ปะทะ

ระหว่างทางมาที่ร้านอาหารอเลนกับรียาไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย อเลนได้แต่มองหน้ารียาที่เหม่อทำเหมือนคิดอะไรอยู่ เขายังกุมมือเธอไว้ไม่ยอมปล่อย

อเลนรู้สึกกลัวว่าเธอจะยังรักคริสอยู่ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นจริงๆเขาก็ไม่มีทางจะยอมแพ้หรือปล่อยเธอไปแน่ๆ

"เฮียคะ..หนูว่าเรายกเลิกข้อตกลงแต่งงานกันดีกว่านะคะ"รียาพูดเสียงเรียบๆแต่ไม่มองหน้าของอเลน

"ทะ..ทำไมคะ!?"อเลนถามอย่างตกใจ

แดนที่ขับรถอยู่ก็ตกใจกับสิ่งที่รียาพูดออกมาเหมือนกัน เขาเองก็กลัวเหมือนกับอเลน ถ้าเกิดนายหญิงทิ้งนายไปจริงๆ งานนี้คงได้มีคนตายแน่ๆ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ตัวเขาเองนี่แหละ!ที่ต้องคอยรองรับอารมณ์ต่างๆของนายอย่างเลี่ยงไม่ได้

"หนูไม่อยากเป็นคนทำให้เฮียต้องอับอาย..หรือขายหน้าที่มีหนูเป็นภรรยา..เพราะถ้าคริสเอาเรื่องที่หนูกับเขาเคยคบกันไปพูด..คนอื่นๆจะเอาเฮียไปนินทาลับหลังได้..นี่ยังไม่รวมที่ครอบครัวของหนูล้มละลายอีกด้วย...หนูไม่อยากทำให้เฮียลำบากไปมากกว่านี้ค่ะ...ส่วนเรื่องบริษัทของพ่อกับแม่ก็ปล่อยไปแบบนั้นแหละ...หนูไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับพวกเขาอีกแล้วค่ะ"รียาพูดความในใจที่นั่งคิดมาตั้งแต่ขึ้นมาบนรถแล้ว

"หนูเป็นห่วงเฮียหรือคะ..."อเลนยิ้มอย่างโล่งใจที่รียาไม่ได้คิดอย่างที่เขาเป็นกังวล

"ค่ะ..เฮียดีกับหนูมาก..หนูก็ต้องเป็นห่วงสิคะ"รียาหันมามองหน้าอเลน

"ไม่ต้องเป็นห่วงเฮียหรอกค่ะ...ใครจะพูดจะคิดกับเฮียยังไง..เฮียไม่สนใจ..ส่วนเรื่องที่คริสพูด..เฮียไม่ได้เอามาใส่ใจ..เพียงแต่เฮียไม่ชอบที่มันพูดเหมือนดูถูกหนู"อเลนมองหน้ารียาอย่างจริงจัง

"แต่ว่า..."รียาจะแย้ง

"หนูฟังเฮียนะคะ...เฮียไม่สนใจว่าหนูจะเคยคบกับใครหรือเป็นของใครมาก่อนที่จะมาเจอเฮีย..เฮียรู้แต่ว่าเฮียรักหนู..รักมาก..และจะไม่มีวันยอมปล่อยหนูไปจากชีวิตของเฮียอย่างแน่นอน..ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม..เข้าใจมั้ยคะ..เด็กน้อยของเฮีย"อเลนจับปลายคางของรียาไว้แล้วบีบเบาๆ

"ขอบคุณนะคะ...หนูไม่รู้จะตอบแทนเฮียยังไง..กับทุกสิ่งที่ทำให้หนู"รียาโผเข้ากอดอเลนด้วยความซึ้งใจกับคำพูดของเขา

"แค่หนูอยู่ข้างๆเฮีย..ไม่ทิ้งเฮียไปไหน..แค่นั้นก็พอค่ะ"อเลนกอดรียาจนแน่น

"ค่ะ..หนูจะอยู่ข้างๆเฮียไปจนกว่า...เฮียจะไม่ต้องการหนูแล้ว...หนูสัญญาค่ะ"รียาพูดอยู่กับอกของอเลน

"มันจะไม่มีวันนั้นแน่นอนค่ะ..เฮียสัญญา"อเลนกระซิบข้างๆหูของรียา

แดนที่ขับรถอยู่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็รู้สึกดีใจและโล่งใจไปกับอเลนด้วย เขาทำงานกับอเลนมานาน อเลนเคยช่วยเหลือเขาจากมาเฟียกลุ่มอื่นจนทำให้เขามีชีวิตที่ดีอย่างทุกวันนี้ เขาไม่เคยลืมและไม่มีวันลืมและพร้อมจะจงรักภักดีต่ออเลนไปจนตาย แต่สิ่งที่เขาไม่เคยเห็นจากอเลนเลยตั้งแต่ทำงานมาก็คือรอยยิ้มที่มีความสุขอย่างตอนนี้ ตั้งแต่มีรียาเข้ามาอเลนก็มีความสุขมากกว่าเมื่อก่อนและนั่นก็ทำให้เขามีความสุขไปด้วยเช่นกัน

ร้านอาหาร

อเลนพารียามาทานอาหารที่ร้านหรูติดแม่น้ำ

"เอ่อ..เฮียว่าจะถามหนูตั้งนานแล้วว่า..แหวนที่หนูสวมที่นิ้วกลางข้างขวา..คือแหวนอะไรคะ!?"อเลนถามพลางมองไปที่มือขวาของรียาที่มีแหวนรูปร่างแปลกๆสวมอยู่

ตั้งแต่เขารู้จักเธอมา ไม่เคยเห็นเธอสวมใส่เครื่องประดับชิ้นอื่นเลยนอกจากแหวนวงนี้วงเดียวที่เธอใส่ติดตัวเป็นประจำ

"เอ่อ..นี่เป็นแหวนที่พ่อให้ไว้น่ะค่ะ"รียาเหลือบมองแหวนที่มือขวาแววตาไหววูบเหมือนปิดบังอะไรอยู่ แต่มันก็แค่แป๊บเดียวทำให้อเลนไม่ทันสังเกตเห็น

"อ้อ!ค่ะ...แต่ต่อไปนี้หนูต้องใส่ของที่เฮียให้วันนี้ติดตัวไว้เหมือนกับแหวนวงนี้เลยนะคะ"อเลนยิ้มมองหน้ารียา

"ค่ะ..หนูจะใส่ไว้ตลอดเลย"รียายิ้มให้อเลน พลางคิดขอโทษอเลนในใจที่ต้องโกหก

สักวันหนึ่งถ้าหนูพร้อม หนูจะเล่าความจริงให้เฮียฟังทุกอย่างเลยนะคะ รียาสัญญากับตัวเองในใจ แต่เธอก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะอยู่เคียงข้างคอยดูแลและปกป้องอเลนไปจนกว่าจะหมดลมหายใจเพื่อให้สมกับทุกอย่างที่เขาทำให้เธอ

บริษัทHของอเลน

วันนี้จะมีการประชุมของบริษัทและจะมีการนำผลงานดีไซน์ที่จะส่งเข้าประกวดมาให้ทุกคนในที่ประชุมได้ช่วยกันตัดสิน

อเลนจับมือรียาพาเดินมาที่ห้องประชุม โดยมีแดนเดินตามหลังมาด้วย

เมื่อเข้ามาในห้องประชุมก็มีหัวหน้าแผนกต่างๆรวมถึงโรสหัวหน้าแผนกดีไซเนอร์มารออยู่แล้ว ทุกคนมองมาที่อเลนและรียาด้วยความสงสัยทันทีที่ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องประชุม เพราะอเลนไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาเข้าประชุมด้วยมาก่อน อย่าว่าแต่ห้องประชุมเลยแม้แต่ที่บริษัทอเลนก็ไม่เคยพาผู้หญิงมา มีแต่ผู้หญิงที่มาหาอเลนเองเท่านั้นซึ่งส่วนใหญ่ก็โดนไล่ออกไปทันที ทั้งหมดจึงพากันมองไปที่รียาด้วยความสงสัย มีแค่โรสคนเดียวที่รู้อยู่แล้ว

"เอาล่ะ...ก่อนที่เราจะเริ่มประชุมกัน..ผมมีคนจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก...นี่คุณรียา..เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมและเธอเข้ามาทำงานเป็นดีไซเนอร์พิเศษให้กับบริษัทของผม"

อเลนแนะนำให้หัวหน้าแผนกต่างๆได้รู้จักกับรียาเพราะเห็นสายตาที่ทุกคนมองมาที่รียาอย่างสงสัย

"เอ่อ..คุณอเลนแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่คับ..ทำไมพวกเราถึงไม่เคยรู้เลย"ดิเรกหัวหน้าแผนกบุคคลถามขึ้นมา

เขาไม่ค่อยพอใจมากนักที่อเลนจะมีภรรยาออกหน้าออกตาเพราะเขาหวังจะยกลูกสาวของเขาที่ทำงานอยู่แผนกประชาสัมพันธ์ที่แอบชอบอเลนและพยายามอ่อยอเลนอยู่ให้กับอเลน

"ผมกับรียาจดทะเบียนสมรสกันได้4เดือนแล้ว..ส่วนงานแต่งงานรอแค่พ่อกับแม่ผมกลับมาจากต่างประเทศก่อน..ซึ่งถึงตอนนั้น..ผมจะเชิญพวกคุณทุกคนไปร่วมงานด้วยแน่นอน"อเลนพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขารู้ว่าดิเรกคิดอะไรอยู่แต่มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่ๆ

"พวกเราขอแสดงความยินดีด้วยคับ/ค่ะ..บอส..คุณรียา"หัวหน้าแผนกต่างๆลุกขึ้นยืนพร้อมก้มหัวให้กับอเลนและรียา

"ขอบคุณ"อเลนตอบสั้นๆ

"ขอบคุณทุกคนนะคะ..และยินดีที่ได้รู้จักและร่วมงานกันค่ะ"รียาส่งยิ้มให้กับทุกคนอย่างเป็นมิตร แม้จะมีสายตาบางคู่มองเธออย่างไม่พอใจก็ตาม

"เอาล่ะ..เริ่มประชุมกันได้..อ้อ!.เฮียลืมแนะนำค่ะ...นี่ริวเป็นมือซ้ายของเฮีย..ริวอยู่แผนกรักษาความปลอดภัย..เป็นแฮกเกอร์ที่เก่งคนหนึ่ง"อเลนพูดกับทุกคนก่อนจะหันมาแนะนำให้รียารู้จักกับชายหนุ่มที่ยืนอยู่ซ้ายมือของเขาถัดจากแดน

"สวัสดีคับนายหญิง"ริวก้มหัวลงทักทายรียา

"สวัสดีค่ะริว"รียายิ้มนิดๆ

หลังจากนั้นทุกคนก็เริ่มประชุมกันด้วยเรื่องต่างๆจนมาถึงเรื่องงานดีไซน์ที่จะส่งประกวด

"วันนี้โรสมีผลงานดีไซน์ของดีไซเนอร์ในบริษัทของเรามาให้ทุกคนได้ช่วยกันตัดสิน...เพื่อจะได้ส่งผลงานที่ดีที่สุดเข้าประกวดในวันพุธหน้าค่ะ"โรสลุกขึ้นพูด แล้วกดโน้ตบุ๊คที่เชื่อมต่อไปที่จอแอลอีดีภายในห้อง

บนจอปรากฎณ์ภาพเสื้อผ้าทั้งหมด6ภาพ แบ่งเป็นภาพละ2ชุด มีทั้งของผู้ชายและหญิงแต่ไม่มีชื่อของคนดีไซน์กำกับไว้

"เอาล่ะค่ะ..เราจะมาโหวตกันเป็นภาพๆไปนะคะ..เริ่มจากภาพที่1ค่ะ"โรสพูดต่อ

การโหวตดำเนินมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งถึงภาพสุดท้าย แล้วผลออกมาว่าภาพที่มีคนโหวตมากที่สุดคือภาพที่4

"เอาล่ะค่ะ..ผลออกมาเป็นเอกฉันท์นะคะ..สรุปว่าชุดที่เราจะทำส่งเข้าประกวดคือชุดที่4...ซึ่งดีไซเนอร์ที่เป็นคนดีไซน์ชุดนี้ก็คือ...คุณรียาค่ะ"โรสพูดแล้วผายมือไปที่รียา

"ฮือ...ฮา"มีเสียงพูดกันในห้องประชุมอย่างต่อเนื่อง เมื่อรู้ว่าชุดที่ถูกโหวตเป็นผลงานของรียา

"ตกลงตามนั้น..โรส..คุณจัดการให้เรียบร้อยด้วย"อเลนพูดสรุปขึ้น

"ได้ค่ะ..บอส"โรสยิ้มรับคำ

"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว..ก็ปิดการประชุมได้..แดนกับริวอยู่ก่อน.."อเลนพูดพลางมองหน้าทุกคนโดยเฉพาะดิเรก

"คับ/ค่ะ..บอส"ทุกคนรับคำโดยไม่มีใครพูดอะไร

ดิเรกอยากจะท้วงเรื่องผลการโหวตแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันไม่มีหลักฐานว่ามีการโกงหรือเข้าข้างกัน อีกอย่างงานนี้อเลนก็ไม่ได้เข้าร่วมการตัดสินด้วย จึงจำต้องยอมรับและเดินออกไปพร้อมกับคนอื่นๆ

"งั้นหนูไปห้องทำงานก่อนนะคะ..เฮีย"รียาบอกกับอเลนเมื่อทุกคนเดินออกไปแล้วเหลือแค่อเลน แดนกับริวเท่านั้น

"ค่ะ..เดี๋ยวเฮียตามไป"อเลนบอก เพราะเขาจะคุยเกี่ยวกับเรื่องบริษัทของพ่อแม่รียาและถามความคืบหน้าเรื่องบริษัทของนายวิกเตอร์พ่อของกีวี่ด้วย

รียาเดินกลับไปที่ห้องทำงานของอเลนแล้วนั่งลงเอากระดาษกับดินสอขึ้นมาร่างชุดสำหรับหน้าร้อนเพื่อจะนำส่งให้กับโรสสำหรับให้บริษัทผลิตออกวางจำหน่ายในหน้าร้อนนี้

พลั้ก!!...แอ้ด!!ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาแบบไม่ได้เคาะ

"คุณฟีน่าคะ..เข้าไม่ได้ค่ะ"เสียงอรเลขาผู้หญิงที่ทำงานคู่กับแดนพูด

"ทำไมชั้นจะเข้าไม่ได้..ชั้นมาหาอเลน"ฟีน่าพูดอย่างหงุดหงิดที่ถูกขัดขวาง

"แต่บอสไม่อยู่นะคะ"อรพูด

"มีอะไรหรือคะพี่อร!?"รียาเงยหน้าจากโต๊ะทำงานขึ้นมาถามอรที่ทำหน้าตาไม่พอใจนัก

"เอ่อ..คุณฟีน่ามาขอพบบอสค่ะ...พี่บอกแล้วว่าบอสไม่อยู่..แต่เธอไม่ฟังจะเข้ามาให้ได้ค่ะ"อรบอก เธอรู้ดีว่ารียาเป็นภรรยาของอเลนจึงพูดอย่างอ่อนน้อม

"ให้เธอเข้ามาเถอะค่ะ"รียาบอกเสียงเรียบๆ

"ตะ...แต่ว่า"อรอยากจะปฏิเสธเพราะรู้ว่าอเลนไม่ชอบให้ผู้หญิงหรือคู่ควงของเขาคนไหนมายุ่งวุ่นวายที่บริษัท

"ไม่เป็นไรค่ะ..พี่อร

ไปทำงานเถอะ"รียายิ้ม เธอรู้ว่าอรกลัวอเลนจะว่า

"ค่ะ..แต่ถ้ามีอะไรเรียกพี่ได้นะคะ"อรบอก เธอกลัวว่าฟีน่าจะทำร้ายรียาเพราะใครก็รู้ว่าฟีน่าทำร้ายผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาใกล้ชิดอเลน

"ค่ะ..ขอบคุณนะคะ"รียายิ้มให้อย่างเป็นมิตร

รียาก้มหน้าทำงานต่อหลังจากที่อรเดินออกไป โดยไม่ได้สนใจฟีน่าที่ยืนมองเธอด้วยสายตาสงสัย

"นี่เธอเป็นใคร?...ทำไมถึงมานั่งทำงานในห้องของอเลน!?"ฟีน่าถามเสียงดัง

"คุณรอถามกับเฮียดีกว่าค่ะ"รียาตอบแต่ไม่มองฟีน่าที่ตอนนี้เดินมาหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงานของเธอ

"แกเรียกใครว่าเฮียห๊ะ!!?"ฟีน่าขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจ

"ก็คุณมาหาใคร..ก็คนนั้นแหละค่ะ"รียายังคงนิ่งเฉย

"กะ..แก..แกเป็นอะไรกับอเลนห๊ะ!?"ฟีน่าถามอย่างไม่พอใจมากที่รียาเรียกอเลนอย่างสนิทสนม

"แล้วคุณเป็นอะไรกับเฮียล่ะคะ..ถึงได้มาอยากรู้?"รียาถามกลับแต่สีหน้าไม่แสดงความรู้สึกอะไรออกมา

"ชั้นเป็นเมียของอเลน"ฟีน่ายืดอกตอบอย่างมั่นใจมาก

"เมียนี่..หมายถึงคนที่นอนเตียงเดียวกันและอยู่บ้านเดียวกันใช่มั้ยคะ!"รียาถามซ้ำ

"ใช่สิย่ะ..แกสงสัยอะไร!?"ฟีน่าพูดแบบสะบัดๆ

"ก็แค่แปลกใจค่ะ...เพราะดิชั้นอยู่ที่บ้านของเฮียมาสักพักแล้วแต่ไม่เคยเห็นคุณเลย"รียายิ้มนิดๆพลางมองหน้าของฟีน่าที่ตอนนี้ทำสีหน้าทั้งตกใจและไม่พอใจ

"แก..หมายความว่ายังไง..ที่ไปอยู่บ้านอเลน"ฟีน่าเริ่มจะทนไม่ไหว

"ก็หมายความอย่างที่พูดค่ะ"รียาบอก

"ไม่จริง..แกโกหก"ฟีน่าชื้หน้าของรียา

"งั้น..คุณก็รอถามเฮียเองก็แล้วกันนะคะ..ดิชั้นขอทำงานต่อ"รียาก้มหน้าแล้วเริ่มวาดงานต่อ

ฟีน่าที่เห็นรียาไม่สนใจแล้วทำงานต่อจึงโมโหและโกรธมาก เธอยื่นมือไปหยิบแก้วชาที่วางอยู่ข้างๆรียาขึ้นมาแล้วจะราดลงไปที่ตัวของรียา  แต่รียารู้ทันจึงยืนขึ้นแล้วยกมือจับไปที่ข้อมือของฟีน่าที่ถือแก้วชาอยู่ ก่อนจะค่อยๆบิดข้อมือของฟีน่าจนแก้วชาที่ถืออยู่หกราดลงไปบนตัวของฟีน่าจนหมดแก้ว

อเลนที่คุยกับแดนและริวจบแล้วก็เดินออกมาจากห้องประชุมพร้อมกับแดนและริว

"เอ่อ..บอสค่ะ..คุณฟีน่ามาขอพบบอสค่ะ..ดิชั้นบอกแล้วว่าบอสไม่อยู่แต่คุณฟีน่าไม่ฟังจะเข้าไปรอบอสในห้องให้ได้ค่ะ"อรที่เห็นอเลนเดินออกมาจากห้องประชุมรีบเดินเข้าไปบอกทันที

"แล้วตอนนี้ฟีน่าอยู่ที่ไหน?"อเลนถาม

"เอ่อ..อยู่ในห้องบอสค่ะ..คุณรียาเป็นคนอนุญาติเองค่ะ"อรรีบบอกอย่างกล้าๆกลัวๆ

"อะไรนะ!!"อเลนพูดแล้วรีบเดินตรงไปที่ห้องทำงานทันที เขาเป็นห่วงรียากลัวว่าฟีน่าจะทำร้ายเธอ แดนกับริวจึงเดินตามไปด้วย

"กรี๊ดดดด!!!"

มีเสียงร้องดังออกมาจากห้องทำงานของอเลน

พลั๊ก!!!ปัง

อเลนรีบเปิดประตูเข้าไปอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียง ภาพที่เห็นคือฟีน่าที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของรียา ในมือของฟีน่ามีแก้วชาที่เอียงอยู่ ส่วนรียายืนอยู่อีกฝั่ง มือของรียาจับข้อมือของฟีน่าไว้

"อเลนคะ!..ช่วยฟีน่าด้วยค่ะ..แม่คนนี้เอาน้ำชาราดฟีน่าค่ะ"ฟีน่าที่หันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดพอเห็นว่าเป็นอเลนจึงพูดด้วยเสียงออดอ้อน

รียาที่เห็นอเลนเปิดประตูเข้ามาจึงใช้มืออีกข้างหยิบถ้วยชาออกจากมือของฟีน่าแล้ววางลงที่เดิม ก่อนจะปล่อยข้อมือของฟีน่า

"อเลนขา!!!ต้องลงโทษมันนะคะ"

ฟีน่ารีบเดินตรงเข้าไปหาอเลนทันทีที่รียาปล่อยข้อมือแล้ว แต่ไม่กล้าเข้าไปกอดเพราะสายตาที่อเลนมองมาอย่างดุดัน

รียาที่ได้ยินฟีน่าพูดกับอเลนจึงนึกสนุกอยากจะแกล้งฟีน่ากลับบ้าง ในเมื่อฟีน่าอ้อนอเลนได้เธอเองก็อ้อนอเลนได้เหมือนกัน แม้จะไม่เคยทำเลยสักครั้งในชีวิตก็ตามที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***