จัดการ

"รียาไม่ใช่จะมีแค่ไอ้อเลนนะ..แต่ยังมีทั้งไอ้เอส..ไอ้แซก..ไอ้ชาร์ลและพี่ที่จะอยู่เคียงข้าง..รียาเป็นเมียไอ้อเลนก็เหมือนเป็นน้องสาวของพวกพี่ด้วยเหมือนกัน"อเล็กซ์บอกอย่างจริงใจ

"ขอบคุณนะคะ..แต่ว่าเรารีบกลับไปที่ร้านก่อนที่พี่อเลนจะมาตามดีกว่าค่ะ"รียาบอก

"คับ..เดี๋ยวไอ้อเลนจะองค์ลงอีก..หึหึ"อเล็กซ์ยิ้มมุมปากก่อนจะเดินตามรียาไปที่ร้านอาหาร

ที่ร้านอาหาร

"ทำไมช้าคะ...เฮียว่าจะไปตามแล้วนะเนี่ย!"อเลนพูดขึ้นทันทีที่รียาเดินมาถึงโต๊ะที่เขากับเพื่อนๆรออยู่

"คนเยอะค่ะ..เลยช้า"รียาบอกยิ้มๆก่อนจะนั่งลงข้างๆอเลน ก็เขาน่ารักอย่างนี้ไงล่ะ!เธอถึงรู้สึกดีเมื่อได้อยู่กับเขา

"ไม่ใช่คนเยอะ..แต่รียาโดนเมียมึงหาเรื่องอยู่หน้าห้องน้ำ"อเล็กซ์พูดเสียงแข็ง ถึงเขาจะรู้ว่าเรื่องจริงเป็นยังไงแต่ก็อดจะโมโหอเลนไม่ได้ที่ปล่อยให้ผู้หญิงที่เคยนอนด้วยมาหาเรื่องรียา

"เมียกู!?...ไอ้อเล็กซ์..กูมีเมียคนเดียว..นั่นคือรียา..มีอะไรก็เล่ามาอย่ามากวนตีน..มึงรู้จักกูดี..อย่ามาหาเรื่องกู"อเลนพูดอย่างไม่พอใจนิดๆที่อเล็กซ์ทำเหมือนไม่พอใจ ทั้งๆที่มันก็รู้จักเขาดี

"เออๆ..กูโมโหไปหน่อย..ก็ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าเป็นเมียมึง..แถมยังบอกกับรียาว่าสักวันมึงก็จะเบื่อและทิ้งรียาแล้วกลับไปหาเธอ..แล้วตอนที่กูกับรียากำลังเดินกลับมายังตะโกนตามมาอีกว่าจะแย่งมึงกลับไปให้ได้..แล้วมึงจะไม่ให้กูโมโหได้ยังไงวะ!"อเล็กซ์ว่าอย่างพยายามข่มอารมณ์

"ไอ้อเล็กซ์!!..มึงกับกูรู้จักกันมาเกือบสามสิบปี..มึงรู้ดีว่ากูนิสัยเป็นยังไง..พวกมึงฟัง..กูจะบอกไว้ตรงนี้เลยว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นพูดจะไม่มีทางเกิดขี้นกับรียาอย่างแน่นอน"อเลนบอกด้วยสายตาที่มั่นคงและแน่วแน่

"สัญญาลูกผู้ชาย"อเล็กซ์กำมือแล้วยื่นไปตรงหน้าของอเลนแล้วพูด

ชาร์ล แซกกับเอสก็ทำเหมือนกับอเล็กซ์เช่นกัน

"เออ..ตามนั้น"อเลนกำมือแล้วยื่นไปชนกับเพื่อนๆ

"เอาล่ะ..จบเรื่องนั้นแล้ว..ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นใครวะ!?..มึงไม่รู้จักเหรอ"ชาร์ลถาม

"กูไม่รู้จักว่ะ!"อเล็กซ์บอก

"ไอ้แดน!"อเลนเรียกแดนก่อนจะพยักหน้าให้กัน

"คับนาย"แดนเดินออกไปทันทีเพราะรู้ว่าอเลนต้องการให้ทำอะไร

"พี่ๆนี่น่าจะคบกันมานานนะคะ..ถึงได้รู้นิสัยกันดี"รียายิ้มตั้งแต่ตอนที่เห็นพวกเขาชนมือกันแล้ว เธอรู้สึกว่ามันดูอบอุ่นและจริงใจดี

"พวกพี่คบกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว..รู้ไส้รู้พุงกันหมดแหละ"เอสว่า

"แล้วหนูทำไมไม่บอกเฮียตรงๆล่ะคะ..ว่ามีคนมาหาเรื่อง..นี่ถ้าไอ้อเล็กซ์ไม่ไปเจอแล้วเอามาบอกเฮีย..หนูก็คงจะไม่บอกใช่มั้ย?"อเลนหันมาพูดกับรียา

"หนูไม่อยากให้เฮียไม่สบายใจค่ะ...แล้วอีกอย่างหนูก็ไม่ได้คิดหรือรู้สึกอะไรกับสิ่งที่เขาพูดสักนิด..เพราะอย่างที่หนูเคยบอกเฮียไปแล้วว่าหนูเข้าใจว่ามันเป็นอดีต..แค่ตอนนี้เฮียอยู่กับหนู..หนูก็พอใจแล้วค่ะ"รียายิ้มให้อเลนอย่างจริงใจ

"ทำไมน่ารักอย่างนี้ห๊ะ!..เมียใครเนี่ย..หึหึ"อเลนจับแก้มรียาบีบเบาๆ

"อิจฉาโว้ย!..ทำยังไงกูถึงจะได้เมียแบบรียาบ้างวะ!"ชาร์ลโวยวายออกมา

"มึงคงไม่มีทางมีเมียหรอกว่ะ!..เพราะว่าแบบรียาคงไม่มีอีกแล้ว"อเลนบอกพลางจับมือรียา

"งั้นรียาเลิกกับไอ้อเลนแล้วมาเป็นเมียพี่ดีกว่า..พี่ไม่มีสาวเยอะเหมือนมันแน่นอน"ชาร์ลยังไม่ยอมแพ้

"ไอ้เหี้..ชาร์ล!!อยากโดนตีนกูใช่มั้ย!?"อเลนพูดเสียงดังพลางทำท่าลุกขึ้นจะถีบชาร์ล

"ไม่เอาเพื่อน..กูล้อเล่นเฉยๆ..แม่ง!เอาจริง"ชาร์ลรีบยกมือยอมแพ้ทันที

"หึหึ..รียาว่านะ..ในกลุ่มพี่ๆเนี่ย..เฮียของรียาน่ะดีสุดแล้วค่ะ..และที่มีผู้หญิงตามตื้อมากก็เพราะเฮียดีไงคะ..อ้อ!ยังมีพี่อเล็กซ์อีกคนค่ะ"รียาว่ายิ้มๆ

"โห..รียาพูดแบบนี้..พี่ก็เสียใจแย่สิคับ"แซกโอดครวญ

"เรื่องจริงโว้ย!555"อเล็กซ์ขำ

"อ้าว!ไอ้แดนมาแล้ว..ตกลงเป็นใคร!?"เอสถามเมื่อเห็นแดนเดินเข้ามาพอดี

"ผมไปดูกล้องวงจรปิดมาแล้ว..เป็นคุณมีนาคับ"แดนบอก

อเลนที่ได้ยินถึงกับกำหมัดแน่น เขาโมโหมากที่มีนากล้ามาหาเรื่องรียาแถมยังประกาศว่าเป็นเมียของเขาอีกด้วย เขาไม่ปล่อยเธอไว้แน่ๆ

"ไม่ยอมเลิกจริงๆว่ะ!ขนาดเจอไอ้อเลนไล่วันนั้นที่ผับไอ้ชาร์ล..ยังไม่เข็ดอีก"แซกว่า

"แล้วมึงจะเอายังไง..ไอ้อเลน!?"อเล็กซ์ถามอเลนที่นั่งเงียบแต่สายตาและสีหน้าอย่างกับโมโหใครมาเป็นชาติ

อเลนไม่ตอบอเล็กซ์แต่หันไปส่งสายตาและพยักหน้าให้กับแดน

แดนที่เห็นอย่างนั้นก็ก้มหัวเล็กน้อยก่อนหันหลังจะเดินออกไป

"แดน"รียาเรียกด้วยเสียงที่ราบเรียบแต่คนฟังรู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ

"คะ..คับ..นายหญิง"แดนรับคำกระอึกกระอัก

"จะไปไหน?..มากินข้าว"รียาบอกด้วยน้ำเสียงเหมือนเดิมโดยที่ไม่ได้หันไปมอง

"อะ..เอ่อ..คือ"แดนอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบอย่างไรดี นายก็กลัวแต่ว่านายหญิงน่ากลัวกว่าอีก

"มากินข้าวสิวะ!..นายหญิงบอกไม่ได้ยินหรือไง!"อเลนบอกกับแดน เขาไม่อยากขัดใจเมีย ไม่ได้กลัวเมียนะแต่แค่เกรงใจหึหึ..

"คับนาย"

แดนรับคำพลางนึกในใจว่าเห็นมั้ยล่ะ!นายหญิงน่ากลัวกว่าขนาดนายที่ไม่เคยยอมใครยังไม่กล้าขัดเลย

"555ไอ้แดน..มึงคงรู้แล้วสินะว่าใครใหญ่สุด"เอสขำ

"5555"

แซก ชาร์ลกับอเล็กซ์จึงพากันขำตามมีแค่อเลนที่ทำหน้าไม่ถูกที่ถูกเพื่อนๆแซว ส่วนรียาได้แต่นั่งกินอาหารแล้วอมยิ้มไป เธอรู้ดีว่าอเลนจะให้แดนไปทำอะไรและก็รู้ว่าขัดไม่ได้แต่แค่เธอยังไม่อยากให้ทำตอนนี้เท่านั้น

2วันต่อมาห้องทำงานของอเลนที่คฤหาสน์

"นายคับ..จัดการคุณมีนาเรียบร้อยแล้วคับ"แดนบอกกับอเลนที่นั่งเซ็นเอกสารอยู่

"ดี'

"อ้อ!คนของเรารายงานว่าตอนนี้บริษัทMของนายวิกเตอร์กำลังวุ่นวายเพราะมีการขาดทุนเป็นจำนวนมาก..ผู้ถือหุ้นหลายคนขายหุ้นในมือทิ้งและผมได้บอกให้คนของเราซื้อไว้ทั้งหมดตามที่นายสั่งแล้วคับ"

"ดีมาก..แล้วตอนนี้หุ้นที่อยู่ในมือนายวิกเตอร์มีอยู่เท่าไร!?"

"นายวิกเตอร์มีอยู่40%และคุณกีวี่มีอยู่5%ส่วนที่เหลือก็อยู่กับผู้ถือหุ้นรายอื่นๆคนละ5-10%ต่อคนคับนาย"

"ดี..บอกคนของเราให้ซื้อหุ้นมาให้ได้50%..กูจะทำให้นายวิกเตอร์กับยายกีวี่กระอักเลือดงานนี้ล่ะ"

"คับนาย"

ก๊อก..ก๊อก

"เฮียคะ"

รียาเปิดประตูเข้ามาในมือถือถาดใส่แก้วน้ำชากับของว่างมาด้วย

"ผมช่วยคับนายหญิง"แดนเดินตรงเข้ามาจะช่วยรียาถือถาด

"ไม่เป็นไรหรอกแดน..ไม่หนัก"รียาบอกยิ้มๆ

"คับ"แดนรับคำก่อนจะเดินเลี่ยงออกจากห้องไป

"หนูมานั่งนี่ค่ะ"อเลนตบที่หน้าขาตัวเอง

รียาจึงเดินเอาถาดวางลงบนโต๊ะทำงานของอเลนข้างๆกองเอกสารแล้วนั่งลงบนตักของอเลนอย่างว่าง่าย

"ไหน?..เอาอะไรมาให้เฮียกินคะ..หื้ม!ฟอดดดด"อเลนถามแล้วหอมแก้มรียาแรงๆ

"เฮียอ่ะ!..หนูเอาชาผลไม้กับคุกกี้มาให้ค่ะ..เฮียดื่มกาแฟมากไม่ดีต่อสุขภาพ..หนูเลยเอาชามาให้แทนค่ะ"รียาอธิบาย

"ค่ะ..เฮียเชื่อเมีย..ไม่ว่าเมียทำอะไรมาเฮียก็กินได้หมด"

"เฮียอ่ะ!!..มาค่ะดื่มชาก่อนกำลังอุ่นๆเลย"รียาเขินจนหน้าแดงที่อเลนเรียกเธอว่าเมียเพราะปกติเขาจะเรียกแทนตัวเธอว่าหนูตลอด

"หึหึ..ป้อนเฮียด้วยสิคะ"อเลนอมยิ้มเมื่อเห็นเด็กน้อยบนตักหน้าแดงอย่างเขินอาย

"ก็ได้..อ้าปากค่ะ"

"อึก..อืม..ขอคุกกี้ด้วยค่ะ"อเลนดื่มน้ำชาและร้องขอคุกกี้

"นี่ค่ะ..เป็นไงคะ..อร่อยมั้ย!?"

"อืม..อร่อยมากค่ะ...สงสัยจะอร่อยเพราะมีเมียป้อนนี่ล่ะ"

"ไม่ต้องมาชมค่ะ..แล้วนี่งานยังอยู่อีกมากมั้ยคะ!?"

"ไม่มากค่ะ"

"งั้นหนูไปนั่งรอเฮียที่โซฟานะคะ"

"ไม่เอาค่ะ..หนูนั่งตักเฮียนี่ล่ะ..จะได้ป้อนน้ำกับขนมให้เฮียด้วยไงคะ"

"เอ่อ..ก็ได้ค่ะ..งอแงตลอดอ่ะ!"

รียาจึงนั่งป้อนน้ำชากับขนมให้อเลนที่นั่งเซ็นเอกสารไปและกินของที่รียาป้อนให้จนหมด หลังจากนั้นรียาก็นั่งกดโทรศัพท์ดูอะไรไปเรื่อยอยู่บนตักของอเลนที่มักจะก้มมาหอมแก้มเธออยู่บ่อยๆ

ผ่านไปสักพักใหญ่อเลนก็รู้สึกว่าคนตัวเล็กบนตักนั่งนิ่งๆไปพร้อมกับลมหายใจที่สม่ำเสมอจึงก้มไปดูก็เห็นว่าเด็กน้อยบนตักได้หลับสนิทไปแล้ว เขายิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะก้มลงจูบที่หน้าผากเนียนอย่างหวงแหน

"ฝันดีนะคะ..เด็กน้อยของเฮีย"

ก็อก..ก็อก

"นายคับ!"แดนเดินเข้ามาแล้วเรียกอเลน

"ชู่!!!"อเลนยกนิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากเพื่อให้แดนเบาๆเพราะกลัวว่าเด็กน้อยในอ้อมแขนจะตื่น

"ขอโทษคับนาย..นายใหญ่โทรมาคับ"แดนก้มหัวให้อเลนก่อนจะส่งโทรศัพท์ให้แล้วเดินออกไป

"สวัสดีคับป๊า..มีอะไรด่วนถึงโทรมาตอนนี้คับ"

"ป๊าได้ข่าวว่าบริษัทของไอ้วิกเตอร์กำลังแย่..แต่แกเข้าไปซื้อหุ้นไว้..ทำไมล่ะ!?"

"หึหึ..ข่าวไวจังนะคับ..ผมแค่อยากจะทำให้นายวิกเตอร์กระอักเลือดถ้าได้รู้ว่าใครเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่คนใหม่ในบริษัทของมันน่ะคับ"

"นี่แกหมายความว่า..?"

"ใช่คับ..ผมจะให้รียาเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ในบริษัทMแทนนายวิกเตอร์"

"แต่หนูรียาจะรับมือไหวเหรอ..ป๊ากลัวว่าหนูรียาจะรับมือกับไอ้วิกเตอร์และกีวี่ไม่ไหวนะ"

"ไม่ต้องห่วงคับป๊า...ผมไม่ให้รียาไปคนเดียวหรอกคับ..ผมจะให้ไอ้ริวกับการ์ดอีก4คนไปด้วย"

"แล้วหนูรียาจะดูแลบริษัทได้เหรอ"

"ผมไม่ได้ให้รียาไปทำงานที่นั่นหรอกคับ...แค่จะให้ไปแสดงตัวเฉยๆ..ส่วนคนทำงานผมเตรียมไว้แล้วคับ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ดี..ยังไงก็ดูแลหนูรียาให้ดีๆล่ะ..ถ้าเกิดอะไรขึ้นแม่แกเอาตายแน่ๆ"

"คับ..ผมไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเมียของผมแน่นอน"

"โอเค..งั้นป๊ากวนแค่นี้ล่ะ..ไปนอนเถอะ"

"คับ..สวัสดีคับป๊า"

อเลนกดปิดโทรศัพท์ก่อนจะค่อยๆอุ้มรียาเดินออกจากห้องตรงไปห้องนอน เขาค่อยๆวางเธอลงบนเตียงอย่างเบาๆแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมให้จนถึงคอแล้วจึงสอดตัวเองลงไปนอนข้างๆ ยกหัวเธอขึ้นแล้วสอดแขนให้เธอหนุนแทนและดึงตัวเธอเข้ามากอดจนชิด

"เฮียรักหนูนะคะ..เฮียไม่รู้ว่าหนูจะรักเฮียหรือป่าว..แต่ขอแค่หนูยอมอยู่กับเฮียตลอดไป..ถึงไม่รักเฮียก็ไม่เป็นไร..เฮียรักหนูคนเดียวก็ได้..ที่รักของเฮีย...จุ๊บ!"อเลนพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาก่อนจะจูบหน้าผากเนียนแล้วหลับตาลง

รียาที่อยู่ในอ้อมกอดของอเลนได้ยินสิ่งที่อเลนพูดทุกคำ จริงๆเธอรู้สึกตัวตั้งแต่ที่แดนเดินเข้ามาเรียกอเลนในห้องทำงานแล้ว และเธอได้ยินทุกอย่างที่อเลนกับอลันคุยกัน นั่นจึงทำให้เธอรู้ว่าผู้ชายที่นอนกอดเธออยู่ตอนนี้รักและทำเพื่อเธอมากแค่ไหน เธอจะไม่มีวันทำให้เขาเสียใจที่รักเธออย่างแน่นอน

เช้าวันรุ่งขึ้น

อเลนกับรียาเดินจับมือกันลงมาที่โต๊ะอาหารแล้วพากันนั่งลง

"นี่ข้าวต้มกุ้งของหนูรียาและคุณหนูค่ะ"

ป้าแมรี่เอาชามข้าวต้มมาวางลงตรงหน้าอเลนกับรียาพลางเหลือบมองหน้าอเลนยิ้มๆ  เธออยากรู้เหมือนกันว่าอเลนจะพูดว่าอะไรเมื่อไม่เห็นกาแฟที่เคยดื่มทุกเช้า

"ไหนกาแฟของผมล่ะคับ?"อเลนถามอย่างสงสัยเพราะปกติเขาจะดื่มแค่กาแฟกับขนมปังหรือไข่ดาวเท่านั้น

"ก็หนูรียาบอกให้เตรียมข้าวต้มให้คุณหนูแทนกาแฟน่ะค่ะ...ป้าก็ต้องทำตาม"ป้าแมรี่พูดยิ้มๆ

เธอเคยบอกให้อเลนเลิกดื่มกาแฟแล้วทานข้าวแทนแต่เขาก็ไม่เคยยอม เธอจะดูสิว่าถ้าเป็นรียาห้ามเขาจะมีอาการอย่างไร!

"หนูบอกป้าแมรี่เองค่ะ...ก็เฮียชอบดื่มแต่กาแฟ...มันไม่มีประโยชน์...อาหารเช้าควรจะทานของที่มีประโยชน์สมองจะได้ทำงานอย่างเต็มที่...ดังนั้นต่อไปนี้เฮียห้ามดื่มกาแฟตอนเช้าค่ะ...และในหนึ่งวันหนูให้ดื่มกาแฟได้แค่สองแก้วเท่านั้น..เข้าใจมั้ยแดน!?"รียาอธิบายก่อนจะหันไปกำชับแดนที่ยืนอมยิ้มฟังอยู่

"เข้าใจคับนายหญิง..หึหึ"แดนรับคำแต่อดขำกับสีหน้าของนายไม่ได้ ดูก็รู้ว่านายไม่กล้าขัดนายหญิงแน่ๆ

"รู้มั้ยคะ..เฮีย!?"

รียามองหน้าอเลนอดนึกขำในใจไม่ได้เมื่อเห็นสีหน้าของเขาถึงว่าแดนถึงได้ขำแบบนั้น

"แล้วแต่นายหญิงสั่งเลยค่ะ..เฮียไม่กล้าขัดหรอก"อเลนอมยิ้มแล้วพูดออกมา เขาดีใจที่รียาสนใจเรื่องที่เกี่ยวกับเขาเพราะมันหมายความว่าเธอเทคแคร์เขานั่นเอง

"เฮียอ่ะ!..หนูไม่ได้สั่งค่ะ..แค่อยากให้เฮียมีสุขภาพดีๆจะได้อยู่ข้างๆหนูไปนานๆไงคะ"รียาบอกพลางยิ้มอ่อนๆ

"ค่ะ..เฮียเชื่อหนูเพราะเฮียก็อยากอยู่กับเมียไปอีกนานๆ"อเลนยิ้มพลางแซวรียา เขารู้ว่าเธอจะเขินทุกครั้งที่เขาเรียกเธอว่าเมีย

"เฮีย!!หนูไม่คุยด้วยแล้วกินข้าวดีกว่า"รียาก้มหน้ากินข้าวต้มด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ

"โอ๋ๆ..เฮียไม่แกล้งแล้วค่ะ...ว่าแต่วันนี้เฮียมีนัดคุยและเซ็นสัญญากับลูกค้าที่ร้านอาหาร..หนูไปกับเฮียนะคะ"อเลนรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวเด็กน้อยจะงอน แม้ว่าเธอจะไม่เคยงอนแต่เขาไม่อยากเสี่ยง

"ไม่ดีกว่าค่ะ..หนูว่าจะเข้าครัวกับป้าแมรี่อ่ะ!"

"อ้าว!แล้วเฮียจะไปกับใครล่ะคะ!?"

"ก็ไปกับแดนไงคะ"

"แต่เฮียอยากไปกับหนูอ่ะ!"

อเลนทำหน้างอ ทำให้แดนกับป้าแมรี่ถึงกับอมยิ้มโดยเฉพาะแดนถึงกับต้องหันหน้าหนีออกไปขำ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***