ระราน

"ไม่งอแงนะคะ..เดี๋ยวหนูจะทำเกี๋ยวกุ้งไว้รอเฮียกลับมากินพร้อมกัน..นะคะ"รียาทำหน้าอ้อน

"หนูทำหน้าอย่างนี้..เฮียก็ใจอ่อนสิคะ..เฮ้อ!..ก็ได้ค่ะ..เฮียไปกับไอ้แดนก็ได้..แล้วเฮียจะรีบกลับมานะคะ"อเลนถอนหายใจออกมาเบาๆ

เขาไม่เคยขัดใจเด็กน้อยได้สักครั้ง ยิ่งเวลามองเขาแล้วทำตาปริบๆนี่ เขาก็ใจอ่อนจนละลายหมดแล้ว

"ค่ะ..หนูจะรอนะ"รียายิ้มอย่างเอาใจอเลน

"แต่ผมว่า..ถ้านายหญิงไม่ไปด้วย...นายคงไม่ได้คุยกับลูกค้าหรอกคับ..แต่คงรีบเซ็นแล้วรีบกลับแน่ๆ..เชื่อผมสิ"แดนพึมพำออกมา

"ไอ้แดน!!ปากมากนะมึงอ่ะ!อยากโดนไล่ออกมั้ย!?"อเลนว่าเสียงดังเพราะแดนพูดแทงใจดำ

"ไม่ต้องว่าแดนเลยค่ะ...เฮียต้องคุยกับลูกค้าและอ่านสัญญาดีๆก่อนเซ็น..ห้ามทำอย่างขอไปที..เข้าใจมั้ยคะ..แดนคอยดูด้วยนะ"รียาพูดด้วยสีหน้าจริงจังกับอเลนก่อนจะกำชับแดนอีกครั้ง

"คับนายหญิง"แดนรับคำ เอาวะ!ตราบใดที่นายหญิงเข้าข้าง กูก็ไม่มีวันโดนไล่ออกแน่ๆโว้ย!555แดนคิดอยู่ในใจ

"โธ่!หนูอ่ะ..ก็เฮียคิดถึงหนูก็เลยอยากกลับมาไวๆน่ะสิคะ"อเลนยังคงอ้อนอยู่

"ตกลงว่าเฮียไม่ฟังที่หนูบอกใช่มั้ยคะ"รียาถามด้วยสายตานิ่งๆท่าทางเอาจริง

"ฟะ..ฟังค่ะ..เฮียจะทำตามที่หนูบอกอย่าโกรธนะคะ...นะ..นะ"อเลนเริ่มกลัวกับท่าทางของรียาจึงจำต้องรับปาก

"ดีค่ะ..รีบกินข้าวเดี๋ยวจะไม่ทันนัดนะคะ"รียายิ้ม

"ค่ะๆ"อเลนรับคำแล้วก้มหน้ากินข้าว

แดนกับป้าแมรี่มองหน้ากันแล้วยิ้ม แค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครใหญ่หึหึ

หลังจากกินข้าวเสร็จรียาก็เดินออกมาส่งอเลนที่รถ โดยมีแดนเดินตามมาไม่ห่างมาก

"เฮียไปก่อนนะคะ..แล้วจะรีบกลับค่ะ"

"ตั้งใจทำงานนะคะ..ห้ามเกเรค่ะ"

"ค่ะ..นายหญิง..จุ๊บ!!"

อเลนก้มลงไปจูบปากรียาเบาๆก่อนจะยิ้มแล้วเดินไปขึ้นรถที่แดนเปิดประตูรออยู่แล้ว

"เฮียอ่ะ!!"รียาโวยวายแต่ใบหน้าแดงก่ำ

แดนปิดประตูรถก่อนจะไปทำหน้าที่คนขับแต่ใบหน้าอมยิ้ม เขามีความสุขที่เห็นนายของเขายิ้มอย่างมีความสุขอย่างนี้

"ตั้งแต่มีนายหญิง..นายดูยิ้มบ่อยขึ้นและมีความสุขกว่าเมื่อก่อนนะคับ"แดนพูดพลางมองหน้าอเลนผ่านกระจก

"อืม!...รียาคือรอยยิ้มและความสุขของกู..และถ้าใครมาทำให้รอยยิ้มและความสุขของกูเสียใจ..กูจะทำให้มันอยู่ก็เหมือนตาย!!"อเลนพูดด้วยใบหน้าจริงจังและสายตาดุดัน

แดนที่ได้ยินอเลนพูดก็ถึงกับกลัวแทนคนที่คิดร้ายกับนายหญิงทันที เขาไม่เคยเห็นอเลนจะมีท่าทีที่ดุดันแบบนี้มาก่อนเลยตั้งแต่ทำงานกับอเลนมา

รียาเดินกลับเข้าไปข้างในบ้านหลังจากที่รถของอเลนขับออกไปแล้ว เธอเข้าครัวไปทำเกี๋ยวกุ้งกับป้าแมรี่และแม่บ้านจนเสร็จแล้วจึงเดินขึ้นไปบนห้องเพราะตั้งใจจะเอางานลงไปนั่งทำที่ศาลาริมน้ำ

หน้าคฤหาสน์

"คุณคับเข้าไม่ได้คับ"การ์ดหน้าประตูบอกกับหญิงสาวคนหนึ่ง

"ชั้นเป็นคนโปรดของอเลน..มาหาอเลน..ทำไมจะเข้าไม่ได้..หลีกไป๊!"หญิงสาวคนนั้นพยายามดันการ์ดที่ยืนขวางประตูไว้

"นายไม่อยู่คับ..และใครก็เข้าไม่ได้ถ้าไม่มีคำสั่งของนาย"การ์ดยืนยันตามเดิม

"แต่ชั้นจะเข้าไปรออเลน..ถ้าไม่ให้เข้าไปชั้นจะให้อเลนไล่แกออก"หญิงสาวพูดอย่างโมโห

"ไม่ได้คับ..ยังไงก็เข้าไม่ได้"การ์ดยังขวางประตูไว้เหมือนเดิม

"เกิดอะไรขึ้น!?"

ป้าแมรี่ที่ได้ยินเสียงโวยวายจึงเดินออกมาถามการ์ดที่ขวางประตูอยู่

"คุณคนนี้จะเข้าไปรอนายในบ้านคับ...แต่ผมบอกแล้วว่าถ้าไม่มีคำสั่งของนายก็เข้าไม่ได้คับ..ป้าแมรี่"การ์ดหันไปบอก

"คุณเป็นใคร?...มาทำอะไรที่นี่!?"ป้าแมรี่ถามหญิงสาวที่ยืนทำหน้าบึ้งตึงอยู่ข้างหน้าการ์ด

"ชั้นชื่อเอริส..เป็นคนโปรดของอเลนย่ะ!"เอริสบอกอย่างไม่เต็มใจนักเพราะคิดว่าป้าแมรี่เป็นคนรับใช้

ป้าแมรี่มองเอริสตั้งแต่หัวจรดเท้าพลางคิดในใจว่าคุณหนูนี่นะไม่ยอมจัดการผู้หญิงพวกนี้ให้เรียบร้อยถ้าหนูรียารู้และโกรธขึ้นมาจะทำอย่างไรกัน!?

"ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร..แต่ถ้าไม่มีคำสั่งของคุณหนู..ใครก็ห้ามเข้า"ป้าแมรี่พูดอย่างเด็ดขาด

"กรี๊ดดดดดด!!..ชั้นไม่ยอม..ชั้นจะฟ้องอเลนให้ไล่พวกแกออก"เอริสร้องตะโกนออกมาเสียงดังมากจนการ์ดต้องพากันเอามืออุดหู

"มีอะไรกันคะ..ป้าแมรี่!?"

รียาที่เดินลงมาจากบนห้องได้ยินคนกรีดร้องเสียงดังจึงเดินออกมาดู

"ไม่มีอะไรค่ะ..หนูรียาเช้าไปในบ้านเถอะค่ะ"ป้าแมรี่ทำหน้าตกใจนิดๆเมื่อได้ยินเสียงของรียา

"ทำไมจะไม่มีย่ะ!...ชั้นมาหาอเลนแต่คนพวกนี้ไม่ให้ชั้นเข้าไปข้างในบ้าน"

เอริสรีบพูดขึ้นมาทันทีพลางมองรียาที่แต่งตัวด้วยเสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาสามส่วนด้วยสายตาดูถูกแต่แอบอิจฉาที่รียาดูสวยมากกว่าจะเป็นคนรับใช้

"ให้เธอเข้ามาเถอะค่ะ..เผื่อว่าเธอจะมีธุระกับเฮีย"

รียาที่เห็นเอริสก็พอจะเดาได้ว่าน่าจะเป็นผู้หญิงอีกคนของอเลนแน่ๆ เธอไม่อยากยุ่งด้วยสู้รอให้อเลนกลับมาจัดการเองดีกว่า

"แต่ว่า..."ป้าแมรี่จะค้าน

"หนูรับผิดชอบเองค่ะ..ถ้าเฮียถามให้บอกว่าหนูเป็นคนอนุญาติ"รียาพูดแล้วเดินกลับเข้าไปข้างในบ้าน เธอตั้งใจว่าจะเดินไปที่ศาลาริมน้ำ

"นี่แก!..แกเป็นใครกันแน่!?"เอริสทำท่าจะเดินตามรียาไป

"หยุด!!ถ้าจะรอคุณหนู..ก็ต้องไปรอที่ห้องรับแขก..ห้ามวุ่นวาย"ป้าแมรี่พูดด้วยเสียงที่เด็ดขาดแล้วเอาตัวขวางเอริสไว้ไม่ให้ตามรียาไป

"ชิ!..ก็ได้..รออเลนกลับมาก่อนเถอะ..ชั้นจะบอกว่าพวกแกทำอะไรกับชั้นบ้าง..คอยดู!"เอริสทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าขัด

"ตามสบายค่ะ...คอยดูไว้ให้ดีอย่าให้เดินเพ่นพ่านไปทั่ว"ป้าแมรี่พูดกับเอริสอย่างไม่กลัวก่อนจะหันไปสั่งการ์ดที่ตามเข้ามาด้วย เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าอเลนจะจัดการใครกันแน่!!

"คับป้าแมรี่"การ์ดรับคำก่อนจะเดินนำเอริสไปที่ห้องรับแขก

ป้าแมรี่เดินตามรียาไปที่ศาลาริมน้ำทันที เธอกลัวว่ารียาจะโกรธคุณหนูของตัวเองน่ะสิ!ก็เล่นมีสาวๆมาหาถึงที่บ้านเลยนี่นา

"หนูรียาไม่น่าให้เธอเข้ามาในบ้านเลยนะคะ"ป้าแมรี่ที่เดินมาถึงศาลาริมน้ำพูดกับรียาที่เตรียมจะทำงานอยู่

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...เธอก็แค่จะมารอเฮีย"รียาบอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆไม่แสดงความรู้สึกอะไรออกมา

"เฮ้อ!...งั้นเดี๋ยวป้าให้เด็กเอาน้ำส้มมาให้นะคะ"ป้าแมรี่ถอนหายใจก่อนจะพูดออกมา

"ขอบคุณค่ะ"รียายิ้ม

ป้าแมรี่เดินกลับเข้าไปในบ้านพลางคิดว่าคงต้องโทรไปบอกคุณผู้หญิงเผื่อจะได้เตือนคุณหนูของเธอให้จัดการกับผู้หญิงที่เคยควงไม่ให้มายุ่งวุ่นวายกับหนูรียาอีกเพราะเท่าที่รู้มา  นี่ไม่ใช่คนแรกและคงต้องโทรไปบอกแดนให้บอกกับอเลนว่ามีผู้หญิงมารออยู่ที่บ้านด้วย เธอไม่รู้ว่ารียาจะรู้สึกยังไงที่มีผู้หญิงมาหาสามีของตัวเองแบบนี้ต้องยอมรับว่าเธอมองรียาไม่ออกจริงๆ เฮ้อ!คิดแล้วก็กลุ้ม

ร้านอาหาร

อเลนคุยและเซ็นสัญญากับลูกค้าเสร็จแล้วจึงกำลังเดินออกจากร้าน

"นายคับ..เกิดเรื่องแล้วคับ"แดนเดินมาพูดกับอเลน

"มีอะไรวะ!?"

"ป้าแมรี่โทรมาบอกว่าคุณเอริสไปหานายที่คฤหาสน์...เธอจะเข้าไปหานายแล้วพอการ์ดบอกว่านายไม่อยู่..เธอก็จะเข้าไปรอช้างในคฤหาสน์...การ์ดกับป้าแมรี่ไม่ยอมให้เธอเข้าไป..เธอก็เลยโวยวายว่าเป็นคนโปรดของนายและ..."

"เดี๋ยวก่อน..เอริสคือใครวะ!?"

"ก็ดาราที่นายเคยควงแต่ก่อนไงคับ...ทำเป็นจำไม่ได้"แดนบอกแต่ท่อนหลังพูดเบาๆ

"ถ้ากูต้องจำคนที่กูเคยนอนและเคยควงด้วยก็คงไม่ต้องทำห่า!อะไรแล้วล่ะ!..แล้วตอนนี้เอริสนั่นอยู่ที่ไหนหรือกลับไปแล้ว"

"คุณเอริสคอยนายอยู่ในคฤหาสน์คับ"

"ก็ไหนเมื่อกี้มึงบอกว่าการ์ดกับป้าแมรี่ไม่ให้เข้าไงวะ!?"

"ผมยังพูดไม่จบแต่นายขัดขึ้นมาก่อนนี่คับ"

"เออๆ..ไอ้เวร..ว่ามา"

"ก็ตอนที่การ์ดกับป้าแมรี่กำลังห้ามคุณเอริสอยู่...นายหญิงก็ลงมาเจอพอดีและนายหญิงก็เป็นคนอนุญาติให้คุณเอริสเข้าไปคอยนายในคฤหาสน์ได้..แถมป้าแมรี่ยังบอกอีกว่าคุณเอริสจะหาเรื่องนายหญิงด้วยแต่ป้าแมรี่มากันไว้ก่อนคับ"แดนเล่าไปมองหน้าอเลนที่ตอนนี้หน้าซีด สายตาแข็งกร้าวและกำมือแน่น เขาไม่รู้ว่านายของเขาตอนนี้อารมณ์เป็นอย่างไรกันแน่

"กลับบ้านให้เร็วที่สุด"อเลนพูดด้วยเสียงที่แข็งและดุดันจนแดนที่ฟังอยู่รู้สึกว่าพายุกำลังมาแล้ว

"แล้วตอนนี้รียาอยู่ที่ไหน!?"อเลนถามเมื่อขึ้นมานั่งบนรถแล้ว

เขาเป็นห่วงความรู้สึกของเธอมาก นี่ถ้าอเล็กซ์รู้ได้บินมาอาละวาดเขาถึงที่นี่แน่ๆ แต่นั่นไม่เท่าคุณวจีแม่ของเขาที่รู้ต้องบ่นเขาจนหูชาและเขาคิดว่าป่านนี้ป้าแมรี่คงโทรไปรายงานแล้วแน่ๆ

"ป้าแมรี่บอกว่านายหญิงไปนั่งทำงานอยู่ที่ศาลาริมน้ำคับ"

"อืม!มึงขับเร็วๆหน่อย...เออ!แล้วการ์ดที่ประตูใหญ่มันปล่อยเอริสเข้าไปข้างในได้ยังไงวะ!?..กูเคยสั่งไว้แล้วนี่..แม่ง!สงสัยต้องจัดการเสียทีแล้ว"

"ป้าแมรี่ไปถามแล้วคับ...พวกมันบอกว่าคุณเอริสบอกว่าเป็นผู้หญิงของนายถ้าไม่ให้เข้าไปจะฟ้องนายให้ไล่พวกมันออกคับ"

"ขับเร็วๆ..กูอยากเห็นหน้าคนที่กล้ามาเล่นและไม่เชื่อฟังคำพูดของกู..หึหึ"อเลนแสยะยิ้มมุมปาก

แดนที่เห็นอเลนทำสีหน้าแบบนั้นก็รู้ทันทีว่าจุดจบของเอริสจะเป็นอย่างไร ช่วยไม่ได้นะเพราะปกติอเลนก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนเข้าไปในคฤหาสน์อยู่แล้วแต่นี่ยังดันทุรังเข้าไปแถมยังเจอกับนายหญิงแล้วยังจะหาเรื่องเธออีก แตะใครไม่แตะมาแตะดวงใจมัจุราชชะตาคงถึงฆาตจริงๆ

คฤหาสน์ของอเลน

แอ๊ด...ปัง!!

อเลนเปิดและปิดประตูรถอย่างแรง แสดงถึงอารมณ์ของคนเปิดเป็นอย่างดีว่าโมโหขนาดไหน ทำเอาการ์ดที่ยืนอยู่แถวนั้นไม่กล้าแมัแต่จะเงยหน้ามามองนายของตัวเองที่เปิดประตูรถเองโดยไม่รอให้แดนเปิดให้เหมือนปกติ

อเลนรีบเดินเข้าไปข้างในคฤหาสน์อย่างรวดเร็ว

"เธออยู่ไหน!?"อเลนตะคอกถามการ์ดที่ยืนอยู่

"หะ..ห้องรับแขกคับนาย"การ์ดพูดเสียงสั่น

อเลนจึงเดินตรงไปที่ห้องรับแขกทันทีแล้วก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งมองไปทางซ้ายทีขวาที

"อเลนขา..กลับมาแล้วหรือคะ..เอริสมารอตั้งนาน"เอริสที่หันมาเห็นอเลนจึงวิ่งเข้าไปหาหมายจะกอดเขา

"หยุดอยู่ตรงนั้นล่ะ!..ใครให้เธอมาที่นี่..ผมเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่า..ห้ามมาที่นี่และที่บริษัท..และคุณก็ไม่ใช่ผู้หญิงของผมอย่างที่ไปบอกคนอื่น..ระหว่างคุณกับผมมันเป็นความสัมพันธ์แบบคนซื้อและคนขาย..คุณขาย..ผมซื้อ..จ่ายเงินคือจบ..ไม่มีมากกว่านั้น"อเลนหยิบปืนที่เหน็บเอวไว้ออกมาแล้วชี้ไปทางเอริสก่อนจะพูดออกมายาวมาก

"อะ..เอ่อ..เอริสคิดถึงคุณค่ะ..คุณไม่เคยโทรหาเอริสเลย..เอริสเลยต้องมาหาคุณไงคะ"เอริสชะงักไปทันทีที่อเลนชี้ปืนมาทางเธอแต่ยังคงทำใจกล้าพูดออกไป

"หึหึ..คิดถึงผมหรือคิดถึงเงินของผมกันแน่..แล้วก็อย่างที่บอกผมกับคุณไม่ได้เป็นอะไรกันทำไมผมถึงจะต้องโทรหาคุณด้วย..ห๊ะ!!"อเลนตวาดเสียงดัง

"ตะ..แต่..อะ..เอริสเป็นเมียคุณนะคะ"เอริสยังคงเถียงแบบไม่รู้ชะตาตัวเองว่าคำพูดของเธอกำลังทำให้อเลนโมโหมากขึ้นไปอีก

"เมีย!?..คุณพูดว่าเป็นเมียผมเหรอ..กล้ามากนะ..คุณรู้มั้ยว่าผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นเมียผมคนล่าสุด..ตอนนี้ไม่มีลมหายใจอยู่บนโลกนี้แล้ว..ไอ้แดนเอาตัวมันออกไป..แล้วจัดการเสีย!!"อเลนพูดไปมองหน้าเอริสที่เริ่มซีดลงเรื่อยๆก่อนจะหันไปสั่งแดนหลังพูดกับเธอจบ

เขาไม่สนใจว่าใครจะว่าเขาไร้หัวใจหรือโหดเหี้ยมเพราะเขาก็ไม่เคยบอกว่าเป็นคนดี โดยเฉพาะกับคนที่อยากลองดีและไม่ฟังคำพูดของเขา  ผู้หญิงที่เขายอมให้ได้ทุกอย่างบนโลกนี้มีแค่2คนคือแม่ของเขากับรียาเด็กน้อยของเขาเท่านั้น

"คับนาย"แดนรับคำแล้วนำการ์ดอีก2คนเดินเข้าไปหาเอริส

"มะ..ไม่นะคะ..เอริส..ขะ..ขอโทษ..อย่าทำอะไรเอริสเลยนะคะ"เอริสยกมือไหว้ขอร้องอเลนเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะโดนอะไร

"หึหึ..สายไปแล้ว..มึงจัดการให้เรียบร้อยแล้วพาการ์ดที่เฝ้าประตูใหญ่มาหากูทุกคน!"อเลนยิ้มเย็นพูดกับเอริสก่อนจะสั่งกำชับแดนอีกครั้ง

"คับนาย"แดนรับคำก่อนจะเดินนำการ์ดที่จับตัวเอริสไว้เดินออกไป

"กรี๊ดดด..ไม่นะ..ปล่อยยย"เอริสร้องออกมาก่อนจะเงียบไป

อเลนนั่งลงที่โซฟาพลางคิดว่าคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ไม่อย่างนั้นเหตุการณ์อย่างนี้ก็ต้องเกิดขึ้นอีกแน่ๆ

สักพักแดนก็เดินนำการ์ดเข้ามายืนเรียงหน้ากระดานตรงหน้าของอเลนเกือบ10คน

"มาแล้วคับนาย"แดนบอกก่อนจะเดินเลี่ยงไป

"กูเคยสั่งแล้วใช่มั้ย..ว่าห้ามไม่ใครเข้ามาในคฤหาสน์ถ้าไม่มีคำสั่งของกู"อเลนลุกขึ้นเดินมาหยุดยืนที่หน้าการ์ดแล้วพูดด้วยเสียงที่ฟังแล้วรู้เลยว่าอารมณ์ไหน

"ขะ..ขอโทษคับ..พวกผมผิดไปแล้ว"การ์ดทั้งหมดพูดออกมาพร้อมกัน

ทุกคนก้มหน้าไม่กล้าเงยขึ้นมาเพราะรู้ว่าผิดที่เชื่อคำพูดของเอริสและปล่อยให้เข้ามาภายในคฤหาสน์

พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!พลั้ว!

อเลนใช้ด้ามปืนตบไปที่หน้าของการ์ดทุกคน คนละหนึ่งทีแบบเต็มแรง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***