เจ้าสาวแวมไพร์ EP. 9

หยางเซวียนนั่งคุยกับหวังซานอยู่ที่สวนแล้วหยางเซวียนก็ถามเรื่องเกี่ยวกับพันธสัญญาคู่รักที่อยู่บนตัวของเขาว่า มันจะมีพลังอำนาจตอนที่เขาจะโดนทำร้ายใช่ไหมหวังซานพยักหน้าแล้วตอบไปว่า ใช่พันธสัญญาคู่รักมันจะมีพลังอำนาจตอนที่นายจะถูกทำร้ายหยางเซวียนได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้าแต่หยางเซวียนยังคงสงสัย แต่ว่าแวมไพร์ที่เข้ามาหาเขาเป็นแม่ของหวังซานนะหวังซานก็ได้ยิ้มให้แล้วตอบกับไปอีกว่า มันก็ใช่ว่าแวมไพร์ตนนั้นที่จะเข้าไปทำร้ายนายเป็นแม่ของเขาเองแต่ถ้าเข้าไปทำร้ายคนที่เขารักถึงแม้ว่าจะเป็นแม่ของเขาก็ตามพันธสัญญาคู่รักมันก็จะปกป้องนายจากอันตรายอยู่ดีหยางเซวียนพอได้ฟังก็พอจะเข้าใจเลยถามตรงประเด็นต่ออีกว่า ทำไมหวังซานเขาถึงอยากได้ตัวเขามาเป็นเจ้าสาวหวังซานที่โดนถามตรงประเด็นแบบนั้นเขาก็ได้แต่ยิ้มแล้วตอบไปตามที่อยู่ข้างในว่า เมื่อ2ปีก่อน ตอนที่เขา ออกมาล่าเหยื่อบนดาดฟ้าตามสันชาติตยานของแวมไพร์ในคืนนั้นเขาได้มองไปเห็นว่าหยางเซวียนกำลังเดินกลับบ้านกับสาวสวยคนหนึ่งอยู่ แล้วยังไงต่อหยางเซวียนถามอีกเพราะยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยากได้เขาเป็นเจ้าสาวหวังซานมองหน้าหยางเซวียนที่ทำหน้าสงสัยแทนที่เขาจะเล่าต่อแต่ก็ต้องหยุดเพราะตอนที่หันไปทางหยางเซวียนตอนที่เห็นหยางเซวียนทำหน้าสงสัยมันน่ารักมากจนทำให้เขาหยุดเล่าแล้วยิ้มแทนหยางเซวียนเห็นหวังซานที่มองแต่หน้าตัวเองแล้วไม่ยอมเล่าต่อสักทีเอาแต่ยิ้มเขาก็เร่งให้หวังซานเล่าต่อหวังซานกับไม่เล่าเขายิ่งยิ้มและหัวเราะมากกว่าเดิมจนทำให้หยางเซวียนเริ่มโมโหเลยตีไปแขนหวังซานไปหนึ่งทีหวังซานมองไปที่หยางเซวียนเลยถามหยางเซวียนว่าปัดฝุ่นให้หรอหยางเซวียนได้ยินที่หวังซานพูดแบบนั้นเขาก็ตอบไปว่า เขาตีไม่ได้ปัดฝุ่นหวังซานที่ได้ยินหยางเซวียนตอบว่าตีตัวของเขาเองก็ขำขึ้นเลยถามหยางเซวียนอีกว่านี่ตีแล้วหรอนึกปัดฝุ่นให้สักอีกหยางเซวียนเมื่อได้ยินที่หวังซานพูดแบบนั้นก็ยิ่งโกรธเขานั่งกอดอกพร้อมทำแก้มป่องตอนโกรธพอหวังซานที่เห็นหยางเซวียนทำหน้าแบบนั้นถึงอดใจไม่ไหวในความน่ารักของหยางเซวียนเขาเลยหอมไปที่แก้มของหยางเซวียนจนทำให้หยางเซวียนสะดุ้งตกใจที่อยู่ๆเขาก็โดนหวังซานหอมแก้มเขาเลยดันตัวเองออกแล้วก็มองไปทางหวังซานแล้วถามว่านี่เขาทำอะไรหวังซานก็ตอบไปว่าหอมแก้มไงหยางเซวียนที่ได้คำตอบจากหวังซานแบบนั้นก็ถอนหายใจแล้วพูดว่า รู้ว่าหอมแก้มแต่มาหอมทำไมใครให้หอมหวังซานมองหน้าหยางเซวียนและถามว่านี่นายไม่ให้หอมหรอหยางเซวียนพยักหน้าแล้วพูดว่าก็ใช่ไงหวังซานที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้พูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนพร้อมมีสายตาของหยางเซวียนมองตามว่า ก็ได้ฉันจะไม่หอมนายแต่ฉันจะ เมื่อพูดจบเขาก็อุ้มร่างเล็กๆของหยางเซวียนขึ้นในทันทีโดยที่ไม่ให้หยางเซวียนตั้งตัวได้เลยหยางเซวียนที่ตกใจตอนที่เขาโดนหวังซานอุ้มเขาก็เลยถามหวังซานว่านี่นายคิดจะทำอะไรปล่อยตัวเขาลงเดี่ยวนี่หวังซานก็ตอบกลับว่าก็นายไม่ให้ฉันหอมแก้มนิฉันก็เลยจะ หยางเซวียนมองหน้าแล้วถามอีกว่าจะอะไร หวังซานไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มมุมปากแล้วก็อุ้มหยางเซวียนกระโดดสูงเข้าห้องไปทางหน้าต่าง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***