่เเม่บ้านเอามาให้

"ไม่ต้องเดี๋ยวพี่ป้อนเอง"พี่กรบอกเนมส์พร้อมยกชามข้าวหนีคนข้างหน้าที่กำลังจะหยิบไปกินเองเพราะมันร้อนด้วย

"เเต่ผมกินเองได้คับ" เนมส์ตอบเสียงนิ่งเเละทำท่าจะเเย่งชามข้าวต้มไปซะอย่างงั้น

"น้องมันงอลกูรึไง" พี่กรคิดในใจก่อนที่จะตักเข้าปากคนข้างหน้า

เนมส์ก็หลีกเลี่ยงน้ำใจคนข้างหน้าไม่ได้เพราะตอนนี้เขาก็หิวจนไส้กิ่วอยู่พอควร

"ใกล้หมดดเเล้วกินเส็จก็กินยาด้วย" พี่กรกล่าวเเล้วตักคำสุดท้ายให้คนข้างหน้าที่ตอนนี้ดูท่าจะกินอิ่มสมใจเเล้ว

"ยาเม็ดใหญ่จังวะจะติดคอน้องใหมเนี่ย...."พี่เอิร์ดกล่าวเเละมองคนตัวเล็กไปด้วย

"จริง....คงต้องเอาเเบบเข็ม"พี่ครามกล่าวพร้อมกับหยิบเข็มที่ใหญ่พอควรออกมาเเละดีดอากาศออก

เนมส์ที่กลัวของเเหลมเป็นชีวิตจิตใจอยู่เเล้วเห็นเเบบนั้นเเล้วก็เเทบจะเป็นลม

"เอ่ออ......พ...พี่คับ...ผ...ผม..กินยาดีก...กว่าคับ.."เนมส์พูดเสียงตะกุตะกักติดอ่างเสียงสั่นๆไปพร้อมกันพร้อมยิ้มเเห้งๆเอามือจับไหล่

"ยาเม็ดใหญ่จะกินหลอหืม" พี่ครามถามพร้อมยักคิ้วขึ้นมารู้ได้เลยว่าชายหนุ่มกลัวเข็มเเละอยากจะเเกล้งซักหน่อยเเต่เห็นตัวสั่นเเบบนี้ก็อดเอ็นดูไม่ได้เลยเอาเข็มเล็กมาเเทน

" ม... ไม่เป็นไรคับเอา... เอา..เเบบ..ม...เม็ด..ก็ได้คับ"เนมส์พูดออกมาเสียงสั่นๆตะกุกตะกักอีก

เเล้วก็เเทบช็อคอีกที่คุณชายทั้ง3ดูท่าจะร่วมมือกันเเกล้งชายหนุ่ม

พี่ครามจับไปที่เเขนของเนมส์ก่อนที่จะเอาเข็มไปใกล้ๆตรงข้อพับเเขนเเละให้พี่กรจับเเขนอีกข้างไว้ส่วนพี่เอิร์ทก็ไปนั่งใกล้ๆเเละจับขาไว้

"อือออ...ไม่เอา..."เนมส์ทำเสียงสั่นพร้อมเอาหน้าไปมุดอกพี่เอิร์ทด้วยความเจ็บจี๊ดดดดดดดด

"...."เนมส์กัดปากเงียบน้ำตาคลอเเละตัวสั่นเเบบเห็นได้ชัด

"เส็จเเล้ว" เนมส์หันไปมองเข็มที่ดึงออกมาเเล้วก็เเทบช็อคไปเลยเมื่อเห็นที่ยาวเเละเล็กเเละสมองก็คิดไปต่างๆนาๆว่าเข็มจะหักข้างในรึเปล่า เข็มจะทำให้เส้นเลือดขาดใหม ยาอะไรที่ฉีดเข้าไป เนมส์คิดเช่นนั้นก็หงายหลังล้มบนเตียงไปเลย

คุณชายทั้ง3เห็นเเล้วก็เอ็นดูความสั่นกลัวของคนตัวเล็กก่อนที่จะเข้าไปปลอบใจคนน้องหลับไปอีกรอบ

"มึงถ้าน้องตื่นเเล้วบอกกูด้วย" พี่ครามกล่าวบอกทั้ง2คนก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป

"หอมดี...."พี่เอิร์ดกล่าวเมื่อเอาหน้าซุกที่ท้ายทอยเนมส์

"อย่าคิดนะมึงให้น้องมันพักก่อน" พี่กรกล่าวตักเตือนเเละรู้ว่าเพื่อนของเขาจะทำอะไร

"เออถ้ากูไม่ใหวขึ้นมากูไม่รู้ด้วยละทั้งขาวนิ่มกลิ่นก็หอมเเปลกดีหุ่นผู้หญิงเลยด้วยซ้ำก้นก็ใหญ่อะไรก็ห้ามกูไม่ได้หละ"พี่เอิร์ดพูดออกมาโดยไม่อายคำพูดที่พูดไปเลยซักคำ

"กูก็อยาก......อดทนไอเหี้ย"พี่กรพูดขึ้นมาก่อนที่จะเอาหน้าซุกอกคนตัวเล็กข้างหน้า

"อือ..."เนมส์ครางงอเเงออกมาก่อนที่พี่ทั้ง2จะขยับตัวให้คนน้องนอนสบายตัวขึ้น

เช้าวันถัดมา

"อือ......."เนมส์ครางงอเเงขึ้นมาก่อนที่จะลุกขึ้นนั่งเเละคิดจะเดินไปปิดผ้าม่านที่เปิดให้เเสงเข้ามาจนจ้ากระเเทกเข้าตาคนที่นอนอยู่

"ทำไรคับพี่ชาย"คนเเปลกหน้าที่ยืนเเอ๊กอยู่หน้าประตูถามถึงคนตัวเล็กก่อนที่จะปิดประตูเเละเดินเข้ามาใกล้ๆ

ทำให้คนตัวเล็กกลัวเพราะท่าทางไม่เป็นมิตรเลยเลยเดินถอยหลังจนจะถึงขอบระเบียงห้องที่สูงพอควรทำให้คนเเปลกหน้าต้องดึงเนมส์เข้ามาเเละปิดประตูละเบียง

"จะทำอะไรหนะถ้าตกลงไปจะทำยังไงคิดซะบ้าง" คนเเปลกหน้ากล่าวตักเตือนเเละคนเเปลกหน้าอีกคนก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

"มึงทำเขากลัวไงไอฟาย"คนเเปลกหน้ากล่าวพร้อมเช็ดผมที่กำลังเปียกอยู่

"ทำไมวะกูน่ากลัวหลอวะ" คนเเปลกหน้าตอบเเบบอารมณ์​เสีย

"เออมั้งมึงไปบอกพี่ครามด้วย" คนเเปลกหน้าอีกคนทักท้วงคนที่ยืนอยู่ใกล้เนมส์

"เออๆ" คนเเปลกหน้าตอบเเละเดินออกไปเรียกพี่คราม

เนมส์ยืนนิ่งดูคนตัวสูงที่ผมเปียกกำลังหยิบไดร์​เป่า​ผม​มาให้เนมส์เป่าให้

"อะ.."เนมส์ยืนงงก่อนที่จะเห็นคนตัวสูงไปนั่งข้างเตียงเเละมองหน้าเนมส์ที่ยืนงงอยู่

"เป่าผมให้ผมหน่อยผมไม่กัดพี่หลอกน่า" คนตัวสูงบอกก่อนที่จะยื่นมือดึงคนที่ยืนงงอยู่

"อะ!?"เนมส์โดนดึงเข้าไปใกล้ๆก่อนที่คนตัวสูงจะเปิดไดร์เป่าผมเเล้วยื่นให้

เนมส์ไปนั่งที่เตียงในมือถือหวีเเละไดร์เป่าผม

"เฮ้เจ้าหนูหิวรึยัง"พี่ครามกับคนเเปลกหน้าคนนั้นเปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมกับชามข้าวต้มที่พึ่งทำเส็จเมื่อกี้เลย

"อะคับ!"เนมส์พูดพร้อมกับเป่าผมให้คนตัวสูงไปด้วย

"มันร้อนอยู่เดี๋ยวค่อยกินก็ได้ กินเส็จเเล้วเดี๋ยวก็กินยานะ"พี่ครามทักท้วงขึ้นก็ทำให้เนมส์สะดุ้งเฮือกขึ้นทันใดพร้อมกับยิ้มให้คนที่ยืนอยู่เเบบเเห้งๆ

"ค...คับเเหะๆ"เนมส์ตอบเสียงตะกุกตะกักอีกรอบก่อนที่จะก้มลงจะเป่าผมคนข้างหน้าต่อ

"เออถ้าข้าวต้มหายร้อนเเล้วก็บอกพี่(เนมส์)​เขาด้วยเดี๋ยวพี่จะได้เอายามาให้"พี่ครามพูดเส็จก็เดินมาเอามือจับหน้าผากเนมส์

"คับบบ"คนเเปลกหน้าทั้ง2ตอบพร้อมกันเเละเริ่มเปิดศึกด่ากัน

"ริว วันนี้กูจะไปผับนะเว้ย" เรย์(คนที่เนมส์เป่าผมให้)

"เอ่าไอเวรนี่พี่ก็บอกอยู่ให้เฝ้าพี่เนมส์อะไอควายกุก็อยากไปเหมือนกัน"ริวตอบอย่างอารมณ์เสียใส่

"โหหหหเเม่งกูอยากพักไงกุพึ่งไปถ่ายรูปให้ลูกค้ามาไอเวร"เรย์ตอบอีกฝ่ายไปอย่างอารมณ์เสียเช่นกัน

เนมส์ได้ยินดังนั้นก็ครุ่นคิดว่าตัวเองทำให้เขาไม่ได้พักสินะ

"ไปผับใหนหลอ"เนมส์ถามโดยไม่ได้คิดอะไรต่อ

"อาาาผับพุรุณอะคับ"เรย์ตอบด้วยความสงสัยว่าจะถามไปทำไม

"อา......งั้น....ถ้าไปฝากเอาเสื้อเชิ้ตไปคืนให้บาร์เทนเดอร์ให้หน่อย"เนมส์พูดพลางชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าที่มีเสื้อเชิ้ตเเขวนอยู่

"อืมมม"ริวก็ตอบรับมาเเต่โดยดี

"ไปเหอะพี่ไม่อย่างเป็นตัวถ่วงขัดความสุขพวกนาย"เนมส์ตอบเเละเเสดงสีหน้านิ่งๆไป

ทั้งสองหันมามองหน้ากัน

"เเต่ไม่มีใครอยู่ในคฤหาสน์นี้นอกจากพวกผมเเละพ่อบ้านเเม่บ้านเเค่2-3คนนะ"เรย์ตอบด้วยความเป็นห่วงเพราะที่ตนพูดไปก็เเทงใจคนตัวเล็กไม่น้อย

"ไม่เป็นไรพี่ก็ไม่ใช่เด็กที่ดูเเลตัวเองไม่ได้หลอกนะ"เนมส์ตอบเเละยิ้มให้2คนนี้ว่าไม่ต้องเป็นห่วงเเละ2คนก็ไม่อยากขัดความต้องการของเนมส์จึงไปผับกัน

เเละริวก็บอกให้เเม่บ้านพ่อบ้านไปสอดส่องดูเเลพี่เนมส์ครั้งละ3ชั่วโมง

เเม่บ้านได้ขึ้นมาเอาข้าวต้มมาให้ชายหนุ่ม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***