ความแตกต่าง

ทุกคนนั่งดื่มและคุยกันไปเรื่อยๆ รียามองลงไปที่ชั้นล่างเห็นคนยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ  แต่ก็มีการ์ดของร้านคอยดูแลความเรียบร้อยอยู่ทั่วร้าน

"อย่าดื่มมากนักนะคะ"รียากระซิบบอกอเลนเพราะเห็นเขาดื่มไปหลายแก้วแล้ว

"ค่ะ..เฮียเชื่อหนู"อเลนยิ้มนิดๆ เขาชอบที่รียาเป็นห่วง

"รียาไม่ต้องเป็นห่วงไอ้อเลนหรอก..เหล้าแค่นี้..ไม่ทำให้มันเมาหรอก..มันคอแข็งจะตาย"ชาร์ลบอก

"รู้ค่ะ...แต่ดื่มมากมันไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ"รียาบอกอย่างจริงจัง

"กูชักอิจฉามึงแล้วว่ะ..ไอ้อเลน..มีคนคอยเป็นห่วงเป็นใย..โคตรรู้สึกดีว่ะ!"เอสพูด

"มึงก็หาสักคนสิวะ..มัวแต่มั่วเล่นไปเรื่อย"อเลนว่าตรงๆ ใครๆก็รู้ว่าพวกมันเจ้าชู้แค่ไหน  ซึ่งเมื่อก่อนเขาก็เป็นแต่ต่อจากนี้เขาไม่มีสายตาไปมองใครอีกแล้ว

"ก็พวกกูยังไม่เจอคนดีๆแบบรียานี่หว่า..มึงแม่งโชคดีอ่ะ"แซกบอก

"ถ้าพวกมึงจะหาแบบรียา..กูว่าพวกมึงคงต้องอยู่เป็นโสดว่ะ!..เพราะแบบรียาคงไม่มีแล้วโว้ย!555"อเลนขำ

"สัส!แม่ง!เยาะเย้ยเพื่อนนะมึงอ่ะ"เอสว่า

"เฮียคะ..หนูขอไปห้องน้ำนะคะ"รียาบอกอเลนเบาๆ

"เฮียไปส่งค่ะ"อเลนบอกแล้วทำท่าจะลุกขึ้น

"ไม่ต้องหรอกค่ะ..ใกล้ๆแค่นี้เอง..หนูไปได้"รียาบอก เธอเห็นว่ามีห้องน้ำอยู่ที่ชั้นนี้ด้วยตอนที่เดินขึ้นมา

"เฮียไม่ไปก็ได้ค่ะ..แต่ต้องให้แดนไปด้วย..คนมาก..เฮียเป็นห่วง"อเลนพูดสายตาบอกว่าเป็นห่วงจริงๆ

"ก็ได้ค่ะ"รียาบอกแล้วลุกขึ้น

"มึงเป็นห่วง..หรือหวงกันแน่วะ..555"เอสแซวขำๆ

"สัส!!..รีบมานะคะ..ไอ้แดน..มึงตามรียาไป"อเลนว่าเอสก่อนจะบอกรียาแล้วหันไปสั่งแดนที่ยืนเยื้องอยู่ข้างหลัง

"คับนาย"แดนพูดแล้วเดินตามรียาออกไป

"แล้วนี่มึงจะให้รียาอยู่กับมึงไปแบบนี้เหรอวะ!?"ชาร์ลถาม

"ใช่..มึงไม่คิดจะทำให้มันถูกต้องหรือไงห๊ะ!?"แซกถามต่อ

"ไอ้สัส!..พวกมึงเห็นกูเป็นคนยังไงวะ..กูพารียาไปจดทะเบียนสมรสมาแล้วโว้ย!..และตอนนี้กำลังเตรียมวางแผนงานแต่งงาน..แล้วกูว่าจะเชิญพวกนักข่าวมาทำข่าวเพื่อประกาศเรื่องงานแต่งงานก่อนด้วย..กูจะทำทุกอย่างให้รียาอย่างสมเกียรติ..จะไม่ให้ใครมาดูถูกรียาได้อย่างแน่นอน...พวกมึงไม่ต้องห่วง"อเลนบอกอย่างจริงจัง

"แล้วแม่กับป๊ามึง..รู้เรื่องรียาหรือยังวะ!?"เอสถาม

"ป่านนี้ป้าแมรี่คงโทรไปรายงานเรียบร้อยแล้วล่ะ..และคงยอมรับแล้วด้วย..ไม่อย่างนั้น..คงไม่เงียบอย่างนี้หรอกมึง"อเลนอมยิ้ม

เขารู้จักนิสัยของป๊ากับแม่ดีว่าเป็นคนอย่างไร เขาคิดว่าป๊าคงจะสืบประวัติของรียาอย่างละเอียดแล้วแน่ๆเพราะป๊าเป็นมาเฟียใหญ่ คงจะไม่ยอมให้เขาเอาผู้หญิงที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาเป็นสะใภ้ของตระกูลอย่างแน่นอน

"ดีแล้วล่ะ..พวกกูดีใจด้วย..งั้น..พวกกูคงต้องเตรียมตัดชุดใส่ไปงานแต่งงานของมึงได้แล้วสิวะ!555"แซกขำ

"เออ..สิวะ..คงไม่นานนี้แหละว่ะ!"อเลนบอก

แกร็ก..แอ็ด..เสียงประตูเปิดออกอเลนเงยหน้าไปมองเพราะคิดว่าเป็นเด็กน้อยของเขาแต่พอเห็นว่าเป็นใครก็หันหน้ากลับมาสนใจแก้วเหล้าในมือต่อ

ชาร์ล แซกกับเอสก็หันไปมองด้วยเหมือนกัน

"อ้าว!มีนา..ไม่เจอกันนานเลยนะ"ชาร์ลทักขึ้นก่อน

"หวัดดีนะ..พอดีมีนาไม่ค่อยได้มาน่ะ"มีนาบอก

"แล้วมากับใครล่ะ..วันนี้"เอสถาม

พวกเขาทุกคนรู้จักมีนาดีเพราะเคยเป็นผู้หญิงที่อเลนเคยควงอยู่เมื่อหลายเดือนมาแล้ว แต่อเลนก็ควงมีนาแค่ไม่กี่วันและก็ไม่สนใจอีกแล้วเลิกติดต่อกันไปเลย เพราะมีนาเริ่มเกาะติด ตามตื้อและพยายามจะแสดงความเป็นเจ้าของอเลนเพราะคิดว่าตัวเองเป็นถึงลูกของคนมีชื่อเสียง อเลนคงจะไม่ทิ้งเธอเหมือนคู่ควงคนอื่นๆแต่นั่นเธอคิดผิดเพราะอเลนควงเธอได้6วันพอเข้าวันที่7อเลนก็หันไปควงกับคนใหม่ทันทีสาเหตุก็มาจากการที่เธอตามเกาะติดอเลนและแสดงตัวว่าเป็นเจ้าของซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่อเลนเกลียดมากที่สุด

"มีนามาคนเดียว..ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยคะ?"มีนาถามแต่สายตามองไปที่อเลนตลอด

"เอ่อ..เอาสิ"เอสบอก เขาไม่รู้จะปฏิเสธยังไงจึงตอบรับไปแบบอ้ำอึ้ง

"ไอ้เหี้..!เอส..เดี๋ยวงานก็เข้าหรอกมึง"แซกว่าเอสเบาๆพลางเหลือบสายตาไปมองอเลนที่นั่งทำหน้าตาเฉยชาแบบไม่สนโลก นับตั้งแต่เห็นมีนาเดินเข้ามา

"ขอบใจนะ"มีนายิ้มก่อนจะเลือกเดินไปนั่งลงข้างๆอเลน

พรึ่บ!!

อเลนลุกขึ้นทันทีที่เห็นว่ามีนานั่งลงข้างๆ เขาจึงจะเดินไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวข้างๆชาร์ลแต่ก็ถูกมีนาที่นั่งลงแล้วจับมือเอาไว้ก่อน

"อเลน..จะไปไหนล่ะคะ!?"มีนาเรียกเสียงหวาน

"ปล่อย!!!"อเลนตวาดเสียงดัง พลางมองมีนาด้วยสายตาที่น่ากลัว

"อเลนก็นั่งกับมีนาสิคะ"มีนายังคงมองด้วยสายตาออดอ้อนแบบที่เคยทำ

"กูบอกให้ปล่อย...พรึ่บ!!"

อเลนสะบัดมือที่มีนาจับอยู่อย่างแรงจนหลุดแล้วเดินไปนั่งลงข้างๆชาร์ล เขาไม่มองหน้ามีนาเลยแม้แต่น้อย

ชาร์ล แซกและเอสมองหน้ากันแต่ไม่พูดอะไรเพราะรู้ว่าอเลนไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนมาแตะต้องตัวถ้าอเลนไม่ยินยอม โดยเฉพาะผู้หญิงที่เป็นแค่คู่นอนของอเลน แล้วพวกเขาก็ไม่เคยเห็นอเลนจะอ่อนโยนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน คงจะมีแค่รียาคนเดียวที่เป็นข้อยกเว้น

"อเลนคะ..ทำไมต้องทำรุนแรงล่ะ!..มีนารักอเลนนะ..ทำไมถึงใจร้ายกับมีนานักล่ะคะ"มีนายังคงพูดต่อ

อเลนยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเหมือนปกติไม่พูดแล้วไม่สนใจ เขาทำเหมือนในห้องนี้ไม่มีมีนาอยู่

แซก เอสกับชาร์ลหันมามองหน้ากันอีกครั้งแต่ไม่พูดอะไรเพราะรู้นิสัยอเลนดีว่าเป็นคนยังไง

รียาที่เดินกลับมาจากห้องน้ำพร้อมกับแดน เธอเห็นตั้งแต่ที่มีนาเดินเข้าไปในห้องและเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องทั้งหมดเพราะมีนาไม่ได้ปิดประตูห้อง รียารู้สึกตกใจกับสายตาและท่าทางของอเลนที่ทำกับมีนามากเพราะเธอไม่เคยเห็นอเลนเป็นแบบนั้นมาก่อนแล้วเขาก็ไม่เคยทำแบบนั้นกับเธอเลยสักครั้ง จนเธอคิดกลัวว่าสักวันหนึ่งอเลนอาจจะทำแบบนั้นกับเธอก็ได้ถ้าอเลนเบื่อเธอแล้ว

อเลนเงยหน้ามองไปทางประตูห้องที่เปิดอยู่เพราะเขาเหมือนจะเห็นเด็กน้อยของเขายืนอยู่ที่หน้าประตูทางหางตา สายตาที่เด็กน้อยมองมาที่เขาบ่งบอกถึงความกังวลและกลัวอย่างเห็นได้ชัด เพราะเธอเก็บความคิดและความรู้สึกไม่เก่ง ทุกอย่างที่เธอคิดหรือรู้สึกจึงแสดงออกบนใบหน้างดงามนั้นทั้งหมด นี่เธอคงเห็นที่เขาทำกับมีนาแล้วคงกลัวว่าเขาจะทำกับเธอแบบนั้นในสักวันหนึ่งแน่ๆ

อเลนจึงลุกขึ้นยิ้มนิดๆแล้วเดินเข้าไปหาเด็กน้อยของเขาก่อนจะเอามือโอบไหล่แล้วพาเดินเข้ามานั่งลงที่โซฟาเดี่ยวข้างๆชาร์ลโดยเขานั่งลงก่อนแล้วให้เธอนั่งลงบนตักของเขา แล้วกอดเอวเธอไว้แน่นๆกันหล่น

"กลับมาแล้วทำไมไม่เข้ามาล่ะคะ"อเลนถามยิ้มๆ เขามองหน้ารียาแล้วถามอย่างอ่อนโยน

"ก็หนูเห็นว่าในห้องนี้มันดูยุ่งๆน่ะค่ะ"รียาบอกพลางมองหน้าอเลนแบบกลัวๆ

"กลัวเฮียเหรอคะ..ไม่ต้องกลัวนะ..เฮียจะไม่มีวันทำแบบนั้นกับหนูแน่นอน..ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน..เพราะเฮียรักหนูนะคะ"อเลนพูดอธิบายอยู่ข้างๆหูของรียา

"แต่..เมื่อกี้!?'รียาถามเบาๆ

"ไม่ต้องไปสนใจใคร..เพราะเฮียไม่เคยรักใคร..ไม่เคยจริงจังกับใคร...ไม่เคยมีแฟน..มีแต่คู่นอน..จ่ายเงินแล้วจบ..แต่สำหรับหนู..หนูเป็นเมีย..เป็นแม่ของลูกเฮีย..เป็นคนที่เฮียรัก..เข้าใจมั้ยคะ"อเลนบอกยิ้มๆ

เขาไม่สนใจว่าใครจะได้ยินสิ่งที่เขาพูดหรือไม่หรือรู้สึกอย่างไร เขาแค่อยากอธิบายให้เด็กน้อยเข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างเธอกับผู้หญิงคนอื่นๆที่เขาเคยควงมาก่อนเท่านั้น

"ค่ะ..หนูเข้าใจ"รียายิ้มนิดๆ

"ฟอดดด!!..ฟอดดด!!ชื่นใจจังค่ะ"อเลนหอมแก้มรียาทั้งสองข้างอย่างไม่อายใคร

"เฮียอ่ะ!!'รียาอุทานอย่างตกใจพลางย่นจมูกอย่างน่ารัก ไม่ใช่ว่าอเลนไม่เคยทำแต่นี่มันนอกบ้านไง!

"ไอ้อเลน!..มึงนี่แม่ง!เกรงใจพวกกูบ้างก็ได้นะโว้ย!..อิจฉาสัสๆ!!"ชาร์ลว่ายิ้มๆ

"ใช่มึง..เมื่อกี้ทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้..แต่ตอนนี้ล่ะก็...กูไม่อยากจะพูด"แซกว่าแบบไม่จริงจังนัก

"อเลนคะ...ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร..แล้วที่อเลนพูดหมายความว่ายังไงคะ!?"

มีนานั่งมองอเลนกับรียาอย่างงงๆและอึ้งเพราะสิ่งที่อเลนทำกับรียา เธอไม่เคยเห็นและไม่เคยได้รับมันมาก่อน  ตั้งแต่ตอนที่อเลนควงกับเธอ อเลนก็ไม่เคยพูดจาอ่อนโยน ไม่เคยแสดงความรักอย่างกอด จูบหรือหอมแก้มในสถานที่แบบนี้ อเลนจะกอดเธอเฉพาะเวลาอยู่บนเตียงเท่านั้น แล้วอเลนก็ไม่เคยหอมแก้มหรือจูบเธอเลยสักครั้งแม้แต่ตอนที่อยู่บนเตียงด้วยกัน อเลนแค่เอามือลูบๆคลำๆก่อนจะสอดใส่แล้วขยับให้มันเสร็จๆเท่านั้นก่อนจะวางเงินแล้วจากไป ไม่เคยแม้แต่จะนอนกอดกันด้วยซ้ำ

อเลนไม่ตอบ ไม่หันไปมองมีนา เขาเอาแต่มองรียาที่เอาหน้าซุกอกแกร่งของเขาด้วยความเขินอายที่ถูกเขาหอมแก้มในที่แบบนี้ เขาอยากก้มลงไปฟัดเธอเสียจริงๆ ถ้าไม่กลัวว่าเธอจะโกรธล่ะก็นะ..หึหึเขาไม่เอาแต่มองแบบนี้แน่ๆ

"อเลนคะ!"มีนาเรียกเสียงดังขึ้นอีกด้วยความโมโหที่อเลนไม่สนใจไม่แม้แต่จะมองเธอด้วยซ้ำ

"มีนา..คนนี้เป็นคนรักของไอ้อเลน..และเป็นเมียมันด้วย..เพราะอย่างนั้น..อย่าไปยุ่งกับมันดีกว่า..ก่อนที่มันจะโมโหมากกว่านี้น่ะ"ชารฺ์ลตอบแทนอเลนที่ทำเหมือนมีนาไม่มีตัวตนอยู่ที่นี่

"มะ..ไม่จริง..มีนาไม่เชื่อ...อเลนแต่งงานตั้งแต่เมื่อไหร่...ทำไมมีนาไม่รู้..แล้วอเลนจะแต่งกับผู้หญิงเชยๆแบบนี้ได้ยังไง..นังเด็กนี่!!..มันมีดีกว่ามีนาตรงไหน..มีนาไม่ยอม"มีนาเริ่มโวยวายเสียงดัง

อเลนหันขวับไปมองหน้ามีนาด้วยสายตาที่บอกว่าโกรธไม่พอใจและดุดันเป็นอย่างมากเพราะได้ยินมีนาเรียกรียาว่า"นังเด็กนี่"ซึ่งเขาไม่ชอบและไม่พอใจ มีนาเป็นใครกล้าดียังไงมาเรียกเด็กน้อยของเขาแบบนั้น

"หุบปากเน่าๆ..แล้วไปให้พ้นหน้ากู..ก่อนที่กูจะให้คนจับโยนออกไป"อเลนบอกเสียงแข็ง เขาไม่อยากรุนแรงมากนักต่อหน้าเด็กน้อยของเขา

"อเลนคะ..มีนาแค่..."มีนาค่อยๆพูดเมื่อเห็นท่าทางของอเลน

"ไอ้แดน!!"อเลนเรียกแดนที่ยืนอยู่ด้านหลัง

"คับนาย"แดนเดินเข้ามาหาอเลน เขารู้อยู่แล้วว่าอเลนต้องการให้เขาทำอะไร

"กูไม่อยากเห็นหน้าและได้ยินเสียงอีก..รำคาญ!!"อเลนสั่งเสียงเข้ม

"คับนาย..คุณมีนาเชิญคับ"

อเลนรับคำสั่งแล้วหันไปบอกกับมีนา  นี่ก็อีกคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ว่าใครไม่ว่ามาว่านายหญิง เดี๋ยวก็หาหลุมฝังศพไม่ทันหรอก แดนคิด

"ไม่..มีนาไม่ไป..อเลนคะ..จะทำกับมีนาแบบนี้ไม่ได้นะ"มีนาโวยวาย

"ออกไปดีๆเถอะคับ...อย่าให้ผมต้องใช้กำลังเลย"แดนบอกเสียงเรียบๆ

"ไม่..ชั้นไม่ไป..กรี๊ด..ปล่อยชั้นนะ..ปล่อย"มีนาพูดยังไม่จบก็ถูกแดนลากออกไปจากห้องทันที

"จะไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือคะ...ยังไงเขาก็เป็นผู้หญิงนะคะ"รียาเห็นที่แดนลากมีนาออกไปจึงรู้สึกสงสาร

"คนที่กล้าว่าหนูและพูดไม่ฟัง..ก็ต้องโดนแบบนี้แหละค่ะ"อเลนบอกด้วยท่าทีเฉยๆ

"แล้วถ้าเกิดว่า..หนูพูดไม่ฟัง..เฮียจะทำแบบนี้เหมือนกัน..ใช่มั้ยคะ!?"รียาถามเบาๆอย่างกลัวๆ ถึงจะอยู่กับอเลนมาสักพักแล้วแต่เธอไม่เคยเห็นท่าทางแบบนี้ของเขาเลยไม่ค่อยแน่ใจว่าจริงๆนิสัยของเขาเป็นอย่างไรกันแน่

"เฮียไม่มีวันทำกับหนูแบบนี้แน่ๆค่ะ..ไม่ว่าหนูจะดื้อจะไม่เชื่อฟังยังไง..เฮียก็ไม่ทำแน่นอน"อเลนบอกอย่างอ่อนโยน

"จริงนะคะ!?"รียาถาม

"จริงสิ..เฮียเคยโกหกหนูหรือคะ"อเลนพูด

"ค่ะ..หนูจะเชื่อเฮีย"รียายิ้มนิดๆ

"แหม!..หวานไม่อายเพื่อนฝูงเลยนะมึง..555"เอสแซวแล้วขำทำให้แซกกับชาร์ลพลอยขำไปด้วย

ทุกคนนั่งดื่มและคุยกันอีกสักพักอเลนก็พารียากลับคฤหาสน์  ระหว่างทางกลับรียาเผลอหลับ อเลนจึงอุ้มเธอให้มานอนอยู่บนตักแล้วปรับท่าทางให้เธอหลับได้อย่างสบาย จนมาถึงคฤหาสน์รียาก็ยังไม่ตื่น

อเลนจึงอุ้มเธอขึ้นไปบนห้องนอนของเขาก่อนจะวางลงบนเตียงนอนอย่างเบามือ เขาดึงผ้าห่มมาห่มให้เธอจนถึงอกก่อนที่เขาจะสอดตัวเข้าไปนอนกอดเธอภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน

นี่เป็นครั้งแรกที่อเลนได้นอนเตียงเดียวกับรียานับตั้งแต่ไปจดทะเบียนสมรสกันมา  แต่เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้เธอย้ายมานอนที่ห้องเขาตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป  เขากอดรั้งตัวเธอเข้ามาจนแนบอกแกร่งแล้วก้มหน้าลงไปจูบที่หน้าผากมนเบาๆ

"จุ๊บ!ฝันดีนะคะ..เด็กน้อยของเฮีย"

เช้าวันรุ่งขึ้นรียาค่อยๆลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกว่ามีอะไรมากอดรัดอยู่แถวๆเอว พอลืมตามาก็ต้องตกใจที่เห็นว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องนอนของอเลนแล้วเธอยังอยู่ในอ้อมกอดของเขาอีกด้วย แถมตอนนี้หน้าของเธอก็อยู่ชิดกับอกแกร่งที่แสนจะอบอุ่น เธอรู้สึกเขินอายที่ถูกเขากอดมาทั้งคืน รียาค่อยๆขยับตัวออกช้าๆเพราะไม่อยากทำให้อเลนตื่น

"จะไปไหนคะ!"อเลนถามพลางขยับอ้อมแขนให้รัดร่างบางแน่นขึ้น เขารู้สึกตัวได้สักพักแล้วแต่ไม่ได้ขยับตัวเพราะอยากรู้ว่ารียาจะทำอย่างไร

"หนูทำให้เฮียตื่นหรือป่าวคะ!?"

"ป่าวหรอกค่ะ...เฮียตื่นได้สักพักแล้ว"

"งั้นก็ลุก..ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ"

"ก็ได้ค่ะ..แต่ขอมอร์นิ่งคิสก่อนนะคะ"

"แต่ว่า..อุ๊บ!!อื้อ"

อเลนก้มมาจูบปากรียาก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาเม้มริมฝีปากบนและล่างของเธอพร้อมดูดดึงอย่างหวานซึ้งแต่ไม่ได้ล่วงล้ำเข้าไปในโพรงปาก เขาจูบจนพอใจจึงได้ถอนริมฝีปากออกแล้วมองหน้าเด็กน้อยที่หน้าแดงก่ำด้วยความเขิน เธอก้มหน้ามองอกแกร่งของเขาอยู่

"เฮียอ่ะ!ขี้โกง"

"ก็หนูน่ารักนี่คะ..ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ...จะได้ลงไปกินข้าวกัน"

"ค่ะ..เฮียก็ไปอาบด้วยสิคะ"

"ค่ะ..หนูกลับไปอาบน้ำ..เดี๋ยวเฮียไปรอที่หน้าห้อง..จุ๊บ!"

อเลนจูบหน้าผากรียาอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไป

รียารีบเดินกลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องของเธอเสร็จแล้วจึงเปิดประตูออกมาก็เจอกับอเลนที่ยืนรออยู่หน้าห้อง เขาจับมือเธอแล้วเดินลงบันไดไปพร้อมกันจนถึงห้องอาหาร ก่อนจะพากันกินอาหารเช้าโดยที่อเลนดื่มกาแฟกับขนมปัง ส่วนรียากินข้าวต้ม สักพักแดนก็เดินเข้ามายืนข้างๆอเลน

"มีอะไร!?"อเลนถามเพราะปกติแดนจะไม่เข้ามาเวลาที่เขากินข้าวนอกจากมีเรื่องด่วน

"คุณโรสหัวหน้าแผนกดีไซเนอร์บอกให้บอสเข้าไปบริษัทวันนี้คับ"แดนบอกตามที่โรสโทรมา

"ทำไม!?"อเลนถามเสียงเข้มอย่างไม่พอใจเท่าไหร่

"คุณโรสบอกว่าคุณโจเซฟเจ้าของบริษัทนำเที่ยวที่ใหญ่ที่สุดในโลกจะเข้ามาเปิดบริษัทย่อยที่ประเทศของเรา..และเขาได้จัดให้มีการประกวดออกแบบชุดฟอร์มของพนักงานเพื่อจะเอามาใช้เป็นชุดฟอร์มของพนักงานบริษัทของเขาที่ไทย..แล้ววันนี้เขาจะเข้ามาที่บริษัทเพื่อมาทักทายและทำความรู้จักกับทางเรา..คุณโรสจึงอยากให้นายไปเจอกับเขาคับ"แดนบอกอย่างที่ได้รู้มา

"ทำไมเรื่องแค่นี้ถึงจัดการกันไม่ได้..สงสัยคงจะต้องเปลี่ยนหัวหน้าแผนกดีไซเนอร์ใหม่"อเลนเริ่มไม่พอใจ

"แต่นายคับ..งานนี้บริษัทMของนายวิกเตอร์กับบริษัทRที่นายคริสดูแลอยู่จะเข้าร่วมการประกวดด้วย..แล้วคุณโจเซฟก็ไปพบกับนายวิกเตอร์และนายคริสมาแล้วด้วยนะคับ..ผมจึงคิดว่านายควรจะเข้าบริษัทนะคับ"แดนรีบบอกแม้ว่าจะกลัวนายโมโหก็ตาม

"แกร๊ก!!..ทำไมมันวุ่นวายกันนักวะ!"อเลนวางแก้วกาแฟลงอย่างไม่สบอารมณ์

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***