อีกชื่อของเธอ

รียาที่นั่งกินข้าวต้มอยู่ฝั่งตรงข้ามเงยหน้ามามองอเลนกับแดน เธอไม่ค่อยได้ฟังที่อเลนกับแดนคุยกันนักเพราะมัวแต่คิดเรื่องที่เธอจะออกไปสมัครงานว่าจะไปที่ไหนบ้าง แต่ก็พอได้ยินเหมือนกับว่าแดนจะให้อเลนเข้าไปบริษัท ซึ่งเธอเองก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตั้งแต่เธอมาอยู่ที่คฤหาสน์นี่ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว เธอไม่เคยเห็นอเลนเข้าบริษัทเลยสักครั้ง เห็นแต่แดนไปเอาเอกสารและงานมาให้อเลนทำที่นี่ตลอดเลย

"เอ่อ..หนูว่า..เฮียควรเข้าบริษัทนะคะ..เพราะตั้งแต่หนูมาอยู่ที่นี่..หนูไม่เคยเห็นเฮียไปบริษัทเลยค่ะ"รียาช่วยแดนพูด

"แต่เฮีย..เป็นห่วงหนูนะคะ..กลัวหนูจะเหงาและไม่มีใครคุยด้วยน่ะ"อเลนบอกอย่างอ้อนๆ

"เฮียไม่ต้องห่วงหนูหรอกค่ะ..ที่นี่มีการ์ดตั้งมาก..แถมยังมีป้าแมรี่กับพี่ๆตั้งหลายคน..หนูไม่เหงาหรอกค่ะ...แต่ถ้าเฮียไม่เข้าบริษัท..พนักงานอาจจะจำหน้าบอสไม่ได้นะคะ"รียายิ้ม

"แต่ว่า..เฮีย"อเลนจะแย้ง

"ไม่งอแงสิคะ..เฮียไปทำงานที่บริษัทเถอะค่ะ...นี่หนูก็ว่าจะบอกเฮียเหมือนกันว่าหนูจะออกไปสมัครงานค่ะ"รียาบอก

"สมัครงาน!?..ทำไมล่ะคะ"อเลนขมวดคิ้วถาม

"หนูอยากทำงานค่ะ..อยู่แบบนี้ทุกวันไม่ไหวหรอกค่ะ..อีกอย่างอุตส่าห์เรียนจบมาแล้วก็ต้องทำงานสิคะ"รียายิ้ม

"เฮียไม่ให้ไปทำหรอกค่ะ...หนูเป็นเมียของเฮีย...เฮียเลี้ยงหนูได้..ไม่ต้องไปทำให้เหนื่อยหรอก"อเลนบอกอย่างจริงจัง

"แต่ว่า..."รียาจะแย้ง

"เอ่อ!นายคับ...ผมว่าถ้านายหญิงอยากทำงาน..ก็ให้ไปทำที่บริษัทของนายสิคับ..นายจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงแถมนายหญิงยังได้ทำงานด้วยไงคับ"แดนรีบบอก  เขานึกขึ้นได้พอดี เพราะถ้ารียาไปทำงานที่บริษัทของอเลน อเลนจะต้องยอมเข้าไปทำงานที่บริษัทแน่ๆ

"เออว่ะ!...เป็นความคิดที่ดี..เอาอย่างนั้นนะคะ..หนูไปทำงานที่บริษัทกับเฮียนะ..ไม่ต้องไปทำที่อื่นหรอก"อเลนคิดตามที่แดนบอกก่อนจะยิ้มออกมา

"บริษัทของเฮียหรือคะ?..แล้วจะให้หนูไปทำอะไรล่ะ?"รียาถาม

"หนูก็ไปเป็นดีไซเนอร์ไงคะ"อเลนยิ้ม

"แต่ที่บริษัทของเฮียก็มีอยู่แล้วนะคะ"รียาว่า

"มีแล้วก็มีอีกได้ค่ะ...เพราะเฮียจะให้หนูไปทำแก้เหงาเท่านั้น..ไม่ได้ให้ลงไปทำอย่างจริงจังหรอกค่ะ"อเลนบอก

"แต่ว่า..มันจะดีหรือคะ?"รียาไม่ค่อยมั่นใจ

"ดีที่สุดแล้วคับนายหญิง..เพราะถ้านายหญิงไม่ไปทำงานที่บริษัท..นายก็คงไม่ยอมเข้าบริษัทแน่ๆ..นี่ก็ไม่เข้ามาจะสามเดือนแล้วคับ..ทำเอาพนักงานแปลกใจที่ไม่เห็นนายไปบริษัทนานๆ..ทั้งๆที่เมื่อก่อนขนาดไม่สบาย..นายยังไม่เคยหยุดเลยนะคับ"แดนรีบบอกเพราะกลัวว่ารียาจะไม่ยอมไปทำงานกับอเลน

"พูดมากนะมึง!..แต่ถ้าหนูไม่ไปทำงานกับเฮีย..เฮียก็ไม่ไปบริษัทจริงๆค่ะ"อเลนบอกอย่างงอแง

"เฮ้อ!ก็ได้ค่ะ..หนูไปทำงานที่บริษัทของเฮียก็ได้..หวังว่าหนูคงไม่ได้ไปสร้างปัญหาให้เฮียนะคะ"รียาถอนหายใจกับท่าทีงอแงของอเลนแต่มันก็น่ารักดีนะ

"ไม่สร้างปัญหาแน่นอนค่ะ..งั้นหนูไปเตรียมตัวนะคะ..เฮียจะออกจากบ้านสัก8.30ค่ะ"อเลนยิ้ม

"ได้ค่ะ..งั้นหนูไปเตรียมตัวก่อนนะ"รียาบอกแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

อเลนมองตามรียาแล้วยิ้มอย่างพอใจ ถ้าเด็กน้อยไปทำงานกับเขาต่อไปเวลาทำงานจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ

แดนมองนายของเขาแล้วยิ้มดีใจที่เขาสามารถทำให้นายยอมเข้าไปทำงานที่บริษัทได้สักที  ก่อนที่บริษัทจะถูกยึดจากบรรดาผู้ถือหุ้นที่หาโอกาสอยู่ตลอดเวลา

รียาแต่งตัวเสร็จลงมาเอลนกับแดนก็รออยู่แล้ว อเลนโอบเอวรียาพาเดินไปขึ้นรถที่มีคนขับๆมาจอดรออยู่แล้ว  รียานั่งมองข้างถนนมาตลอดทางที่นี่เปลี่ยนไปมากพอสมควรจากเมื่อ5ปีที่แล้ว อเลนที่นั่งมองเธออยู่ก็อมยิ้มกับท่าทางของเธอที่เหมือนเด็กน้อยสนใจสิ่งรอบตัว

รียานั่งมองข้างทางมาเรื่อยๆจนรถมาจอดลงที่หน้าตึกสูง แดนลงมาเปิดประตูให้อเลน แล้วอเลนจึงส่งมือมาให้เธอจับแล้วลงมาจากรถ คนขับๆรถไปจอดที่จอดรถด้านในตึก

รียาแหงนหน้ามองตึกที่สูงขึ้นไปบนฟ้าพลางคิดว่าบริษัทของอเลนใหญ่กว่าบริษัทพ่อของเธอหลายเท่าทีเดียว

อเลนเอามือโอบเอวของรียาก่อนจะพาเดินเข้าไปข้างในตึกโดยมีแดนเดินตามหลังมาไม่ห่างมาก ตลอดทางที่เดินเข้ามาในตึกมีพนักงานมองมาที่อเลนกับรียากันมากเรียกได้ว่าทุกคนเลยมากกว่าเพราะต่างก็พากันแปลกใจที่บอสควงผู้หญิงสาวสวยมาบริษัท แถมท่าทีที่แสดงออกมาว่าหวงแหนสาวคนนั้นก็ยิ่งทำให้แปลกใจ ทุกคนรู้ว่าบอสไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนมาที่บริษัท จะมีแต่ผู้หญิงมาหาบอสเองแต่ก็ไม่เคยเห็นบอสเดินควงใครด้วยท่าทีสนิทสนมและหวงแหนแบบนี้ นี่บอสไม่ได้มาบริษัทแค่3เดือนจะเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ

อเลนกอดเอวรียาเดินมาถึงลิฟต์ด้านในสุดที่มีป้ายติดว่า"ลิฟต์ผู้บริหาร"แดนกดเรียกลิฟต์แล้วลิฟต์ก็เปิดออก อเลนกับรียาเดินเข้าไปก่อนตามด้วยแดน ก่อนที่แดนจะกดไปที่ชั้น52ที่เป็นชั้นบนสุด

กิ้ง..ประตูลิฟต์เปิดออกอเลนกอดเอวรียาพาเดินออกไปข้างซ้ายมือมีป้ายติดว่า"ห้องประชุม"ส่วนด้านขวามือเป็นส่วนของเลขาซึ่งมีโต๊ะทำงานตั้งอยู่เกือบ10โต๊ะ สุดทางเดินด้านหน้ามีโต๊ะทำงานอีกตัวตั้งอยู่หน้าประตูห้องที่มีป้ายติดว่า"ประธาน" แดนเปิดประตูให้อเลนกับรียาเดินเข้าไปก่อนที่เขาจะนั่งลงที่เก้าอี้ที่โต๊ะทำงานหน้าห้อง

อเลนพารียาเข้ามาในห้องทำงานที่มีโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตั้งหันหน้ามาทางประตูห้อง ซ้ายมือของโต๊ะทำงานเป็นกระจกยาวตั้งแต่เพดานจรดพื้น ส่วนด้านขวามีประตูอยู่หนึ่งบาน ด้านหลังมีชั้นสำหรับวางของและเอกสารรวมถึงหนังสือตั้งอยู่ เยื้องมาข้างหน้าทางขวามือของโต๊ะทำงานมีโซฟาตั้งอยู่หนึ่งชุด

รียาเดินเข้าไปยืนที่ผนังกระจก ก่อนจะมองออกไปภายนอกอย่างตื่นตาตื่นใจ

หมับ!! "อุ้ย!เฮีย"รียาสะดุ้งที่ถูกอเลนกอดจากด้านหลังเพราะเธอมัวแต่มองวิวข้างนอกกระจกอยู่

"หัองทำงานของเฮียเป็นยังไงบ้างคะ"

"ดีค่ะ..วิวสวยดี..แล้วเฮียจะให้หนูทำงานที่ไหนคะ"

"ทำที่นี่แหละค่ะ"

"ตะ..แต่..นี่ห้องทำงานของเฮียนะคะ"

"ใช่ค่ะ..หนูทำที่นี่แหละ..เฮียอยากอยู่ใกล้..อยากเห็นหนูตลอดเวลา..เฮียไม่ให้ไปทำที่อื่นหรอกค่ะ"

"แล้วใครจะไม่ว่าเอาหรือคะ"

"ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ..หนูเป็นเมียเฮีย..ใครจะกล้า"

"ยะ..ยังไม่ได้เป็นสักหน่อย"

"หึหึ...หนูจดทะเบียนกับเฮียแล้ว..นั่นก็หมายความว่าหนูเป็นเมียเฮียแล้วตามกฎหมายนะคะ...หรือว่าต้องให้เป็นทางพฤตินัยก่อนคะ..ถึงจะเรียกเมียได้..เฮียจะได้จัดให้ค่ะ"

"มะ..ไม่ใช่ค่ะ"

"งั้น..ตอนนี้หนูก็เป็นเมียของเฮียแล้วนะคะ"

"ค่ะ..แล้วแต่เฮียเลย"รียาถอนหายใจเบาๆเพราะที่อเลนพูดมามันเป็นความจริง

อเลนจึงกอดเอวรียาพามานั่งที่โต๊ะทำงานของเขาโดยให้เธอนั่งบนตัก

"แดน..เข้ามา"อเลนกดโฟนอินเรียก

"คับนาย"

ก๊อก..ก๊อก..แกร๊กประตูเปิดออก

"มึงไปบอกให้คนเอาโต๊ะทำงานมาไว้ที่ห้องกูอีกหนึ่งชุดพร้อมกับอุปกรณ์ที่ดีไซเนอร์ใช้ประจำมาด้วย"อเลนสั่ง

"คับนาย"แดนรับคำแล้วเดินออกไป

"งั้น..หนูไปนั่งที่โซฟานะคะ..เฮียจะได้ทำงานสะดวก"

"นั่งตรงนี้แหละค่ะ..เฮียชอบ..และก็สะดวกด้วย"

"สะดวกยังไงคะ!?..น่าจะลำบากมากกว่า"รียาเงยหน้าไปมองอเลนแบบงงๆ

"ฟอดดด!!สะดวกแบบนี้ไงคะ..เด็กน้อย"อเลนหอมแก้มรียาแรงๆ

"เฮียอ่ะ!เกเรตลอดเลยนะคะ.."

"555เฮียก็เกเรกับเด็กน้อยของเฮียคนเดียวนี่แหละค่ะ"

"แต่ถ้าเกิดมีพนักงานเข้ามาเห็นจะไม่ดีนะคะ"

"ไม่ต้องห่วงค่ะ..ถ้าจะมีใครเข้ามา..แดนจะบอกก่อนทุกครั้ง"

"งั้นก็ตามใจค่ะ"

"ฟอดดด!!น่ารักที่สุดเลยค่ะ"

อเลนหอมแก้มรียาอีกครั้งแล้วก้มหน้าอ่านและเซ็นเอกสารไปเรื่อยๆ  รียานั่งอยู่บนตักของอเลนพลางมองสำรวจห้องไปเรื่อยๆส่วนอเลนก็เซ็นเอกสารบ้างหอมแก้มรียาบ้างสลับกันอยู่อย่างนั้น

"เอ่อ..เฮียคะ..แล้วประตูนี่ไปไหนหรือคะ"

"อ้อ!ข้างในเป็นห้องนอนกับห้องน้ำค่ะ...เพราะบางทีเฮียทำงานดึกมากก็จะนอนที่นี่เลย"

"หนูนึกว่า..เฮียเอาไว้พาสาวๆมานอนด้วยเสียอีก"

"ไม่มีนะคะ..เฮียไม่เคยพาใครมานอนที่นี่ทั้งนั้น..แต่ต่อจากนี้..ไม่แน่ค่ะ"

"หมายความว่ายังไงคะ!?"รียาถามพลางขมวดคิ้วแบบไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ นี่!เขาคิดจะแอบพาผู้หญิงมานอนที่นี่ทั้งๆที่จดทะเบียนกับเธอแล้วงั้นเหรอ..ฮึ!

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ...เฮียหมายถึงว่า..ตอนนี้หนูมาทำงานกับเฮียแล้ว..ต่อไปเฮียเกิดทนไม่ไหว..อยากจะแสดงความรักกับหนูขึ้นมาไงคะหึหึ.."อเลนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"บ้า!!เฮียอ่ะ..งั้นหนูไม่มาทำงานด้วยแล้วค่ะ..จ้องจะเอาเปรียบอ่ะ!"

"555ไม่ทันแล้วค่ะ..เฮียไม่ปล่อยหนูแน่ๆ..จุ๊บบ!"อเลนก้มไปจูบปากรียาเบาๆ

ก๊อก..ก๊อก..แดนเปิดประตูเข้ามาเห็นรียาที่นั่งหน้าแดงอยู่บนตักของอเลนก็อมยิ้มนิดๆ เขาเห็นจนชินแล้วแต่ไม่คิดว่านายของเขาจะเป็นเอามากขนาดนี้ ถ้าเป็นที่คฤหาสน์ก็เป็นเรื่องปกติแต่นี่มันที่บริษัท นายของเขาก็ยังทำเหมือนเดิม

"นายคับ..คุณโรสพาคุณโจเซฟมาขอพบคับ"แดนบอก

"เออ..ให้เข้ามาได้"อเลนบอก

รียาจึงลุกขึ้นจากตักของอเลน ซึ่งเขาก็ยอมปล่อยแต่โดยดี เธอเดินไปนั่งลงที่โซฟา แดนก็เปิดประตูออกไป

ก๊อก..ก๊อกประตูเปิดอีกครั้งมีผู้หญิงอายุประมาณ40ปีแต่งตัวดีทันสมัย ผมดัดเป็นลอนสีน้ำตาลออ่นเดินเข้ามาพร้อมกับชายอายุ50ปีที่รูปร่างสูงใหญ่แบบคนตะวันตก หน้าตาถือว่ายังดูดีและไม่แก่มาก

"คุณโจเซฟคะ...นี่คุณอเลนเป็นประธานบริษัทค่ะ...บอสคะนี่คุณโจเซฟค่ะ"โรสแนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน

อเลนเดินออกมาหน้าโต๊ะทำงานก่อนจะยื่นมือไปทักทายกับโจเซฟ

"ยินดีที่ได้รู้จักคับ..คุณอเลน"

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคับ..คุณโจเซฟ..เชิญนั่งก่อนคับ"อเลนผายมือไปทางโซฟาที่รียานั่งอยู่

"เอ่อ..แล้ว"โจเซฟมองไปที่รียาที่นั่งอยู่ที่โซฟา

"อ้อ..นี่รียาภรรยาของผมคับ..รียานี่คุณโจเซฟและนี่คุณโรสหัวหน้าแผนกดีไซเนอร์ของบริษัทเราคับ"อเลนแนะนำ

"สวัสดีค่ะคุณโรส..สวัสดีค่ะคุณโจเซฟ"รียายกมือไหว้โรสแล้วยื่นมือไปทักทายกับโจเซฟ

"สวัสดีค่ะคุณรียา"

โรสยกมือรับไหว้ พลางคิดว่าบอสแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมเธอถึงไม่เคยรู้มาก่อน แต่ภรรยาของบอสนิสัยและหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆแต่ดูเหมือนเธอจะเคยเห็นรียาที่ไหนมาก่อน

"คะ..คุณReese..นี่คุณจริงๆด้วย..ผมไปหาคุณที่บริษัทXแต่คุณอเล็กซ์บอกว่าคุณหมดสัญญาไปแล้ว"โจเซฟเอ่ยอย่างดีใจ

"คุณReese..หรือคะ..คุณโจเซฟ!?"โรสถามโจเซฟอย่างไม่มั่นใจ

"ใช่คับ..นี่แหละคุณReeseที่เป็นดีไซเนอร์ที่ชนะการแข่งขันดีไซเนอร์หน้าใหม่ที่ปารีสเมื่อ2ปีก่อน..ผมเคยเจอกับเธอและเคยให้เธอออกแบบชุดฟอร์มของพนักงานบนเรือเมื่อปีที่แล้ว..ตอนนั้นเธอทำงานที่บริษัทXคับ"โจเซฟบอกยิ้มๆ

"ถึงว่า..โรสถึงได้คุ้นๆหน้า..เพราะปีนั้น..โรสก็เอาดีไซเนอร์ของบริษัทไปเข้าร่วมการแข่งขันด้วยและก็เคยเห็นหน้าคนที่ชนะแต่มันนานเลยจำไม่ได้ค่ะ"โรสยิ้มนี่ภรรยาของบอสเป็นถึงดีไซเนอร์คนดังหรือนี่!

"เอ่อ..เดี๋ยว!นี่มันอะไรกัน..ใครคือคุณReese..แล้วนี่หนูรู้จักกับคุณโจเซฟด้วยเหรอคะ"อเลนงงๆที่อยู่ๆโจเซฟก็รู้จักกับรียาแถมเรียกเธอว่าReese อีกด้วย

"นี่บอสไม่รู้หรือคะ....ว่าคุณรียาคือReeseอ่ะค่ะ!?"โรสถามอย่างงงๆ ก็ไหนว่าเป็นภรรยาไง ทำไมถึงไม่รู้วะ!

"Reese คือใคร!?..แล้วเกี่ยวอะไรกับภรรยาของผม"อเลนถามอย่างไม่เข้าใจ

"เอ่อ..รียาว่า..นั่งลงคุยกันดีกว่านะคะ..เชิญคุณโจเซฟกับคุณโรสค่ะ"รียาว่าแล้วผายมือไปที่โซฟาก่อนจะจับมือให้อเลนเดินไปนั่งด้วย

"คุณReese เป็นดีไซเนอร์หน้าใหม่ที่ชนะการแข่งขันเมื่อ2ปีที่แล้ว..และกำลังเป็นที่โด่งดังมากในปารีส..เสื้อผ้าที่เธอดีไซน์ออกมาผลิตไม่พอจำหน่าย..จนถึงกับต้องสั่งจองกันล่วงหน้าเป็นเดือนๆเลยค่ะบอส..แล้วที่โรสรู้มาคือเธอหมดสัญญากับบริษัทXแล้วและไม่ยอมต่อสัญญาแม้ว่าทางนั้นจะยื่นข้อเสนอให้อีกมากก็ตาม..แล้วหลังจากนั้นเธอก็หายไปแบบเงียบๆ..มีหลายบริษัทกำลังตามหาตัวเธอเพราะอยากให้เธอไปร่วมงานด้วยแต่ก็ไม่มีใครติดต่อเธอได้เลยสักคนค่ะ.."โรสเล่า

"แล้วเกี่ยวกับรียายังไง"อเลนถาม

"ก็คุณรียาคือReese ไงล่ะคะ..บอส..อย่าบอกว่าไม่รู้นะคะ"โรสถามพลางมองหน้าของอเลน

"จริงหรือคะ!?"อเลนหันไปถามรียา

"จริงค่ะ"รียายิ้มนิดๆ

"แล้วทำไมหนูไม่บอกเฮียคะ"อเลนทำหน้างอนๆ

"ก็เฮียไม่เคยถามนี่คะ...อย่าพึ่งงอนเลยนะคะ..มาคุยธุระกับคุณโจเซฟก่อนดีกว่าค่ะ"รียารีบจับแขนอเลนอย่างอ้อนๆกลัวว่าเขาจะโกรธ

"ก็ได้ค่ะ..รอรับการลงโทษได้เลยนะคะ"อเลนบอกยิ้มๆ

"ขอโทษนะคะ..คุณโจเซฟที่ต้องมานั่งฟัง..ว่าแต่คุณไปหาReeseที่บริษัทXทำไมล่ะคะ!?"รียาส่ายหน้าให้อเลนก่อนจะหันไปพูดกับโจเซฟ

"คือตอนแรกที่ผมจะมาเปิดบริษัทสาขาที่นี่แล้วคิดจะหาแบบฟอร์มของพนักงานจึงคิดถึงคุณReese ขึ้นมาเพราะผมชอบการออกแบบของคุณReeseมากที่ออกแบบชุดฟอร์มของพนักงานบนเรือให้ผมน่ะคับ..ผมเลยไปหาคุณReeseที่บริษัทXแต่คุณอเล็กซ์บอกว่าคุณReese หมดสัญญาไปแล้ว..ผมพยายามหาทางติดต่อคุณReeseแล้วแต่ติดต่อไม่ได้เลย..ผมจึงดีใจมากๆที่ได้เจอคุณReese ที่นี่"โจเซฟบอกอย่างดีใจจริงๆ

"อ้อ!ค่ะ..พอดีว่าหลังจากหมดสัญญาReeseก็กลับประเทศไทย..แล้วก็บังเอิญมีปัญหานิดหน่อยเลยปิดโทรศัพท์น่ะค่ะ..เพิ่งจะมาเปิดใช้เมื่อไม่นานมานี้เอง"รียายิ้มเล็กน้อย

"ถ้าอย่างนั้น..คุณReeseจะช่วยรับออกแบบชุดฟอร์มพนักงานให้บริษัทของผมจะได้มั้ยคับ"โจเซฟรีบพูดทันที

"ผมคิดว่าคงไม่ได้หรอกคับ..เพราะตอนนี้รียาเป็นภรรยาของผมแล้ว..ผมไม่อยากให้เธอต้องทำงานอีก"อเลนพูดแบบไม่เกรงใจโจเซฟเลยสักนิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***