หวงมาก

"เฮียขาาา!!.."รียาเรียกอเลนด้วยเสียงที่ทั้งหวานและออดอ้อนพลางเดินเข้าไปหา

อเลนได้ยินที่รียาเรียกถึงกับอึ้งอย่างแปลกใจ เพราะตั้งแต่รู้จักรียามาไม่เคยมีเลยสักครั้งที่รียาจะเรียกเขาด้วยน้ำเสียงอย่างนี้

แดนที่ยืนอยู่หน้าประตูกับริวถึงกับต้องอมยิ้ม พลางคิดในใจว่า นายหญิงของเขาก็ร้ายไม่ใช่เล่น เพราะปกตินายหญิงไม่อ้อน นายของเขาก็แทบจะประเคนให้ทุกอย่างอยู่แล้ว และนี่อ้อนด้วยน้ำเสียงแบบนี้รับรองนายของเขาตายแน่ๆ

"เอ่อ..ว่าไงคะ!?"อเลนอ้าแขนออกแล้วกอดรียาไว้หลวมๆ แม้จะยังไม่หายแปลกใจแต่ก็ดีใจที่รียาอ้อนเขาแบบนี้

"ก็ป้าคนนี้..เขาบอกว่าเป็นเมียของเฮียอ่ะค่ะ!"รียาบอกด้วยน้ำเสียงเง้างอนน้อยๆ

"ว้าย!..อีบ้า..แกเรียกใครว่าป้าห๊ะ!!?'ฟีน่าเสียงดังทันทีอย่างโกรธจัดที่ถูกรียาเรียกว่าป้า

อเลนถึงกับขำอยู่ในใจที่รียาเรียกฟีน่าว่าป้า เด็กน้อยของเขาก็เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย!  ดีเหมือนกันที่เธอกล้าสู้คนเพราะคนที่จะยืนอยู่เคียงข้างเขาก็ต้องสู้และไม่ยอมคนแบบนี้แหละ อเลนคิดในใจ

แดนกับริวที่ยืนฟังอยู่ถึงกับต้องหันออกไปนอกห้องแล้วยิ้มขำออกมา นายหญิงของพวกเขานี่สุดยอดจริงๆ

"ก็เรียกป้านั่นแหละค่ะ"รียาพูดหน้าตาเฉยแล้วกอดเอวอเลนไว้หลวมๆ

"กรี๊ดดด!!!ชั้นไม่ใช่ป้าย่ะ!"ฟีน่ากรี๊ดลั่นห้อง

"ทำไมจะไม่ใช่คะ..หนูเห็นป้าพอกแป้งพอกรองพื้นจนหนาเตอะ..ก็คิดว่าจะใช้ลบริ้วรอยตีนกาอ่ะ..จริงมั้ยคะเฮีย!?"รียาพูดแล้วเงยหน้ามองอเลนตาแป๋ว

"เอ่อ..ค่ะ..ว่าแต่หนูมีอะไรจะบอกเฮียหรือป่าวคะ..หื้ม"อเลนพยายามกลั้นยิ้มแล้วถามรียา

"อ้อ!..ค่ะ..ก็ป้าคนนี้บอกว่าเป็นเมียของเฮีย..แล้วพอหนูบอกว่าถ้าเป็นเมียก็ต้องอยู่บ้านเดียวกัน..เพราะว่าหนูอยู่ที่บ้านเฮียมาตั้งนาน..แต่ไม่เคยเห็นป้าคนนี้เลย..ป้าเขาก็เลยโกรธ..แล้วถามว่าหนูเป็นใครอ่ะค่ะ..ป้าเขาโง่จังเลยนะคะที่ไม่รู้ว่าหนูเป็นใคร...เฮียช่วยบอกป้าหน่อยได้มั้ยคะ?"รียาเล่าด้วยเสียงออดอ้อนเพราะต้องการแกล้งฟีน่า

"ฟีน่า!!คุณบอกกับรียาว่าเป็นเมียของผมเหรอ..มันจะมากไปแล้วนะ..คุณมันก็แค่ที่ระบายความใคร่เท่านั้น...คุณเสนอผมสนอง..จ่ายเงินแล้วก็จบ..กล้าดียังไงถึงเรียกตัวเองว่าเมีย...ผมจะบอกให้รู้ไว้นะว่า..เมียของผมมีแค่คนเดียวและคนๆนั้นก็คือรียา..จำใส่หัวคุณเอาไว้..และต่อจากนี้ไปอย่ามาให้ผมเห็นหน้าคุณอีก...ไอ้แดน..ไอ้ริวเอาตัวออกไปให้พ้น..แล้วสั่งยามด้วยว่า..ห้ามผู้หญิงคนไหนเข้ามาในบริษัทอีกถ้ากูไม่อนุญาติ"อเลนตวาดฟีน่าด้วยเสียงที่เข้มและดุดันก่อนจะหันไปสั่งแดนกับริว

"ไม่นะคะ...อเลน..ฟีน่ารักคุณ..ฟีน่าไม่ยอม..ปล่อยนะ...ปล่อยชั้น!!"ฟีน่าร้องตะโกนเมื่อถูกแดนกับริวที่เข้ามาลากตัวเธอออกไปจากห้อง

"เฮียขอโทษนะคะ...ที่ทำให้หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้"อเลนกอดรียาแน่นขึ้น

"หึหึ...ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ..หนูเข้าใจดี..เฮียหล่อ..รวยขนาดนี้ก็ต้องมีผู้หญิงมากเป็นธรรมดา..หนูต่างหากที่ต้องขอโทษที่ทำให้ผู้หญิงของเฮียไม่พอใจ"รียาบอกพลางยิ้มมุมปาก  เธอทำใจมาบ้างแล้วกับเรื่องแบบนี้ที่ต้องเกิดขึ้นเพราะเธอรู้ว่าอเลนนั้นมีผู้หญิงเข้ามาพัวพันหลายคนแต่เธอไม่เคยกลัวผู้หญิงเหล่านั้น ตราบใดที่อเลนยังคงรักเธออยู่ เธอก็จะสู้กับผู้หญิงทุกคนเช่นกัน

"พวกนั้นไม่ใช่ผู้หญิงของเฮียค่ะ...หนูคนเดียวเท่านั้นที่เป็นผู้หญิงของเฮีย..เฮียรักหนูคนเดียว..พวกนั้นเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์และตั้งแต่มีหนู..เฮียก็ไม่เคยไปกับพวกนั้นอีกเลย...เฮียรอแค่หนูคนเดียวเท่านั้น"อเลนบอกอย่างจริงจัง

"ขอบคุณนะคะที่รักหนู..ไม่นอกใจหนู..แต่ว่าถ้าเฮียอยากไประบายบ้าง..หนูก็ไม่ว่าหรอกนะคะ"รียาพูดพลางมองตาของอเลน  เธอรู้ว่าผู้ชายทุกคนมีความต้องการและเธอก็ยังไม่ได้ให้ในสิ่งนั้นกับอเลน ดังนั้นถ้าเขาจะไประบายออกบ้างเธอจะไปว่าเขาได้อย่างไร

"หนูอย่าพูดอย่างนั้นนะคะ..มันเหมือนดูถูกเฮีย..เฮียรักหนูไม่ใช่เพราะเรื่องอย่างว่า..แต่เฮียรักหนูด้วยหัวใจ..เฮียรอและอดทนได้จนกว่าหนูจะมั่นใจในตัวของเฮีย..จุ๊บ!!"อเลนพูดแล้วจูบหน้าผากรียาเบาๆ

"ขอบคุณนะคะที่อดทนเพื่อหนู..ขอบคุณจริงๆ...ฟอดดด!!"รียาหอมแก้มอเลนแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ถ้าเธอจะรักเขามันคงไม่ผิดใช่มั้ย!?

"ไปค่ะ..กลับบ้านกัน"อเลนยิ้มอย่างมีความสุข เขารู้สึกดีที่รียาเริ่มแสดงออกกับเขาแบบนี้  ก่อนจะชวนเธอกลับบ้าน

วันนี้เป็นวันประกวดชุดฟอร์มของโจเซฟแต่อเลนไม่ได้ไปที่งานเพราะไม่อยากให้รียาไปเจอกับคริสและกีวี่แต่เขาให้โรสไปแทน

ก๊อก..ก๊อก..ประตูห้องทำงานของอเลนถูกเปิดเข้ามา

"นายคับ..คุณโรสมาขอพบคับ"แดนเดินเข้ามาบอกอเลน

"ให้เข้ามา"อเลนบอกแต่ตายังมองเอกสารอยู่

"คับนาย"แดนเดินออกไปแล้วสักพักโรสก็เดินเข้ามา

"ว่าไง..คุณโรส?"อเลนเงยหน้ามาถาม

"ชุดที่คุณรียาออกแบบชนะการประกวดค่ะ...คุณโจเซฟบอกว่าจะเข้ามาคุยรายละเอียดอีกครั้งอาทิตย์หน้าค่ะ"โรสบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพลางมองไปที่รียาที่ยังก้มหน้าเขียนอะไรบนโต๊ะอยู่

"ดีมาก...หนูคะ..ได้ยินที่โรสบอกหรือป่าว!?"อเลนยิ้มแล้วเดินเข้าไปกอดไหล่ของรียาจากด้านหลังพลางเอาหูฟังออกจากหูของรียา

"เอ่อ...เฮียว่าอะไรคะ..พอดีหนูไม่ได้ฟังค่ะ..ขอโทษนะคะ"รียาเงยหน้ามาพูดกับอเลนอย่างรู้สึกผิด

"เฮียไม่ได้ว่าอะไรค่ะ...โรสบอกว่าชุดที่หนูออกแบบชนะการประกวดค่ะ"อเลนลูบผมรียาอย่างเอ็นดู

"จริงหรือคะ...เฮียไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย!?"รียายิ้มกว้างอย่างดีใจ

"บอสไม่ได้พูดเล่นค่ะ...ชุดของคุณรียาชนะจริงๆนะคะ"โรสบอกพลางอมยิ้มกับท่าทางของรียา

"จริงนะคะคุณโรส...รียาดีใจจัง"รียายิ้มให้โรส

"งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้หนูเลยนะคะ..งานแรกก็สร้างรายได้ให้กับบริษัทเฮียแล้ว"อเลนโอบไหล่รียาให้ซบกับอกของเขา

"โชคดีมากกว่ามั้งคะ!"รียาถ่อมตัว

"ไม่ใช่หรอกค่ะ...การออกแบบของคุณรียาชนะแบบเป็นเอกฉันท์เลยนะคะ...กรรมการทุกคนชื่นชอบมากๆด้วย..แถมบางคนก็อยากเห็นตัวคนออกแบบด้วย..แต่โรสบอกไปแล้วว่าเป็นความลับของบริษัทค่ะ"โรสบอก

"ทำดีมาก..ผมไม่อยากให้ใครมาสนใจรียามากนัก...ผมหวง"อเลนพูดด้วยสีหน้านิ่งๆ

"เฮียอ่ะ!...แต่ดีแล้วค่ะที่คุณโรสบอกไปแบบนั้น...เพราะนี่เป็นผลงานของบริษัท..ทุกคนควรได้รับผลประโยชน์นี้ร่วมกันค่ะ"รียาเขินหน้าแดงกับคำพูดของอเลนก่อนจะหันไปพูดกับโรสอย่างจริงจัง

"โรสดีใจแทนพนักงานทุกคนนะคะ...ที่มีเจ้านายอย่างคุณรียาอีกคน...งั้นโรสขอตัวไปบอกข่าวกับลูกทีมก่อนนะคะ"โรสบอกแล้วยิ้มอย่างจริงใจก่อนจะขอตัวออกไป

"อืม..ไปเถอะ"อเลนบอก

"หนูดีใจนะคะ..ที่ได้ช่วยเฮียบ้าง"รียายิ้ม

"ทุกวันนี้หนูก็ช่วยเฮียอยู่แล้วนะคะ...แค่มานั่งเป็นกำลังใจให้เฮียแบบนี้ตลอดไปก็พอค่ะ..จุ๊บ!"อเลนก้มลงไปจูบปากรียาเบาๆ

"หนูจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน..จนกว่าเฮียจะไม่อยากเห็นหนูแล้ว..หนูถึงจะไปค่ะ"รียาบอกอย่างจริงจังเช่นกัน

"มันจะไม่มีวันที่เฮียจะไม่อยากเห็นหนูค่ะ...เฮียสัญญา"อเลนมองหน้ารียาด้วยความรัก

ก็อก..ก็อก..ประตูเปิดเข้ามา

"นายคับ...คุณชาร์ล..คุณแซก..คุณเอสและคุณอเล็กซ์มาขอพบคับ"แดนบอก

"แล้วทำไมพวกมันไม่เข้ามาเลยวะ!...ปกติพวกมันไม่เคยมีมารยาทนี่หว่า!?"อเลนพูดแต่มือยังกอดรียาอยู่

"เอ่อ..คุณชาร์ลบอกว่าคุณรียาอยู่ด้วยเลยไม่กล้าเปิดเข้ามาคับนาย"แดนบอกยิ้มๆเพราะรู้ความหมายของคำพูดนั้นดี

"แหม!..ไอ้พวกรู้ดี...ให้พวกมันเข้ามา"อเลนพูดอย่างเอือมๆ

"คับนาย"แดนเดินยิ้มออกไป

"ไงมึง...ไม่ยอมไปร่วมงานเลยนะโว้ย!.."ชาร์ลพูดทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง

"สงสัยกลัวเจอโจทย์ว่ะ..555"แซกขำ

"ไอ้พวกเวร..มาถึงก็ปากดีเลยนะ"อเลนว่าแต่ไม่จริงจัง

"ไงมึง..สบายดีนะ"อเล็กซ์ที่เดินเข้ามาคนสุดท้ายทักทายอเลน

"อืม..ก็เรื่อยๆ..แล้วมึงล่ะ!?..มาแล้วกลับเมื่อไหร่วะ?"อเลนถามอเล็กซ์

"ว่าจะอยู่สักสองวัน..แล้วนี่รียาไม่คิดจะทักทายกันบ้างเลยเหรอคับ!?"อเล็กซ์ตอบอเลนแล้วหันไปมองหน้ารียาด้วยสายตาที่แฝงความรู้สึกบางอย่าง

"สวัสดีค่ะอเล็กซ์..พี่ชาร์ล..พี่แซก..พี่เอส..พอดีเห็นว่าทักทายเฮียอยู่น่ะค่ะ..เลยไม่ได้ทัก"รียาทักทายทุกคนก่อนจะพูดกับอเล็กซ์

"แล้วทำไมไม่เรียกผมว่าพี่เหมือนไอ้สามคนนี้ล่ะ..!?"อเล็กซ์ถามรียายิ้มๆ

รียาเงยหน้าไปมองอเลนอย่างขอความคิดเห็น อเลนจึงพยักหน้าเบาๆ

"ก็ได้ค่ะ..พี่อเล็กซ์"รียาพูด

"แหม!...แค่นี้ต้องขออนุญาตด้วยเหรอวะ..555"เอสแซวขำๆ

"รียาแค่ไม่เคยชินน่ะค่ะ..เพราะพี่อเล็กซ์เคยเป็นเจ้านายรียามาก่อนน่ะ"รียาบอกตรงๆ

"เมียกูมารยาทดีโว้ย!"อเลนบอกแล้วลูบผมรียาเบาๆ

"เออๆ..ที่พวกกูมานี่ก็จะมาแสดงความยินดีกับมึง...ที่ขนะการประกวดน่ะ"อเล็กซ์พูดกับอเลนแต่สายตายังคงมองรียาที่นั่งก้มหน้าเขียนงานบนโต๊ะ

อเลนก็สังเกตุเห็นท่าทีที่อเล็กซ์แสดงออกมาว่าเหมือนจะชอบเด็กน้อยของเขา แต่เขาก็รู้นิสัยของอเล็กซ์ดีว่าจะไม่เข้ามาวุ่นวายกับผู้หญิงของเพื่อนอย่างแน่นอน

"เออ..ขอบใจพวกมึงมาก"อเลนพูดด้วยท่าทางปกติ

"เฮียคะ..หนูไปหาคุณโรสนะคะ...จะเอาแบบชุดไปให้ดูค่ะ"รียาเงยหน้าบอกกับอเลน

"เฮียว่า..โทรตามมาที่นี่ดีกว่ามั้ยคะ?"อเลนบอกยิ้มๆ เขาแค่ไม่อยากห่างจากรียา

"ไม่ต้องหรอกค่ะ..คุณโรสต้องทำงาน..หนูไปแป๊บเดียวเอง"รียาเกาะแขนอเลนพลางมองเขาตาแป๋ว

"หึหึ...ไม่ต้องมองเฮียแบบนั้นก็ได้ค่ะ...เฮียให้ไปก็ได้..แต่ต้องให้ไอ้แดนไปด้วยนะคะ"อเลนยิ้มมุมปากเมื่อเห็นสายตาของรียา

"แต่ว่า..หนู.."รียาจะค้าน

"ไม่มีแต่ค่ะ"อเลนขัดขึ้น

"ก็ได้ค่ะ"รียาจำยอม

"ไอ้แดน...ไปส่งนายหญิงที่แผนกดีไซน์"อเลนโฟนอินบอกกับแดน

"คับนาย"

ก๊อก..ก๊อก

"เชิญคับนายหญิง"แดนเดินเข้ามาแล้วพูด

"รีบไปรีบมานะคะ"อเลนบอกกับรียา

"ค่ะ..คุยกันไปก่อนนะคะ"รียาบอกอเลนก่อนหันไปบอกคนอื่นๆแล้วเดินออกจากห้องไป

"แล้วตกลงว่ามึงกับรียา...เจอและแต่งงานกันได้ยังไง?...กูอยากรู้"อเล็กซ์หันไปถามอเลนหลังจากที่รียาเดินออกไปแล้ว

"ก่อนที่กูจะเล่าให้มึงฟัง...มึงตอบกูมาตรงๆว่ามึงชอบรียาใช่มั้ย!?...ไอ้อเล็กซ์"อเลนถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆแต่แววตาจริงจัง

"ห๊ะ!!!...ไม่จริงใช่มั้ย!?..ไอ้อเล็กซ์"แซกถามอย่างตกใจรวมถึงเอสกับชาร์ลที่หันมามองหน้าอเล็กซ์กับอเลนสลับกันไปมา

"เออ!...กูแอบชอบรียามาตั้งแต่ตอนที่รียาทำงานที่บริษัทกูแล้ว...แต่กูไม่เคยบอกกับรียาเพราะเธอไม่เคยจะเปิดโอกาสให้กับผู้ชายคนไหนเลยสักคน...เธอจะคุยแค่เรื่องงานถ้าใครจะคุยเรื่องส่วนตัว..เธอจะเลี่ยงตลอด..กูถึงแปลกใจที่รียามาแต่งงานกับมึงหลังจากออกจากบริษัทกูแค่ไม่กี่เดือน"อเล็กซ์เล่าอย่างตรงไปตรงมาเพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกันมานานรู้ไส้รู้พุงกันจนหมดจึงไม่มีอะไรจะต้องปิดบังกัน

"แล้วตอนนี้...มึงยังชอบรียาอยู่ใช่มั้ย!?"อเลนถามอีกครั้ง

"ใช่...กูยังชอบรียาอยู่..แต่กูก็รู้ว่ารียาไม่มีวันชอบกู...เพราะสายตาที่รียามองกูกับมองมึงมันต่างกันมาก..กูขอแค่มองดูอยู่ห่างๆก็พอ..แล้วกูก็ดีใจที่คนที่รียาเลือกเป็นมึง..รักษาเธอไว้ดีๆล่ะ..อย่าทำให้รียาต้องเสียใจเพราะถึงเป็นมึง...กูก็ไม่เว้นไว้เหมือนกัน"อเล็กซ์พูดแล้วมองหน้าอเลนอย่างจริงจัง

"มึงรู้จักกูดี..กูคงไม่ต้องบอกว่ามันจะไม่มีวันนั้นแน่นอน"อเลนพูด

"ดี..งั้นเล่ามาว่าเรื่องมันเป็นยังไง!?"อเล็กซ์ยิ้มมุมปากนิดๆ

"ไปนั่งคุยที่โซฟาดีกว่าว่ะ!..เรื่องมันยาว"อเลนบอกพลางเดินไปนั่งลงที่โซฟาโดยมีแซก เอส ชาร์ลและอเล็กซ์เดินตามไปด้วย

"เฮ้อ!!..กูนึกว่าจะมีมวยเสียแล้วว่ะ!!"ชาร์ลพูดกับแซกและเอส

"มึงก็คิดไปได้...มึงก็รู้ว่าพวกเราไม่เคยทะเลาะกันเพราะผู้หญิง"เอสว่าชาร์ลตรงๆ

"เออๆ...กูลืม"ชาร์ลพยักหน้าเบาๆ

"เอาล่ะ!..กูจะเล่าให้มึงฟัง..มันเริ่มจาก..."อเลนเล่าให้อเล็กซ์ฟังตั้งแต่เจอรียาครั้งแรกจนมาถึงทุกวันนี้

"ไอ้อเลน!!...มึงแม่งเจ้าเล่ห์ชิบหาย!"อเล็กซ์ว่าตรงๆ

"ก็กูรักของกู...กูก็ต้องพยายามทำให้รียามารักกูสิวะ!!"อเลนบอกอย่างไม่สนที่อเล็กซ์ว่า

"เออ...กูยอมมึง..แต่จากที่กูเห็น..รียาก็น่าจะมีใจให้มึงบ้างแล้วล่ะ!"อเล็กซ์บอกยิ้มๆ เขาดีใจที่เพื่อนรักและคนที่เขาแอบรักลงเอยกันด้วยดี

"กูไม่ค่อยแน่ใจเลยว่ะ!!..รียาไม่เคยแสดงออกว่าหึงหวงกูเลยสักครั้งตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาน่ะ..แต่ไม่ว่ายังไงกูก็จะไม่มีวันปล่อยรียาไปจากกูแน่ๆ"อเลนบอก

"ดี...กูขออวยพรให้รียารักมึงเร็วๆก็แล้วกัน...แล้วนี่มึงจัดการกับคนที่ทำกับครอบครัวรียารึยังวะ!?"อเล็กซ์ถาม

"กูกำลังจัดการอยู่..คงอีกไม่นานหรอก"อเลนบอก

"มีอะไรให้ช่วยก็บอกกูได้นะโว้ย!!"อเล็กซ์ตบบ่าอเลนเบาๆ

"ใช่..พวกกูพร้อมเสมอโว้ย!!"แซกบอก

"ขอบใจพวกมึงมาก"อเลนบอกยิ้มๆนี่ล่ะเพื่อนแท้มีอะไรก็ช่วยเหลือและเดือดร้อนไปด้วยกันตลอด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***