สกายกับแบล็ค

ก๊อก..ก๊อก..ริวเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน

"นายคับ!!..มีคนส่งไวรัสเข้ามาป่วนในระบบของบริษัทคับ"ริวพูดอย่างเร็ว

"อะไรนะ!!..แล้วตอนนี้เป็นยังไง..มีอะไรเสียหายบ้าง?"อเลนลุกขึ้นยืนแล้วถามอย่างรีบร้อน

"ผมหยุดมันไว้ในวงจำกัดแล้วแต่ยังหาวิธีกำจัดมันไม่ได้คับ....แล้วตอนนี้ยังไม่มีอะไรเสียหายคับ"ริวบอก

"กูว่าไปดูกันดีกว่าว่ะ!!"เอสบอก

"ไปๆ..ไอ้ริวรีบไป"อเลนบอกก่อนจะรีบเดินนำออกไปโดยไม่ลืมที่จะสั่งอรเลขาหน้าห้องให้บอกกับรียาด้วย

ห้องทำงานของริว

"ไหน?...มันไปถึงไหนแล้ว"อเลนหยุดยืนอยู่หน้าจอคอมที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของริว

"มันยังไม่กระจายไปทั่ว..แต่ถ้ากำจัดมันไม่ได้อาจทำให้ระบบของเราล่มได้คับ"ริวพูดพลางขยับนิ้วมือลงบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว

"ใครมันกล้ามาเล่นกับไฟวะเนี่ย!?"ชาร์ลว่า

ห้องทำงานของอเลน

รียาเดินกลับมาจากแผนกดีไซน์พร้อมกับแดน

"คุณรียาคะ..บอสสั่งให้บอกว่าท่านไปดูงานที่ห้องของริวค่ะ"อรบอก

"มีอะไรหรือป่าวคะ!?"รียาถาม

"รู้สึกว่าจะมีคนปล่อยไวรัสเข้าระบบน่ะค่ะ..ทำให้ตอนนี้ใช้งานไม่ได้เลย"อรบอก

"เอ่อ!..งั้นผมขอไปดูนายหน่อยนะคับ..นายหญิง"แดนบอก

"อืม!ไปเถอะ"รียาบอกแล้วเดินเข้าห้องทำงานไป

รียานั่งลงที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ก่อนจะเปิดโน้ตบุ้คบนโต๊ะแล้วล็อคอินเข้าระบบของบริษัท หน้าจอคอมกระพริบเป็นสีแดงอยู่ตลอด

"หึหึ...ง่ายไปมั้ย!?"

รียายิ้มมุมปากก่อนจะเปิดกระเป๋าสะพายแล้วหยิบของสิ่งหนึ่งออกมาแล้วเสียบเข้ากับโน้ตบุ้คก่อนจะรัวนิ้วลงบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว แค่แป๊บเดียวหน้าจอโน้ตบุ้คก็เปลี่ยนจากสีแดงกลับมาเป็นหน้าจอปกติแต่เธอก็ยังคงรัวนิ้วต่ออีก

"สร้างโปรแกรมป้องกันไวรัสให้ใหม่ก็แล้วกันจะได้ไม่มีปัญหาอีก"

รียาพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะป้อนข้อมูลลงไป

"เอาล่ะ..เสร็จแล้ว..มาดูสิว่ามันมาจากไหน"

รียารัวนิ้วอีกครั้งก่อนที่หน้าจอจะเปลี่ยนเป็นภาพแผนที่แล้วค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น ก่อนจะมีจุดสีแดงขึ้นที่หน้าจอ

"บริษัทFเหรอ!?"

รียาพึมพำก่อนจะกดออกจากระบบแล้วถอดสิ่งที่เสียบอยู่ที่โน้ตบุ้คออกแล้วเก็บใส่กระเป๋าเหมือนเดิม เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดหาข้อมูลของบริษัทFทันที

"เป็นบริษัทของนายแฟรงค์ลูกชายนายฟรานซิสมาเฟียแห่งอิตาลีนี่เอง...คิดจะทำอะไรกันนะ"

รียาพูดแล้วกดปิดโทรศัพท์ ก่อนจะก้มหน้าออกแบบงานที่ทำค้างไว้ต่อ

ห้องทำงานของริว

"แก้ได้หรือยังวะ..ไอ้ริว!?"อเลนถามอย่างร้อนใจ

"ยังคับ..หะ..เฮ้ย!!"ริวบอกอเลนก่อนจะอุทานออกมาอย่างแปลกใจ

"อะไรของมึงวะ!ไอ้ริว!?"แดนที่มาถึงได้สักพักถามขึ้น

"ใช่..มีอะไร"อเลนถามพลางมองหน้าจอที่ตอนนี้กลับมาใช้งานได้เหมือนเดิมแล้ว

"อ้าว!มึงกำจัดมันได้แล้วนี่..ไอ้ริว"ชาร์ลบอก

"ผมไม่ได้ทำคับ...มีคนกำจัดมันให้แถมยังสร้างตัวป้องกันไวรัสให้กับระบบใหม่ด้วยคับ"ริวบอกอย่างงงๆ

"ใครวะ?...มึงรู้มั้ย"อเลนถามอย่างข้องใจเพราะในบริษัทของเขาคนที่เก่งด้านคอมพิวเตอร์มากที่สุดก็คือริว แต่นี่ริวไม่ได้เป็นคนทำแล้วจะเป็นใครกัน?

"ไม่ทราบคับ..รู้แต่ว่าข้อมูลมันถูกส่งมาจากภายในบริษัทเราแต่ผมตามไม่ได้เพราะถูกปิดกั้นการตามแถมยังลงมือได้ไวขนาดนี้...น่าจะเป็นมืออาชีพมากกว่าพวกสมัครเล่นคับนาย"ริวบอกอย่างมั่นใจ

"ใครวะ?..บริษัทมึงมีคนเก่งกว่าไอ้ริวด้วยเหรอวะ!?"เอสถาม

"กูก็ตรวจสอบประวัติพนักงานทุกคนแล้ว..ไม่น่าจะมีนะ"อเลนบอกอย่างมั่นใจ

"แล้วมึงพอจะรู้มั้ยวะ..ว่าใครที่จะทำแบบนี้ได้"แดนถามริว

"จริงๆแล้วแฮกเกอร์มืออาชีพส่วนใหญ่ก็ทำได้แทบทุกคนแต่ต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง...แต่คนที่สามารถทำได้รวดเร็วขนาดนี้...เท่าที่กูรู้มีอยู่แค่2คนเท่านั้น"ริวบอกแดนพลางคิด

"ใครวะ!?"อเลนถาม

"แบล็คกับสกายส์คับ...แต่ถ้าให้ผมเดาคิดว่าน่าจะเป็นสกายส์มากกว่า"ริวพูดพลางคิดไปด้วย

"ทำไมวะ!?"แซกถาม

"เพราะแบล็คไม่เคยทำงานพวกนี้เลย...ส่วนใหญ่จะทำงานให้กับรัฐบาลหรือองค์กรของรัฐ"ริวบอกในส่วนที่เขารู้

"แล้วสกายส์ล่ะ!?"อเลนถาม

"สกายส์..ส่วนมากก็ทำเหมือนกับแบล็คแต่ยังพอเห็นว่าทำงานนอกบ้างคับนาย"ริวพูด

"เดี๋ยวๆ..ใครคือแบล็คกับสกายส์วะ!?...กูงง..มึงช่วยบอกกูทีสิ..ไอ้ริว"เอสที่ยืนฟังมานานถามขึ้นอย่างสงสัย

"ใช่..กูก็อยากรู้เหมือนกัน"ชาร์ลบอก

"แบล็คกับสกายส์เป็นแฮกเกอร์ที่เก่งมากๆหาใครเทียบยากในตอนนี้คับ"ริวบอก

"แล้วใครเก่งกว่ากันวะ!?"แซกถาม

"แบล็คเป็นที่1และสกายส์เป็นที่2..ถึงฝีมือจะสูสีกันแต่แบล็คจะลงมือรวดเร็วและเด็ดขาดกว่าคับ"ริวบอก

"แล้วทั้งสองคนนี่เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายวะ!?แล้วมึงเคยเห็นตัวจริงมั้ย"ชาร์ลถาม

"ผมไม่เคยเห็นตัวจริงของทั้งคู่เลยคับ...แต่พอจะเคยได้ยินในกลุ่มแฮกเกอร์ว่าสกายส์เป็นผู้ชายชาวสวีเดน..อายุประมาณ30ปลายๆ...แต่สำหรับแบล็คไม่เคยมีใครเห็นหรือรู้ประวัติเลยว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย...แบล็คปกปิดข้อมูลส่วนตัวได้มิดชิดมาก..แล้วไม่มีใครเคยเจอแบล็ครับงานข้างนอกเลยสักครั้ง..นับตั้งแต่แบล็คเข้าวงการแฮกเกอร์มาคับ"ริวบอก

"แสดงว่ามึงแน่ใจว่าคนที่ช่วยบริษัทกูคือสกายส์..ใช่มั้ย!?"อเลนถามย้ำ

"มีความเป็นไปได้คับ"ริวแบ่งรับแบ่งสู้

"แต่คนแบบที่มึงว่า...ไม่น่ามีในบริษัทกูนะ...เอาอย่างนี้..มึงไปตรวจสอบประวัติพนักงานในบริษัทใหม่ทั้งหมด...ไม่แน่อาจจะมีใครปลอมตัวมาก็ได้"อเลนสั่ง

"คับนาย..ผมจะทำเดี๋ยวนี้เลย"ริวรับคำสั่งแล้วหันกลับไปที่หน้าจอคอมแล้วเริ่มทำงาน

"จบเรื่องแล้วกูว่า..เรากลับไปที่ห้องทำงานไอ้อเลนก่อนดีกว่า...ป่านนี้รียาคงกลับมาแล้วล่ะ!"อเล็กซ์พูดยิ้มๆพลางมองหน้าอเลน เขาแค่แกล้งแหย่อเลนให้หึงเท่านั้นเพราะอยากเห็นว่าอาการจะออกมากแค่ไหน

"ไอ้อเล็กซ์!!...มึงอย่ามากวนตีนกู..ไม่อย่างนั้นอาจโดนตีนจริงๆ"อเลนว่าอย่างจริงจังไม่ได้ล้อเล่นเลย

"555กูบอกมึงแล้ว..ไอ้อเล็กซ์..ว่าไอ้อเลนแม่งขี้หึง..ขี้หวง"แซกขำ

"เออๆ...กูเชื่อแล้วว่ะ..มึงก็นะ..กูแค่แกล้งเล่นๆทำเป็นจริงเป็นจังไปได้โว้ย!!"อเล็กซ์ว่า

"ไปๆกันได้แล้วอย่าเพิ่งกัดกัน"ชาร์ลแซว

"ไอ้สัส!..พวกกูไม่ใช่หมา..ไอ้เวร"อเล็กซ์ว่า

"5555"ทุกคนจึงมองหน้ากันแล้วขำออกมาพร้อมกัน

ห้องทำงานของอเลน

แอ๊ด..ปัง

"มาแล้วหรือคะ...เป็นยังไงบ้าง?...ริวจัดการได้มั้ย!?"รียาเงยหน้าถามอเลนที่เดินเข้ามาพร้อมกับคนอื่นๆ

"ได้ค่ะ"อเลนบอกก่อนจะเดินมายืนข้างหลังรียาที่นั่งอยู่เก้าอี้ที่โต๊ะทำงานของเธอ

"แล้วทำไมเฮียทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ!?"รียาถามเพราะเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยสบายใจนักของอเลน

"ก็เพราะคนที่จัดการไวรัสได้ไม่ใช่ไอ้ริวน่ะสิคับ..รียา"ชาร์ลบอก

"อ้าว!..แล้วใครล่ะคะ!?"รียาทำหน้าเรียบๆ

"ยังไม่รู้ว่าเป็นใครเลยค่ะ...ไอ้ริวบอกว่าเป็นคนในบริษัทแต่ตามไม่ได้เพราะเขาปกปิดการตาม..เฮียเลยสั่งให้ไอ้ริวเช็คประวัติพนักงานใหม่หมดแล้วค่ะ"อเลนตอบ

"ไอ้อเลนมันกลัวว่า...คนที่ช่วยจะคิดไม่ดีกับบริษัทของมันน่ะ..รียา"แซกบอกยิ้มๆ

"อ้อ!...เฮียอ่ะ..อย่าคิดมากเลยค่ะ..หนูคิดว่าเขาคงไม่ได้คิดร้ายหรอกค่ะ...ไม่อย่างนั้นคงไม่ช่วยเราหรอก"รียาบอกกับอเลน

"แต่ว่า..."อเลนยังกังวล

"นะคะ...เชื่อหนูนะ..นะ"รียาจับแขนอเลนแล้วทำเสียงอ้อนๆ

"เฮ้อ!ก็ได้ค่ะ..แค่หนูอ้อนเฮียก็สบายใจแล้ว..รู้มั้ยคะ..หื้ม!!"อเลนบีบจมูกของรียาเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว

"หนูแค่ไม่อยากให้เฮียเป็นกังวลน่ะค่ะ...หนูเป็นห่วง"รียายิ้มกว้างเธอคิดอย่างนั้นจริงๆ เธอไม่อยากให้อเลนเป็นกังวลกับสิ่งที่เธอทำ

"น่ารักจัง..เมียใครเนี่ย!?...หึหึ"อเลนจับแก้มรียาแล้วยิ้มมุมปาก แค่รู้ว่ารียาเป็นห่วงเขาก็มีความสุขแล้ว

"อิจฉาโว้ย!!อย่าหวานกันมากสงสารพวกกูด้วย"เอสแซวยิ้มๆ

"ก็รีบๆมีเมียสิวะ!..จะได้ไม่ต้องมาอิจฉากู"อเลนตอบยิ้มๆ

"เออๆ..พวกกูจะรีบหา..แต่จะมีแบบรียาอีกบ้างมั้ยวะ!..หึหึ"อเล็กซ์แกล้งแซว

"ไอ้อเล็กซ์!!มึงหุบปากไปเลย...เดี๋ยวไอ้อเลนแม่งก็องค์ลงจริงๆหรอกมึง..ไอ้เวร!"ชาร์ลว่าพลางมองหน้าอเลนที่นิ่งไปแล้ว

"555สนุกดีว่ะ!..รียานี่เก่งนะที่ทำให้ไอ้อเลนเป็นแบบนี้ได้อ่ะ!..พี่เพิ่งจะเคยเห็น"อเล็กซ์ขำ

"ไอ้สัส!!มึงนี่แม่ง"อเลนว่าอเล็กซ์หน้าตาขึงขังแต่ไม่นิ่งเหมือนเมื่อสักครู่แล้ว

"พอๆพวกมึง...ที่พวกกูมานี่เพราะจะมาชวนมึงกับรียาไปฉลองที่ชนะการประกวดกันน่ะ"เอสรีบพูดก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ

"ใช่ๆ..ไปด้วยกันนะรียา...เพราะถ้ารียาไม่ไป..ไอ้อเลนมันก็ไม่ไปแน่ๆ"ชาร์ลบอกกับรียา

"เฮียว่าไงคะ?..จะไปมั้ย"รียาเงยหน้าไปถามอเลน

"เฮียแล้วแต่หนูค่ะ"อเลนบอกกับรียา

"เห็นมั้ยพี่บอกแล้ว"ชาร์ลว่า

"งั้นก็ไปค่ะ..แล้วจะไปกันเลยมั้ยคะ..รียาจะได้เก็บงานก่อน"รียาถาม

"ไปเลยก็ได้..จะได้ไม่เย็นมาก"อเล็กซ์พูด

"ค่ะ"รียาพูดแล้วลงมือเก็บของบนโต๊ะทั้งหมด แล้วทุกคนก็เดินตามกันออกไป

ที่ห้างL

"เฮียคะ..หนูไปห้องน้ำนะคะ"รียาบอกหลังจากที่เข้ามานั่งในร้านอาหารกันครบทุกคนแล้วและรออาหารอยู่

"เฮียไปส่งค่ะ"อเลนทำท่าจะลุกขึ้น

"ไม่ต้องหรอกค่ะ..หนูไปเองได้"รียายิ้ม

"แต่เฮียเป็นห่วงนะคะ"อเลนบอก

"แค่นี้เอง..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"รียาพูด

"งั้นให้ไอ้แดนไปด้วย"อเลนยังไม่ยอม

"กูว่ามึงปล่อยรียาไปเถอะวะ!...ตามติดเป็นเงาเลยมึง"เอสว่าอเลน

"ก็กูเป็นห่วงเมียกูนี่วะ...พวกมึงไม่เคยมีไม่รู้หรอก"อเลนว่า

"รียาไปเถอะ..อย่าไปฟังมันเลย"แซกบอกกับรียา

"รีบไปรีบกลับนะคะ...ถ้าช้าเฮียไปตามแน่ๆ"อเลนไม่วายกำชับรียา

"ค่ะ..จะรีบไปรีบมาเลยค่ะ"รียาอมยิ้มก่อนจะเดินออกไป

ที่ห้องน้ำภายในห้าง

รียาที่ทำธุระเสร็จแล้วเดินออกมาล้างมือก็เห็นผู้หญิงสาวหน้าตาสวยคนหนึ่งยืนพิงกำแพงห้องน้ำแล้วมองมาที่เธออยู่ เธอรู้สึกคุ้นหน้าเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนแต่ยังนึกไม่ออก

"นี่แก!!"ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้น

"เรียกหนูหรือคะ?"รียาหันมองซ้ายมองขวาก่อนจะุถามออกไป

"ก็ใช่น่ะสิย่ะ!มีแค่ชั้นกับแกแค่สองคน..จะให้เรียกใคร"

"มีอะไรคะ!?"

"แกอย่าคิดว่าอเลนจะจริงจังกับแกนะ..เขาก็แค่ยังไม่เบื่อแกเท่านั้น..สักวันเขาก็จะทิ้งแกแล้วเขาก็จะกลับมาหาชั้น"

"ขอบคุณที่บอกค่ะ..แค่นี้ใช่มั้ยคะ..ขอตัวค่ะ"

รียาเดินหลบผู้หญิงคนนั้นเพื่อจะออกไปจากห้องน้ำ แต่พอเธอเดินออกมาพ้นประตูห้องน้ำก็ถูกดึงแขนให้หยุด

"นี่แกกล้าเดินหนีชั้นเหรอห๊ะ!..ชั้นยังพูดไม่จบ"ผู้หญิงคนนั้นจับแขนรียาดึงไว้

"จะทำอะไร!?...ปล่อยแขนรียาเดี๋ยวนี้"มีเสียงผู้ชายดังมาจากหน้าทางเข้าห้องน้ำชาย

"พี่อเล็กซ์!"รียาพึมพำเบาๆเมื่อเห็นคนที่พูด

"คุณเป็นใคร?...มีสิทธิ์อะไรมาจับแขนรียาแบบนี้..ห๊ะ!!"อเล็กซ์เดินตรงเข้ามาดึงมือที่ผู้หญิงคนนั้นจับแขนรียาอยู่ออก

"ทำไมชั้นจะทำไม่ได้...ก็นังนี่มายุ่งกับสามีของชั้น"ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยพลางมองหน้ารียา

"ใคร?สามีคุณ"อเล็กซ์ถามพลางดึงรียาให้มาอยู่ข้างหลังของเขา

"ก็อเลนไง!...ชั้นเป็นเมียของเขาและนังนี่กำลังเข้ามาแย่งเขาไป"ผู้หญิงคนนั้นพูดเสียงดังจนคนที่อยู่แถวนั้นเริ่มหันมามอง

"หึหึ..ผมเป็นเพื่อนสนิทของอเลน...และผมคิดว่าเพื่อนของผมคงไม่ตาต่ำขนาดที่จะเอาผู้หญิงอย่างคุณมายกย่องเป็นเมียหรอกนะ...ถ้าเป็นแค่ที่ระบายความอยากชั่วคราว..น่าจะใช่มากกว่า"อเล็กซ์ยิ้มเยาะเย้ยมุมปากแล้วว่าอย่างไม่สนใจสายตาคนรอบข้าง

"กรี๊ดดดดดด....แก..แก.."ผู้หญิงคนนั้นร้องออกมาอย่างไม่พอใจมากที่อเล็กซ์ว่าเธอ

"พี่อเล็กซ์คะ...ไปกันเถอะค่ะ...ป่านนี้เฮียกับพี่ๆรอนานแล้ว"รียาพูดด้วยเสียงนิ่งๆ

"ก็ได้คับ...ส่วนเธอรอรับผลของการกระทำได้เลย..เพราะอเลนไม่ปล่อยคนที่ทำร้ายเมียสุดที่รักของมันหรอก"อเล็กซ์พูดกับรียาก่อนจะบอกกับผู้หญิงตรงหน้าแล้วเดินตามรียาออกมา

"ชั้นจะแย่งอเลนคืนมาให้ได้..คอยดู!!"ผู้หญิงคนนั้นตะโกนตามหลังมา

"จะรอนะคะ"รียาหยุดเดินแล้วหันมาพูดอย่างนิ่งๆก่อนจะเดินต่อไป

"รียาเป็นอะไรหรือเปล่า?...อย่าไปโกรธไอ้อเลนเลยนะ...มันคงไม่คิดว่าผู้หญิงพวกนี้จะกล้า"อเล็กซ์พูดกับรียาหลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วเห็นเธอเงียบๆไม่พูดไม่จา

"รียาไม่เป็นอะไรค่ะ...แล้วก็ไม่ได้โกรธพี่อเลนด้วย...รียาเข้าใจว่ามันเป็นธรรมดาของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ..ที่จะต้องมีผู้หญิงมาติดพันชอบพอ..โดยเฉพาะกลุ่มของพี่ๆนี่ยิ่งมาก..จริงมั้ยคะหึหึ"รียาพูดยิ้มๆอย่างแซวๆ

"หึหึ..ไอ้อเลนโชคดีนะที่มีรียาเป็นภรรยา"อเล็กซ์บอกยิ้มๆ เขาดีใจแทนอเลนจริงๆ

"รียาต่างหากโชคดีที่มีพี่อเลนเป็นสามี...รียาเคยรู้สึกว่าเป็นคนที่ไม่มีค่าและไม่เหลือใครแต่พี่อเลนก็ทำให้คนที่ไม่มีใครต้องการและไม่มีค่าอะไรอย่างรียา..กลับมามีคุณค่าอีกครั้งค่ะ"รียาบอกอย่างมีความสุข

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***